Είναι η σιωπή που κυνηγά
Τις έρημες ψυχές
Είναι η καρδιά που κουβαλά
Καταστροφές
Μια ζωή όλο καημό
Έζησα με τις γόβες
Το κόκκινο , το ζωηρό το χρώμα που δεν το δες
Και μια στιγμή είναι αρκετή
να χάσεις πια τον δρόμο της ηθικής, της σύνεσης
να δεις αλλιώς τον κόσμο
Ένοχες σιωπές, ένοχες στιγμές
Ένοχες γόβες
Όλα αυτά σε κυνηγούν
Και μαρτυρούν τις ώρες..
Ώρες βαριές , μαρτυρικές
Που χεις περάσει και αν η ζωή σε αδικεί
Κάποτε αυτό αλλάζει
Πλοίο που φεύγει, δάκρυ που μένει
Μυαλό γυρνάει πίσω εκεί στο καθετί που πάντα προσπερνάει
Οι ενοχές γίναν σιωπές
Γίνανε μέρες
Φεύγεις .. μπορείς να ξαναζείς
Χωρίς φοβέρες
Ένοχες σιωπές, ένοχες στιγμές
Ένοχες γόβες
Όλα αυτά σε κυνηγούν
Και μαρτυρούν τις ώρες..
Ώρες βαριές , μαρτυρικές
Που χεις περάσει και αν η ζωή σε αδικεί
Κάποτε αυτό αλλάζει
Θάλασσα , μάνα θάλασσα
Πάρε μακριά τις γόβες
Γλίτωσε με από ενοχές
Πάμε για άλλες χώρες
Ένοχες σιωπές, ένοχες στιγμές
Ένοχες γόβες
Όλα αυτά σε κυνηγούν
Και μαρτυρούν τις ώρες..
Ώρες βαριές , μαρτυρικές
Που χεις περάσει και αν η ζωή σε αδικεί
Κάποτε αυτό αλλάζει
Χαρμπέα Ιωάννα συγγραφέας (το τραγούδι είχε γραφτεί από τη συγγραφέα για την παρουσίαση του βιβλίου της ένοχες γόβες που αφορά ένα ιδιαίτερο κοινωνικό θέμα την κακοποίηση ανδρών )
