19.8 C
Trikala
Πέμπτη, 28 Μαρτίου, 2024

Ο Σύλλογος Ηπειρωτών Τρικάλων στο Ζαγόρι (ΦΩΤΟ)

ΕΚΔΡΟΜΗ ΤΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΗΠΕΙΡΩΤΩΝ ΣΤΟ ΔΥΤΙΚΟ ΖΑΓΟΡΙ ΤΗΝ 19-10-2014 (Καλπάκι, Ι.Μ. Μολυβδοσκέπαστης, Κόνιτσα, Αρίστη, Πάπιγκο, Βοϊδομάτη, Γιάννενα)

- Advertisement -

Μέσα από το άξιο Διοικητικό Συμβούλιο, ενός από τους μεγαλύτερους συλλόγους του Ν. Τρικάλων, πραγματοποιήθηκε μια άλλη ευχάριστη εκδρομή στο δυτικό Ζαγόρι. Μια περιοχή της Ηπείρου με παρθένα φύση, με πλούσια φυσική ομορφιά, με πολιτιστική κληρονομιά στην ιστορία των αιώνων, που ξέρει καλά να μαγεύει με τα πέτρινα παραδοσιακά κτίσματα, και να υποδέχεται φιλόξενα τους επισκέπτες που αναζητούν την αυθεντική γοητεία ενός τόπου.

1 2 3 4 6 7
Περνώντας την όμορφη πόλη των Ιωαννίνων, την πρωτεύουσα της Ηπείρου, φτάσαμε στον πρώτο μας προορισμό, το Καλπάκι. Η διαδρομή μαγευτική. Η ηλιόλουστη μέρα μας επέτρεψε να θαυμάσουμε όλα τα αξιοθέατα με λεπτομέρεια. Το ιστορικό Καλπάκι λοιπόν περίμενε το κατάμεστο λεωφορείο μας, με τους ευγενικούς εκδρομείς, να το ανακαλύψουμε και να γεμίσει τις ψυχές μας συγκίνηση και νοσταλγία. Στην πλαγιά του λόφου Προφήτη Ηλία, το καλοδιατηρημένο ΟΧΙ μας ταξίδεψε στο έπος του 1940. Κατά την είσοδό μας στο πολεμικό μουσείο, όπου το επισκέπτονται χιλιάδες επισκέπτες κάθε χρόνο, οι στρατιώτες ξεναγοί έλυσαν τις απορίες μας σχετικά με τα γεγονότα του πολέμου. Τα πλούσια εκθέματα, η γραφική και ηχητική αναπαράσταση της μάχης του Καλπακίου, προκάλεσαν ρίγη συγκίνησης. Σε μικρή απόσταση αντικρίσαμε τη σπηλιά, όπου χρησιμοποιήθηκε ως στρατηγείο κατά τη διάρκεια του πολέμου. Την είσοδο της σπηλιά κοσμεί η προτομή του Χαράλαμπου Κατσιμήτρου, που με την πίστη του καθήλωσε τις Ιταλικές δυνάμεις στο Καλπάκι. Επισκεφθήκαμε το μνημείο του άγνωστου στρατιώτη, του μαχητή του ΄40.
Η σκέψη όλων μας ταξίδεψε πολύ μακριά. Πατούσαμε στα χώματα, όπου οι πρόγονοί μας έχασαν το αίμα τους για την ελευθερία της πατρίδας μας. Σ’ αυτή τη μάχη συμμετείχε και η γυναίκα Ηπειρώτισσα. Γεμάτη πείσμα, ηρωισμό και θέληση, φορτώθηκε στους ώμους της πολεμοφόδια για να ενισχύσει τους στρατιώτες μας. Ήταν παρούσα, όταν το χρέος την καλούσε. Δεν λύγισε στις κακουχίες.
Στη συνέχεια κατά μήκος του Αώου ποταμού, ανάμεσα σε χαράδρες και οροπέδια, φτάσαμε στην Ι.Μονή Παναγίας Μολυβδοσκέπαστης. Απόσταση 400μ. από τα σύνορα της Αλβανίας. Δεν μπορείς ούτε να το φανταστείς. Ήταν πράγματι ένα όνειρο. Σ’ ένα καταπράσινο περιβάλλον, στους πρόποδες του όρους Μερόπη με υψόμετρο 2.208μ.. δεσπόζει αγέρωχη, γοητευτική η ιερά μονή της Παναγίας. Συνεπαρμένοι εισήλθαμε με ευλάβεια στο ναό. Το μοναστήρι χτίστηκε το 640μ.χ. από τον αυτοκράτορα του Βυζαντίου Κων/νο Πωγωνάτο. Σκεπάστηκε από μολυβένιες πλάκες, όπου αργότερα το μολύβι χρησιμοποιήθηκε ως βόλια από τους Έλληνες πολεμώντας τους Τούρκους. Στην αυλή του μοναστηριού υπάρχει ο τάφος του αείμνηστου Μητροπολίτη Δρυϊνουπόλεως Πωγωνιανής και Κονίτσης, Σεβαστιανού.
Επόμενος προορισμός η Κόνιτσα. Χτισμένη αμφιθεατρικά, γραφική με πλούσια βλάστηση στο όρος Νύμφη, κοντά στον Αώο ποταμό. Μπροστά στα πόδια της απλώνεται ο κάμπος, όπου ενώνονται τα τρία ποτάμια, ο Σαραντάπορος, ο Αώος και ο Βοϊδομάτης. Τα βουνά της περιοχής, τα οποία δεσπόζουν περήφανα, είναι ο Γράμμος, ο Σμόλικας και η Καμήλα. Στην Κόνιτσα από την πρώτη μέρα της κατάκτησής της από τους Τούρκους, ιδρύθηκαν «τεκέδες», δηλαδή μοναστήρια Μουσουλμανικά, από τα οποία σώζονται τρία. Στην Κόνιτσα έζησε η μητέρα του Αλή Πασά, Χάμκω, όπου το σπίτι της διασώζεται μέχρι σήμερα. Θαυμάσαμε το πέτρινο τοξωτό γεφύρι της Κόνιτσας, όπου είναι άρρηκτα συνδεδεμένο με την ιστορία και την παράδοση.
Περνώντας την Αρίστη, έναν χαρακτηρισμένο παραδοσιακό οικισμό, φτάσαμε στο χωριό Πάπιγκο, το οποίο αποτελεί ένα από τα πιο χαρακτηριστικά δείγματα Ζαγορίτικης αρχιτεκτονικής. Η φύση έχει δώσει στην περιοχή, ό,τι περίσσεψε από τις άλλες περιοχές. Πανέμορφο φυσικό περιβάλλον. Εκεί μας περίμενε το μεσημεριανό φαγητό, με ντόπιες γεύσεις της περιοχής. Σε κοντινή απόσταση το φαράγγι του Βίκου , με τα λευκά στρογγυλεμένα βράχια, προσέδιδε μοναδική ομορφιά. Ένα προς ένα τα σπίτια αρχοντικά, στολισμένα με διάφορα είδη λουλουδιών, σκόρπιζαν μια αιθέρια αύρα μέσα στις καρδιές μας. Ενθουσιασμένοι οδηγηθήκαμε προς τον ποταμό Βοϊδομάτη, ο οποίος χαρακτηρίζεται ως ένας από τους καθαρότερους ποταμούς της Ευρώπης, καθώς διασχίζει μία από τις ομορφότερες τοποθεσίες της Ελλάδας, χαρακτηρισμένη μάλιστα ως «Εθνικός Δρυμός». Κατά μήκος του Βοϊδομάτη συναντώνται ορισμένα από τα μονότοξα ηπειρώτικα γεφύρια. Περπατώντας πάνω στο λιθόστρωτο, έπεφταν τα πλατανόφυλλα κιτρινωπά, σημαδεύοντας έτσι την εποχή του φθινοπώρου. Τα γαλάζια νερά του ποταμού κάτω από το πέτρινο γεφύρι, το άφθονο πράσινο, η άγρια φυσική ομορφιά, συνθέτουν ένα τοπίο μοναδικό.
Επόμενη στάση στα Ιωάννινα, όπου για δύο ώρες περιηγηθήκαμε στην όμορφη αυτή πόλη, με την πλούσια πολιτιστική παράδοση και τα αμέτρητα ιστορικά μνημεία. Η εικόνα μίλησε από μόνη της. Αυτή η περιοχή, μ’ ένα μαγικό τρόπο, προσελκύει τον επισκέπτη και όταν έρχεται η στιγμή να την αποχωριστεί, δεν θέλει. Μία ακόμη εκδρομή μας έδωσε τη δυνατότητα να γνωρίσουμε περισσότερο ιστορία.
Ευχαριστώ όλους τους εκδρομείς για την ευγενική τους συμπεριφορά, για το άφθονο γέλιο που μας χάρισαν, για τα τραγούδια που μας τραγούδησαν. Συνοδοί της εκδρομής ήταν επίσης: η κα Αθηνά Οικονόμου (Γραμματέας του Συλλόγου) και ο κος Παναγιώτης Φλώρος (Ταμίας του Συλλόγου). Τους ευχαριστώ όλους.

Η πρόεδρος του Συλλόγου Ηπειρωτών Ν. Τρικάλων &
Μέλος του Δ.Σ. της Πανηπειρωτικής Συνομοσπονδίας Ελλάδος

Νίκη Χύτα


 

Δείτε όλα τα βίντεο στο WEBTV του trikalaola.grClick στην TV
Συγκεντρωμένα όλα ΕΔΩ