άποιοι πρόλαβαν σε λίγο χρόνο να κάνουν την πολιτική επάγγελμα αντιγράφοντας όλα τα κόλπα του παλιού συστήματος. Και στο άγχος τους, μην κλείσουν οι θέσεις στα ψηφοδέλτια στα καινούργια τους κόμματα, ανεξαρτητοποιούνται βιαστικά και δηλώνουν πρόθυμοι. Δίχως ποτέ να έχουν εκφράσει οποιαδήποτε διαφωνία, εγκαταλείπουν το Ποτάμι με την πρωτοφανή στα χρονικά δικαιολογία ότι δεν μπορούν να μετέχουν σε κάτι μικρό! Όσο για το «μεγάλο» που τους καλεί και τους περιμένει, μια μονάδα παραπάνω στις δημοσκοπήσεις ήταν αρκετή για να δείξει τον γνωστό, παλιό αλαζονικό του εαυτό. Ο παλαιοκομματισμός δεύτερη φύση τους και ο προοδευτισμός σημαία ευκαιρίας.
Τριανταέξι χρόνια πέρασαν από την ένταξη της χώρας στην ΕΕ, και δεκαπέντε εντός ευρωζώνης, και ο ”επίγειος παράδεισος” ακόμα να ‘ρθει.
Αντ’ αυτού έχουμε μνημόνια, άγρια φορολόγηση, ανεργία, μισθούς και συντάξεις πείνας, απολύσεις, διάλυση των εργασιακών σχέσεων, μαζικές ιδιωτικοποιήσεις, υποβάθμιση της δημόσιας εκπαίδευσης, της υγείας, του περιβάλλοντος και υποταγή κάθε δημόσιου αγαθού στην «ελεύθερη αγορά».
Μια πολιτική που στρέφεται ενάντια στην εργατική τάξη και τα φτωχά λαϊκά στρώματα, τη μικρομεσαία αγροτιά, τους αυτοαπασχολούμενους, τους φτωχούς ελευθεροεπαγγελματίες, τους επιστήμονες, την ίδια στιγμή, που λειτουργεί υπέρ των πολυεθνικών και του κεφαλαίου.
Όλοι οι παραγωγικοί κλάδοι υπέστησαν μεγάλο πλήγμα στο διάστημα αυτό, ιδιαίτερα σκληρό όμως ήταν το πλήγμα στον αγροτικό κόσμο.
Το γεωργικό εμπορικό ισοζύγιο, από περίπου 760 εκατομμύρια ευρώ πλεόνασμα το 1980, έφθασε το 2014 σε έλλειμμα περίπου 5 δισεκατομμυρίων ευρώ, δηλαδή σε 34 χρόνια μετατραπήκαμε από εξαγωγέας αγροτικών προϊόντων σε εισαγωγέα αγροτικών προϊόντων.
Από το 1981 -χρονιά ένταξης στην ΕΟΚ- που υπήρχαν περίπου 1.000.000 νοικοκυριά που απασχολούνταν με την γεωργία φθάσαμε σήμερα στις 640.000 αγρότες, και με την εφαρμογή ”του μητρώου αγροτών”, θα μειωθεί σε 275.000 ”κατά κύριο επάγγελμα” αγρότες. Οι υπόλοιποι βγαίνουν εκτός από όλες τις επιδοτήσεις, ενισχύσεις, προγράμματα, και φορολογούνται από το πρώτο ευρώ.
Αριθμός που σίγουρα θα μειωθεί ακόμη περισσότερο τα επόμενα χρόνια, ιδιαίτερα με την εφαρμογή των νέων φορολογικών/ασφαλιστικών μέτρων και της ΚΑΠ.
Επειδή ο κοινωνικός αυτοματισμός όμως για τους ” επιδοτούμενους αγρότες”, καλά κρατεί, η αλήθεια είναι εντελώς διαφορετική.
Σήμερα, το 74% των αγροτών (470.477 νοικοκυριά) εισπράττει επιδοτήσεις κάτω από 2.000 ευρώ, ενώ το 32% από αυτούς (206.733 νοικοκυριά) κάτω από 500 ευρώ το χρόνο.
Ενισχύσεις από 10.000 έως και 100.000 ευρώ λαμβάνουν μόλις 12.500 μεγαλοαγρότες, επιχειρήσεις, μοναστηριακά κτήματα, που θα είναι και αυτοί που θα επιζήσουν μετά την εφαρμογή της νέας ΚΑΠ και των φοροεισπρακτικών μέτρων που επιβάλλει η κυβέρνηση με τα μνημόνια και την Ε.Ε.
Αυτή η πολιτική της κυβέρνησης και της Ε.Ε. επιχειρεί να αλλάξει συνολικά το χάρτη στην παραγωγή, με συνέπειες όχι απλά για τους αγρότες, αλλά για το σύνολο του πληθυσμού της χώρας.
Τα αποτελέσματα θα είναι άμεσα, με ακόμη μεγαλύτερη απομάκρυνση της αγροτικής παραγωγής από την κάλυψη των διατροφικών αναγκών του λαού, την ποιοτική υποβάθμιση των αγροτικών προϊόντων, και παράλληλα την άνοδο της τιμής μιας σειράς βασικών διατροφικών αγαθών, και όλα αυτά, στο πλαίσιο της ελεύθερης αγοράς, της κερδοφορίας και της ανταγωνιστικότητας.
Με την ιδιωτικοποίηση και το κλείσιμο σχεδόν του συνόλου των συνεταιριστικών μονάδων μεταποίησης αγροτικών προϊόντων και την παράδοση τους στις πολυεθνικές και στο ντόπιο κεφάλαιο, φθάσαμε οι δέκα μεγαλύτερες εταιρείες που δραστηριοποιούνται στον τομέα αυτό να έχουν το 63% των κερδών από την μεταποίηση των αγροτικών προϊόντων.
Στον δε τομέα της εμπορίας των ειδών διατροφής, το 84%, το διακινούν δέκα αλυσίδες super market.
Αυτές οι πολιτικές της κυβέρνησης/Ε.Ε. που στηρίζουν την συγκέντρωση της μεταποίησης και της εμπορίας της τροφής στα χέρια των πολυεθνικών, έχουν σαν αποτέλεσμα τον έλεγχο του τι παράγει και σε τι τιμή το διαθέτει ο παραγωγός, αλλά και σε ποια τιμή τελικά το προμηθεύεται ο καταναλωτής.
Η ΔΙΕΕΞΟΔΟΣ είναι δίπλα στην μικρομεσαία αγροτιά,
- Για την έξοδο από το ευρώ και την Ε.Ε.
- Για τη δημιουργία δημοκρατικών πρωτοβάθμιων παραγωγικών συνεταιρισμών με ουσιαστική κρατική ενίσχυση.
- Για ενιαίο δημόσιο φορέα τροφίμων και σχεδιασμό της αγροτικής παραγωγής, με κριτήριο τις λαϊκές ανάγκες και τη κάλυψη των διατροφικών αναγκών του λαού.
- Για την κρατικοποίηση (κάτω από κοινωνικό, αγροτικό και εργατικό έλεγχο) των επιχειρήσεων στρατηγικής σημασίας του αγροτοδιατροφικού τομέα.
- Για δημόσια αγροτική τράπεζα.
- Για συνεταιριστικά κέντρα παραγωγής σπόρων, λιπασμάτων, σκευασμάτων φυτοπροστασίας, ζωοτροφών κτλ.
- Για την απαλλοτρίωση όλης της μεγάλης αγροτικής εκκλησιαστικής ιδιοκτησίας και παραχώρησή της για συνεταιριστική παραγωγή.
ΜΑΖΙ ΜΕ ΤΗΝ ΦΤΩΧΟΜΕΣΑΙΑ ΑΓΡΟΤΙΑ ΣΕ ΚΟΙΝΟ ΜΕΤΩΠΟ ΠΑΛΗΣ ΜΕ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΥΣ ΚΑΙ ΝΕΟΛΑΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΞΟΔΟ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΕ ΚΑΙ ΤΑ ΜΝΗΜΟΝΙΑ
