Συνέντευξη του Κώστα Σκρέκα στην «ΑΓΟΡΑ»
Εφ’ όλης της ύλης συνέντευξη του Βουλευτή Ν. Τρικάλων της Ν.Δ. και Πρώην Υπουργού κ. Κώστα Σκρέκα φιλοξενεί η πολιτικοοικονομική εφημερίδα «ΑΓΟΡΑ» στο τελευταίο της φύλλο.
Ο κ. Κ. Σκρέκας, έχοντας την ιδιότητα και του Τομεάρχη Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής της Ν.Δ. ασκεί δριμεία κριτική στην Κυβέρνηση για τις προθέσεις της όσον αφορά τη ΔΕΗ και σημειώνει ότι «δεν έχουν κάποιο ολοκληρωμένο ενεργειακό σχεδιασμό και αυτό είναι επικίνδυνο. Πως είναι δυνατόν μιας εταιρεία με μονοπωλιακό μερίδιο αγοράς άνω του 90% στην εμπορία ηλεκτρικού ρεύματος να γράφει ζημές; Τι θα γίνει μόλις το μερίδιό της και άρα οι πωλήσεις της μειωθούν στο μισό, όπως έχει δεσμευτεί η Κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝ.ΕΛ.; Η ΔΕΗ μετατρέπεται από την Κυβέρνηση σε ωρολογιακή βόμβα που αν σκάσει θα παρασύρει μαζί της όλη τη χώρα».
Ο κ. Κ. Σκρέκας αναφέρεται στην πρόταση για εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας από το λαό, τονίζοντας χαρακτηριστικά ότι «εκλογή προέδρου από τη βάση σημαίνει αλλαγή πολιτεύματος» και υπογραμμίζοντας την ανάγκη να γίνει σοβαρή συζήτηση για αναθεώρηση του Συντάγματος. Εκφράζει τέλος την ανησυχία του για το ρυθμό ανάπτυξης της Ελληνικής οικονομίας, χαρακτηρίζοντας «ακατάλληλη» την Κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ «η οποία θα θα βρει μπροστά της τα εργασιακά του φθινοπώρου και το Βατερλώ των εσόδων την άνοιξη του 2017».
>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>
ΣΤΟΝ ΑΠΟΗΧΟ ΤΟΥ BREXIT
Γράφει ο Δρ. Κώστας Πατέρας, D. Ed., M.Ed., Ph.D., Πολιτευτής
Το σύνδρομο του BREXIT, δηλ. της εξόδου της Αγγλίας από την Ε.Ε., που κάνει και την χώρα μας να κινείται και να ζει στη σκιά του, ξύπνησε τα χειρότερα φαντάσματα για την Ευρώπη. Όλα είναι προς στιγμή στον αέρα και κανένας δεν γνωρίζει με σιγουριά εάν η Ε.Ε. θα Αλλάξει ή εάν θα Βουλιάξει και φυσικά εάν είναι το τέλος μιας αρχής ή η αρχή του τέλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Δυστυχώς η Ε.Ε. πλέει πλέον σε αχαρτογράφητα νερά και οι μετά Brexit κινήσεις θα ναι σαν την Δαμόκλεια Σπάθη πάνω από τα κεφάλια όλων μας.
Τα πράγματα έδειχναν για το Δημοψήφισμα των Άγγλων τουλάχιστον οριακή απόφαση για παραμονή. Η κάλπη, όμως, έδειξε την έξοδο. Παρά το γεγονός ότι στην κάλπη πήγαν οι περισσότεροι πολίτες της Γηραιάς Αλβιώνος, η Τρίτη ηλικία, η ανεργία και η κακή πολιτική της Μέρκελ και του Σόιμπλε έφεραν το άσχημο αποτέλεσμα. Σεισμός πολλών ρίχτερ για όλους και το σοκ σχεδόν επηρέασε τα πάντα.
Η μεγάλη οικονομική λιτότητα που επεβλήθη σε πολλές χώρες του Νότου, κυρίως από την Γερμανία, η οποία κυβερνά την Ευρώπη με σκληρότητα, ο χωρισμός της Ευρώπης σε πλούσιο Βορρά και σε φτωχό και τεμπέλη Νότο και η πρωτόγνωρη ανεργία και η φτώχεια ήταν οι αιτίες να ξεχειλίσει το ποτήρι της απογοήτευσης στην Ευρώπη και ο Αντιευρωπαϊσμός να αυξάνεται συνεχώς και να ναι βασικός παράγοντας διαμόρφωσης κοινωνικής και Εθνικής πολιτικής.
Την στιγμή αυτή σε πολλές χώρες της Ε.Ε. υπάρχει αντίδραση και γίνονται κινήσεις για Δημοψηφίσματα, αποχωρήσεις από αυτό το μοντέλο διακυβέρνησης της Γηραιάς Ηπείρου και αυτός είναι και ο λόγος που οι παράγοντες της Ε.Ε. θέλουν να κλείσουν όσο πιο γρήγορα μπορούν το θέμα με το Ηνωμένο Βασίλειο. Η Αγγλία δεν είναι μια μικρή και τυχαία χώρα γι’ αυτό και ο απόηχος του BREXIT είναι συνταρακτικός. Η χώρα αυτή της Αγγλίας έχει ισχυρή οικονομία, έχει καθαρή και μακροχρόνια παράδοση στην Δημοκρατία, έχει αξιοζήλευτη Παιδεία και Υγεία και έχει οργανωμένη κοινωνία και σωστό κράτος. Η χώρα αυτή μπορεί να επιβιώσει για δεκαετίες ακόμα και χωρίς κυβέρνηση.
Η απόφαση των Άγγλων να φύγουν από την Ε.Ε. ήταν μία Ιστορική απόφαση και μακάρι το «βελούδινο διαζύγιο» να γίνει η αιτία, για να αλλάξει ο τρόπος λειτουργίας της Ε.Ε., να γίνει πιο ανθρώπινη, πιο αλληλεγγύη και πιο Δημοκρατική. Δεν επιτρέπεται την στιγμή που οι χώρες του Βορρά πλουτίζουν εκμεταλλευόμενες την σκληρή λιτότητα που επέβαλαν σε αδύναμες οικονομίες, οι χώρες του Νότου να γίνονται φτωχότερες.
Η Ευρώπη πρέπει να ΑΛΛΑΞΕΙ γιατί διαφορετικά θα ΒΟΥΛΙΑΞΕΙ. Είθε αυτό το … μάθημα να το πιάσει η κυβέρνηση της χώρας μας, γιατί πάει από το κακό στο χειρότερο, αφού έφερε την κοινωνία σε απελπιστική θέση, ανατρέποντας όλες τις προεκλογικές υποσχέσεις του ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ και φυσικά αφού έφερε το Τρίτο και Απάνθρωπο Μνημόνιο και εισήγαγε το Τέταρτο Μνημόνιο με τον «Αυτόματο Κόφτη».
Είχαν άδικο οι κομμουνιστές που έλεγαν «όταν οι Λαοί ξυπνούν οι Τύραννοι πεθαίνουν;». Το Αλαλλούμ που θα ακολουθήσει το BREXIT στην Ευρώπη θα ναι τεράστιο και το πρώτο βήμα γίνεται με την Σκωρία. Η κερκόπορτα της Ε.Ε., δυστυχώς άνοιξε….!
>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>
BREXIT ΚΑΙ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟΙ «ΕΦΙΑΛΤΕΣ»
Του Γεωργίου Παπασίμου
Δικηγόρου
Site: http://www.gpapasimos.gr/
Twitter: @PapasimosG
Η Ευρωπαϊκή Ήπειρος «φλέγεται». Το Βρετανικό Brexit αποτελεί την αποκορύφωση της αντίθεσης των Ευρωπαίων στο σημερινό απεχθές «προσωπείο» της Ευρωπαϊκής Ένωσης, που δημιουργήθηκε κατά την περίοδο της ηγεμόνευσής της από το Βερολίνο, με την εμμονική εφαρμογή της σκληρής μονεταριστικής νεοφιλελεύθερης πολιτικής, που «έχει ρίξει στην πυρά» το «Ευρωπαϊκό Όραμα» και τις ευρωπαικες αξίες.
Οκτώ, περίπου, χρόνια, μετά την εκδήλωση της σφοδρής παγκόσμιας καπιταλιστικής κρίσης, που ξεκίνησε από τις Η.Π.Α. το 2008, το «ιερατείο» της Ευρώπης και, κυρίως, η ισχυρή οικονομικοπολιτική Γερμανική «ελίτ», στην πρόδηλη προσπάθειά της να «γερμανοποιήσει» το Ευρωπαϊκό οικοδόμημα, οδήγησε τη «φωτιά» μέσα στο «κάστρο» του μητροπολιτικού Ευρωπαϊκού καπιταλισμού. Έτσι, αφού, στην αρχή της εμφάνισης της κρίσης, «κουκούλωσε» το τεράστιο πρόβλημα των «τοξικών» τραπεζικών ομολόγων, χωρίς καμία επίπτωση στους υπαίτιους, με δραματική αύξηση του δημοσίου χρέους των Ευρωπαϊκών Χωρών, στην συνέχεια, όταν η «φωτιά» της κρίσης άγγιξε τους «αδύναμους κρίκους» του Ευρωπαϊκού Νότου, αντί να «ρίξει νερό, για να σβήσει», «έριξε βενζίνη» (εμπλοκή Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου στα εσωτερικά της Ευρωπαϊκής Ένωσης, σκληρή νεοφιλελεύθερη μονεταριστική πολιτική, τιμωρητική πολιτική και διάθεση στους «απείθαρχους του Νότου», με βασικό «πειραματόζωο» την Ελλάδα, που έχει μετατραπεί σε «αποικία χρέους», αν και είναι τυπικά ισότιμο μέλος της Ευρωζώνης).
Η κατάληξη αυτής της πορείας είναι, πλέον, η απόσχιση της Μεγάλης Βρετανίας και η άνοδος ακροδεξιών εθνικιστικών κομμάτων στις μεγάλες Ευρωπαϊκές χώρες, που μπορεί να απειλήσουν στο μέλλον ακόμα και τα όποια επιτεύγματα σε επίπεδο ειρήνης έγιναν από την ενοποιητική πορεία.
Η Ευρωπαϊκή Ένωση, που δημιουργήθηκε στην δεκαετία του 1950, με διακηρυγμένο στόχο από τους οραματιστές της την «θεραπεία των τεράστιων πληγών», που επέφεραν ο Α’ και Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος και, αφού, εν τω μεταξύ, διευρύνθηκε και απέκτησε ενιαίο νόμισμα, χωρίς πολιτική και οικονομική ενοποίηση, αποδεικνύεται ότι είναι ένας «γίγαντας με πήλινα πόδια». Είναι προφανές, ότι οι επιλογές αυτές του Ευρωπαϊκού «ιερατείου» και της Ευρωπαϊκής καπιταλιστικής «ελίτ» εκφράζουν τον σκληρό πυρήνα του χρηματοπιστωτικού τομέα, του σημερινού «καζινοκαπιταλισμού», ο οποίος, αξιοποιώντας το πλαίσιο της νεοφιλελεύθερης παγκοσμιοποίησης τις προηγούμενες δεκαετίες, ανέλαβε τα ηνία, στο προσκήνιο, πλέον, και της πολιτικής εξουσίας. Πρόκειται για την εκχώρηση της πολιτικής εξουσίας στον παγκόσμιο χρηματοπιστωτικό καπιταλισμό.
Έτσι, ενώ σήμερα η κρίση «χτυπά δυνατά» στο κέντρο της Ευρώπης και το οικοδόμημα του Ευρώ και της Ευρωπαϊκής Ένωσης «τρίζει» και απειλείται με άμεση κατάρρευση, το Ευρωπαϊκό «ιερατείο», υπό την διεύθυνση της Γερμανικής πολιτικοοικονομικής «ελίτ», συνεχίζει να «ρίχνει βενζίνη στη φωτιά», επιμένοντας στις σκληρές περιοριστικές πολιτικές λιτότητας, αντί της λήψεως γενναίων ριζοσπαστικών οικονομικών μέτρων, όπως αυτό της ανάληψης όλων των χρεών των Ευρωπαϊκών Χωρών από την Κεντρική Ευρωπαϊκή Τράπεζα, με αντίστοιχο τύπωμα νέου χρήματος, που θα οδηγούσε την ισοτιμία του Ευρώ σε λογικότερα επίπεδα, εν σχέσει με το Δολάριο, καθώς και ανάληψη «επιθετικών» αναπτυξιακών πολιτικών σε όλα τα Ευρωπαϊκά Κράτη, τα οποία «αγκομαχούν» ή βρίσκονται σε ύφεση, πολεμικού τύπου, όπως για παράδειγμα, η Ελλάδα. Η τελευταία, που αποτέλεσε τον βολικό «σάκο του μποξ» και το «πειραματόζωο» αυτής της θλιβερής Ευρωπαϊκής περιόδου, «βυθισμένη» στην απίστευτη «δυσωδία», που «αναδύει» κάθε μέρα το κλεπτοκρατικό σύστημά της και στα ανούσια «φληναφήματα» του τραγικού και «μοιραίου» της πολιτικού προσωπικού, παρακολουθεί τις εξελίξεις αυτές «παραιτημένη» και παραπαίουσα.
Η Ιστορία, όμως, έχει δείξει, ότι ο «κατήφορος» έχει πάντα ένα τέλος. Το Brexit, το οποίο θα δημιουργήσει, αντικειμενικά, πανταχόθεν προβλήματα στον Ευρωπαϊκό χώρο, είναι ένα ακόμα λαμπρό δείγμα, ότι η Ιστορία των Λαών δεν υπόκειται σε αυτόματους ντετερμινισμούς, ούτε σε σιδερένιες νόρμες και κατευθύνσεις, ακόμα και αν αυτές τις επιχειρεί, όπως στην περίπτωση της Μεγάλης Βρετανίας, όλο το φαραωνικό γραφειοκρατικό τέρας των Βρυξελλών και η παγκόσμια χρηματοπιστωτική «ελίτ», που «κρατούσε την μπαγκέτα του μαέστρου».
>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>
Το EURO και η γιορτή του πατέρα
Γιορτή του πατέρα ήταν η περασμένη Κυριακή, γιορτή και ευχαριστώ για όλους εκείνους τους αφανείς ήρωες της καθημερινότητας, τους συνδημιουργούς ζωής και τους πρόσωποποιητες της ασφάλειας, της δύναμης και της αυτοπεποίθησης για τους γιούς και τις θυγατέρες τους. Γιορτή που μαζί με όλα τα άλλα είναι και πλήρως εναρμονισμένη με την ποδοσφαιρική πανδαισία του Euro 2016. Γιατί όλοι μας, μικροί, με τον πατέρα μας πρωτοπαίξαμε και πρωτοείδαμε ποδόσφαιρο.
Αντί άλλου σχολίου, μιλούν οι εικόνες του Κροάτη διεθνούς ποδοσφαιριστού Ντάριο Σρνα, που ξεσπά σε κλάματα κατά την ανάκρουση του Εθνικού Ύμνου της χώρας του, λίγο πριν το εναρκτήριο λάκτισμα του αγώνα με την Τσεχία, καθώς, μεσούντος του Euro, ο Σρνα πληροφορήθηκε πως απεβίωσε ο πατέρας του. Συγκινητικές στιγμές που αποκαλύπτουν τη βαθιά δυναμική της αγάπης πατέρα-γιου και τα ανακουφιστικά δυναμικά του ψυχολογικού μηχανισμού της μετάθεσης, καθώς πατέρας και έθνος ταυτίζονται, με φόντο το ποδοσφαιρικό παιχνίδι. Αναμνήσεις και συνδηλούμενα του ποδοσφαίρου, με τον πατέρα να σε πηγαίνει στον αγώνα, στις ποδοσφαιρικές ακαδημίες, ή απλά μπροστά στις καλοκαιρινές τηλεοράσεις των Euro και των Mudial, για να δουν ποδόσφαιρο “οι άντρες” της οικογένειας και -κάποια αναπόδραστη βιολογική στιγμή- η μετουσίωση του πένθους και της απώλειας να σε αναγκάζει να δεις και να παίξεις ποδόσφαιρο μόνος σου, να σε καλεί να συνεχίσεις τον αγώνα που λέγεται ζωή, να ματώσεις πάλι τα γόνατά σου στις αλάνες του χρόνου, χωρίς αυτή τη φορά να σε ανακουφίσει το πατρικό ιώδιο. Μόνο το ιώδες βάμμα του παρατεταμένου πένθους της απουσίας του. Όπως τότε, που σου μάθαινε τα χρώματα του οπτικού φάσματος. Όταν σου μαστόρευε ξύλινα τόξα για να μην ξαστοχήσει ποτέ η χαρά από το παιχνίδι σου, σαιτεύοντας με τα βέλη της σιγουριάς του τα χρώματα του ουράνιου τόξου για το μέλλον σου. “Γιατί το μόνο που μπορεί να κληρονομήσει, πραγματικά, ο γιος από τον πατέρα είναι αυτοπεποίθηση” Κόκκινο-πορτοκαλί-κίτρινο-πράσινο-κυανό-βαθύ κυανό και ιώδες. Σαν ποδοσφαιρικές στολές, σαν μπλούζα Λατινοαμερικάνου γκολκίπερ που σου δώρισε, σαν πανδαισία πολύχρωμων φιλάθλων στις εξέδρες, ενός αγώνα που δεν τον βλέπετε, πια, μαζι. Στο τέλος, όταν ο Άρχων του Αγώνα που λέγεται ζωή, όταν ο Μέγας Διαιτητής σφυρίξει και για τον πατέρα, όλα αυτά τα χρώματα θα έχουν συμπυκνωθεί, μαβιά, στο ιώδες της λύπης, στο μωβ του ηλιοβασιλέματος και αυτό το τσούξιμο στην πληγή των γονάτων σου που δεν θα λέει να κλείσει και που δεν θα είναι από το οινόπνευμα, γιατί κανένα οινόπνευμα δεν μπορεί να σε κάνει να ξεχάσεις, ούτε και να γιορτάσεις, ούτε και να δεις τον αγώνα χαλαρώνοντας με μπύρες. Κι ακόμη και αν βρεις κάπου, παροπλισμένη στα φαρμακεία της λήθης, τη σουλφαμιδόσκονη που σου έβαζε -μέσα της δεκαετίας του 80, γαρ- στα γόνατά σου που άνοιγαν όταν σε έριχναν κάτω -οι άλλοι- στο ποδόσφαιρο, θα δεις πως με την απουσία του ξεθύμανε και η επουλωτική της δράση. Κι όσο σκόνη και αν ρίξεις, καμιά παυσίλυπος εφελκύδα δεν πρόκειται να κλείσει την πληγή που αν κάποτε ξεγελαστείς και δεις να την καλύπτει, μαυριδερή, η κρούστα της λησμονιάς, θα έρθει πάλι Ιούνιος και Euro ή Μάης και Final Four και η πατρική ανάμνηση να σε καλέσει πάλι στο γήπεδο, όπως τον Σρνα, ή τον Διαμαντίδη και τον Πρίντεζη, που και αυτούς εν μέσω αγώνα τους βρήκε το κακό μαντάτο- που πάντα εν μέσω αγώνα βρίσκει τους γιους- για να τρέξεις και πάλι, δήθεν ανέμελος, αλλά με κάθε κάμψη των γονάτων σου να σπάει πάλι την ψευδοεπούλωση, για να μην κλείσει.
Ακόμη και αν η συγκυρία τους έχει πάρει μακριά, το Υπερεγώ, στη λαίμαργη και μαχητική αναζήτησή του για εξιδανικευμένη ταύτιση, σε κάθε αγώνα, θα αναγνωρίσει τα κομμάτια του πατέρα στους στίχους και τις μουσικές του Εθνικού Ύμνου, στα γκολ και στις χαμένες ευκαιρίες, στα χρώματα του εθνόσημου, στις αδικίες των διαιτητών και στα πανηγύρια της νίκης. Γιατί πότε δεν ξεχνούμε αυτόν που μας δώρησε την πρώτη μας μπάλα! Χρόνια πολλά στους μπαμπάδες όλου του κόσμου λοιπόν, όποιον αγώνα και αν βλέπουν….
Χρίστος Χ. Λιάπης MD, MSc, PhD
Ιατρός – Διδάκτωρ Παν/μίου Αθηνών
>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>
Δελτίο τύπου ΚΚΕ(μ-λ) για το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος στη Βρετανία
Το ΟΧΙ στην Βρετανία καταγράφει την όξυνση των ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών
Το ΟΧΙ των λαών στην ΕΕ πρέπει να προωθηθεί με ένταση των λαϊκών αγώνων
1. Η επικράτηση του Brexit στο δημοψήφισμα της Βρετανίας αποτελεί σημαντική στιγμή στον ολοένα εντεινόμενο ενδοϊμπεριαλιστικό ανταγωνισμό για τη διαμόρφωση καλύτερων όρων στο ξαναμοίρασμα του πλανήτη και στο βάθεμα της επίθεσης στα δικαιώματα και τις κατακτήσεις της εργατικής τάξης και των λαών.
Παρά τις πιέσεις σημαντικών τμημάτων της βρετανικής ιμπεριαλιστικής αστικής τάξης -αλλά και των ΗΠΑ και της ΕΕ- για επικράτηση του “μένουμε” και παρά τη συστράτευση σ’ αυτήν την προσπάθεια τόσο των Συντηρητικών όσο και των Εργατικών, το δημοψήφισμα έγειρε υπέρ του ΟΧΙ. Οι πιέσεις του Κάμερον και του City, που από καιρό ασκούνται στο πλαίσιο της ΕΕ για διεύρυνση των “ειδικών όρων” παραμονής της Βρετανίας στο ιμπεριαλιστικό οικοδόμημα της ΕΕ και ως εναντίωση στη γερμανική κυριαρχία, φάνηκε ότι δεν απέδωσαν τα αναμενόμενα αποτελέσματα για τον αγγλικό ιμπεριαλισμό, ο οποίος θεώρησε ότι η απειλή ενός δημοψηφίσματος θα ευνοούσε περαιτέρω τους όρους πίεσης.
Από την άλλη μεριά, είχαμε -πάντα με τον ίδιο στόχο- τη στοίχιση πίσω από το Brexit μερίδων του βρετανικού κεφαλαίου που επανεκτιμούν τις αυτοκρατορικές δυνατότητες του Ηνωμένου Βασιλείου, καθώς και εθνικιστικών-αντιδραστικών δυνάμεων που σφετερίστηκαν τη διογκούμενη αγανάκτηση λαϊκών στρωμάτων απέναντι στην αντιλαϊκή πολιτική της ΕΕ αλλά και της κυβέρνησης Κάμερον, γεγονός που έγειρε το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος υπέρ της εξόδου.
Πρόκειται για μια απόφαση που σηματοδοτεί το ανέβασμα σε νέο επίπεδο του ανταγωνισμού συνολικά στον πλανήτη, όπου οι πόλεμοι και οι επεμβάσεις αλληλοδιαδέχονται τα σχέδια “ειρήνευσης” και με τάσεις ενίσχυσης του ιδιαίτερου ρόλου που αναζητά στις συνθήκες αυτές ο κάθε ιμπεριαλιστής, τόσο για λογαριασμό του όσο και για τη συγκρότηση νέων συμμαχιών.
Πρόκειται για συντριβή των αυταπατών περί ολοκληρώσεων και παγκοσμιοποίησης.
Τέλος, ακριβώς γιατί η επιλογή αυτής της εξαιρετικά παρακινδυνευμένης πολιτικής κίνησης που άπτεται στρατηγικών επιλογών ανήκει στο αστικό οικονομικό και πολιτικό κατεστημένο, γίνεται φανερό ότι ο χειρισμός του αποτελέσματος εναπόκειται στο ίδιο.
2. Η λυσσαλέα επίθεση που έχουν εξαπολύσει οι ιμπεριαλιστές ενάντια στην εργατική τάξη και τους λαούς εδώ και δεκαετίες, και με ιδιαίτερη έμφαση τα τελευταία χρόνια στη βάση της βαθιάς δομικής κρίσης που χαρακτηρίζει το ιμπεριαλιστικό-καπιταλιστικό σύστημα, έχει δημιουργήσει ένα δυσμενέστατο ταξικό συσχετισμό για τα πλατιά λαϊκά στρώματα, οδηγώντας τα μαζικά στην εξαθλίωση και την ανεργία.
Είναι αναμενόμενο, λοιπόν, να αναπτύσσεται έντονη, έστω και ασυγκρότητη, λαϊκή δυσαρέσκεια απέναντι σε αυτήν την αντιλαϊκή πολιτική. Δυσαρέσκεια που εκδηλώνεται βασανιστικά μεν, αλλά ολοένα διευρυνόμενη.Οι εργατικοί αγώνες στη Γαλλία, στο Βέλγιο και αλλού στην Ευρώπη και τον κόσμο, αλλά και η έκφραση της λαϊκής διάθεσης για απεγκλωβισμό από τα νύχια της λυκοσυμμαχίας της ΕΕ, στέλνουν αισιόδοξα μηνύματα ότι τα λαϊκά στρώματα και οι προοδευτικές δυνάμεις πρέπει και μπορούν να εντείνουν τον αγώνα ενάντια στο κεφάλαιο και τον ιμπεριαλισμό. Δείχνουν τους πραγματικούς στόχους-εχθρούς που πρέπει να θέσουν οι εργαζόμενοι και οι λαοί.
3. Θα πρέπει, ωστόσο, να γίνει ξεκάθαρο ότι αυτοί οι στόχοι δεν μπορούν να επιτευχθούν ούτε με δημοψηφίσματα ή εκλογές, αλλά ούτε και με στοίχιση πίσω από αντιδραστικά κομμάτια της αστικής τάξης που ονειρεύονται νέους ρόλους και όρους καταλήστευσης των άλλων λαών, αλλά και της ίδιας της εργατικής τάξης στη χώρα τους. Γιατί είναι σίγουρο ότι όποιο αποτέλεσμα και να έβγαζε το δημοψήφισμα, σε τίποτε δεν θα άλλαζε τη ζωή των Βρετανών εργαζόμενων προς το καλύτερο. Γιατί ακόμη και τώρα, αυτό που θα υποστεί είναι μια νέα επίθεση που μπορεί να μη φοράει το καπέλο της ΕΕ αλλά αυτό της αγγλικής αυτοκρατορίας.
Η ήττα του κομμουνιστικού κινήματος και η αδυναμία της κομμουνιστικής Αριστεράς να θέσει με δικούς της όρους το ζήτημα της διάλυσης του ιμπεριαλιστικού οικοδομήματος της ΕΕ, με κανέναν τρόπο δεν επιτρέπει να εγκλωβίζονται οι αγωνιστικές λαϊκές διαθέσεις πίσω από τον κάθε Φάρατζ και την κάθε Λεπέν. Η αποκάλυψη στις εργαζόμενες και λαϊκές μάζες του πραγματικού ταξικού περιεχομένου του δημοψηφίσματος, είναι ο δρόμος που θα βοηθήσει σε αυτόν τον απεγκλωβισμό και στη διάλυση των αυταπατών ότι το ζήτημα της ΕΕ είναι απλά θέμα τακτικής σε ένα δημοψήφισμα ή σε ένα ευνοϊκό εκλογικό αποτέλεσμα.
Η συμπτωματική επέτειος του δημοψηφίσματος της εδώ κυβέρνησης πριν από ένα χρόνο, όπου το ΟΧΙ έγινε ΝΑΙ, δεν δείχνει μόνο τους χειρισμούς τέτοιων επιλογών από τις κυβερνήσεις που θέλουν να νομιμοποιήσουν με τη λαϊκή ψήφο την αντιλαϊκή τους πολιτική, αλλά και τις τεράστιες ευθύνες όσων φρόντισαν να καλλιεργήσουν αυταπάτες για το περιεχόμενο αλλά και τις δυνατότητες τέτοιων εγχειρημάτων.
4. Είναι χρέος της κομμουνιστικής Αριστεράς παντού, όπως και εδώ, να οδηγήσει την πραγματική διάθεση των εργαζόμενων για ανατροπή της ιμπεριαλιστικής κυριαρχίας όχι μόνο της ΕΕ αλλά και των ΗΠΑ, μέσα από μαζικούς ταξικούς αγώνες, προβάλλοντας το στόχο του «ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΕ» πιο δυνατά και αποφασιστικά.
Είναι καθήκον της κομμουνιστικής Αριστεράς, να οδηγήσει τη διαρκώς ογκούμενη οργή των εργαζόμενων σε ένα πλατύ μέτωπο ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ και ΔΙΕΚΔΙΚΗΣΗΣ των εργατικών και λαϊκών δικαιωμάτων, και με στόχευση την ανατροπή αυτού του εκμεταλλευτικού συστήματος και το άνοιγμα του δρόμου για μια σοσιαλιστική κοινωνία.
Μόνο έτσι η δυσαρέσκεια των λαϊκών μαζών της Βρετανίας, που ποδηγετήθηκε από τους Εργατικούς, αλλά και υποτάχθηκε από τη λεγόμενη “αριστερή έκδοση της εξόδου” (Lexit) σε λογικές μεταρρυθμίσεων στο πλαίσιο του καπιταλισμού, μπορεί να βρει δικαίωση και ικανοποίηση από ένα Brexit που θα θέτουν οι ίδιες οι λαϊκές μάζες και όχι η αστική τάξη.
>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>
Σηκώνουμε ψηλά το κεφάλι, παλεύουμε ενάντια σε όλα τα ναρκωτικά
και τις αιτίες που γεννούν τη ναρκωκουλτούρα.
Η Γραμματεία Ν. Τρικάλων του ΠΑΜΕ, με ευκαιρία την Παγκόσμια Ημέρα κατά των Ναρκωτικών, απευθυνόμαστε στην εργατική τάξη στο νομό μας, στους νέους και τις νέες, καλούμε όλα τα σωματεία να πάρουν θέση απέναντι στις νέες επικίνδυνες προτάσεις που έρχονται στο προσκήνιο και να παλέψουν ενάντια σε όλα τα ναρκωτικά και τις αιτίες που γεννούν τη ναρκωκουλτούρα.
Αυτοί που τσακίζουν με κάθε τρόπο τη ζωή μας, μιλάνε για το δικαίωμα στην «ελευθερία» και την «επιλογή» του καθενός.
Την ίδια στιγμή που πετσοκόβονται κατακτήσεις και δικαιώματα χρόνων, που το εργατικό κίνημα έδωσε το αίμα του για να τις κερδίσει, η σημερινή κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, συνεχίζοντας στην ίδια ρότα των προηγουμένων κυβερνήσεων, κόβει τα όνειρα των παιδιών της εργατικής τάξης και το μέλλον κάθε νέου και νέας.
• Με διαρκή επιχειρηματολογία «ναρκωκουλτούρας» προσπαθούν να πείσουν ότι η μαστούρα είναι ελευθερία, είναι δικαίωμα, είναι ζήτημα ατομικής επιλογής.
• Με αντεπιστημονικές προσεγγίσεις καλλιεργούν την ανοχή στην εξάρτηση, κατηγοριοποιούν τα ναρκωτικά σε βλαβερά και μη!
Η Νομιμοποίηση και η καταστολή λειτουργούν συμπληρωματικά στην κατεύθυνση τιμωρίας κάθε νέου ανθρώπου που κατρακυλά στους ψεύτικους παραδείσους. Είτε στα αναμορφωτήρια και στις φυλακές είτε στην αναζήτηση της δόσης, οι εκατοντάδες νέοι βρίσκονται εγκλωβισμένοι σε ένα δύσβατο δρόμο χωρίς λύση και ελπίδα.
Καμία από τις προαναφερόμενες προτάσεις ή πρακτικές δεν αντιμετωπίζουν το πρόβλημα στον πυρήνα τους, δεν απαντούν ολοκληρωμένα στις αιτίες που οδηγούν σήμερα έναν νέο άνθρωπο στα δεσμά των εξαρτήσεων, όταν δεν εξασφαλίζουν ολοκληρωμένο δημόσιο και δωρεάν σύστημα πρόληψης – θεραπείας και κοινωνικής επανένταξης.
Το ΠΑΜΕ δεν υιοθετεί τέτοιες αντιδραστικές θεωρίες που στρώνουν το έδαφος στη ναρκωκουλτούρα!
Καλούμε τους εργαζόμενους, τη νεολαία να αγωνιστούν για µια κοινωνία ελεύθερη από ναρκωτικά και όχι σε μια κοινωνία που τα ναρκωτικά θα κυκλοφορούν ελεύθερα στα ράφια των σούπερ-μάρκετ!
Διεκδικούμε:
• Πρόληψη – θεραπεία – κοινωνική επανένταξη δημόσια και δωρεάν για όλους.
• Προσλήψεις μόνιμου προσωπικού σε όλα τα προγράμματα θεραπείας.
• Τη δημιουργία «στεγνών» θεραπευτικών προγραμμάτων και Κέντρων Πρόληψης σε όλη τη χώρα.
• Προγράμματα Πρόληψης στα σχολεία, στις σχολές, στο στρατό, στους χώρους όπου εργάζεται και διασκεδάζει η νεολαία. Πρωτογενής πρόληψη που στοχεύει στα αίτια και όχι στα αποτελέσματα της τοξικομανίας.
• Μέτρα προστασίας των ανέργων και των ευάλωτων κοινωνικά ομάδων.
• Γενναία χρηματοδότηση για την Παιδεία από τον κρατικό προϋπολογισμό, για να ενισχυθούν τα προγράμματα μαζικού αθλητισμού, πολιτισμού και ερασιτεχνικής δημιουργίας.
Οι νέοι πρέπει να βγουν μαχητικά μπροστά, να δυναμώσουν τα σωματεία, να συμβάλουν ώστε να δυναμώσει η ταξική γραμμή, να μετρηθούν βήματα για την ανασύνταξη του συνδικαλιστικού κινήματος, να πρωτοστατήσουν στους νέους αγώνες που θα δώσει η εργατική τάξη για να αντεπιτεθεί στους εκμεταλλευτές της, για να τσακίσει τα βάρβαρα μέτρα τους, μέχρι να γίνει η ίδια πλέον ιδιοκτήτης του πλούτου που παράγει.
Καλούμε τους Συλλόγους Κατάρτισης, τα μαθητικά συμβούλια στα σχολεία και στους χώρους κατάρτισης και μαθητείας να πάρουν πρωτοβουλίες ενημέρωσης στους χώρους όπου ζει και εργάζεται η νεολαία, να δυναμώσουν οι ενέργειες ώστε να φτάσουν οι θέσεις και τα αιτήματα του ΠΑΜΕ παντού.
Να φτάσει στους νέους εργάτες η αταλάντευτη πρόταση αγώνα ενάντια σε κάθε είδους ουσία, σε κάθε είδους εξάρτηση.
>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>
Με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Κατά των Ναρκωτικών.
Το μέλλον των νέων γυναικών δεν ανήκει στη
«ναρκω-κουλτούρα»
H Ομοσπονδία Γυναικών Ελλάδας-ΟΓΕ, οι σύλλογοί της και οι Ομάδες της, κηρύσσει τον πόλεμο ενάντια στη ναρκω-κουλτούρα την οποία προσπαθούν συστηματικά και σχεδιασμένα να μας κάνουν να αποδεχτούμε η Ευρωπαϊκή Ένωση των μονοπωλίων, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ, τα κόμματα του ευρωμονόδρομου και διάφορες Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις.
Προσπαθούν να πείσουν τις γυναίκες των λαϊκών οικογενειών ότι ωφελεί αυτές και τα παιδιά τους η νομιμοποίηση της “αθώας” κάνναβης και ο διαχωρισμός των ναρκωτικών σε “σκληρά” και “μαλακά”, καθώς και η νομιμοποίησή τους.
Πρόκειται για μια επικίνδυνη και επίμονη προσπάθεια, η οποία, ερχόμενη και ως “μόδα” τα τελευταία χρόνια από τις ΗΠΑ, έχει ήδη αρνητικές συνέπειες στα σχολεία της χώρας μας, αφού η ανοχή και ο συμβιβασμός με τη χρήση ουσιών κερδίζει συνεχώς έδαφος στις συνειδήσεις των μαθητριών και των μαθητών και αποτελεί σημαντικό παράγοντα για την αύξηση της χρήσης από τα παιδιά των λαϊκών οικογενειών.
Έτσι, η εκμεταλλευτική κοινωνία, στην οποία ζούμε, πετυχαίνει και με αυτόν τον τρόπο να χειραγωγεί συνειδήσεις από τις νεαρές ακόμη ηλικίες.
Επιπλέον, τα ποσοστά των εξαρτημένων γυναικών -νέες γυναίκες, μαθήτριες, έφηβες- αυξάνονται δραματικά.
Η γυναίκα της λαϊκής οικογένειας -εξαιτίας της ανασφάλειας που νιώθει από την καπιταλιστική κρίση και τη διπλή καταπίεση που βιώνει μέσα στην εκμεταλλευτική κοινωνία- καταφεύγει πλέον συχνά στη χρήση ψυχοδραστικών ουσιών.
Όμως η χρήση των ναρκωτικών και συνολικά η τοξικοεξάρτηση δεν είναι “ελεύθερη επιλογή”, ούτε λύση.
Είναι υποταγή στη μιζέρια και παραίτηση από τη ζωή.
«Βολεύει» την Ευρωπαϊκή Ένωση και την κυβέρνηση, που με τα τελευταία βάρβαρα μέτρα που επέβαλε μας στερεί το δικαίωμα στην εργασία, στη σύνταξη, στη μόρφωση, στην Υγεία, στον Πολιτισμό.
Η Ομοσπονδία Γυναικών Ελλάδας παλεύει επί 40 χρόνια για το δικαίωμα των γυναικών των λαϊκών οικογενειών στη ζωή!
Ο Σύλλογος Γυναικών Ν.Τρικάλων, μέλος της ΟΓΕ, παλεύουμε σταθερά ενάντια σε όλα τα ναρκωτικά.
• Δεν αποδεχόμαστε το διαχωρισμό τους σε “σκληρά” και “μαλακά”. Θεωρούμε ότι η τοξικομανία είναι κοινωνικό πρόβλημα και ως τέτοιο πρέπει να αντιμετωπίζεται.
• Δεν αποδεχόμαστε την ιατρικοποίηση και ψυχιατρικοποίηση του προβλήματος.
• Απορρίπτουμε κάθε ανάμειξη των επιχειρήσεων και των ΜΚΟ στον τομέα αυτό.
Σε αυτό τον αγώνα δεν είμαστε μόνες μας.
Συμπορευόμαστε με το Εθνικό Συμβούλιο κατά των Ναρκωτικών, με δεκάδες μαζικούς φορείς του εργατικού – λαϊκού κινήματος, με φορείς που δρουν στο χώρο της πρόληψης, της θεραπείας και της κοινωνικής επανένταξης, με εργαζόμενους σε αυτές τις δομές, αλλά και με όσους και όσες δίνουν τη µάχη της απεξάρτησης μαζί με τις οικογένειές τους.
Παλεύουμε για τη δημιουργία Δημόσιου Φορέα που θα παρέχει αποκλειστικά δημόσιες και δωρεάν υπηρεσίες πρόληψης, απεξάρτησης, επανένταξης, έρευνας, με εξειδίκευση στις ανάγκες του γυναικείου φύλου.
>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>
Aνακοίνωση για την Παγκόσμια Μέρα Κατά των Ναρκωτικών:
«Η απάντηση στο δικό τους “μαύρο” είναι το δικό μας “κόκκινο”!
Το ΚΚΕ σήμερα, 26 Ιούνη, Μέρα Κατά των Ναρκωτικών, αλλά και κάθε μέρα, υψώνει φωνή διαμαρτυρίας και καταδίκης στην εντεινόμενη απόπειρα υποταγής των συνειδήσεων, ιδιαίτερα των νέων ανθρώπων, μέσω της εξάρτησης από ναρκωτικές ουσίες, ώστε να μην αντιδρούν στη βαρβαρότητα που διαμορφώνει το εκμεταλλευτικό σύστημα για τη λαϊκή πλειοψηφία.
Το ΚΚΕ χαιρετίζει τη μεγάλη πλειοψηφία του ελληνικού λαού που αντιστέκεται στην προπαγάνδα περί δήθεν αθώων ναρκωτικών και έτσι εμποδίζει τη νομιμοποίησή τους και την επιδημική εξάπλωσή τους, ειδικά μέσα σε συνθήκες κρίσης.
Υποστηρίζει θερμά το δικαίωμα όλου του λαού σε υπηρεσίες πρόληψης και το δικαίωμα των εξαρτημένων στη θεραπεία και την επανένταξη. Αναγνωρίζει τον ηρωισμό με τον οποίο δίνουν τη μάχη οι εργαζόμενοι στα επίσημα θεραπευτικά προγράμματα, καθώς και οι οικογένειες των εξαρτημένων που τους στηρίζουν.
Καταδικάζει την πολιτική της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ, που την ίδια ώρα που πετσοκόβει τις επιχορηγήσεις των προγραμμάτων απεξάρτησης, μεθοδεύει με διάφορα τεχνάσματα τη νομιμοποίηση των ναρκωτικών και την αποδοχή τους απ’ το λαό.
Τα ναρκωτικά, όμως, δεν είναι ούτε αθώα, ούτε μοδάτα, ούτε φάρμακα, ούτε λύση για την οικονομία. Τα ναρκωτικά είναι ό,τι μαρτυράει το όνομά τους: Νάρκη στο μυαλό και την ανθρώπινη υπόσταση, νάρκη στην πραγματική ελευθερία, νάρκη στην ελπίδα για μια άλλη ζωή, με δικαιώματα και αξιοπρέπεια για τον καθένα.
Τα ναρκωτικά τα έχει ανάγκη το σάπιο καπιταλιστικό σύστημα και όχι οι άνθρωποι. Αυτό το σύστημα που υπηρετεί και η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ, που αφού ξεδιάντροπα αφαίρεσε όποιο δικαίωμα των εργαζομένων είχε απομείνει από τις προηγούμενες κυβερνήσεις, αφού στρώνει το δρόμο που οδηγεί στα ναρκωτικά, χτίζει ύπουλη επιχειρηματολογία για δήθεν φαρμακευτικό και ωφέλιμο χασίς, που θα σώσει και την οικονομία μας.
Φωτεινό παράδειγμα έχουν τις χώρες της ΕΕ που εφάρμοσαν τέτοιες πολιτικές, οι οποίες όμως παρουσιάζουν πενταπλάσια και δεκαπλάσια ποσοστά χρήσης στο γενικό πληθυσμό, αλλά και ειδικά ανάμεσα στους μαθητές.
Το ΚΚΕ καλεί το λαό μας να αντιταχθεί σθεναρά στα σχέδια της ΕΕ και της κυβέρνησης που τα εφαρμόζει. Κανένας συμβιβασμός με τα ναρκωτικά. Κάθε απόπειρα νομιμοποίησής τους είναι στην ουσία προσπάθεια να μάθουμε να ζούμε με τη φτώχεια, την ανεργία, την αμορφωσιά, τις αιτίες δηλαδή που τα προκαλούν.
Ο λαός, η νεολαία μας να βροντοφωνάξουν και να διεκδικήσουν:
“Όχι σε όλα τα ναρκωτικά – Ζωή ολόκληρη όχι με δόσεις”.
Το Γραφείο Τύπου της ΚΟ Τρικάλων του ΚΚΕ
>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>
Την Πέμπτη 23 Ιουνίου, πραγματοποιήθηκε η ανοιχτή συνέλευση του 4ου αντιρατσιστικού φεστιβάλ Τρικάλων. Με βάση τις τρέχουσες εξελίξεις για το προσφυγικό (εκκένωση Κουτσόχερου από κάθε ζώσα προσφυγική ψυχή με μεθόδους πειθαναγκασμού, δικαιολογημένη άρνηση Αφγανών να παραμείνουν στις άθλιες συνθήκες στο Κυψελοχώρι κ.α.) αποφασίστηκε και πραγματοποιήθηκε παρέμβαση – ενημέρωση στην πλατεία Ρήγα Φεραίου την Παρασκευή 24 Ιουνίου.
Ανάμεσα στα άλλα θέματα που συζητήθηκαν και συγκεκριμενοποιήθηκαν είναι η συζήτηση για το προσφυγικό με ομιλητές την Ντίνα Ρέππα από τον Συντονισμό για το προσφυγικό – μεταναστευτικό, τον Ηλία Χρονόπουλο από την κατάληψη του ξενοδοχείου City Plaza και τον Γιώργο Τσιάκαλο καθηγητή του Α.Π.Θ: Η συζήτηση με θέμα το προσφυγικό θα κινηθεί γύρω από τους ακόλουθους άξονες:
• γιατί ξεριζώνονται εκατομμύρια άνθρωποι;
• ο πόλεμος κατά των προσφύγων: ως επιλογή της άρχουσας τάξης της Ελλάδας και των χωρών της Ε.Ε – Συμφωνία Ε.Ε – Τουρκίας – στρατιωτικοποίηηση των συνόρων και κέντρα κράτησης.
• ο ρόλος των Μ.Κ.Ο στο προσφυγικό.
• Το κίνημα αλληλεγγύης: η σημερινή κατάσταση, τα προβλήματα ανάπτυξής του – νέες προκλήσεις, νέα καθήκοντα, νέες προοπτικές.
Η δεύτερη συζήτηση αφορά τη Διατλαντική Συμφωνία ( TTIP) και τους αγώνες των εργαζομένων. Στο εργαστήριο για την επισφάλεια στον χώρο εργασίας θα μετέχουν εκπρόσωποι της Attack – στην επισφάλεια και την ανεργία, και της ΛΑΝΤΖΑ (αγωνιστική εργατική συσπείρωση στον επισιτισμό-τουρισμό).
Η Φωτεινή Χούτου θα παρουσιάσει τη δραματοποίηση του παραμυθιού «Φαινίνα και Άλεν» «Θάρρος και αλήθεια, μες στην πηγή Αγάπης που κατοικεί στα παραμύθια».
Το μουσικό μέρος του φεστιβάλ εμπλουτίζεται με τη συμμετοχή του Αλκίνοου Ιωαννίδη, των Folk n’ roll, των Οδοιπόρων της παράδοσης των Σιωπηλών Χοών και άλλων μουσικών σχημάτων που θα ανακοινωθούν τις επόμενες μέρες.
Η επόμενη ανοιχτή συνέλευση θα πραγματοποιηθεί την Πέμπτη 30 Ιουνίου στο στέκι Rossonero (Αμαλίας 18) στις 9:οο το βράδυ και η παρουσία όλων είναι αναγκαία για τη συνδιαμόρφωση και την πραγματοποίηση του φεστιβάλ.
Θα ζήσουμε μαζί, να αγωνιστούμε μαζί, θα νικήσουμε μαζί»
>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>
Στην περιφέρεια Θεσσαλίας η Παναγιώτα Βράντζα για θέματα του νομού Καρδίτσας.
Την Περιφέρεια Θεσσαλίας επισκέφτηκεη βουλευτής Καρδίτσας Παναγιώτα Βράντζα στις 24/06/2016 και συναντήθηκε με τονπεριφερειάρχη κύριο Κώστα Αγοραστό.
Το βασικό θέμα της συζήτησης αφορούσε στην ασφαλτόστρωση του επαρχιακού δρόμου Ι.Μ. Σπηλιάς – Καρφί. Τον επικίνδυνο και περιορισμένης βατότητας χωματόδρομο που εξυπηρετεί απομονωμένα χωριά και οικισμούς της Αργιθέας, συνδέει τα δημοτικά διαμερίσματα του δήμου αλλά και τους νομούς Καρδίτσας – Άρτας.
Ηβουλευτής μετέφερε στον κ. Περιφερειάρχη την δέσμευση του γ.γ. του υπουργείου υποδομών κυρίου Δέδε, να χρηματοδοτήσει το έργο από το πρόγραμμα δημοσίων επενδύσεων του υπουργείου, καθώς και την άποψη του αντιπεριφερειάρχη Καρδίτσας κυρίου Τσιάκου, για την αναγκαιότητα του έργου.
Ο περιφερειάρχης, αξιολογώντας και αυτός ως πολύ σημαντικό το γεγονός της εξασφάλισης κονδυλίων από το υπουργείο, υποσχέθηκε ότι θα ενεργήσει άμεσα ώστε να διαδικασία υλοποίησης να ξεκινήσει το συντομότερο δυνατό.
Στη συνέχεια συζητήθηκε η αναγκαιότητα κατασκευής του δρόμου Μουζακίου – Λίμνης Πλαστήρα (Μακριά Ράχη). Τόσο η βουλευτής όσο και ο περιφερειάρχης συμφώνησαν ότι πρόκειται για ένα από τα σημαντικότερα έργα του νομού αφού θα συνδέσει τη Λίμνη Πλαστήρα με τις εξίσου ανεπτυγμένες τουριστικά περιοχές των Τρικάλων (Περτούλι, Καλαμπάκα κλπ.). Ο περιφερειάρχης υποσχέθηκε ότι θα εξετάσει τη δυνατότητα ένταξης του έργου στο ΕΣΠΑ της τρέχουσα περιόδου.
Τέλος, συζητήθηκε η δυνατότητα ένταξης του «Κέντρου Γυναικών Καρδίτσας» στο αντίστοιχο χρηματοδοτούμενο πρόγραμμα του ΕΣΠΑ (Λειτουργία κέντρων συμβουλευτικής υποστήριξης γυναικών θυμάτων βίας σε περιφερειακό επίπεδο στη Θεσσαλία).
Η βουλευτής ανέλαβε την υποχρέωση να επικοινωνήσει με τη γενική γραμματεία ισότητας ώστε να διευκολυνθεί η ένταξη του κέντρου από την περιφέρεια.
Οι δύο συνομιλητές συμφώνησαν να συνεχίσουν την επικοινωνία και την καλή συνεργασία για την επίλυση θεμάτων που αφορούν την περιοχή αλλά και την όσο το δυνατόν καλύτερη αξιοποίηση των χρηματοδοτικών εργαλείων της τρέχουσας προγραμματικής περιόδου.
>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>
Η κυβέρνηση της τρομοκρατίας, της καταστολής και της προβοκάτσιας επί τω έργω…
Απειλές και τρομοκρατία, καταστολή και βία, χημικά και ξύλο, τραυματισμοί και προσαγωγές αλληλέγγυων… Αυτές οι λέξεις συνθέτουν το παζλ της απαράδεκτης κατάστασης που ζούμε αυτές τις τελευταίες μέρες στη Θεσσαλία, στο στρατόπεδο του Κουτσόχερου και το Κυψελοχώρι, στις εθνικές οδούς όπου διαβιούν δεκάδες πρόσφυγες με τις οικογένειές τους. Με το πρόσχημα της αναμόρφωσης του στρατοπέδου στο Κουτσόχερο (που ήταν γνωστό ότι θα γίνει εδώ και πολύ καιρό), ανακοινώθηκε αιφνιδιάστηκα στους πρόσφυγες η εκκένωση του χώρου και η μεταφορά τους προς άλλα κέντρα (αρχικά ειπώθηκε για Κυψελοχώρι και Θεσσαλονίκη). Στο άκουσμα της εξέλιξης αυτής, οι πρόσφυγες αντέταξαν 5 αιτήματα, με βασικότερα: το να προχωρήσει η διαδικασία προεγγραφής, ώστε να πάρουν κάρτα παραμονής για έναν χρόνο, προχωρώντας παράλληλα τις διαδικασίες αιτήσεων ασύλου και να μεταφερθούν όλοι μαζί σε έναν τόπο με ανθρώπινες συνθήκες και ταυτόχρονα να δοθούν εγγυήσεις για την επαναφορά τους μετά το πέρας των εργασιών. Αντί απάντησης στα αιτήματά τους, οι αρχές έστειλαν λεωφορεία νωρίς το πρωί της Τετάρτης 22 Ιουνίου και μετέφεραν πάνω από 100 Αφγανούς στο Κυψελοχώρι, σε έναν χώρο χωρίς ρεύμα, με νερό που η θερμοκρασία του ξεπερνά τους 40′ C… Οι πρόσφυγες, απολύτως δικαιολογημένα, αρνήθηκαν να κατεβούν από τα λεωφορεία και τότε ανέλαβαν οι δυνάμεις καταστολής να τους κατεβάσουν με τη βία, «κερνώντας» τους χημικά και στέλνοντας δύο από αυτούς στο νοσοκομείο, από τα χτυπήματα. Αρνούμενοι τις απάνθρωπες αυτές συνθήκες οι 130 περίπου Αφγανοί πρόσφυγες αναχώρησαν την Πέμπτη 24 Ιουνίου το απόγευμα για τη Λάρισα με τελικό προορισμό την Αθήνα.
Ενδεικτικό του σκηνικού που προσπαθούν να στήσουν τα κυβερνητικά κέντρα, σε άμεση ιδεολογική επικοινωνία με ρατσιστικές και φασιστικές ομάδες, είναι πως τα καθεστωτικά ΜΜΕ έσπευσαν να μιλήσουν για το σχεδόν «φλεγόμενο Κυψελοχώρι» (αφήνοντας εντέχνως να δημιουργηθεί ένα κλίμα κινδύνου και τρόμου) από τους «επικίνδυνους» μετανάστες χωρίς να βρεθεί ούτε μια λέξη να ειπωθεί για τις μεθοδεύσεις των κρατικών δυνάμεων. Η διαμαρτυρία λοιπόν των προσφύγων που έκαψαν απλώς κάποια από τα προσωπικά τους αντικείμενα, μετασχηματίστηκε σε προβοκάτσια μεγατόνων προκειμένου να δηλητηριαστεί η κοινωνική πλειοψηφία και να αντιμετωπίσει πρόσφυγες και μετανάστες ως εχθρούς, όπως εξάλλου επιθυμούν τόσο η ΕΕ με τις συμφωνίες της, όσο και η ελληνική κυβέρνηση με τους φράχτες της και τις μαζικές δολοφονίες στο Αιγαίο.
Όσες και όσοι απέμειναν στο Κουτσόχερο (450 άτομα) αρνούμενοι τη μεταφορά τους, αρχικά απειλήθηκαν με διακοπή της ηλεκτροδότησης της υδροδότησης και της σίτισης(!) και στη συνέχεια στάλθηκαν αστυνομικές δυνάμεις μέσω και έξω από το στρατόπεδο με σκοπό να τους τρομοκρατήσουν και αν τους εξαναγκάσουν να αποδεχτούν τη μεταφορά τους στο Κυψελοχώρι. Οι πρόσφυγες όμως, δεν ενέδωσαν. Το ίδιο βράδυ οικογένειες Αφγανών μαθαίνοντας από τους συμπατριώτες τους τα όσα διαδραματίστηκαν στο Κυψελοχώρι και αρχίζοντας να συνειδητοποιούν τη «μοίρα» που τους επιφυλάσσει η ελληνική κυβέρνηση, αποφάσισαν να φύγουν από το στρατόπεδο με προορισμό την Αθήνα.
Οι πρόσφυγες από το πρωί της Παρασκευής 24 Ιουνίου, ζητούσαν βοήθεια από αλληλέγγυους/ες, ώστε να αποτραπεί η προσπάθεια βίαιης μεταφοράς τους. Παρά τη δύσκολη κατάσταση τους και παρά την προσπάθεια των μηχανισμών του κράτους να τους διασπάσουν, Σύριοι και Αφγανοί απάντησαν με αξιοπρέπεια πως δεν δέχονται τον εξευτελισμό της ύπαρξης τους και των δικαιωμάτων τους! Από το μεσημέρι άνδρες, γυναίκες και παιδία, με τα υπάρχοντα τους στους ώμους, τα μωρά στην αγκαλιά, άρχισαν να παίρνουν πεζοί το δρόμο για τη Μάνδρα, από εκεί τα λεωφορεία της γραμμής για Λάρισα και από τη Λάρισα «το τρένο της μεγάλης φυγής» για Αθήνα. Αποχαιρετώντας τους αλληλέγγυους, τους δικούς τους ανθρώπους που όλο αυτό το διάστημα ήταν κοντά τους στις ανάγκες και τα δικαιώματα τους, χαιρέτησαν την αλληλεγγύη του εργαζόμενου λαού, που έρχεται σε πλήρη αντίθεση με την κυβέρνηση, που το μόνο που έχει να επιδείξει (όπως χαρακτηριστικά είπαν) είναι «αστυνομία και στρατός». Με διορία τη Δευτέρα 27 Ιούνη 9:οο το πρωί. που το στρατόπεδο θα πρέπει να έχει αδειάσει από ζώσα προσφυγική παρουσία, θα ακολουθηθεί από τους πρόσφυγες ο ίδιος δρόμος φυγής προς Αθήνα και Θεσσαλονίκη. Για το Κυψελοχώρι θα μείνουν μόνο αυτοί που βρίσκονται σε απόλυτη οικονομική ένδεια.
Από το πρωί της Παρασκευής 24 Ιουνίου, αλληλέγγυοι/ες βρέθηκαν και βρίσκονται στο πλευρό των προσφύγων. Αλληλέγγυοι/ες που για μια ακόμη φορά την Πέμπτη 23 Ιουνίου έτυχαν της απαγόρευσης της εισόδου τους στο στρατόπεδο του Κουτσόχερου, (όπως και εκπρόσωποι του Τύπου) σε αντίθεση με “διαπιστευμένους” εθελοντές και μέλη ΜΚΟ, επιβεβαιώνοντας για μια ακόμη φορά πως για την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, αλλά και για τα τοπικά κέντρα εξουσίας (δήμαρχοι, περιφέρεια κτλ) η «αλληλεγγύη» ταυτίζεται είτε με οικονομική μπίζνα, είτε με κυβερνητικούς καλοθελητές, είτε και συνδυασμό των δύο . Η απαγόρευση φυσικά “έσπασε” για ακόμη μια φορά, μιας και ομάδες προσφύγων βγήκαν από το στρατόπεδο και ήρθαν σε επαφή με τους αλληλέγγυους/ες και τους μετέφεραν το κλίμα που επικρατεί τις τελευταίες ημέρες. Άλλωστε ο «ανθρωπισμός» της κυβέρνησης ζει μόνο στις γκλάμουρ συναντήσεις-επιδείξεις με το ΓΓ του ΟΗΕ, τους προκαθήμενους των εκκλησιών και τους σταρς του θεάματος, αλλά σαν πουκάμισο αδειανό ξεφουσκώνει και πεθαίνει κάθε μέρα στους τόπους συγκέντρωσης των προσφύγων!
Το κλίμα απαγορεύσεων και καταστολής δεν σταμάτησε εκεί. Κατά την επιστροφή τους από το στρατόπεδο του Κουτσόχερου την Παρασκευή το μεσημέρι, 2 αλληλέγγυοι , η Σ.Τ και ο Γ. Ρ. (γνωστοί αγωνιστές της τοπικής κοινωνίας), οι οποίοι επιχείρησαν να επισκεφτούν τον χώρο του σούπερ- μάρκετ Ατλάντικ, 3 χλμ έξω από τα Τρίκαλα, όπου φέρεται να αποτελέσει χώρο “φιλοξενίας” προσφύγων το επόμενο χρονικό διάστημα, προσήχθησαν στην Αστυνομική Διεύθυνση Τρικάλων, με την αιτιολογία πως παραβίασαν χώρο ελεγχόμενης ευθύνης! Τελικά, αφέθησαν ελεύθεροι μετά από λίγη ώρα.
Γίνεται αντιληπτό πως η κατάσταση γίνεται ολοένα και πιο επικίνδυνη. Ας μην παραγνωρίσουμε πως αρχίζουν να εμφανίζονται σε Τρίκαλα και περιοχές του ν. Λάρισας, επιτροπές κατοίκων με σαφές ρατσιστικό λόγο και πρακτικές, επιχειρώντας να «μιμηθούν» τα τελευταία γεγονότα στη Θέρμη Θεσσαλονίκης, όπου με τις «ευλογίες» της εκκλησίας ακροδεξιά στοιχεία επιτέθηκαν σε δημοτικό σύμβουλο της αντικαπιταλιστικής αριστεράς, όπως και τα λίγο παλαιότερα χτυπήματα στη Χίο. Είναι η ώρα οι τοπικές κοινωνίες, τα κινήματα αλληλεγγύης, τα εργατικά σωματεία και συνδικάτα, πολιτικές οργανώσεις και συλλογικότητες, να ορθώσουν ασπίδα ταξικής και διεθνιστικής αλληλεγγύης, συμπαράστασης και κοινής πάλης, στους εκατοντάδες πρόσφυγες και να ανατρέψουν τις πολιτικές της κυβέρνησης, της Ε.Ε. και του ΝΑΤΟ, που κουρελιάζουν κάθε ίχνος, ακόμη και των στοιχειωδών, ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Με τους ανθρώπους αυτούς θα ζήσουμε μαζί, όπως τόσα χρόνια βιώνουμε από κοινού τις διαφορετικές πτυχές του κοινωνικού πολέμου του κεφαλαίου στις δυνάμεις της εργασίας. Για αυτό δεν υπάρχει άλλος δρόμος από το να αγωνιζόμαστε μαζί για την απελευθέρωση από τα δεσμά των ιμπεριαλιστικών πολέμων, των καπιταλιστικών ολοκληρώσεων και συνολικά του καταπιεστικού συστήματος της αγοράς και του κέρδους. Αυτό λοιπόν που μας ενώνει πιο πολύ είναι η προοπτική πως μπορούμε να νικήσουμε μαζί
Τοπικές επιτροπές της ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α. στη Θεσσαλία
>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>
ANT.AΡ.ΣΥΑ. ΤΡΙΚΑΛΩΝ: Ιστορικής σημασίας το ΟΧΙ του βρετανικού λαού στην ΕΕ
Ιστορικής σημασίας το ΟΧΙ του βρετανικού λαού στην ΕΕ
Ανοίγει ο δρόμος για μια εργατική-λαϊκή αποδέσμευση από τα δεσμά ΕΕ, ευρώ, μνημονίων
Το όχι του βρετανικού λαού στην ΕΕ είναι ιστορικής σημασίας ήττα του ευρωπαϊσμού και της στρατηγικής της λεηλασίας των δικαιωμάτων και των ελευθεριών των ευρωπαϊκών λαών από κεφάλαιο και τράπεζες, με ή δίχως μνημόνια.
Όποτε η ΕΕ και οι επιλογές της μπήκαν στη δοκιμασία της λαϊκής ψήφου αποδοκιμάστηκαν με σαφή τρόπο. Οι ευρωπαϊκοί λαοί βλέπουν ότι η ΕΕ σημαίνει φτώχεια, ανεργία, λεηλασία του δημόσιου και φυσικού πλούτου. Η ΕΕ μαζί τις αντιλαϊκές κυβερνήσεις επιβάλλει μνημόνια, καθεστώς επιτροπείας και “κόφτες” περιφρονώντας τη βούληση των ευρωπαϊκών λαών, περιφέροντας την υπεροψία τους και την ολοκληρωτική τους νοοτροπία, όπως έγινε με το ελληνικό δημοψήφισμα πέρσι, κάνοντας την κερδοφορία των πολυεθνικών και των τραπεζιτών υπέρτατο νόμο και σκοπό της ζωής των ανθρώπων.
Στο ρεύμα του “ευρωσκεπτικισμού” που απλώνεται σε όλη την Ευρώπη υπάρχουν και αντιδραστικές αστικές και εθνικιστικές δυνάμεις, που μιλάνε στο όνομα του ΜΠΡΕΞΙΤ, είναι αποτέλεσμα και της προδοσίας των εργατικών συμφερόντων από τις δυνάμεις της Ευρωαριστεράς, κατά βάση επιδιώκουν μια καλύτερη διαπραγμάτευση της δικής τους αστικής τάξης στα πλαίσια της ολοκλήρωσης. Όμως οι λαοί καταδικάζουν την άθλια πολιτική τους, αυτή την χωρίς προηγούμενο σταυροφορία του κεφαλαίου σε βάρος των λαών, αυτή την μισητή και χωρίς καμιά νομομιμποίηση γραφειοκρατία των Βρυξελλών. Αυτά καταδίκασε ο λαός στην Αγγλία, παρά την ομόθυμη στήριξη όλου του επίσημου πολιτικού κόσμου και του Κάμερον και του Κόρμπιν, παρά τις επιθέσεις και τις απειλές της Μέρκελ, του Ομπάμα και του Σόιμπλε.
Το οικοδόμημα της ΕΕ μπαίνει σε μια κρίση χωρίς επιστροφή. Ενισχύεται αντικειμενικά η πάλη για την αποδέσμευση από την ΕΕ σαν προϋπόθεση για την απελευθέρωση από το καθεστώς των μνημονίων, αλλά και για να ανοίξει ο δρόμος για την ανατροπή της κυριαρχίας του κεφαλαίου.
Αυτή η πραγματικότητα αναδεικνύει τα αναβαθμισμένα καθήκοντα των δυνάμεων της μαχόμενης Αριστεράς για μια αποδέσμευση από την ΕΕ εργατική, λαϊκή, διεθνιστική, αντικαπιταλιστική. Χαιρετίζουμε λοιπόν και απευθύνουμε θερμό μήνυμα εργατικής διεθνιστικής αλληλεγγύης στις μαχόμενες δυνάμεις του εργατικού κινήματος και της Αριστεράς που έδωσε τη μάχη του LEXIT, της αριστερής πρότασης για αποδέσμευση από την ΕΕ.
Καθώς οι λαϊκοί και εργατικοί αγώνες και διεκδικήσεις σκοντάφτουν σε κάθε τους βήμα στις δεσμεύσεις από τη συμμετοχή στην ΕΕ, αλλά και τα μνημόνια που επιβάλλουν μαζί με τις κυβερνήσεις, οι κοινωνικοί αγώνες για δικαιώματα και ελευθερίες έχουν αναδείξει την ανάγκη της ρήξης και σύγκρουσης με την ΕΕ. Είναι ώρα η αποδέσμευση από την ΕΕ να γίνει αίτημα και στόχος πάλης για το εργατικό, νεολαιίστικο και μαζικό κίνημα με τρόπο σαφή και πιο αποφασιστικό.
Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ παλεύοντας και μέσα από την πλατιά αντιΕΕ πρωτοβουλία ΔιΕΕξοδος θα δώσει τη μάχη για ένα λαϊκό κίνημα αποδέσμευσης από την ΕΕ.
ANT.AΡ.ΣΥΑ. ΤΡΙΚΑΛΩΝ
>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>
Brexit σημαίνει έναρξη της διάλυσης της Ευρωπαϊκής Ένωσης
Η εργατική τάξη της Αγγλίας, τα φτωχά λαϊκά στρώματα και η μικροαστική τάξη, ψήφισαν υπέρ της εξόδου του Ηνωμένου Βασιλείου από την Ευρωπαϊκή Ένωση. Πολύ καλά νέα!
Το γεγονός ότι επιστρατεύτηκαν για την αποτροπή ενός τέτοιου αποτελέσματος πολιτικοί ηγέτες, μέχρι και ο ‘Ομπάμα πήρε θέση υπέρ της παραμονής της Αγγλίας στην ΕΕ, οικονομικοί, τραπεζικοί, συνδικαλιστικοί παράγοντες και διανοούμενοι -τιτάνες, έφερε τα αντίθετα από τα αναμενόμενα αποτελέσματα και δείχνει το μέγεθος της ήττας τους. Η εργατική τάξη και ο εργαζόμενος λαός, χωρίς να έχουν αυτοτελή ισχυρή πολιτική εκπροσώπηση, διεκδίκησαν την έξοδο από την ΕΕ και ψήφισαν υπέρ αυτής της εξόδου. Μένει αυτό να γίνει πράξη.
Η υπερψήφιση του Brexit δεν ταυτίζεται με ξενοφοβίες, ρατσισμούς και εθνικισμούς όπως προσπάθησαν να μας πείσουν οι οπαδοί της ΕΕ και κάποιοι Αριστεροί Πόντιοι Πιλάτοι. Άλλωστε, τα χαρακτηριστικά αυτά καθόλου δεν λείπουν από την ίδια την ΕΕ. Τα εργατικά και λαϊκά στρώματα που ψήφισαν υπέρ της εξόδου από την ΕΕ ψήφισαν με γνώμονα τα δικαιώματά τους έχοντας υπόψη τους ότι αυτά υπονομεύονται από την ΕΕ.
Το ίδιο αποτέλεσμα θα είχαμε πιθανότατα και σε άλλες χώρες, αν οι κυβερνώντες τολμούσαν να θέσουν το ίδιο ερώτημα σε δημοψήφισμα. Αυτό αποδείχθηκε και στην Ελλάδα στο περσινό Δημοψήφισμα στο οποίο η εργατική τάξη και ο λαός δέχθηκαν αφόρητη πίεση από τους ίδιους, με τους Άγγλους, παράγοντες, για να υπερψηφίσουν και να συναινέσουν στον αργό θάνατό τους, αλλά δεν υπέκυψαν. Ψήφισαν ΟΧΙ στα μνημόνια και στους εκβιασμούς και αμφισβήτησαν τις στρατηγικές επιλογές της άρχουσας τάξης αφού αυτή με τα κόμματά της, τα ΜΜΕ της και άλλους κρατικοδίαιτους σταυλιζόμενούς της, ταύτιζαν την υπερψήφιση του ΟΧΙ με την έξοδο από την ΕΕ και την ευρωζώνη.
Οι λαοί της Ευρώπης έχουν νιώσει στο πετσί τους τι εστί ΕΕ, κυρίως μετά την κατάρρευση του αντίπαλου δέους όπου απελευθερώθηκαν πλήρως οι όποιες επιφυλάξεις υπήρχαν, λόγο της ύπαρξης του αντίπαλου δέους, απέναντι στα εργατικά και τα λαϊκά δικαιώματα, και οι αντιθέσεις μεταξύ των καπιταλιστικών κρατών οξύνθηκαν παραπέρα. Έχουν βιώσει την ισοπέδωση των κατακτημένων με αγώνες και αίμα εργασιακών και δημοκρατικών δικαιωμάτων τους, την συντριβή της κοινωνικής ασφάλισης, την φορολεηλασία, την ανεργία, την φτώχεια και τους πολέμους που η ΕΕ προκαλεί, υποδαυλίζει ή στηρίζει, για τα συμφέροντα των τραπεζιτών, των τοκογλύφων, των μονοπωλίων. Έχουν βιώσει την βία της εξουσίας η οποία είναι ταυτισμένη με την αντιλαϊκή πολιτική και πηγάζει από την αναγκαιότητα να διατηρήσουν την άνομη εξουσία τους.
Η ΕΕ ήταν από την ίδρυσή της η Ευρώπη των μονοπωλίων, ήταν και είναι η ενωμένη δύναμη του ευρωπαϊκού κεφαλαίου υπό την καθοδήγηση των πιο ισχυρών τμημάτων του. Αυτή η Ευρώπη είναι ενάντια στα συμφέροντα της εργατικής τάξης και των λαών της Ευρώπης. Καμιά μεταρρύθμιση δεν πρόκειται να αλλάξει τον αντεργατικό, αντιλαϊκό, τον ιμπεριαλιστικό της χαρακτήρα. Ο μόνος δρόμος που έχουν να επιλέξουν οι λαοί είναι η πάλη για την διάλυσή της και βήμα προς την κατεύθυνση αυτή είναι η αποδέσμευση, η έξοδος της κάθε ξεχωριστά παρμένης χώρας από την ΕΕ. Θεσμικό βήμα στην κατεύθυνση της διάλυσης της ΕΕ αποτελεί το αποτέλεσμα του πρόσφατου Δημοψηφίσματος στο Ηνωμένο Βασίλειο, το οποίο θα προκαλέσει αλυσιδωτές αντιδράσεις και ένα είδος ντόμινο.
Πολλοί, μέσα στη χώρα, αλλά κυρίως στην Αγγλία, ορίζουν τον Φάρατζ σαν ηγέτη του κινήματος του Brexit. Η επιλογή τους αυτή, διότι για επιλογή πρόκειται, δεν είναι τυχαία. Για κάποιους Αριστερούς στην Ελλάδα αποτελεί άλλοθι για την αρνητική τους στάση, ή την στάση του Πόντιου Πιλάτου που κράτησαν για μία ακόμα φορά. Στάση που διευκόλυνε τα μάλα τις φιλο-ΕΕ δυνάμεις χωρίς να μπορεί να τις διασώσει. Στη δε Αγγλία βολεύει μια τέτοια ηγεσία διότι το σύστημα δεν έχει τίποτα να φοβηθεί από τον ίδιο, ο οποίος πρεσβεύει τον Εθνικό καπιταλισμό. Η δήλωση του Φάρατζ το βράδυ του Δημοψηφίσματος της 23ης Ιουνίου στο Ηνωμένο Βασίλειο, μόλις έκλεισαν οι κάλπες, ότι «Χάνουμε τη μάχη (σ.σ του Δημοψηφίσματος), αλλά θα κερδίσουμε τον πόλεμο…», δείχνει το κατά πόσο ήταν πραγματικά ηγέτης αυτού του κινήματος και κατά πόσο είχε πραγματική εικόνα του πώς κινούταν και ψήφιζε ο λαός. Η μάχη υπέρ της εξόδου από την ΕΕ ξεπέρασε τα περιοριστικά όρια του Φάρατζ και έγινε υπόθεση της εργατικής τάξης και του εργαζόμενου λαού, για αυτό και το Brexit απέκτησε, την μη αναμενόμενη και ανεπιθύμητη για πολλούς, πλειοψηφία!
Συμφέρον από την αποχώρηση της Βρετανίας από την ΕΕ και την πλήρη διάλυσή της ΕΕ, έχει κυρίως η Βρετανική εργατική τάξη, όπως και η εργατική τάξη όλων των ευρωπαϊκών χωρών. Κι αυτό γιατί οι ίδιες οι συνθήκες της Ένωσης, ορίζουν τον νεοφιλελευθερισμό και την διαρκή λιτότητα σαν την μοναδική πολιτική εντός ΕΕ και ευρωζώνης. Και από κοινού οι Ευρωπαίοι καπιταλιστές, τραπεζίτες και τοκογλύφοι, εκδράμουν ενάντια στην εργατική τάξη και τους λαούς. Το στρατηγικό συμφέρον της εργατικής τάξης και των λαών είναι να σπάσουν αυτή την λυκοσυμμαχία για να μην έχουν απέναντί τους ενωμένους τους αντιπάλους τους. Εμπρός λοιπόν, για ένα και δύο και τρία, και πολλά EXIT!
Κάβουρας Δημήτρης
>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>
Σε Υπουργείο Υποδομών και Αντιπεριφέρεια η Παναγιώτα Βράντζα για το οδικόδίκτυο της Αργιθέας.
Την Αντιπεριφέρεια Καρδίτσας επισκέφτηκεη βουλευτής του νομού Παναγιώτα Βράντζα στις 23/06/2016 και συναντήθηκε με τονΑντιπεριφερειάρχη κύριο Βασίλη Τσιάκο.
Το βασικό θέμα της συζήτησης αφορούσε στην ασφαλτόστρωση του του επαρχιακού δρόμου Ι.Μ. Σπηλιάς – Καρφί ο οποίος συνδέει την Ανατολική Αργιθέα με τα άλλα δυο ΔΔ του δήμου αλλά και τους όμορους νομούς.
Ο κ. Περιφερειάρχης, όντας πολύ καλός γνώστηςτων προβλημάτων της Αργιθέας, συμφώνησε απόλυτα με τη βουλευτή για την αναγκαιότητα του έργου και εξέθεσε τις απόψεις του για τον τρόπο προσέγγισης, ώστε η υλοποίηση να προχωρήσει ποιο σύντομα και αποτελεσματικά.
Στη συνέχεια συζητήθηκαν και άλλα θέματα που αφορούν το νομό, όπως ο οδικός άξονας Μουζακίου-Λίμνης Πλαστήρα αλλά και το μεγάλο ζήτημα της διαχείρισης των υδάτων.
Η συγκεκριμένη συνάντηση, αποτέλεσε συνέχεια της επίσκεψης της βουλευτού την περασμένη εβδομάδα (15/06/2016)στο υπουργείο υποδομών μεταφορών και δικτύων, και της συνάντησή της με τον γενικό γραμματέα κύριο Γ. Δέδε, με την ίδια ατζέντα.
Η βουλευτής εξήγησε στον γ.γ. την αναγκαιότητα του έργου, αφού ο υφιστάμενος επικίνδυνος και περιορισμένης βατότητας χωματόδρομος, εξυπηρετεί απομονωμένα χωριά και οικισμούς της Αργιθέας, συνδέει τα δημοτικά διαμερίσματα του δήμου αλλά και τους νομούς Καρδίτσας – Άρτας.
Ο κύριος Δέδες κατανοώντας πλήρως την κατάσταση, δήλωσε ότι το υπουργείο προτίθεται να χρηματοδοτήσει άμεσα το έργο και σε συνεργασία με την περιφέρεια Θεσσαλίας να δρομολογηθεί η έναρξη κατασκευής, τουλάχιστον τμήματος του, το συντομότερο δυνατό.
Η επόμενη προγραμματισμένη συνάντηση της βουλευτού, για τα ίδια θέματα, θα είναι με τον Περιφερειάρχη Θεσσαλίας κύριο Κώστα Αγοραστό.
>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>
Χρήστος Σιμορέλης: «Ερώτηση σχετικά με τους Πυροσβέστες Πενταετούς Υποχρέωσης»
Ερώτηση, η οποία απευθυνόταν προς τον Υπουργό Εσωτερικών και ΔιοικητικήςΑνασυγκρότησης και κατατέθηκε από Βουλευτές της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΣΥ.ΡΙΖ.Α, υπέγραψε ο ΒουλευτήςΤρικάλων Χρήστος Σιμορέλης με θέμα την ανανέωση της θητείας και την ένταξη στο Πυροσβεστικό Σώμα των Πυροσβεστών Πενταετούς Υποχρέωσης.
Στην ερώτηση γίνεται μια εκτενής αναφορά των προβλημάτων των ατόμων που βρίσκονται σε αυτό το εργασιακό καθεστώς και αναγνωρίζεται ότι ο κατακερματισμός των εργασιακών δικαιωμάτων δεν μπορεί να συνεχιστεί επί μακρόν χωρίς να δημιουργεί νέα προβλήματα και σοβαρές δυσλειτουργίες στον κρίσιμο τομέα της Πυρόσβεσης.
Με αυτά ως δεδομένα,ερωτάται ο Υπουργός για τα μέτραπου θα λάβει για τη μονιμοποίηση των Πυροσβεστών Πενταετούς Υποχρέωσης και για τις ενέργειες που θα προωθήσει προκειμένου να παραταθεί η ισχύς του πίνακα επιλαχόντων για τουλάχιστον δύο χρόνια, ώστε αν προκύψουν κενά λόγω αποχωρήσεων ή συνταξιοδοτήσεων να καλυφθούν από τους επιλαχόντες.
Επισυνάπτεται η ερώτηση για περισσότερες πληροφορίες.
Προς τον κ. Υπουργό Εσωτερικών και
Διοικητικής Ανασυγκρότησης
ΘΕΜΑ: Σχετικά με την ανανέωση της θητείας και την ένταξη ως μόνιμων στο Πυροσβεστικό Σώμα των Πυροσβεστών Πενταετούς Υποχρέωσης.
Μεγάλα προβλήματα αντιμετωπίζουν οι Πυροσβέστες Πενταετούς Υποχρέωσης αναφορικά με τις αλλαγές που επέρχονται ως αποτέλεσμα της αύξησης των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης.
Πιο συγκεκριμένα, σύμφωνα με την υπ’ αριθμ. 13727 απόφαση του Αναπληρωτή Υπουργού Εσωτερικών, ορίστηκαν η διαδικασία και οι προϋποθέσεις για την ανανέωση της θητείας και την υποβολή αίτησης μονιμοποίησης στο Πυροσβεστικό Σώμα (ΠΣ) των Πυροσβεστών Πενταετούς Υποχρέωσης (ΠΠΥ). Όπως ισχύει σήμερα η σχετική νομοθεσία, αίτημα υποβολής μονιμοποίησης έχουν όλοι οι ΠΠΥ που μεταξύ άλλων προϋποθέσεων δεν έχουν συμπληρώσει το 41ο έτος ηλικίας.
Όμως, με δεδομένο ότι τα όρια ηλικίας συνταξιοδότησης των μονίμων πυροσβεστών αυξάνονται, η δυνατότητα των ΠΠΥ να επιτύχουν τη μονιμοποίησή τους περιορίζεται εξαιτίας του δικού τους ηλικιακού ορίου, το οποίο ενώ θα έπρεπε να αυξηθεί αναλογικά, αντιθέτως παραμένει σταθερό. Αξίζει να υπογραμμισθεί ότι οι ΠΠΥ αδικούνται και από το γεγονός ότι στην περίπτωση των δημοτικών αστυνομικών που αιτούνται μονιμοποίηση στην ΕΛ.ΑΣ., το όριο ηλικίας είναι τα 45 χρόνια.
Με την αύξηση των ορίων συνταξιοδότησης συνδέεται και ένα ακόμα πρόβλημα, το οποίο αφορά τον πίνακα επιλαχόντων ΠΠΥ, του οποίου η ισχύς λήγει στις 31 Δεκεμβρίου του τρέχοντος έτους. Είναι εύκολα κατανοητό ότι η ταυτόχρονη αύξηση των ορίων συνταξιοδότησης και η μη παράταση της ισχύος του εν λόγω πίνακα για τουλάχιστον δύο χρόνια θα έχει ως αποτέλεσμα η προσδοκία και το δικαίωμα στην εργασία να σταματήσει στο τέλος αυτής της χρονιάς.
Επειδή το εργασιακό καθεστώς πολλαπλών ταχυτήτων και ο κατακερματισμός των εργασιακών δικαιωμάτων δεν μπορεί να συνεχιστεί επί μακρόν χωρίς να δημιουργεί νέα προβλήματα και σοβαρές δυσλειτουργίες στον κρίσιμο τομέα της Πυρόσβεσης
Με βάση τα παραπάνω ερωτάται ο κ. Υπουργός:
1) Τι μέτρα θα λάβει ώστε να υπάρξει αντίστοιχη αύξηση των ορίων ηλικίας για τη μονιμοποίηση των Πυροσβεστών Πενταετούς Υποχρέωσης;
2) Ποιες ενέργειες θα προωθήσει προκειμένου να παραταθεί η ισχύς του πίνακα επιλαχόντων για τουλάχιστον δύο χρόνια, ώστε αν προκύψουν κενά λόγω αποχωρήσεων ή συνταξιοδοτήσεων να καλυφθούν από τους επιλαχόντες;
Οι ερωτώντες Βουλευτές
>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>
Το ΠΑΜΕ καταγγέλλει στην εργατική τάξη του νομού μας το νέο κακοστημένο θέατρο με τον τίτλο «κοινωνικός διάλογος» που επιχειρήθηκε να στηθεί για μια ακόμα φορά μπροστά στις νέες ανατροπές στους μισθούς και στις εργασιακές σχέσεις, που δρομολογούνται να έρθουν το επόμενο χρονικό διάστημα.
Από τους «κοινωνικούς διαλόγους» οι εργαζόμενοι έχουν μεγάλη και πικρή εμπειρία, έχουν χορτάσει με τα αποτελέσματα τους. Αποτελούν το βασικό όχημα του εταιρισμού, της ταξικής συνεργασίας, της συνυπευθυνότητας για την παραπέρα συρρίκνωση δικαιωμάτων, στους μισθούς, στις εργασιακές σχέσεις, στο ασφαλιστικό.
Από τις εξελίξεις των τελευταίων ημερών φάνηκε ακόμα πιο καθαρά πως τα μνημόνια, τα μέτρα που περιέχονται σε αυτά, είναι σταθερές απαιτήσεις των επιχειρηματικών ομίλων, τα εργαλεία που γίνονται νόμοι για να προστατεύουν και να πολλαπλασιάζουν την κερδοφορία τους.
Γι’ αυτό οι επιδιώξεις και οι απαιτήσεις των βιομηχάνων όπως αποτυπώθηκαν σε δηλώσεις και ομιλίες στο πρόσφατο συνέδριο του ΣΕΒ, γίνονται την επόμενη στιγμή νόμοι, σχεδιασμοί και γλώσσα της κυβέρνησης. Σε αυτήν την κατεύθυνση ήδη έπιασε δουλειά η επιτροπή εμπειρογνωμόνων που συστάθηκε για τη νέα σφαγή στα εργασιακά και μισθολογικά δικαιώματα.
Οι τοποθετήσεις που πραγματοποιηθήκαν στο συνέδριο του ΣΕΒ, οι δηλώσεις του προέδρου των Ελλήνων Βιομηχάνων αλλά και ο κοινός βηματισμός κυβέρνησης και αντιπολίτευσης πάνω στη στρατηγική και τις επιδιώξεις του μεγάλου κεφαλαίου μέσω των τοποθετήσεων των πολιτικών αρχηγών τους, απαιτούν από τις συνδικαλιστικές οργανώσεις, τους εργαζόμενους, ανοιχτές κεραίες και επαγρύπνηση.
Η ωμή απαίτηση του προέδρου του ΣΕΒ μέσα από την κεντρική ομιλία για αποφυγή «μισθολογικών υπερβολών και πισωγυρισμάτων» μέσω της διασφάλισης της «σωστής λειτουργίας του θεσμού της διαιτησίας» όταν στους κλάδους και τους χώρους δουλειάς γίνεται η σφαγή του Δράμαλη σε τσάκισμα μισθών και δικαιωμάτων, η απαίτηση για «σύγχρονες εργασιακές σχέσεις» που στη γλώσσα των βιομηχάνων σημαίνει νέα παρέμβαση στο λεγόμενο μη μισθολογικό κόστος, αποτελούν πρόκληση και νέο καμπανάκι για τους χιλιάδες εργαζόμενους.
Οι πρόσφατος νόμος-λαιμητόμος ως συνέχεια των προηγούμενων αντιασφαλιστικών ανατροπών δεν αρκεί στου βιομήχανους. Ζητούν επιπλέον μέτρα στην ασφάλιση, την υγεία, την παιδεία, την έρευνα για να γίνει η χώρα μας «σύγχρονη και ανταγωνιστική». Αποκαλούν το συνδικαλιστικό νόμο ξεπερασμένο, διότι έχουν βάλει στο μάτι το δικαίωμα στην απεργία, τις συνδικαλιστικές ελευθερίες ώστε να προχωρούν χωρίς αντιστάσεις, στο πετσόκομμα δικαιωμάτων, σε μειώσεις μισθών, σε απολύσεις.
Με βάση τις απώλειες στους μισθούς και τα μεροκάματα, τα βαριά πλήγματα που έχουν δεχτεί οι εργαζόμενοι στους όρους εργασίας, πρέπει να διεκδικήσουμε την άμεση επαναφορά των συλλογικών διαπραγματεύσεων και των συλλογικών συμβάσεων.
Να μην υπάρχει κανένας εργαζόμενος εκτεθειμένος στα νύχια της εργοδοσίας.
Κανένας να μην εργάζεται με όρους σύγχρονης δουλείας, τέτοιους που θα διαμορφώνονται ανάλογα με τις ανάγκες της κερδοφορίας της κάθε επιχείρησης, χωρίς να υπάρχει πλέγμα προστασίας.
Να καταργηθεί εδώ και τώρα όλο το αντεργατικό πλαίσιο για τις συλλογικές συμβάσεις εργασίας.
Να διεκδικήσουμε την καθολική ισχύ και υποχρεωτικότητα των ΣΣΕ που δεσμεύει όλες τις επιχειρήσεις ανεξάρτητα αν είναι μέλη ή όχι σε εργοδοτικές οργανώσεις.
Την καθολική ισχύ της ευνοϊκότερης σύμβασης που υπάρχει στον κλάδο με κατάργηση της δυνατότητας να υπογράφονται επιχειρησιακές με μικρότερους μισθούς και εργασιακούς όρους από αυτές που προβλέπει η κλαδική σύμβαση.
Την εφαρμογή της μετενέργειας της ΣΣΕ μέχρι την υπογραφή νέας ΣΣΕ και κατάργηση του νόμου που αφορά των ΟΜΕΔ και τις ενώσεις προσώπων.
Να διεκδικήσουμε την επαναφορά των κομμένων συντάξεων και επιδομάτων, την προστασία των ανέργων με αύξηση του επιδόματος ανεργίας. Να μπει φρένο στη φοροληστεία των εργαζομένων.
Να διεκδικήσουμε συνολικά την κάλυψη των απωλειών μας, όλα όσα μας έκλεψαν, μας αφαίρεσαν, όλα όσα είναι δικαίωμά μας με βάση τον πλούτο που παράγουμε και τις σύγχρονες ανάγκες μας.
Να πληρώσουν οι βιομήχανοι, οι τραπεζίτες και οι εφοπλιστές.
>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>
«ΜΙΘΡΙΔΑΤΙΣΜΟΣ» ΚΑΙ
«ΟΛΙΓΑΡΧΙΚΗ ΚΟΜΜΑΤΟΚΡΑΤΙΑ»
Του Γεωργίου Παπασίμου
Site: http://www.gpapasimos.gr/
Twitter: @PapasimosG
Ο τελευταίος βασιλιάς του Πόντου, ο Μιθριδάτης ο ΣΤ’ (132 – 63 π.Χ.), επειδή φοβόταν μήπως τον δηλητηριάσουν, δηλητηρίαζε περιοδικά ο ίδιος τον εαυτό του με μικρές, μη θανατηφόρες δόσεις δηλητηρίου. Ο ίδιος αντιστάθηκε στον Ρωμαίο Πομπήιο, προσπαθώντας να διαφυλάξει τα κεκτημένα του Ελληνιστικού του βασιλείου στον Πόντο, αλλά ηττήθηκε. Μετά την ήττα, για να μην πέσει στα χέρια του Πομπήιου και των στρατιωτών του, θέλησε να αυτοκτονήσει. Δεν τα κατάφερε όμως, γιατί ο οργανισμός του είχε, ήδη, εθιστεί στο δηλητήριο. Σημειολογικά, «μιθριδατισμός» σημαίνει, ότι έχουμε εξοικειωθεί σε κάθε λογής ανεπιθύμητη κατάσταση και παύουμε να αντιδρούμε σ’ αυτήν, αποδεχόμενοι πράγματα, που προηγουμένως θεωρούσαμε ιδιαίτερα επικίνδυνα και μη αποδεκτά.
Εξετάζοντας κανείς ολιστικά την τραγωδία της Ελλάδος και την χρεοκοπία της, την σκληρή μνημονιακή κηδεμονία και την σε παγκόσμιο επίπεδο «πρωτοτυπία» της δεκαετούς συνεχούς ύφεσης, θα πρέπει να εντρυφήσει στην συμπεριφορά της Ελληνικής κοινωνίας, η οποία εμφάνισε στοιχεία έντονου «μιθριδατισμού» κατά την περίοδο της Μεταπολίτευσης.
Ειδικότερα, αυτό το φαινόμενο έγινε έντονο κατά την περίοδο της ύστερης Μεταπολίτευσης, όταν οι «ρωγμές» του πολιτικού εποικοδομήματος με τη γιγάντωση της διαφθοράς και της διαπλοκής παντού σε όλους τους θεσμούς και την πλήρη ατιμωρησία του υπεύθυνου πολιτικού προσωπικού, σε συνδυασμό με την «λεηλασία» του εθνικού πλούτου από την «παρασιτική» οικονομική ολιγαρχία, θα έπρεπε να προκαλέσουν την έντονη κοινωνική αντίδραση, τουλάχιστον κατά τις εκλογικές διαδικασίες. Αντίθετα, διαδέχονταν οι κυβερνήσεις του δικομματισμού Ν.Δ και ΠΑΣΟΚ η μία την άλλη με τεράστια ποσοστά. Η μη έγκαιρη αντίδραση ειχε ως αποτέλεσμα την πλήρη σήψη των πάντων , την χρεοκοπία και την μνημονιακή κηδεμονία, η οποία, ναι μεν, διέλυσε την προηγούμενη απαράδεκτη δικομματική κατάσταση σε κοινωνικό επίπεδο, χωρίς όμως να επέλθει η οφειλόμενη κοινωνική συμμετοχή για την δημιουργία ενός μεγάλου κοινωνικού και πολιτικού υποκειμένου υπέρβασης και συντριβής της θανατηφόρου ολιγαρχικής κομματοκρατίας.
To φαινόμενο του μιθριδατισμού οφείλεται στην ιδιότυπη κοινωνική ρευστότητα του «νόθου» περιφερειακού καπιταλιστικού Ελληνικού σχηματισμού, που έχει ως αποτέλεσμα την περιορισμένης ισχύος εργατική τάξη, την πολυπληθή αγροτική τάξη, αλλά χωρίς αυτόνομη και ισχυρή συνδικαλιστική εκπροσώπηση, με συνέπεια την εύκολη και πλήρη χειραγώγησή της, την ύπαρξη μεγάλων μικροαστικών στρωμάτων (μικρομεσαίοι, ελεύθεροι επαγγελματίες, επιστήμονες κ.λπ.), σε συνδυασμό με την έλλειψη αστικής τάξης με εθνικά χαρακτηριστικά, κατά την έννοια των Δυτικών ισχυρών καπιταλιστικών Χωρών και στην θέση αυτής την ύπαρξη μιας «παρασιτικής» οικονομικής ολιγαρχίας, με έντονα τα στοιχεία της «αρπαχτής» και του «μαυραγοριτισμού».
Στα παραπάνω προβλήματα πρέπει να συνυπολογισθεί και ο πραγματικός χαρακτήρας των Ελληνικών κομμάτων, που έχουν ως κυρίαρχη αντίληψη την εκποίηση και εγκόλπωση του Κράτους ως «λάφυρο». Το αποτέλεσμα αυτής της πολιτικής στρέβλωσης, είναι η μετατροπή του πολιτικού προσωπικού στην Ελλάδα, μέσω των προνομίων και της ατιμωρησίας, σε ιδιότυπο αυτοτελές «παρασιτικό» σώμα, που μαζί με την «παρασιτική» οικονομική ολιγαρχία, «λυμαίνονται» το εθνικό πλεόνασμα, το οποίο, μάλιστα, δεν προέρχεται από παραγόμενο εθνικό πλούτο, αλλά από εξωτερικό δανεισμό !!!
Οι συνθήκες αυτές και η παραπάνω κοινωνική διάρθρωση, σε συνδυασμό με την ένταξη των πολιτών στα κόμματα, τα οποία ποτέ δεν έλαβαν δημοκρατικά εσωτερικά χαρακτηριστικά, αλλά μετατράπηκαν σε ολιγαρχικού τύπου οργανώσεις, αναπαράγοντας συγκεκριμένα συμφέροντα και συγκεκριμένους συσχετισμούς, αποτέλεσαν την αιτία ευδοκίμησης του φαινομένου του «μιθριδατισμού» στην Ελλάδα, που συνεχίζει έως σήμερα να είναι ισχυρός, αφού η διάψευση των ελπίδων από την κυβέρνηση ΣΥ.ΡΙΖ.Α. – ΑΝ.ΕΛ. και η «γιγάντωση» του μνημονιακού «Φρανκενστάιν», ενώ, αντικειμενικά, θα περίμενε κανείς, ότι θα προκαλούσε καταλυτική κοινωνική αντίδραση, αυτό δεν έγινε έως τώρα, όπου παρατηρείται «άπνοια», που οφείλεται στην «διαπαιδαγώγηση» της Ελληνικής κοινωνίας στην ανοχή, εξοικείωση και αποδοχή πραγμάτων, που θεωρούνταν ανεπίτρεπτα και επικίνδυνα.
Μόνο όταν θα «αποβάλει από τον οργανισμό της» η Ελληνική κοινωνία, και ιδιαίτερα οι τάξεις και τα στρώματα, που «συντρίβονται» από τον μνημονιακό «Φρανκενστάιν», τις «τμηματικές δόσεις του δηλητηρίου» και την «ανοσία» της απέναντι στην διάλυση της Χώρας, των ονείρων, της αξιοπρέπειας και των στοιχειωδών δικαιωμάτων, τότε και μόνο τότε θα υπάρξει αλλαγή σελίδας για την Ελλάδα, με την δημιουργία ενός νέου πολιτικού υποκειμένου, προοδευτικού και ορθολογικού, με πολιτικό προσωπικό, που δεν θα «σιτίζεται» από το Κράτος και που θα παραιτηθεί εκ προοιμίου από τα προνόμια και την ατιμωρησία.
>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>
Η ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΜΑΣ ΚΑΤΑΝΤΙΑ
Γράφει ο Δρ. Κώστας Πατέρας, D. Ed., M. Ed., Ph.D., Πολιτευτής Τρικάλων
Διάβασα τις προάλες ένα άρθρο που είχε σχέση με την οικονομική κατάσταση της χώρας, τις κατασχέσεις των τραπεζικών λογαριασμών, τα κόκκινα δάνεια και την … περίφημη… ανάπτυξη που κάθε τόσο πιπιλίζουν σαν καραμέλα οι κυβερνώντες, την στιγμή, που η ανεργία μαστίζει την κοινωνία και η φτώχεια ζει και βασιλεύει.
Η αλήθεια είναι πως παλιότερα περνάγαμε καλύτερα, παρά την φτώχεια που είχαμε. Γεγονός, όμως, είναι πως πάλεψαν πολύ σκληρά οι γονείς μας και οι παππούδες μας, προκειμένου να πιάσουν πέντε δεκάρες στα χέρια τους. Η περίοδος αυτή κράτησε Τριάντα με Σαράντα χρόνια κι έτσι στήθηκε μια οικονομική ευημερία με κινητή και ακίνητη περιουσία.
Από την δεκαετία του 80, όμως, και μετά με την διακυβέρνηση της χώρας από τους. … Σοσιαλιστές τα πράγματα πήραν τον κατήφορο. Στο μυαλό των περισσοτέρων πολιτικών ήταν το πώς θα φτιάξουν περιουσία καταληστεύοντας το Δημόσιο Χρήμα. Οι Αρχές και τα Ιδανικά απαξιώθηκαν και η ηθική έδωσε την σκυτάλη στην παρανομία και στον εύκολο πλουτισμό. Παροιμιώδης ήταν η έκφραση του Ανδρέα Παπανδρέου για ένα Διοικητή μεγάλης ΔΕΚΟ που έκανε στον εαυτό του δώρο, για την γιορτή του, πεντακόσια εκατομμύρια δραχμές… «είπαμε να κάνουμε και κανένα δώρο όχι, όμως, και πεντακόσια εκατομμύρια δραχμές».
Έτσι μπήκαμε σε μια περίοδο που παίρναμε δάνεια για αναπτυξιακούς στόχους και τα κατάκλεβαν πολιτικοί, εργολάβοι, προμηθευτές, εκδότες και Μ.Μ.Ε. Η οικονομία, που στηρίζονταν πλέον σε … ξύλινα πόδια, άρχισε να καταρρέει από το 2010 και μετά. Κανένας δεν τιμωρήθηκε για την μεγάλη ληστεία του κράτους και κανένας δεν έφερε πίσω τα κλεμμένα, αν και το σύνθημα πολλών πολιτικών ήταν ότι «το μαχαίρι θα φτάσει μέχρι το κόκκαλο»! Δυστυχώς, έμεινε μόνο στο … ψαχνό…!
Άρχισε λοιπόν η επιδρομή στους Τραπεζικούς Λογαριασμούς των φτωχών, γιατί η πλούσιοι έβγαλαν τα κλεμμένα στο εξωτερικό και σε φορολογικούς … Παραδείσους. Στο πρώτο εξάμηνο του 2016 και με … Αριστερή Κυβέρνηση οι κατασχέσεις έφτασαν τις 500.000. Ο κόσμος πεινάει και δεν μπορεί να πληρώσει άλλο φόρους αλλά η αμείλικτη… καταδίωξη συνεχίζεται. Οι … καρχαρίες και τα Τρωκτικά δεν πειράζονται.
Με τις κατασχέσεις των Μικροκαταθετών και με την απαίτηση των Δανειστών να δοθούν τα κόκκινα δάνεια ακόμα και της πρώτης κατοικίας στα … Κοράκια και τα μεγάλα FUNDS δεν γίνεται ανάπτυξη. Καλά είναι τα μεγάλα λόγια του Φιλλέληνα Γιούνγκερ αλλά η Ανάπτυξη έρχεται μόνο με σωστές Διορθωτικές αλλαγές, και με επενδύσεις, που δεν φαίνονται πουθενά. Ένα χρέος που δεν είναι βιώσιμο δεν μπορεί να δημιουργήσει θέσεις εργασίας.
Η σημερινή κυβέρνηση Τσίπρα – Καμμένου ας περάσει από τα λόγια στην πράξη και ας σταματήσει ο ΣΥΡΙΖΑ να κομματικοποιεί το κράτος με την ανοχή των ΑΝ.ΕΛ. …. Αυτοί βολεύτηκαν οι πολίτες δυστυχούν. Τελικά κάποτε θα γίνουν Εκλογές και ο προδωμένος Λαός θα τους τιμωρήσει. Τα πολιτικά τερτίπια για αλλαγή του Εκλογικού Νόμου και του Συντάγματος δεν ξεγελούν κανένα. Τους εκλογικούς Νόμους άλλαξαν, για να σωθούν, και ο Κούβελος και ο Παυλόπουλος. Κι όμως καταποντίστηκαν τα κόμματά τους.
Ας σταματήσουν τα ψέματα κι ας αφουγκρασθούν τους φτωχούς πλέον πολίτες, γιατί η Αντίστροφη μέτρηση άρχισε για τους συνεταίρους της κυβέρνησης. Ο Λαός περιμένει να εμφανιστεί ένας πολιτικός που να ΑΓΑΠΑΕΙ την ΠΑΤΡΙΔΑ προκειμένου να τον στηρίξει.
Ας κάνουνε αυτό που θα κάνουν οι Άγγλοι, που αγαπούν την χώρα τους και θα παραμείνουν στην Ε.Ε. με τους δικούς τους, όμως, όρους. Οι Άγγλοι πολιτικοί δεν είναι σαν τους Έλληνες και φυσικά δεν κλέβουν την πατρίδα τους, δεν λένε ψέματα, δεν είναι ασυνεπείς και δεν κάνουν … κωλοτούμπες….!
>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>
ΚΟΡΟΪΔΙΑ ΚΑΙ ΣΤΑΧΤΗ ΣΤΑ ΜΑΤΙΑ ΟΙ ΣΥΝΑΝΤΗΣΕΙΣ
ΤΣΙΠΡΑ ΜΕ ΤΟΥΣ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥΣ ΑΡΧΗΓΟΥΣ
Η κυβέρνηση, η οποία, ακολουθώντας τα χνάρια των προκατόχων της, μετέτρεψε σε κουρελόχαρτο το Σύνταγμα και κυβερνάει χάρις στο καλπονοθευτικό μπόνους των 50 βουλευτών, το οποίο διατήρησε μετά βαΐων ανέπαφο στις προηγούμενες εκλογές, επιχειρεί τώρα να παίξει φτηνά αποπροσανατολιστικά πολιτικά και κομματικά παιχνίδια με άλλοθι την τροποποίηση του Συντάγματος και του εκλογικού νόμου.
Όταν η κυβέρνηση της ανοικτής Συνταγματικής εκτροπής μιλάει για τροποποίηση του Συντάγματος, το μόνο που κάνει είναι να πετάει την ”μπάλα στην εξέδρα”, ενώ αυτό που θα προκύψει από μια τυχόν Συνταγματική αναθεώρηση, με πρωταγωνιστές τις μνημονιακές δυνάμεις, θα είναι ένα νεοφιλελεύθερο Συνταγματικό έκτρωμα που θα καταλύει ότι έχει απομείνει θεσμικά από δημοκρατικά δικαιώματα και εργασιακές κατακτήσεις.
Όσον αφορά το ”σύστημα της απλής αναλογικής” για το οποίο, σύμφωνα με την δανεισμένη από το ΠΑΣΟΚ κάλπικη ορολογία, κάνει λόγο ο ΣΥΡΙΖΑ, θα έχει σχέση με την απλή και άδολη αναλογική όσο ο ”φάντης με το ρετσινόλαδο”.
Η κυβέρνηση, αντίθετα, επιδιώκει να φορτώσει στον ελληνικό λαό έναν νέο εκλογικό εξάμβλωμα που να εξυπηρετεί την κομματική της διάσωση, να θέτει ψεύτικα εκλογικά διλήμματα και να πλήττει τις δημοκρατικές αντιμνημονιακές δυνάμεις, όπως η ΛΑ.Ε, τις μόνες που μπορούν να απειλήσουν την μνημονιακή λεηλασία.
Οι συναντήσεις του Αλ. Τσίπρα με τους αρχηγούς των κομμάτων δεν αποτελούν τίποτα άλλο από μια κοροϊδία και ”στάχτη στα μάτια” της κοινής γνώμης, για να κρυφτεί η συμπαιγνία, η οποία έχει ως στόχο να συνεχιστεί αδιάλειπτα το μνημονιακό ξεπούλημα της χώρας και η λεηλασία των εργαζομένων και του ελληνικού λαού.
Η χώρα όσο ποτέ έχει ανάγκη μια δημοκρατική αντιμνημονιακή ανατροπή, μέσω της οποίας είναι ο μόνος τρόπος για να υπάρξει πραγματική δημοκρατία στη χώρα, να διασφαλιστεί ένα δημοκρατικό λαϊκό Σύνταγμα και να θεσπιστεί η απλή ανόθευτη αναλογική ως πάγιο δημοκρατικό εκλογικό σύστημα.”
ΛΑΙΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ ΤΡΙΚΑΛΩΝ
>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>
