Όλη η Πολιτική Δραστηριότητα στα Τρίκαλα-Κομμάτων, Πολιτικών Οργανώσεων, Κινημάτων, Σωματείων, Βουλευτών, Άρθρα

Γράμμα στον βαφτισιμιό μου, γιο ναυτικού, 
με αφορμή την εορτή του Αγίου Νικολάου


Θοδωράκο μου,

Η γιορτή του Άη-Νικόλα είναι μία μεγάλη ημέρα, μεγάλη σαν τη θάλασσα και σαν τις καρδιές των πιστών ανθρώπων που είναι πιο μεγάλες κι από τις θάλασσες. Γιορτάζει ο Άη-Νικόλας, ο Άγιος που προστατεύει όλους τους ναυτικούς και τους καπεταναίους σαν τον μπαμπά σου. Ξέρω πως σου λείπει πολύ, όπως του λείπεις και εσύ, όπως του λείπετε όλοι σας, τα αδέρφια σου και η μαμά. Για αυτό, όταν έμαθα πως το καράβι του είχε αράξει αρόδο στα διυλιστήρια, εδώ έξω από την Αθήνα, δεν μπορούσα να μην πάω να τον δω. Είναι ένα τεράστιο καράβι, μεγάλο σαν μεταλλικό νησί, που μόνο ο πατέρας σου και οι πρωτοκαπεταναίοι συνάδελφοί του, με την αξιοσύνη τους μπορούν και το κουμαντάρουν.Είναι τόσο μεγάλο που με ένα του ταξίδι, χωνεύει στην κοιλιά του όλο το πετρέλαιο που χρειάζεται η χώρα μας για έναν χρόνο. Για αυτό, πρέπει να είσαι περήφανος για τον πατέρα σου, όπως είμαστε όλοι περήφανοι για τους Έλληνες ναυτικούς μας. Γιατί χρειάζονται πολλές γνώσεις, ναυσιπλοΐας, φυσικής, χημείας των υδρογονανθράκων, γεωγραφίας, δικαίου της θάλασσας, διοικητικής επιστήμης και άλλα, ακόμη πιο σύνθετα, ώστε να ταξιδέψει, να φορτώσει και να ξεφορτώσει με ασφάλεια το πολύτιμο φορτίο του. Πολύτιμο, όχι μόνον γιατί είναι ακριβό, αλλά γιατί χάρη σε αυτό, μετά την επεξεργασία που του κάνει ένα μεγάλο εργοστάσιο με σωλήνες και δεξαμενές που το λέμε διυλιστήριο, μπορούμε να κινούμε τα αυτοκίνητά μας και να ανάβουμε τα καλοριφέρ μας. Αυτό είναι που κάνει τη δουλειά του πατέρα σου τόσο σημαντική. Γιατί η χώρα μας δεν είναι πλούσια και έχει μεγάλη ανάγκη από τη ναυτιλία για να αναπτύσσεται. Για αυτό να μην του θυμώνεις και να μη στενοχωριέσαι που δεν μπορεί να είναι κοντά σας τόσο όσο και εκείνος και εσείς θα θέλατε.  Όπως δεν θέλω να θυμώνεις και μαζί μου, επειδή δεν μπορώ να έρχομαι να σε βλέπω συχνά. Ούτε να στενοχωριέσαι.

Γιατί οι μεγαλύτερες αποστάσεις, Θοδωράκο μου, δεν είναι πάνω στον χάρτη, αλλά μέσα μας. Μέσα μας μεγαλώνουν και μικραίνουν όλα, ανάλογα με το πως αντιλαμβανόμαστε το χρέος μας. Αυτό που πρέπει να κάνουμε για τη χώρα μας. Γιατί και η χώρα μας είναι κι αυτή ένα μεγάλο καράβι. Ένα καράβι όμορφο που ήταν κάποτε δυνατό και με χαρούμενο πλήρωμα. Το καράβι, όμως αυτό, έπεσε, τα τελευταία χρόνια, σε φουρτούνα. Μία φουρτούνα που την προκάλεσαν τα λάθη των συμμάχων μας οι οποίοι ρύθμιζαν τους αέρηδες, τους στροβίλους και τις νηνεμίες της παγκόσμιας οικονομίας, αλλά και η δική μας ανευθυνότητα η οποία άφησε τη χώρα μας απροετοίμαστη, καθώς και η ανικανότητα των πολιτικών μας που και αυτή δεν είναι παρά μία ακόμη έκφραση της ανευθυνότητας των επιλογών μας. Τη φουρτούνα αυτή την ονομάσαμε “κρίση”. 

Σηκώνονται καθημερινά, λοιπόν, τα κύματα της κρίσης, αγόρι μου, και γυρεύουν να καταπιούν το καράβι της Ελλάδας μας που παλεύει να επιπλεύσει σε μια θάλασσα αβεβαιότητας και λαθών. Όταν σου έδωσα το όνομά σου, το 2010, η κρίση μετρούσε ήδη 2 χρόνια. Τότε ελπίζαμε πως το πλοίο μας θα ξαναέβγαινε σύντομα σε ασφαλή νερά, πως θα έπιανε πάλι τα γνώριμα λιμάνια της ανάπτυξης και της ευημερίας. Συνεχίσαμε όμως τα λάθη μας. Σε μια περίοδο που το καράβι χρειαζόταν στο τιμόνι του στιβαρό και τίμιο χέρι για να το κυβερνήσει, εμείς στέλναμε στη γέφυρα είτε αυτούς που μας είχαν ήδη ρίξει στα βράχια, είτε ανακαινισμένες μορφές της παλιάς πολιτικής και οικονομικής φαυλότητας, είτε νέες μορφές ανικανότητας, εξαπάτησης, άγονης αντίδρασης και γραφικότητας.
Κάθε μέρα, λοιπόν, παλεύουμε με τα κύματα μιας απελπισμένης καθημερινότητας, όπως ακριβώς και ο πατέρας σου θαλασσοδέρνεται με τα κύματα των ωκεανών.

Γι’ αυτό σου τα γράφω εδώ, όλα αυτά, Θοδωράκο μου, σε αυτό το τεράστιο φατσοβιβλίο που λέγεται facebook. Για να τα βρεις και να τα διαβάσεις μια μέρα όταν μεγαλώσεις. Γιατί εδώ δεν κινδυνεύουν να νοτιστούν από την αλμύρα των δακρύων που έγιναν μόνιμοι σύντροφοι των ματιών μας στα χρόνια της κρίσης. Ούτε να σβηστούν από την αλμύρα της θάλασσας, που θα γύρευε να τα καταπιεί αν τα σφραγίζαμε σε μπουκάλια, μαζί με την αγάπη μας και τα ρίχναμε από τη γέφυρα του καραβιού, μαζί με τον πατέρα σου.

Είτε μεσοπέλαγα, είτε στην Αθήνα, όλοι οι νέοι της σημερινής Ελλάδας Θοδωρή μου, όλοι οι νέοι της γενιάς στην οποία ανήκουμε και εγώ και ο πατέρας σου, παλεύουμε με τους κυματισμούς ενός ταραγμένου παρόντος και και με τις δίνες ενός τρικυμιώδους μέλλοντος. Μακάρι, μεγαλώνοντας, να καταλάβεις γιατί και ο δικός μου αγώνας στο Νοσοκομείο, για την ανακούφιση των συνανθρώπων μας που η ψυχή τους υποφέρει, με κρατά μακριά σου. Είναι μια μάχη που δίνουμε άλλοτε στα πιο σκοτεινά αμπάρια της ανθρώπινης σκέψης και άλλοτε στα πιο επικίνδυνα και απρόβλεπτα σκαμπανεβάσματα του συναισθήματος. Στο καράβι, ο πατέρας σου καμάρωνε και μου μιλούσε συνέχεια για το πόσο έξυπνος είσαι. Χαίρομαι και εγώ μαζί του, γιατί είμαι βέβαιος, όχι μόνον για την πρόοδό σου αλλά και πως μια μέρα θα καταλάβεις ότι αξίζει να παίρνουμε τον δύσκολο δρόμο. Να θυσιάζουμε το όποιο πρόσκαιρο βόλεμά μας, την επαγγελματική μας ανέλιξη, ακόμη και τον χρόνο που θα μπορούσαμε να αφιερώσουμε στους αγαπημένους μας, προκειμένου να γίνουμε περισσότερο χρήσιμοι στους συνανθρώπους μας, αυτές τις δύσκολες ώρες που περνά η πατρίδα.
Μέχρι τότε, να μη θυμώνεις ούτε στον μπαμπά, ούτε σε εμένα, επειδή δεν βλεπόμαστε συχνά. Να μη θυμώνεις ούτε στους παλαιότερους από εμάς, για τη θαλασσόδαρτη και ναυαγισμένη Ελλάδα που μας παραδίδουν. Παλεύουμε για να τη φέρουμε σε ορθόδρομη ρότα και για να σου την παραδώσουμε όπως της αξίζει. Μέχρι τότε, μέχρι να μεγαλώσεις, ας κρατήσει ο Άγιος γαλήνιον τον πλου της ζωής σου κι ας δώσει πνευματικό απάγκιο στο κυματοδαρμένο καράβι της Ελλάδος μας.

Ο νονός σου,

Χρίστος Χ. Λιάπης


………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………..

Συναδέλφισσες και Συνάδελφοι

Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ μπροστά στις απαιτήσεις και τις πιέσεις των Ευρωπαίων για το κλείσιμο της β΄ αξιολόγησης και σε πλήρη συμφωνία με δανειστές, ΣΕΒ και τους υπόλοιπους εργοδοτικούς φορείς, ετοιμάζει νέο γύρο λεηλασίας και αντεργατικών μέτρων. Τα μέτρα που προωθούν σαρώνουν όσες εργατικές και λαϊκές κατακτήσεις απέμειναν από τα προηγούμενα μνημόνια. Ταυτόχρονα η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ προετοιμάζει το 4ο κατά σειρά Μνημόνιο με τη συμμετοχή και του ΔΝΤ. Η «δίκαιη ανάπτυξη», που υπόσχονται, σημαίνει νέα κέρδη για τους πλούσιους, βάθεμα της φτώχειας, μεγαλύτερη ανεργία, ελαστική απλήρωτη εργασία και εργασιακό μεσαίωνα χωρίς καθόλου συνδικαλιστικά δικαιώματα και προστασία για τους πολλούς.

Οι σχεδιασμοί της Κυβέρνησης και των δανειστών έχουν ένα και μοναδικό στόχο: ακόμα πιο φτηνή, ελεγχόμενη και κατακερματισμένη εργατική δύναμη. Για την παραπέρα αύξηση των κερδών του κεφαλαίου, ώστε να έρθουν «επενδυτές» σε μια χώρα όπου θα υπάρχουν μισθοί πείνας και ανύπαρκτα δικαιώματα.

Τα μέτρα αυτά έρχονται και στο Δημόσιο. Το ΔΝΤ και η ΕΕ εκτιμούν ότι δήθεν το Δημόσιο έμεινε αλώβητο στην κρίση, σε αντίθεση με τα πλήγματα που υπέστησαν οι ιδιωτικές επιχειρήσεις. Οι δανειστές απαιτούν μόνιμο σύστημα απολύσεων χρησιμοποιώντας τα ίδια επιχειρήματα με τις κυβερνήσεις ΝΔ και ΠΑΣΟΚ. Με εργαλείο την αξιολόγηση μεθοδεύουν απολύσεις, τη μισθολογική καθήλωση αλλά και νέες μειώσεις, ενεργοποιώντας και τον περίφημο δημοσιονομικό «κόφτη». Το καθεστώς της αδιοριστίας παγιώνεται και στη θέση της σταθερής και μόνιμης εργασίας μπαίνει κάθε μορφή ελαστικής απασχόλησης.

Η φοροληστεία δεν έχει τελειωμό αφού ανάμεσα στα άλλα, η κυβέρνηση ετοιμάζεται να μειώσει ακόμα περισσότερο το αφορολόγητο όριο στα 5000 ευρώ. Ο προϋπολογισμός για το 2017 προβλέπει νέα φορολογικά μέτρα τουλάχιστον 2,5 δισ. ευρώ και περικοπές κρατικών δαπανών 1,5 δισ. ευρώ. Παράλληλα προβλέπει ιδιωτικοποιήσεις μαμούθ, δηλαδή ληστρικό ξεπούλημα δημόσιων επιχειρήσεων και ακινήτων –  φιλέτων, ύψους 2 δις. ευρώ, τα οποία θα κατευθυνθούν αποκλειστικά στους πιστωτές.

Η κυβέρνηση σε συμφωνία με το κουαρτέτο ετοιμάζεται να νομοθετήσει τα νέα αντιλαϊκά μέτρα.

Τώρα χρειάζεται ενιαία πανεργατική κλιμάκωση με απεργίες, διαδηλώσεις, καταλήψεις, σε κοινό αγώνα με τη νεολαία και τα πληττόμενα μικρομεσαία στρώματα. Για να σταματήσει η αφαίμαξη της λαϊκής οικογένειας στον βωμό της κερδοφορίας του κεφαλαίου. Για να μην έρθει στη Βουλή η νέα αντεργατική λαίλαπα, για τον απεγκλωβισμό από την θηλιά του χρέους και τη διαγραφή του, την ανατροπή της βάρβαρης αντιλαϊκής πολιτικής της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, της ΕΕ και του ΔΝΤ.

Η ΑΠΕΡΓΙΑ της 8ης Δεκέμβρη πρέπει να αποτελέσει βήμα στην αναγκαία αγωνιστική πανεργατική κλιμάκωση ως απάντηση στη νέα αντιλαϊκή επίθεση της κυβέρνησης. Οι εργαζόμενοι στο Δημόσιο σε κοινό αγωνιστικό βηματισμό με τους εργαζόμενους του Ιδιωτικού Τομέα, τους αγρότες, τους συνταξιούχους, τη νεολαία, τους άνεργους και τα πληττόμενα λαϊκά στρώματα δεν πρέπει να συμβιβαστούν με την πολιτική των μνημονίων, παλιών και νέων.

Μπορούμε να ανατρέψουμε τη βάρβαρη και αντιλαϊκή πολιτική της κυβέρνησης, της ΕΕ και του ΔΝΤ.

Το 36ο Συνέδριο της Α.Δ.Ε.Δ.Υ. καλεί όλους τους εργαζόμενους στο Δημόσιο να συμμετάσχουν στην Πανεργατική Απεργία την Πέμπτη, 8 Δεκεμβρίου 2016 και στα Απεργιακά συλλαλητήρια σε όλη τη χώρα.

Η απεργιακή συγκέντρωση στα Τρίκαλα θα πραγματοποιηθεί την Πέμπτη, 8 Δεκεμβρίου 2016 και ώρα 11:00πμ, στο Εργατικό Κέντρο Τρικάλων.

Κανείς δεν είναι δυνατότερος από τον οργανωμένο και αποφασισμένο λαό!

Όλοι στον αγώνα!

Μπορούμε να τους σταματήσουμε με άμεση κλιμάκωση και πολύμορφες κινητοποιήσεις!

Όλοι και Όλες στην Απεργία, την Πέμπτη 8 Δεκέμβριου 2016

……………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………..

Έκθεση πεπραγμένων του Δ.Σ της Ε.Λ.Μ.Ε Τρικάλων για το Συνδικαλιστικό Έτος 2015 – 16

Αγαπητοί συνάδελφοι

Ακόμα  μια συνδικαλιστική χρονιά έφτασε στο τέλος της και ήρθε η ώρα του απολογισμού για το τοπικό συνδικαλιστικό σωματείο του κλάδου μας. Ήρθε η ώρα να δούμε τα επιτεύγματα αλλά και τα λάθη και τις πα­ραλείψεις μας. Ταυτόχρονα μια νέα συνδικαλιστική χρονιά αρχίζει και το συνδικαλιστικό κίνημα οφείλει να σχεδιάσει την παραπέρα πορεία του και να προσδιορίσει τις προτεραιότητες του.

ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΚΛΑΔΟΥ – ΓΕΝΙΚΕΣ ΔΙΑΠΙΣΤΩΣΕΙΣ

Λιτότητα, περικοπές και φοροεπιδρομή χαρακτηρίζουν την πολιτική της νέας κυβέρνησης που συνεχίζει την εφαρμογή μνημονιακών πολιτικών σε βάρος των εργαζόμενων και των δημόσιων κοινωνικών δομών. Ο πολύπαθος χώρος της δημόσιας εκπαίδευσης δεν εξαιρείται από τη γενικότερη πολιτικοοικονομική κατάσταση της χώρας παρόλο που η υγεία και η παιδεία θεωρούνται τα βασικότερα δημόσια αγαθά που θα έπρεπε να προστατεύονται και να ενισχύονται ακόμη περισσότερο σε περίοδο κρίσης.

Μείζον θέμα που απασχόλησε όλους τους εργαζόμενους αποτέλεσε το νέο ασφαλιστικό νομοσχέδιο που η κυβέρνηση ψήφισε εν μέσω διακοπών του Πάσχα προσπαθώντας να μετριάσει τις αντιδράσεις της κοινωνίας. Ο νέος ασφαλιστικός νόμος θίγει παλιούς και νέους ασφαλισμένους, νομιμοποιώντας τους προηγούμενους αντιασφαλιστικούς νόμους, την αύξηση των ορίων ηλικίας (χωρίς να αναγνωρίζεται η ιδιαιτερότητα του εκπαιδευτικού έργου), την αύξηση των εισφορών για την περίθαλψη και τις περικοπές στις δαπάνες για συντάξεις. Πρόκειται για την πλέον αντεργατική και αντιασφαλιστική αναδιάρθρωση που εφαρμόστηκε για να διαλύσει ό,τι απέμεινε όρθιο τα προηγούμενα χρόνια από το δημόσιο αλληλέγγυο ασφαλιστικό σύστημα μειώνοντας παροχές και συντάξεις για όλους και οδηγώντας στην φτώχεια και εξαθλίωση τους μελλοντικούς συνταξιούχους.

Παράλληλα, πλήθος αντιεκπαιδευτικών μέτρων εφαρμόστηκαν στο χώρο της δημόσιας δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης χωρίς επιστημονικά και παιδαγωγικά κριτήρια πλήττοντας ταυτόχρονα και τα εργασιακά δικαιώματα των εκπαιδευτικών, αλλά και το δημόσιο σχολείο. Μέσα από τον προσχηματικό Εθνικό Διάλογο για την Παιδεία και με άριστη επικοινωνιακή τακτική το Υπουργείο Παιδείας διεμήνυσε τις καλές του προθέσεις για το διάλογο αποκρύπτοντας ότι οι εκπαιδευτικοί της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης διά των αντιπροσώπων τους δεν συμμετείχαν ουσιαστικά στο διάλογο και δεν συνδιαμόρφωσαν τα συμπεράσματα.

Χαρακτηριστική «μεταρρύθμιση» αποτελεί η επίθεση στην Τεχνική-Επαγγελματική εκπαίδευση με την αλλαγή των προγραμμάτων σπουδών των ΕΠΑ.Λ, όπου άλλαξαν τα ωρολόγια προγράμματα με μείωση των μαθημάτων γενικής παιδείας και των μαθημάτων ειδικότητας, καταργήθηκαν οι ειδικότητες και εισήχθησαν οι τομείς στη Β΄ ΕΠΑ.Λ.. Αποτέλεσμα όλων αυτών ήταν φυσικά να καταργηθούν και να συγχωνευθούν τομείς και τελικά να καταργηθούν ειδικότητες. Οι εμπνευστές του νέου ΕΠΑ.Λ οδηγούν στην αποδυνάμωση, απονεύρωση, εξαφάνιση και μελλοντική κατάργηση των ΕΠΑ.Λ προτάσσοντας τη δήθεν αναβάθμιση της Επαγγελματικής Εκπαίδευσης. Το σχέδιο είναι ξεκάθαρο από την αναφορά στην «ενοποίηση των δομών γενικής και επαγγελματικής εκπαίδευσης σε ένα ενιαίο λύκειο θεωρίας και πράξης».

Βασικό κριτήριο των αλλαγών που επέβαλε η πολιτική ηγεσία του Υπουργείου Παιδείας σε όλους τους τύπους σχολείων (γυμνάσια, λύκεια γενικά και επαγγελματικά, δομές ειδικής αγωγής) υπήρξε το οικονομικό κόστος και η εξοικονόμηση εκπαιδευτικού προσωπικού. Με αυτό το κριτήριο το Υπουργείο Παιδείας θεσμοθέτησε τις τρίτες αναθέσεις, κατήργησε διδακτικές ώρες από τους φιλολόγους και τους φυσικούς στα γυμνάσια, κατήργησε το ωράριο των υπεύθυνων εργαστηρίων πληροφορικής και φυσικών επιστημών, κατήργησε τα επίπεδα διδασκαλίας της αγγλικής γλώσσας από τα γυμνάσια, κατήργησε ώρες στήριξης των καθηγητών πληροφορικής από τις ερευνητικές εργασίες. Επίσης κυριολεκτικά ξεχαρβάλωσε τη διδασκαλία του μαθήματος των Θρησκευτικών (ΜτΘ) επιχειρώντας αυθαίρετα και κατά παράβαση των κείμενων διατάξεων την ολοκληρωτική μετατροπή του σε Θρησκειολογία με την κατάργηση του σχολικού βιβλίου που το ίδιο διένειμε στους μαθητές στην αρχή του σχολικού έτους..Ως αποτέλεσμα μία σύγχυση άνευ προηγουμένου στον τρόπο και το περιεχόμενο της διδασκαλίας του ΜτΘ. Παράλληλα ο κατάλογος των καταργήσεων σχολικών μονάδων θα αυξάνει όσο το Υπουργείο Παιδείας εμμένει στην πολιτική της αδιοριστίας και της κάλυψης των κενών με ταχυδακτυλουργικές παρεμβάσεις στα προγράμματα σπουδών. Όλες οι προαναφερθείσες καταργήσεις σε συνδυασμό με τη διατήρηση της αύξησης του διδακτικού ωραρίου που θέσπισε η προηγούμενη κυβέρνηση, είχαν ως αποτέλεσμα πλασματικά πλεονάσματα εκπαιδευτικού προσωπικού, με σκοπό να καλυφθούν τα μόνιμα κενά εκπαιδευτικών που έχουν προκύψει από την απουσία μόνιμων διορισμών και τις συνταξιοδοτήσεις εκπαιδευτικών. Οι «πλεονάζοντες» εξαναγκάζονται να μετακινηθούν εξολοκλήρου ή μερικώς στα ΙΕΚ (για τη μείωση των εξόδων πρόσληψης ωρομισθίων), δομή που δεν ανήκει στην τυπική εκπαίδευση και διέπεται από διαφορετικό εργασιακό καθεστώς.

Κατά την έναρξη της σχολικής χρονιάς ο Υπουργός Παιδείας επιχείρησε να παρέμβει στις διαδικασίες λειτουργίας των τοπικών υπηρεσιακών συμβουλίων (ΠΥΣΔΕ) με διαταγές που δεν βασίζονταν στις δημοκρατικές αποφάσεις των κυρίαρχων οργάνων των σχολείων δηλαδή τους Συλλόγους Διδασκόντων. Καλούσε τους Διευθυντές των σχολείων να παρακάμψουν τους Συλλόγους Διδασκόντων και να καταθέσουν κενά και πλεονάσματα στις Διευθύνσεις Εκπαίδευσης χωρίς την ορισμένη από το νόμο ανάθεση μαθημάτων από το Σύλλογο Διδασκόντων. Παράλληλα, οριοθέτησε το χρόνο τοποθετήσεων των εκπαιδευτικών μέσα σε ελάχιστες ώρες θέτοντας σε κίνδυνο τις διαδικασίες για λάθη και παραλείψεις εις βάρος των εκπαιδευτικών.

Είναι γεγονός ότι η συμμετοχή στις συνδικαλιστικές δράσεις και κινητοποιήσεις δεν είναι μαζική. Αυτό εξηγείται εάν αναλογιστεί κανείς την απογοήτευση που επικρατεί ανάμεσα στους εκπαιδευτικούς αλλά και τους υπόλοιπους εργαζόμενους από την σκληρή και αντιλαϊκή πολιτική που εφαρμόζεται και φαίνεται να μην υπάρχει ελπίδα, ενισχύοντας περισσότερο την απογοήτευση.

Ε.Λ.Μ.Ε.Τ : ΔΡΑΣΕΙΣ – ΘΕΣΕΙΣ – ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ

Το ερώτημα όμως είναι : εμείς ως εκπαιδευτικοί και το συνδικαλιστικό μας κίνημα τι κάναμε;

Οι κυριότερες δράσεις – παρεμβάσεις της Ε.Λ.Μ.Ε.Τ τη χρονιά που πέρασε

• Καταρχήν οφείλουμε να αναφέρουμε η συγκρότηση του Δ.Σ της Ε.Λ.Μ.Ε.Τ έγινε έξι μήνες μετά την ανάδειξη του νέου Δ.Σ (στις 7/6/2016).   Η Αγωνιστική κίνηση εξαρχής δήλωσε ότι δεν θα συμμετείχε σε κανένα είδους προεδρείο. Η ΔΑΚΕ ζήτησε αναλογικό και αντιπροσωπευτικό προεδρείο στα πρότυπα της ΟΛΜΕ. Θέση του ΠΑΜΕ (Αγωνιστική συσπείρωση) ήταν το αναλογικό και αντιπροσωπευτικό προεδρείο το οποίο θα σέβονταν το εκλογικό αποτέλεσμα. Τέλος η Πρωτοβουλία ζητούσε η συγκρότηση του ΔΣ να είναι αναλογική αντιπροσωπευτική  βάση του καταστατικού της ΕΛΜΕΤ.. Έπειτα από πολλές εκκλήσεις που έγιναν εκατέρωθεν για συνεργασία και οι οποίες έπεσαν στο κενό, ο προεδρεύων προχώρησε σε ψηφοφορία, καθώς δεν ήταν πλέον δυνατό το σωματείο να παραμένει ακέφαλο. Στην ψηφοφορία για την εκλογή προέδρου και αντιπροέδρου εκλεχτηκαν μέλη της ΔΑΚΕ γεγονός που καταγγέλθηκε από τις υπόλοιπες παρατάξεις παρότι δεν υπήρχαν άλλες υποψηφιότητες. Η συγκρότηση ολοκληρώθηκε σε επόμενη συνεδρίαση και μέλη του προεδρείου ανήκουν εξ’ ολοκλήρου στην παράταξη της ΔΑΚΕ, αφού οι άλλες παρατάξεις αρνήθηκαν να συμμετάσχουν σε συγκρότηση προεδρείου με πρότυπο το ΔΣ της ΟΛΜΕ.
• Πρώτιστο μέλημα του Δ.Σ. ήταν η προάσπιση των συμφερόντων του κλάδου πέρα και πάνω από ιδεολογικές διαφορές.
• Συμμετείχαμε στις Γενικές Συνελεύσεις των Προέδρων των ΕΛΜΕ της χώρας καθώς και στο εκπαιδευτικό συνέδριο της ΟΛΜΕ με δύο αντιπροσώπους.
• Απευθύναμε κάλεσμα συμμετοχής των συναδέλφων στις απεργιακές κινητοποιήσεις που προκηρύχτηκαν. Αναλυτικότερα συμμετείχαμε στις 24ωρες απεργιακές κινητοποιήσεις στις 21 Ιανουαρίου, 7 Απριλίου και 24 Νοεμβρίου καθώς και στις στάσεις εργασίας στις 21 Ιανουαρίου, 15 Απριλίου,13 Μαΐου και 15 Σεπτεμβρίου . Η κορύφωση των απεργιακών δράσεων έγινε  με την διοργάνωση Πανεκπαιδευτικού Συλλαλητηρίου στις 23 Νοεμβρίου. Το Πανεκπαιδευτικό Συλλαλητήριο συνδιοργάνωσαν τα Διοικητικά Συμβούλια της ΕΛΜΕΤ και του Συλλόγου Δασκάλων & Νηπιαγωγών Τρικάλων στα πλαίσια της εβδομάδας δράσης των δύο Ομοσπονδιών για την ανάδειξη των προβλημάτων της εκπαίδευσης και της υπεράσπισης του δημόσιου σχολείου στα Τρίκαλα
  Στο συλλαλητήριο  παραβρέθηκαν  από την ΔΟΕ το μέλος του Δ.Σ., Καλόγηρος Νίκος, από την ΑΔΕΔΥ ο Παληγιάννης Βασίλης και από την ΟΛΜΕ τα μέλη του Δ.Σ. Μπαχτή Άννα και Μπουντουλούλης Ευάγγελος.
• Προβήκαμε σε ανακοίνωση-διαμαρτυρία για τους υπεύθυνους εργαστηρίων στη Β΄ Βάθμια Εκπαίδευση τον Μάιο 2016.
• Τον Ιούνιο έγινε παράσταση στην Διευθύντρια Δευτεροβάθμιας και στην Περιφερειακή Διευθύντρια Εκπαίδευσης για την μετακίνηση του τομέα οικονομίας του 2ου ΕΠΑΛ. Αποστείλαμε στα μέσα μαζικής επικοινωνίας Ψηφίσματα συμπαράστασης στις καθαρίστριες των δημοσίων σχολείων, του νοσοκομείου Τρικάλων, σε εργαζομένους της Γαλλίας και του ATHENS LYDRA.
• Το Σεπτέμβριο έγινε παράσταση στο δημοτικό συμβούλιο για το θέμα των μετεγγραφών των μαθητών.
• Τον ίδιο μήνα κατατέθηκε στην Διευθύντρια εκπαίδευσης επιστολή διαμαρτυρίας για την μη ίδρυση στα Τρίκαλα Ειδικού Επαγγελματικού σχολείου καθώς και την άμεση λειτουργία των τμημάτων ένταξης.
• Επίσης με την έναρξη της σχολικής χρονιάς καταθέσαμε υπόμνημα στη Δ.Δ.Ε με τα κυριότερα αιτήματα για την εύρυθμη λειτουργία των σχολείων

ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΚΑΙ ΜΟΡΦΩΤΙΚΗ ΔΡΑΣΗ ΤΗΣ Ε.Λ.Μ.Ε.Τ

• Στις 31 Μαρτίου έγινε Ανοικτή εκδήλωση –συζήτηση στο αμφιθέατρο του 2ου Γυμνασίου -Λυκείου με θέμα: ″Οι συνέπειες του νέου ασφαλιστικού στη δημόσια εκπαίδευση και τους εκπαιδευτικούς″. Εισηγητής ο Γεν γραμματέας του ΔΣ της ΟΛΜΕ Ν. Παπαχρήστος.
• , Η Ε.Λ.Μ.Ε Τρικάλων ζήτησε από την ΟΛΜΕ να ενισχύσει οικονομικά οικογένεια μαθητή του Νομού μας, με χρόνιο πρόβλημα υγείας. Το αίτημα γίνεται δεκτό.
• Όπως είναι γνωστό, συνάδελφοι, η Ε.Λ.Μ.Ε.Τ διατηρεί στο Γενικό Νοσοκομείο Τρικάλων Τράπεζα Αίμα­τος και  πραγματοποίησε Εθελοντική Αιμοδοσία των Καθηγητών του Νομού το διάστημα 18  με  22 Ιανουαρίου 2016. Η Τράπεζα Αίματος της Ε.Λ.Μ.Ε.Τ, αγαπητοί συνάδελφοι και συναδέλφισσες, δυ­στυχώς αυτή τη στιγμή έχει ελάχιστες φιάλες αίματος.  Γι΄ αυτό σας καλούμε για μια ακόμη φορά να την ενισχύσετε συμμετέχοντας στην εθελοντική αιμοδοσία που θα διεξαχθεί το αμέσως επόμενο διάστημα σε ημερομηνία που θα ανακοινωθεί. Πρέπει να ξέρετε ότι –εκτός από τις οργανωμένες αιμοδοσίες-οποιαδήποτε στιγμή επιθυμεί κάποιος να δώσει αίμα, μπορεί να μεταβεί στο Γενικό Νοσοκομείο Τρικάλων στο τμήμα αιμοδοσίας και να δώσει αίμα λέγοντας ότι το δίνει για την Τράπεζα Αίματος της Ε.Λ.Μ.Ε Τρικάλων, ειδοποιώντας ταυτόχρονα και την Ε.Λ.­Μ.Ε.Τ ώστε να προβεί στον σχετικό έλεγχο.

 ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ – ΠΡΟΟΠΤΙΚΕΣ

Αυτές ήταν αγαπητοί συνάδελφοι οι κυριότερες δράσεις, θέσεις και παρεμβάσεις της Ε.Λ.Μ.Ε.Τ τη χρονιά που πέρασε. Το βασικό κριτήριο στον τρόπο λειτουργίας μας ως Δ.Σ ήταν η υπεράσπιση των συμφερόντων της Δημόσιας Εκπαίδευσης και των εκπαιδευτικών, προσπαθώντας να αποφύγουμε όσο το δυνατόν περιττές οξύνσεις και αντιπα­ραθέσεις που δεν προσφέρουν τίποτα στην αποτελεσματική διεκδίκηση των δίκαιων αιτημάτων του κλάδου μας.

Μπροστά στην πρωτοφανή επίθεση που δεχόμαστε ως κλάδος και ως εργαζόμενοι η μόνη μας ελπίδα είναι να συνειδητοποιήσουμε ότι πρέπει να συσπειρωθούμε στο σωματείο μας και να του δώσουμε δύναμη. Βασικός στόχος όλου του συνδικαλιστικού κινήματος είναι η οργάνωση των αγώνων των εργαζομένων, για να σταματήσουν αυτές οι πολιτικές λιτότητας και καταστροφής των κοινωνικών αγαθών που εφαρμόζονται από την κυβέρνηση – Ε.Ε. – Δ.Ν.Τ. και κεφάλαιο.

           Γι΄ αυτό καλούμαστε όλοι να συμμετέχουμε μαζικά στις εκλογές της 20-12-2015 για την ανάδειξη του νέου Δ.Σ και Ε.Σ της Ε.Λ.Μ.Ε.Τ δυναμώνοντας τη φωνή του σωματείου μας.

Για το Δ.Σ της Ε.Λ.Μ.Ε.Τ

Ο Πρόεδρος                                                Ο Γεν. Γραμματέας

Πασχάλης Νικόλαος                                    Θεοχάρης Δημήτρης

……………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………

Συνάδελφοι, συναδέλφισσες, μόνιμοι, αναπληρωτές, άνεργοι,

μετά την απόφαση του 36ου Συνεδρίου της ΑΔΕΔΥ στις 8/12 έχουμε ΓΕΝΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ! Δε δεχόμαστε τη νέα βαρβαρότητα, που αποτελειώνει ότι έχει απομείνει από εργατικά λαϊκά δικαιώματα και απαιτεί σιωπή νεκροταφείου από τους εργαζόμενους!

• Απελευθέρωση απολύσεων και αύξηση του ορίου από το 5% στο 10%! Εφαρμογή του ν. Βερναρδάκη για απολύσεις στο Δημόσιο για όσους αξιολογούνται από 0 – 24 (ν. 4369/2016).Ευελιξία και συνεχή περιήγηση με βάση το νέο νόμο για την κινητικότητα.
• Συλλογικές συμβάσεις εργασίας στο Δημόσιο με παραπέρα μισθολογική καθήλωση, πάγωμα μισθολογικών κλιμακίων, κατάργηση εφάπαξ, κατάργηση όσων επιδομάτων έχουν απομείνει, σφαγή στα προνοιακά επιδόματα!
• Παραπέρα επέκταση των ευέλικτων μορφών απασχόλησης, δηλαδή της δουλειάς λάστιχο με 300 – 400 ευρώ μισθό!
• Νέα μείωση των σημερινών συντάξεων και των  κοινωνικών παροχών,  δηλαδή του λεγόμενου μη μισθολογικού κόστους που έχει παραγγείλει στην κυβέρνηση ο ΣΕΒ!
• Νέα μεγάλη μείωση του αφορολόγητου ορίου για μισθωτούς και συνταξιούχους στα 5.000 από τα 8.600 ευρώ!
• Επιτάχυνση των αντιεκπαιδευτικών μεταρρυθμίσεων με προώθηση της αυτονομίας της σχολικής μονάδας, της αξιολόγησης κλπ, δηλαδή του διαφοροποιημένου σχολείου.

Ο νέος γύρος επίθεσης, που ξεκίνησε από την κυβέρνηση, το κουαρτέτο, τις εργοδοτικές ενώσεις, τα κόμματα που ψήφισαν το τρίτο μνημόνιο, τις συμβιβασμένες συνδικαλιστικές ηγεσίες που κάθονται στους στημένους κοινωνικούς διάλογους και υπογράφουν «κοινά πορίσματα» έχει σκοπό να καταργήσει ό,τι εργατικό δικαίωμα έχει απομείνει.

Η νέα διαπραγμάτευση είτε με βάση το πόρισμα της Επιτροπής των «εμπειρογνωμόνων», είτε με την «Κοινή Δήλωση» των κοινωνικών εταίρων, είτε με τις «ευρωπαϊκές πρακτικές», οδηγεί στην εξάπλωση της εργασιακής ζούγκλας και ανασφάλειας προς όφελος των επιχειρηματικών ομίλων, στις ομαδικές απολύσεις, στον υποκατώτατο μισθό, στο λοκ άουτ, στον περιορισμό των συνδικαλιστικών ελευθεριών, σε νέους φόρους χαράτσια και πλειστηριασμούς…

Διεκδικούμε ανυποχώρητα: Ανάκτηση όλων των απωλειών της κρίσης, μισθούς και δικαιώματα με βάση τις σύγχρονες ανάγκες μας, κατάργηση όλων των αντιεκπαιδευτικών ρυθμίσεων, δίχρονη υποχρεωτική Προσχολική Αγωγή και Ενιαίο 12χρονο Σχολείο για όλα τα παιδιά, μαζικούς μόνιμους διορισμούς τώρα για την κάλυψη όλων των κενών, πλήρη μόνιμη και σταθερή δουλειά για όλους, κανένα παιδί έξω από τη δημόσια εκπαίδευση.

Καμία αναμονή, καμία ανοχή, καμία ανάθεση,  καμία καθυστέρηση!

ΚΛΕΙΝΟΥΜΕ ΤΑ ΣΧΟΛΕΙΑ. ΔΙΑΔΗΛΩΝΟΥΜΕ!

ΑΠΑΝΤΑΜΕ ΔΥΝΑΜΙΚΑ ΣΤΗΝ ΑΝΤΕΡΓΑΤΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ!

Εκπαιδευτικοί Τρικάλων που συσπειρώνονται στο Π.Α.ΜΕ.

……………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………

Οι εργαζόμενοι, οι άνεργοι και οι συνταξιούχοι του Νομού Τρικάλων, πραγματοποιήσαμε σήμερα 8 – 12 – 2016 συγκέντρωση στο Εργατικό Κέντρο, ύστερα από απόφαση της  Γ.Σ.Ε.Ε. για κήρυξη 24ωρης ΓΕΝΙΚΗΣ ΑΠΕΡΓΙΑΣ ενάντια στις  παράλογες απαιτήσεις των δανειστών και στις επώδυνες αποφάσεις της Κυβέρνησης, που εθελοτυφλώντας στις ολέθριες συνέπειες σε βάρος της μισθωτής εργασίας, στοχεύουν πια ευθέως στην καρδιά της εργατικής προστασίας.

Τα μέτωπα και οι προκλήσεις που αντιμετωπίζουμε είναι πολλά και συνεχή και τα βάρη που ήδη σηκώνουμε στις πλάτες μας δυσβάσταχτα.

Θέλουμε τώρα πίσω τα δικαιώματα και τις κατακτήσεις μας, γιατί σε εμάς στηρίζεται το μέλλον της χώρας.

Κ Α Τ Α Γ Γ Ε Λ Ο Υ Μ Ε

Το τελειωτικό χτύπημα σε όσα εργατικά  δικαιώματα απόμειναν

από τα συνεχή Μνημόνια ψηφίζοντας νέο εργασιακό νόμο.

• Οι ομαδικές απολύσεις θα απελευθερωθούν.
• Η ΕΓΣΣΕ και οι κλαδικές συλλογικές συμβάσεις, με όρους

δεσμευτικότητας και κήρυξης υποχρεωτικότητας δεν θα επανέλθουν.

• Οι επιχειρησιακές συλλογικές συμβάσεις και κυρίως οι ατομικές

συμβάσεις θα ενισχυθούν ακόμα περισσότερο και  θα γενικευτούν.

• Οι εργαζόμενοι θα αφεθούν χωρίς συλλογική προστασία.
• Η φθηνή, ευέλικτη, μερική και ανασφάλιστη εργασία θα είναι ο κανόνας

για όσους έχουν την τύχη να έχουν δουλειά.

• Τα ασφαλιστικά ταμεία θα καταρρεύσουν και οι συντάξεις μας

θα εξαϋλωθούν.

• Οι δημόσιες επιχειρήσεις και οι επιχειρήσεις κοινής ωφέλειας θα

πωληθούν σε ιδιώτες, τα δημόσια κοινωνικά αγαθά και το κοινωνικό

κράτος θα καταργηθούν, η Παιδεία και η Υγεία θα χειροτερεύσουν.

Όχι άλλα βάρη στις πλάτες των εργαζομένων

Δ Ι Α Δ Η Λ Ω Ν Ο Υ Μ Ε & Α Π Α Ι Τ Ο Υ Μ Ε

• Σταθερή και πλήρη εργασία για όλους με ίσα δικαιώματα. Καμία εξαίρεση από την εργατική προστα­σία λόγω ηλικίας. Ουσιαστικά και αποτελεσματικά μέτρα αντιμετώπισης της ανεργίας.
• Άμεση κατάργηση του συνόλου των αντεργατικών και αντιασφαλιστικών μνημονιακών διατάξεων που οδήγησαν στο στραγγαλισμό των εργατικών δικαιωμάτων, στην κατάργηση του κοινωνικού κράτους και στη διαρκή ομηρία των συντάξεων και των κοινωνικών παροχών στις μνημονιακές δεσμεύσεις.
• Άμεση κατάργηση της εμπλοκής της κρατικής εξουσίας στον προσδιορισμό του κατώτατου μισθού και ημερομισθίου. Ελεύθερες συλλογικές διαπραγματεύσεις, καθολικότητα αμοιβών και όρων εργασίας ΕΓΣΣΕ, επέκταση ΣΣΕ, ολική μετενέργεια, αρχή της εύνοιας, άμεση επαναφορά των κατώτα­των αμοιβών και των προσαυξήσεων προϋπηρεσίας – Κατάργηση 6^ης Π.Υ.Σ.
• Σεβασμό στους δημοκρατικούς θεσμούς και διαδικασίες. Ελεύθερη συνδικαλιστική δράση χωρίς κρατικό και εργοδοτικό παρεμβατισμό στην άσκηση των συλλογικών δικαιωμάτων των εργαζομένων.

Κατάργηση όλης της μνημονιακής νομοθεσίας που διέλυσε το συλλογικό Εργατικό Δίκαιο. Διασφάλιση του απεργιακού δικαιώματος από προληπτικές και κατασταλτικές πράξεις παρεμπόδισης και ποινικοποίησής του και δίωξης των εκπροσώπων των εργαζομένων.

Καμία πράξη άρσης της απόλυτης απαγόρευσης του lock out (ανταπεργία) των εργοδοτών.

• Ενίσχυση της προστασίας από τις απολύσεις (ατομικές και ομαδικές).

Επείγοντα μέτρα για την προστασία των θέσεων εργασίας πλήρους και σταθερής εργασίας. Αυστηρή προστασία των όρων εργασίας και της απασχόλησης ευάλωτων σε διακρίσεις και βία ομάδων, όπως νέοι, γυναίκες, εργαζόμενοι πλησίον της σύνταξης, εργαζόμενοι μετά από εργατικό ατύχημα, ανάπηροι, μετανάστες, ΛΟΑΤΚΙ.

Δεν χαρίζουμε σε κανέναν ό,τι έχουμε κατακτήσει μέχρι σήμερα!

Ο ΑΓΩΝΑΣ ΜΑΣ ΕΙΝΑΙ ΜΟΝΟΔΡΟΜΟΣ!

Συναδελφοι-ισσες συναγωνιστες συναγωνιστριες ειμαστε σήμερα εδώ στην απεργία, αγωνιστικά, ταξικά γιατί

Η ανεργία, η φτώχεια, η απλήρωτη δουλειά, οι άθλιοι μισθοί, χωρίς ΣΣΕ, εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα, οι εξευτελιστικές συντάξεις δεν μπορεί να αποδεχτούμε ότι θα είναι η ζωή μας, η ζωή των παιδιών μας.

Όσο δεν αντιδρούμε, η κυβέρνηση, η ΕΕ και η εργοδοσία γίνονται πιο επιθετικοί.

Τώρα ετοιμάζουν νέο οδοστρωτήρα σε ό,τι απέμεινε από εργατικά λαϊκά δικαιώματα και απαιτούν σιωπή νεκροταφείου από τους εργαζόμενους με τα Ν/Σ που ετοίμασαν για να κλείσουν τη δεύτερη αξιολόγηση και με το νέο κρατικό προϋπολογισμό. Ετοιμάζουν:

Απελευθέρωση απολύσεων και αύξηση του ορίου από το 5% στο 10%!

Νέα μείωση του άθλιου κατώτερου μισθού των 586 ευρώ και νέο “υποκατώτερο μισθό” για τους νεοπροσλαμβανόμενους!

Πλήρη επικράτηση των ατομικών και επιχειρησιακών συμβάσεων, για ακόμα μεγαλύτερη μείωση των μισθών!

Παραπέρα επέκταση των ελαστικών μορφών απασχόλησης, με 100 και 200 ευρώ μισθό!

Κατάργηση όσων επιδομάτων απέμειναν, σφαγή στα προνοιακά επιδόματα!

Νέα μείωση των σημερινών συντάξεων και των κοινωνικών παροχών!

Νέα μείωση του αφορολόγητου ορίου για μισθωτούς και συνταξιούχους στα 5.000 από τα 8.600 ευρώ!

“Δικαίωμα” στους εργοδότες να απαντούν με ανταπεργία στους αγώνες των εργαζομένων.

Νέο αντισυνδικαλιστικό νόμο που θα περιορίζει το δικαίωμα στην απεργία και τη συνδικαλιστική δράση.

Ο κατάλογος είναι μακρύς. Ο νέος γύρος επίθεσης είναι αποφασισμένος εδώ και καιρό από την κυβέρνηση, το κουαρτέτο, ΕΕ και ΔΝΤ, τον ΣΕΒ και τις άλλες εργοδοτικές ενώσεις, τα κόμματα που ψήφισαν το τρίτο μνημόνιο, τις συμβιβασμένες συνδικαλιστικές ηγεσίες.

Θέλουν με κάθε τρόπο ακόμα πιο φτηνά εργατικά χέρια. Θέλουν να καταργήσουν ό,τι απέμεινε από εργατικό δικαίωμα για να αυξήσουν τα κέρδη τους και απαιτούν να μην υπάρχουν αντιδράσεις του λαού. Η ανοχή, η αδράνεια θα αξιοποιηθεί από τον ΣΕΒ, την κυβέρνηση και τα κόμματα που ψήφισαν το 3ο μνημόνιο για να εμφανίσουν και το λαό σύμφωνο και υποστηρικτή της άγριας αντεργατικής πολιτικής.

Βιομήχανοι, εφοπλιστές, μεγαλέμποροι και τραπεζίτες, όλοι αυτοί που έχουν για δέκα γενιές να ζήσουν πλουσιοπάροχα, διατάζουν τους ανέργους, τους μερικά απασχολούμενους, τους απλήρωτους και κακοπληρωμένους, το φτωχό εργαζόμενο λαό να βγάλει το σκασμό!

Θέλουνε συναίνεση να φτάσουμε στον πάτο – Οργάνωση παντού να ‘ρθουν τα πάνω-κάτω.

Δεν έχουμε τίποτα να περιμένουμε από τη “διαπραγμάτευση”, ούτε από την ανάπτυξη που ευαγγελίζονται κυβέρνηση, ΝΔ, ΠΑΣΟΚ και εργοδοτικές οργανώσεις. Δεν θα γυρίσουν δικαιώματα, μισθούς και συντάξεις, αλλά θα αφαιρούν και άλλα.

Δεν θα σταματήσουν αν δεν τους σταματήσουμε εμείς!

Μας καλούν να ξεχάσουμε δικαιώματα στη δουλειά και τη ζωή και να αποδεχτούμε τις συνθήκες σύγχρονης σκλαβιάς: Όπως χαρακτηριστικά τονίζει ο ΣΕΒ στο ενημερωτικό δελτίο του, “είναι ανεδαφικό να επιδιώκουμε την επαναφορά στο προ του 2009 πλαίσιο της αγοράς εργασίας”.

Οι πλειοψηφίες στη ΓΣΕΕ και την ΑΔΕΔΥ καθώς και οι ντόπιες συμβιβασμένες ηγεσίες της πλειοψηφίας του ΕΚΤ βάζουν εμπόδια στην ανάπτυξη αγώνων, καλλιεργούν την ηττοπάθεια, δίνουν χώρο και χρόνο στην κυβέρνηση και στους επιχειρηματικούς ομίλους για να οργανώσουν χωρίς αντιδράσεις την επίθεσή τους.

Ευθυγραμμίζονται με τις επιδιώξεις του ΣΕΒ και των εργοδοτικών ενώσεων, της κυβέρνησης και των κομμάτων τους για συναίνεση. Δεν θέλουν σύγκρουση με το κεφάλαιο και τη στρατηγική του, με την οποία συμφωνούν και παίζουν βρώμικο παιχνίδι για να μην εκδηλωθεί μαζική, μαχητική, ενιαία απάντηση από τους εργαζόμενους.

Θέλουν απεργίες “ντουφεκιές στον αέρα” την ίδια στιγμή που υπογράφουν κοινωνική ειρήνη με τα αφεντικά, “κοινά πορίσματα” και “κοινές ανακοινώσεις” και συμφωνούν μέχρι κεραίας με τα συμφέροντά τους. Δεν έχουμε να περιμένουμε τίποτα από αυτές τις ηγεσίες.

Όπως και η  σημερινή προσωρινή  Διοίκησης του Ε.Κ., δεν έκανε τίποτα όλο αυτό το διάστημα, , προσπάθησε με την στάση της να υπονομεύσει την οργάνωση της πάλης των εργαζομένων , να καλλιεργήσει  τον εφησυχασμό στους εργαζόμενους, να καθυστερήσει εργατικές αντιδράσεις.

     Μόλις χθες ένα 24ωρο πριν την σημερινή απεργία έδωσαν στην δημοσιότητα  μια κοινή ανακοίνωση οι παρατάξεις του συμβιβασμένου συνδικαλισμού ΔΑΚΕ –ΠΑΣΚΕ καλώντας στην απεργιακή συγκέντρωση στο εργατικό κέντρο .

Τι άλλο θα δουν  τα μάτια μας;

Θα είναι πολύ φθηνή η δικαιολογία ότι τους ένωσαν τα φλέγοντα ζητήματα των εργαζομένων για να τους πιστέψουμε. Ο μόνος λόγος που καλούν  την τελευταία στιγμή τη συγκέντρωση είναι να σώσουν τα προσχήματα της χρεοκοπημένης  στρατηγικής τους  και να στήσουν  ανάχωμα στην συμπόρευση εργαζομένων με το ταξικό εργατικό κίνημα , το Πανεργατικό Αγωνιστικό Μέτωπο (ΠΑΜΕ).

Άλλωστε, εδώ και ενάμισι χρόνο βρίσκονται στα μαχαίρια μόνο και μόνο για το ποιος θα πιάσει την καλύτερη καρέκλα στο προεδρείου του ΕΚΤ, που   ένα χρόνο διορισμένης διοίκησης από το πρωτοδικείο δεν έχουν καθορίσει ακόμη τις εκλογές.

Τώρα τους έπιασε ο πόνος για συμπόρευση;

Βέβαια, δε βαβίζουν και στην τύχη , αφού  έχουν εξασφαλίσει από τα πριν συνδιοργανωτές και ακροατήριο στη συγκέντρωση  Εδώ και μέρες, διάφοροι αυτοαποκαλούμενοι «αριστεροί» (Λαική Ενότητα, Ανταρσύα, κ.α) -που ελάχιστη εκπροσώπηση έχουν στα εργατικά σωματεία  έχουν καλέσει σε συγκέντρωση στο ΕΚΤ. Δοκιμασμένη συνταγή …για μια ακόμη φορά «λαγοί» του συμβιβασμένου συνδικαλισμού.

«Όλοι μαζί» επικαλούνται και κλείνουν σ’ όλες τις πτώσεις την   «ενότητα» . Μόνο που δεν είναι ενότητα των εργαζομένων  αλλά του κυβερνητικού-εργοδοτικού συνδικαλισμού , γεγονός  που φαίνεται με την πρώτη ματιά και από τη συμμετοχή και τη σύνθεση σ’ αυτές τις συγκεντρώσεις.

Αυτήν την «ενότητα» το ταξικό κίνημα ποτέ δεν τη ζήλεψε. Από τέτοια «ενότητα» οι εργάτες έχουν καεί…   Σ’ ακριβώς αντίθετη κατεύθυνση  παλεύει το ταξικό κίνημα  και  θα συνεχίσει να παλεύει  με όλες του τις δυνάμεις. Αγωνίζεται  για την πραγματική ενότητα των εργαζομένων  που σφυρηλατείτε στους χώρους δουλειάς , στη βάση των σωματείων τους  και των κοινών τους συμφερόντων , για την ουσιαστική αναγέννηση και ανασύνταξη του κινήματος.  Σε αντίθεση με την πλαστή ενότητα των κορυφών και των «παραγόντων» του εργοδοτικού συνδικαλισμού , που  διαλύουν και συκοφαντούν το εργατικό κίνημα , που ξεπουλούν στο παζάρι τα εργατικά δικαιώματα.

Από το “δε γίνεται τίποτα” που με χίλιους τρόπους και μέσα καλλιεργεί ο αντίπαλος να περάσουμε στο ΜΟΝΟ ΕΤΣΙ ΓΙΝΕΤΑΙ, αν πιστέψουμε και παλέψουμε για το δίκιο μας, αν χρησιμοποιήσουμε τη δύναμή μας. Στεκόμαστε όρθιοι απέναντί τους όπως αξίζει στους εργάτες. Δε θα δουλεύουμε με κλειστό το στόμα για ένα ξεροκόμματο όταν εμείς παράγουμε όλο τον πλούτο.

Εμείς ένα δρόμο έχουμε, να οργανώσουμε τις δυνάμεις μας σε κάθε χώρο δουλειάς,  σε κάθε κλάδο να προωθήσουμε το δικό μας σχέδιο. Να περάσουμε στην επίθεση για δουλειά με δικαιώματα. Αυτό είναι το ρεαλιστικό και αναγκαίο για εμάς. Η κατάργηση των αντεργατικών νόμων, η κάλυψη των απωλειών μας, η ικανοποίηση των σύγχρονων αναγκών μας

Συνάδελφοι εμείς οι εργαζόμενοι του  κλάδου  στον οποίο ανήκω  το προηγούμενο μήνα κάναμε ένα σημαντικό βήμα στην οργάνωση του αγώνα μας δημιουργώντας κλαδικό συνδικάτο γάλακτος τροφίμων και ποτών του Ν Τρικάλων . Πήραμε αυτή την πρωτοβουλία δημιουργίας συνδικάτου γιατί δεν πάει άλλο. Δε μπορούμε να πορευόμαστε ανοργάνωτοι, χωρίς συνδικάτο και καθένας να προσπαθεί να λύσει μόνος του τα προβλήματα και τελικά όλοι να είμαστε έρμαια και εύκολη λεία για την εργοδοσία. Γιατί  ό εργάτης ανοργάνωτος μακριά από το Συνδικάτο του και τον αγώνα είναι φτερό στον άνεμο, έρμαιο της εργοδοσίας. Ο φόβος οδηγεί στο συμβιβασμό και στη συνέχεια στη βαθύτερη υποχώρηση. Αυτό είναι το καλύτερο δώρο για την εργοδοσία. Την αρχή την κάναμε, τώρα είναι δουλειά και υποχρέωση κάθε εργάτη του κλάδου   να βοηθήσει να πείσει και τους αναποφάσιστους, ίσως και φοβισμένους συναδέλφους να γραφτούν στο συνδικάτο, στο δικό μας μετερίζι αγώνα. Να γίνουμε πιο δυνατοί για να μας σέβονται και να μας φοβάται η εργοδοσία. Για να βάλουμε εμπόδια σε όλους αυτούς που μας θεωρούν καύσιμη ύλη για να αυγατίζουν τα κέρδη τους.

Η υπεράσπιση της ζωής μας και η κλιμάκωση του αγώνα μας, θα κριθεί στους χώρους δουλειάς από τους ίδιους τους εργαζόμενους. Παίρνουμε την υπόθεση της οργάνωσης της πάλης στα χέρια μας σε κάθε κλάδο, αλλάζουμε τους συσχετισμούς, δυναμώνουμε τα σωματεία μας.

Περισσότερες από 530 συνδικαλιστικές οργανώσεις σωματεία, ομοσπονδίες, εργατικά κέντρα, ανάμεσά τους και 6 σωματεία από τα Τρίκαλα , βγήκαν μπροστά με συλλαλητήρια στις 17/10 και απαίτησαν και απαιτούμε: 

Κατάργηση των αντεργατικών και αντιασφαλιστικών νόμων των τελευταίων 6 ετών.

Επαναφορά του βασικού μισθού στα 751 ευρώ, την κατάργηση του αντεργατικού πλαισίου για τις Συλλογικές Συμβάσεις και την επαναφορά των κλαδικών συλλογικών διαπραγματεύσεων.

Κλαδικές Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας.

Η πείρα που έχουμε αποκομίσει όλοι οι εργαζόμενοι από τα χρόνια της κρίσης είναι χρήσιμη. Μπορεί και θέλουμε να αποτελέσει κριτήριο σε καθένα εργαζόμενο που θα τον οδηγήσει να σκεφτεί σε βάθος για τις αιτίες των προβλημάτων, να απεγκλωβιστεί από τις ψεύτικές υποσχέσεις και τις αυταπάτες όλων εκείνων που θέλουν την εργατική τάξη με το κεφάλι σκυμμένο.

Μπορεί η πείρα να βοηθήσει να ξεχωρίσουμε εχθρούς και φίλους.

Να βοηθήσει να πιστέψουμε στη δύναμή μας.

Ας σκεφτεί κάθε εργάτης και εργάτρια:

• Είδε μήπως τόσα χρόνια κανένα καλό στη ζωή του από τη γραμμή της ανταγωνιστικότητας, της επιχειρηματικότητας, της συναίνεσης και της προσαρμογής των αιτημάτων στις αντοχές της οικονομίας; όπως υπερασπίζονταν και συνεχίζει στην ίδια γραμμή ο κυβερνητικός, εργοδοτικός συνδικαλισμός με τα αντίστοιχα καλέσματα της πλειοψηφίας της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ;
• Μήπως αποτράπηκαν τα χειρότερα, όπου έγιναν υποχωρήσεις και παραχωρήσεις;
• Μήπως είδε κανένας να γίνονται πράξη οι υποσχέσεις των σημερινών κυβερνώντων για κατάργηση των μνημονίων και επαναφορά των ΣΣΕ;

Το αντίθετο έκαναν. Νέο μνημόνιο υπέγραψαν, ένα σωρό αντεργατικούς νόμους επίσης, νέους αντιλαϊκούς σχεδιασμούς έχουν και δεν έχουν το παραμικρό ενδοιασμό να υπογράψουν όσα μνημόνια χρειάζεται το κεφάλαιο.

• Το περιβόητο χρέος δημιουργήθηκε από τους μισθούς τις συντάξεις και τις κοινωνικές παροχές; Είναι τα κέρδη του καπιταλισμού. Οι Νατοϊκοί εξοπλισμοί, τα υποβρύχια που γέρνουν και τα πανάρχαια ακριβοπληρωμένα αεροπλάνα. Είναι οι αναπτυξιακοί νόμοι όπως ο τελευταίος της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ που απαλλάσει από φόρους το κεφάλαιο για 15 χρόνια και τους δίνει ζεστό χρήμα δανεικό και αγύριστο όπως και οι προηγούμενοι. Είναι οι απαλλαγές των επιχειρηματικών ομίλων από τα ασφαλιστικά ταμεία, η διαχρονική καταλήστευση τους από κράτος και εργοδοσία. Είναι η με κάθε τρόπο εξυπηρέτηση των μονοπωλίων.

Βροντοφωνάζουμε: Η κρίση και το χρεός δεν είναι του λαού τα έφεραν τα κέρδη του καπιταλισμού! Δεν αναγνωρίζουμε κανένα χρέος . Δεν δεχόμαστε κανένα νέο μνημόνιο για την όποια ρύθμιση παζαρεύει η κυβέρνηση. Κανένας να μην ξεγελαστεί! Κανένας να μην αποδεχτεί νέα βάρβαρα μέτρα, νέες θηλιές με αντάλλαγμα δήθεν το χρέος των επιχειρηματικών ομίλων ντόπιων και ξένων!

• Μήπως είδε κανένας εργάτης τη φιλευσπλαχνία και την κατανόηση της μεγαλοεργοδοσίας; Μέσα στην κρίση έγινε πιο επιθετική.

Μήπως είδε κανένα αφεντικό να μην του μειώνει το μισθό, να μην κουρελιάζει τη συλλογική σύμβαση και να κάνει αυξήσεις στους μισθούς;

Μήπως είδε κανένας εργάτης το κεφάλαιο να δείχνει μεγαλοψυχία και να μην τον πετάει στο δρόμο της ανεργίας για να σώσει τα κέρδη του;

• Είδε κανένας νέος εργαζόμενος, που με χίλιους δυο κόπους κατάφερε να αποκτήσει ένα και δυο πτυχία να αναγνωρίζονται από τα αφεντικά;

Μήπως η Πανεπιστημιακή του μόρφωση τον γλίτωσε από τη διαρκή αναζήτηση εργασίας στα διάφορα προγράμματα και του εξασφάλισε μισθό πάνω από 400 ευρώ;

Το αντίθετο βλέπουν οι νέοι εργαζόμενοι. Μια εργασιακή ζούγκλα που στραγγίζει τα δικαιώματα και τη ζωή τους.

• Μήπως έχει γλιτώσει κανείς εργαζόμενος, κακοπληρωμένος, άνεργος από τους φόρους και τα χαράτσια της εφορίας; Από τον κίνδυνο να πέσει το σπίτι του στα χέρια των τραπεζών;
• Μήπως είδε κανένας συνταξιούχος τη σύνταξη του να μην έρχεται κουτσουρεμένη από μήνα σε μήνα παρόλο που του έταζαν ότι η διασφάλιση των συντάξεων είναι κόκκινη γραμμή;
• Μήπως είδε κανένας να άλλαξε η ζωή του επειδή ανεβοκατέβηκαν κυβερνήσεις, επειδή άλλαξαν υπουργοί και πρωθυπουργοί;

Κανένα καλό δεν είδαν οι εργαζόμενοι, η φτωχολογιά.

Εμείς μόνο μπορούμε να αλλάξουμε την κατάσταση για να προστατεύσουμε τη ζωή μας, τις οικογένειές μας, για να ανοίξουμε δρόμο για ένα μέλλον χωρίς φτώχεια, μνημόνια, ανεργία και εξαθλίωση.

Συνάδελφοι,

Αυτή η πείρα πρέπει να αξιοποιηθεί. Να μην μείνει μόνο ως αγανάκτηση. Να μετατραπεί σε αγώνα. Μόνο σε αυτό το δρόμο μπορούμε να μετρήσουμε αποτελέσματα.

Η δουλειά που ανοίξαμε για το ζήτημα των ΣΣΕ δεν τελειώνει σήμερα εδώ.

Συνεχίζεται μέσα στους χώρους δουλειάς και την οργάνωση της πάλης για να βελτιώσουμε τους όρους δουλειάς, ασφάλισης, των συνθηκών υγιεινής και ασφάλειας για αυξήσεις και για Συλλογικές Συμβάσεις. Ενιαία σε κάθε κλάδο για να δυναμώσει η ενότητα της εργατικής τάξης, η κοινή δράση και συμμαχία όλων όσων υποφέρουμε από τα μονοπώλια, των εργατών, αγροτών, αυτοαπασχολούμενων και επαγγελματιών. Να δυναμώσει ο αγώνας απέναντι στην αντιλαϊκή πολιτική, για να επιβάλλουμε τις δικές μας κόκκινες γραμμές με βάση τα συμφέροντα μας.

Τώρα είναι η ώρα να απαντήσουμε.

Το δίκιο θα κριθεί στους δρόμους του αγώνα.

Συνεχίζουμε σταθερά και ανυποχώρητα.