23.2 C
Trikala
Παρασκευή, 29 Μαρτίου, 2024

Τρισάγιο του Τρίκκης Χρυσόστομου στον προκάτοχο του φωτισμένο Ιεράρχη Διονύσιο ΦΩΤΟ

Μια από τις μεγαλύτερες εκκλησιαστικές προσωπικότητες ήταν ο πρώην Μητροπολίτης Τρίκκκης και Σταγών κυρός Διονύσιος. Ένας Ιεράρχης με τόλμη, ο οποίος το 1942 είχε φυλακιστεί από τους Γερμανούς ενώ ήταν και ο αναμορφωτής των Μετεώρων. Έτσι ο νυν Μητροπολίτης Τρίκκης και Σταγών κ. Χρυσόστομος βρέθηκε στην Ιερά Μονή Κοιμήσεων Θεοτόκου στο Βοτουμά και τέλεσε τρισάγιο στον τάφο του προκατόχου του μακαριστού Μητροπολίτου Τρίκκης και Σταγών κυρού Διονυσίου.
Ήταν μια πνευματική ευκαιρία επισκέψεως στην Ιερά Μονή Κοιμήσεως Θεοτόκου Βυτουμά είχαν το απόγευμα της 7ης Ιουνίου 2018 ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Τρίκκης και Σταγών κ. Χρυσόστομος με τον Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη και Σταγών και Μετεώρων κ. Θεόκλητο.
Εκεί έτυχαν θερμής υποδοχής, κατά την μοναστική τάξη και ξεναγήθηκαν από την Καθηγουμένη της Ιεράς Μονής Παρθενία και συνομίλησαν με τις μοναχές επί πνευματικών θεμάτων.
Ο Μακαριστός Μητροπολίτης Κυρός Διονύσιος, [κατά κόσμον Κωνσταντίνος Γιαβαστσάς–Χαραλάμπους], Έλληνας εθνικιστής, Θεολόγος, που άφησε ανεξίτηλη τη σφραγίδα του στα Εκκλησιαστικά δρώμενα και δικαίως αναγνωρίζεται ως ένας από τους σπουδαιότερους Ιεράρχες που ανέδειξε η Ελλαδική Εκκλησία, πρότυπο Επισκόπου και πρωτοπόρος της μοναχικής αναγεννήσεως στα τέλη του 20ού αιώνος, ο οποίος εκλέχθηκε και διατέλεσε Μητροπολίτης Λήμνου & Αγίου Ευστρατίου και στη συνέχεια Μητροπολίτης Τρίκκης & Σταγών, γεννήθηκε το 1905, ή σύμφωνα με άλλες πηγές το 1907, στο Αβτζιλάρ, Αδραμυττίου στη Μικρά Ασία και πέθανε στις 02:10 μετά τα μεσάνυχτα της Κυριακής 4 Ιανουαρίου 1970 στην Αθήνα, από καρκίνο του ήπατος.
Η εξόδιος ακολουθία του τελέστηκε στις 10:30 το πρωί της Πέμπτης 8 Ιανουαρίου 1970 στο Μητροπολιτικό Ναό της πόλεως των Τρικάλων και του αποδόθηκαν τιμές Μητροπολίτη εν ενεργεία. Στη νεκρώσιμη ακολουθία του χοροστάτησε ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και Πάσης Ελλάδος Ιερώνυμος Α’ Κοτσώνης, ενώ η σορός του Μακαριστού Διονυσίου μεταφέρθηκε και τάφηκε, ως απλού μοναχού, στην Γυναικεία Ιερά Μονή Κοιμήσεως της Θεοτόκου «Βυτουμά» Καλαμπάκας.
Κρατούμενος των Γερμανών
Ο Διονύσιος μετά από παράκληση φίλου του δέχθηκε να φιλοξενήσει στην Μονή Λειμώνος και να περιθάλψει έναν Άγγλο στρατιώτη, όμως η πράξη του έγινε αντιληπτή από τους Γερμανούς κατακτητές, οι οποίοι στις 23 Αυγούστου συνέλαβαν και βασάνισαν τον Διονύσιο επειδή αρνήθηκε να αποκαλύψει τους συνεργάτες του. Στις 29 Σεπτεμβρίου 1942 το Στρατοδικείο τον καταδίκασε σε δεκαετή ποινή φυλακίσεως και κρατήθηκε στις Ποινικές φυλακές Μυτιλήνης. Στο τέλος του Νοεμβρίου του ίδιου χρόνου μεταφέρθηκε στις φυλακές του στρατοπέδου «Παύλος Μελάς» της Θεσσαλονίκης, όπου τελούσε τη Θεία Λειτουργία, κήρυττε, εξομολογούσε και ενίσχυε τους κρατουμένους, ενώ κινητοποιώντας όλη την φιλάνθρωπη Θεσσαλονίκη, έσωσε από τον εξ ασιτίας θάνατο πολλούς κρατουμένους. Με την παρέμβαση του Μητροπολίτη Θεσσαλονίκης Γεννάδιου Αλεξιάδη στο Γερμανό διοικητή, ο Διονύσιος έλαβε χάρη την οποία δεν αποδέχθηκε προτιμώντας να ακολουθήσει την μοίρα των εκατοντάδων καταδικασμένων Ελλήνων. Την Άνοιξη του 1944, μετά από κράτηση δεκαοκτώ μηνών στη Θεσσαλονίκη, μεταφέρθηκε μέσω Αυστρίας στη Γερμανία, όπου παρέμεινε κρατούμενος στα στρατόπεδα συγκεντρώσεως Στόουν και Μπερνάου, ενώ όπως γράφει ο ίδιος έφθασε «…πλειστάκις παραπλησίον του θανάτου». Συνολικά παρέμεινε κρατούμενος επί τρία χρόνια και τέσσερις μήνες πριν απελευθερωθεί, στις 4 Μαΐου του 1945, από τα Αμερικανικά στρατεύματα κατοχής της Γερμανίας.
Τρίκκης & Σταγών
Στις 3 Φεβρουαρίου του 1959 ο από Λήμνου Διονύσιος εξελέγη Μητροπολίτης Τρίκκης & Σταγών, στην οποία διαδέχθηκε τον αποθανόντα Μητροπολίτη Δωρόθεο Β’. Αν και ο Διονύσιος θεωρούσε απαράδεκτο το καθεστώς του μεταθετού των Μητροπολιτών «….ὅταν ὁ Ἀρχιεπίσκοπος τοῦ ἐδήλωσε κατηγορηματικά, ὅτι αὐτή εἶναι ἡ ἐντολή τῆς Ἐκκλησίας καί τό θέλημα τοῦ Θεοῦ, ἠναγκάσθη ἄκων νά ἐνδώσῃ».
Στη Μονή Βαρλαάμ των Μετεώρων, στα όρια της Μητροπόλεως του Διονυσίου, εγκαταβίωσε από το 1961 και ο τότε Αρχιμανδρίτης και μετέπειτα Μητροπολίτης Πειραιώς Καλλίνικος Καρούσος, ο οποίος ανέλαβε Ηγούμενος της Ιερά Μονής και έφερε μαζί του μέλη της Μοναστικής Αδελφότητος «Παναγία Η Χρυσοπηγή», όπως ο μετέπειτα Μητροπολίτης Καλαβρύτων και Αιγιαλείας Αμβρόσιος Λενής, ο μετέπειτα Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και Πάσης Ελλάδος Χριστόδουλος Παρασκευαΐδης καθώς και ο Γέρων Χαρίτων Σαρρής, τον οποίο ο Καλλίνικος γνώρισε στη Μονή Άνω Δίβρης Ηλείας, όπου πήγαινε τα καλοκαίρια και έμενε για κάποιο διάστημα. Στη Μονή Βαρλαάμ ο Χρήστος Παρασκευαΐδης εκάρη μοναχός στις 16 Μαΐου 1961 από τον Επίσκοπο Τρίκκης Διονύσιο και του δόθηκε το εκκλησιαστικό όνομα Χριστόδουλος, όπως επέλεξε ο πνευματικός του πατέρας τότε Αρχιμανδρίτης Καλλίνικος Καρούσος, τιμώντας τη μνήμη του ιεροκήρυκα που είχε γνωρίσει στο κατηχητικό σχολείο Πατρών. Ο Καλλίνικος εργάστηκε ως Ιεροκήρυκας στην πόλη των Τρικάλων στη Θεσσαλία. Δύο χρόνια αργότερα αναχώρησε από τη Μονή Βαρλαάμ λόγω των διαφωνιών του με τον Μητροπολίτη Διονύσιο, ο οποίος προέρχονταν από την Αδελφότητα Θεολόγων «Η Ζωή».
Ο Μητροπολίτης Τρίκκης και Σταγών Διονύσιος, κατηγόρησε την Αδελφότητα ότι διασπάθισε «…πάσας τας οικονομίας της Μονής ανερχομένας εις έν περίπου εκατομμύριον δραχμών». Ειδικά για τον Χριστόδουλο, ο Μητροπολίτης παραπονιόταν ότι η συμπεριφορά του υπήρξε ΄΄«αχαρακτήριστος προς Επίσκοπον κείραντα αυτόν μοναχόν και χειροτονήσαντα διάκονον»΄΄ και αυτό «συνετέλεσεν εις την αυστηρόν από μέρους μου παρατήρησιν υμών». Στην επιστολή αποπομπής ο Διονύσιος κατέληγε: «Εχετε, παιδιά μου, πέσει θύματα του πονηρού. Ηδικήσατε την Μονήν και τον εαυτόν σας μεγάλως. Θα έπρεπε να φανώ εναντίον σας αυστηρός. Ομως αποδίδων πάντα τα ανωτέρω εις απειρίαν, επιπολαιότητα και ενεργείας του Πονηρού, αφήνω εις τον Θεόν την υπόθεσιν». Σύμφωνα με τον Μητροπολίτη Πειραιώς στη Μονή Βαρλαάμ «….Προσπαθήσαμε να νοικοκυρέψουμε την περιουσία της Ιεράς Μονής. Κάναμε αναθεώρηση όλων των συμβάσεων με την πληθώρα των κτηνοτροφών, οι οποίοι ενέμοντο τις χορτολιβαδικές εκτάσεις της Μονής, και υπερδιπλασιάσαμε τα έσοδά της». Μετά την αναχώρηση της Μοναστικής Αδελφότητος «Παναγία Η Χρυσοπηγή», δηλαδή όταν ο Καλλίνικος αναχώρησε από τα Μετέωρα, Ηγούμενος της Ιεράς Μονής Βαρλαάμ ανέλαβε ο πατέρας Χαρίτων.
To 1962 o Διονύσιος απέστειλε τηλεγράφημα στον Αρχιεπίσκοπο Αθηνών και Πάσης Ελλάδος Ιάκωβο Βαβανάτσο παρακαλώντας τον να παραιτηθεί [5]. Μετά την επιβολή του καθεστώτος της 21ης Απριλίου 1967, Μητροπολίτης Διονύσιος υπήρξε ένας από τους οκτώ Ιεράρχες της Εκκλησίας της Ελλάδος που δέχθηκαν να συμμετάσχουν στην Αριστίνδην Σύνοδο, η οποία την ίδια χρονιά εξέλεξε ως Αρχιεπίσκοπο τον Ιερώνυμο Κοτσώνη.
Το τέλος του
Ο Μητροπολίτης Διονύσιος πριν ασθενήσει επισκέφθηκε το στρατόπεδο του Νταχάου στη Γερμανία και τέλεσε την πρώτη Ορθόδοξη Λειτουργία στο χώρο σε περίοδο ειρήνης. Το 1961 νόσησε από την παλαιά του ασθένεια και νοσηλεύθηκε για δύο μήνες στο νοσοκομείο Ευαγγελισμός, ενώ στο τέλος του 1967 τα συμπτώματα της σοβαρής ασθένειας του εκδηλώθηκαν εκ νέου. Τον Σεπτέμβριο του 1968, έφυγε ουσιαστικά από τα Τρίκαλα βαριά άρρωστος με καρκίνο του ήπατος και το 1969 υποβλήθηκε σε οδυνηρή χειρουργική επέμβαση στο Λονδίνο. Μετά την επιστροφή του στην Ελλάδα διέμενε μόνιμα στην Αθήνα προκειμένου να τον παρακολουθούν οι θεράποντες γιατροί. Στις 7 το απόγευμα του Σαββάτου 3 Ιανουαρίου 1970 ο μητροπολίτης Διονύσιος επικοινώνησε για τελευταία φορά με τους γύρω του από τους οποίους ζήτησε να του ψάλλουν.
Η σορός του εκτέθηκε σε λαϊκό προσκύνημα στο Μητροπολιτικό Ναό Αθηνών και στην Τρίτη 6 Ιανουαρίου μεταφέρθηκε στα Τρίκαλα, όπου εκτέθηκε σε τριήμερο λαϊκό προσκύνημα στο Μητροπολιτικό Ναό της πόλεως. Ο μαρμάρινος τάφος του Κυρού Διονυσίου βρίσκεται πίσω από το Ιερό Βήμα, στο μέρος της Προσκομιδής της Γυναικείας Ιεράς Μονής «Βυτουμά» Καλαμπάκας, γυναικεία και εκ νέου κατοικήσιμη από το 1952, χάρη στην προσπάθεια του Μητροπολίτη Διονυσίου. Ακριβώς απέναντι και πίσω από το Διακονικό είναι ο τάφος της μοναχής Ευφημίας, της πρώτης Γερόντισσας της Μονής. Τοποτηρητής της Μητροπόλεως Τρίκκης και Σταγών ορίστηκε ο όμορος Μητροπολίτης Λαρίσης Θεολόγος, ενώ στη θέση του Μητροπολίτη τον διαδέχθηκε ο Μητροπολίτης Σεραφείμ ο οποίος απώλεσε το Επισκοπικό του θρόνο το 1974 και επανήλθε το 1990 μετά την δικαίωση του από το Συμβούλιο της Επικρατείας στη νεοσύστατη Μητρόπολη Σταγών & Μετεώρων.
Ο Διονύσιος εμπιστεύθηκε το ημερολόγιο του στον Αρχιεπίσκοπο Ιερώνυμο Α’ Κοτσώνη, όμως εκείνος το παρέδωσε στον τότε Μητροπολίτη Αττικής και Μεγαρίδος Νικόδημο Γκατζιρούλη, μετά το θάνατο του οποίου η τύχη του ημερολογίου είναι άγνωστη. Το προσωπικό αρχείο του Διονυσίου βρίσκεται στην «Εταιρεία των Φίλων του Λαού».

- Advertisement -


 

Δείτε όλα τα βίντεο στο WEBTV του trikalaola.grClick στην TV
Συγκεντρωμένα όλα ΕΔΩ