Όλη η Πολιτική Δραστηριότητα στα Τρίκαλα-Κομμάτων, Πολιτικών Οργανώσεων, Κινημάτων, Σωματείων, Βουλευτών, Άρθρα

Οι νέες αγροτικές κινητοποιήσεις σε όλη την Ελλάδα έρχονται να υπενθυμίσουν σε μια Χώρα, που είναι βυθισμένη στην καθημερινή της κατάπτωση, το ατιμώρητο «εθνικό έγκλημα» του «ξεκληρίσματος» της μικρομεσαίας αγροτιάς, η οποία υπήρξε ο βασικός πυλώνας της Ελληνικής περιφέρειας, αλλά και της παραπαίουσας Ελληνικής οικονομίας.

Ο μνημονιακός «οδοστρωτήρας» και η άγρια φοροεισπρακτική επέλαση έχουν δραματικές επιπτώσεις στον αγροτικό τομέα, παγιώνοντας τις συνθήκες της οξύτατης «νεοκολληγοποίησης» της πλειοψηφίας της αγροτικής τάξης.

Ο κεντρικός πυρήνας της εξάρτησης της Χώρας από το ξένο διεθνές κεφάλαιο «καθρεφτίζεται», καλύτερα από οτιδήποτε, στην υπόθεση του πρωτογενούς τομέα στην Ελλάδα. Μια Χώρα, με μεγάλο αγροτικό πληθυσμό και συγκριτικά πλεονεκτήματα, έχει φθάσει να έχει τεράστιο ετήσιο έλλειμα 2 δις στο αγροτικό της ισοζύγιο, θυμίζοντας εξαρτημένες Χώρες του Τρίτου Κόσμου.

Αυτό το αγροτικό παράδοξο, όχι μόνο δεν περιορίσθηκε κατά την περίοδο, που η Χώρα εισήλθε στην Ευρωπαϊκή Ένωση, αλλά αντίθετα γιγαντώθηκε, αφού, αφενός, υπήρξαν περιορισμοί από την ΚΑΠ σε βασικής βαρύτητας προϊόντα (κτηνοτροφικά, γάλα κλπ), και, αφετέρου, καταδείχθηκε το ανεπαρκές του πολιτικού προσωπικού, που κυβερνά όλα αυτά τα χρόνια (ειδικότερα, κατά την ύστερη Μεταπολίτευση), σε συνδυασμό με τους κλεπτοκρατικούς μηχανισμούς της παρασιτικής οικονομικής ολιγαρχίας, που ενθυλάκωσε μεγάλο μέρος των Ευρωπαϊκών κονδυλίων, τα οποία θα έπρεπε να οδηγηθούν σε αύξηση των ανταγωνιστικών δομών, μιας σύγχρονης αγροτικής οικονομίας. Θα πρέπει, τέλος, να προστεθεί στα παραπάνω, και η εύκολη πελατειακή χρησιμοποίηση σχεδόν του συνόλου της αγροτικής τάξης, από αυτό το σύστημα παρακμής, που οδήγησε την Χώρα στο σημερινό βάραθρο και την αγροτική τάξη στην εξαθλίωση.

Αυτό το σύστημα παρακμής, έχοντας εκχωρήσει τα κυριαρχικά δικαιώματα στον ξένο παράγοντα, όχι μόνο δεν έχει, έστω και κατ’ ανάγκη, λόγω της χρεοκοπίας, στρατηγική για την ενίσχυση και ύπαρξη της Ελληνικής γεωργίας και κτηνοτροφίας, αλλά, ως «θεραπαινίδα» των διεθνών τοκογλύφων δανειστών, μετατρέπεται σε καταστροφέα και των τελευταίων υπολειμμάτων της πρωτογενούς αγροτικής παραγωγής μας. Είναι ο «νεκροθάφτης» της όποιας ελπίδας για ανάπτυξη της δευτερογενούς «χρυσοφόρας» διατροφικής βιομηχανίας, που θα μπορούσε να αποτελέσει βασικό πυλώνα αναστροφής της χρεοκοπίας και της απαξίωσης της Ελλάδας.

Γι’ αυτό, οι ευθύνες των μνημονιακών κυβερνήσεων είναι τεράστιες, αγγίζοντας τα όρια του «Εθνικού εγκλήματος», αφού δεν έκαναν, έστω και σ’ αυτή την ιστορικά καταστροφική φάση για την Ελλάδα, το αυτονόητο εθνικό καθήκον για την Ελληνική οικονομία και την Σωτηρία του Λαού: Να ενισχύσουν, δηλαδή, στοχευμένα τον πρωτογενή αγροτικό τομέα, δημιουργώντας συνθήκες καταπολέμησης της τρομακτικής ανεργίας του 30%, με ανάπτυξη μικρομεσαίων ανταγωνιστικών βιομηχανιών διατροφικών προϊόντων, με πρώτο στόχο την κάλυψη των διατροφικών αναγκών του Ελληνικού Λαού και την μείωση του αγροτικού ελλείμματος.

Το ιστορικό, δε, αυτό εθνικό καθήκον, που όφειλε να θέσει σε προτεραιότητα και να υλοποιήσει η σημερινή Κυβέρνηση ΣΥ.ΡΙΖ.Α. – ΑΝ.ΕΛ., όπως είχε δεσμευθεί προεκλογικά, «εξαϋλώθηκε» μέσα στα «απόνερα» της μνημονιακής κυβερνητικής μετάλλαξης του ΣΥ.ΡΙΖ.Α.

Γι’ αυτό, περισσότερο από ποτέ, σήμερα απαιτείται η ανάγκη δημιουργίας ενός νέου πολιτικού υποκειμένου, έξω από το υπάρχον πολιτικό προσωπικό εξουσίας, το οποίο θα συγκροτήσει και θα υλοποιήσει ένα συνεκτικό εθνικό στρατηγικό σχέδιο για την γεωργική παραγωγή στην Ελλάδα, με σύγχρονες υποδομές, με προτεραιότητα στα ποιοτικά και βιολογικά προϊόντα, την σύνδεση της παραγωγής και του χωραφιού με την μεταποίηση, μέσω ισχυρών συνεταιρισμών και άλλων μορφών συλλογικής δράσης, την μετατροπή της Ελλάδος σε κέντρο γενετικού παραγωγικού υλικού και την αποτροπή της «νεοκολληγοποίησης», μέσω της συλλογικής αξιοποίησης της δημόσιας γης (εκκλησιαστική – μοναστηριακή περιουσία, διακατεχόμενες εκτάσεις, δάση και ερημοποιημένα τμήματα).

Σε αυτή την μεγάλη πρόκληση, η αγροτική τάξη οφείλει, μετά από την χρόνια πολιτική χειραγώγησή της από τα διάφορα κόμματα, που ανήλθαν στην εξουσία, να πρωτοστατήσει στη δημιουργία και συμμετοχή αυτού του νέου πολιτικού υποκειμένου, ανακαλύπτοντας, έστω και τώρα, που βρίσκεται «στο απόσπασμα», τις επαναστατικές ρίζες της, που ξεκινούν από το Κιλελέρ με «πυξίδα» την αναφορά του Νίκου Καζαντζάκη στην «Ασκητική»: «Να λες εγώ μονάχος θα σώσω τη γη, αν δεν σωθεί εγώ θα φταίω», επαναπροσδιορίζοντας έτσι το καθήκον απέναντι στον εαυτό της και την Πατρίδα.

Του Γεωργίου Παπασίμου

……………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………

Τις Θέσεις του ΚΚΕ για το 20^ο Συνέδριό του  παρουσιάζει σε οπαδούς και φίλους η ΚΟΒ Καλαμπάκας

…………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………….

Απο συστάσεως του Ελληνικού κράτους ,ο προσανατολισμός της εξωτερικής πολιτικής μας,ήταν η σταθερή συμμαχία με τις χώρες της Δύσης . Στην αρχή με τους ΑΓΓΛΟΓΑΛΟΥΣ και στη συνέχεια με τις ΗΝΩΜΕΝΕΣ ΠΟΛΙΤΕΙΕΣ της ΑΜΕΡΙΚΗΣ…. Εξαίρεση ,η περίοδος των εμφυλίων συγκρούσεων ,στην εθνική επανάσταση  με το φιλορωσικο Κόμμα (Θ. Κολοκοτρώνης) και το 1946-49 με το ΚΚΕ ,που επεδίωκε συμμαχία με τη Σοβιετική Ένωση. Η υψίστης σπουδαιότητας επιλογή του ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ  ΚΑΡΑΜΑΝΛΗ ,να εντάξει την ΕΛΛΑΔΑ στην τότε ΕΟΚ,με την περίφημη φράση “Ανηκομεν στην Δύσιν….”,ειναι πάντα επίκαιρη ….  Γιατί όλοι οι μεγάλοι ηγέτες της χώρας μας ,επιδίωξαν τον προσανατολισμό της εξωτερικής μας πολιτικής προς τη Δύση;  Χαρίλαος Τρικουπης, Ελευθέριος Βενιζέλος ,Ιωάννης Μεταξάς,Κωνσταντινος Καραμανλής . Τυχαίο; Κάθε άλλο…..  Η εξωτερική μας πολιτική  , κατά κανόνα ,ήταν στέρεη και εθνικά επωφελής .Παρά τα καιρούς λεγόμενα απο μας,που συνήθως βρίσκουμε ΜΟΝΟ ΛΑΘΗ δικών μας πολιτικών…..  Και στους δυο παγκόσμιους πολέμους ,η Πατρίδα μας βγήκε κερδισμένη …. Οχι όσο θα ήθελε και της ανήκε,αλλά πάντως μεγάλωσε …. Όταν είχαμε σταθερούς φίλους και συμμάχους,ΚΕΡΔΙΣΑΜΕ….Όταντα “σπάσαμε “μαζί τους π.χ. Μικρά Ασία ,χάσαμε …. Γιατί η ΕΛΛΑΔΑ ήταν και ειναι μεγάλη ναυτική δύναμη . Η δύναμη μας ,ειναι κυρίως στη θάλασσα .  Και οι δυτικές δυνάμεις ,ελέγχουν τις θαλάσσιες οδούς και το διεθνές εμπόριο…. Χωρίς συμμάχους στη θάλασσα ,η Ελλάδα ειναι μια χώρα ΧΩΡΙΣ πόδια ….. “Μεγα το της θαλάττης κράτος “….,έλεγε ο μεγαλύτερος ιστορικός -και στρατηγός….- ΘΟΥΚΙΔΙΔΗΣ…..  Η ΡΩΣΙΑ ,πάντα αυτό το λάμβανε υπ όψη….. Γι αυτό και ΠΟΤΕ δεν υπήρξε σταθερός  σύμμαχος μας,παρά μόνο ευκαιριακά και κατα περίπτωση ….  Μας χρησιμοποιούσε στις διαμάχες της με την Τουρκία και μας εγκατέλειπε όταν τα ξανάβρισκε μαζί της…. Ενώ πάντα υποστήριζε τους Σλάβους αδερφούς της,σε βάρος μας…. Να μην ξεχνάμε ότι πρώτη αναγνώρισε τη ΦΥΡΟΜ ,με το αποκαλούμενο Συνταγματικό όνομα της…. Η εκλογή στην ηγεσία της μεγάλης υπερατλαντικής Συμπολιτείας του Ντόναλντ ΤΡΑΜΠ,φαίνεται ότι ανατρέπει τα μέχρι τώρα δεδομένα ….. Για πρώτη φορά ,η ΔΥΣΗ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΕΝΙΑΙ….. Γνωρίζαμε ότι ΕΥΡΩΠΗ και ΗΠΑ,πήγαιναν ΠΑΝΤΑ ΜΑΖΙ …., Τώρα αυτό ,τουλάχιστον σε επίπεδο δηλώσεων,Αμφισβητείται …. Μακάρι  να επικρατήσει η σύνεση και η μετριοπάθεια απ όλες τις πλευρές. Κυρίως απο τις Ηνωμένες Πολιτείες .  Γιατί σε διαφορετική περίπτωση , ΦΟΒΑΜΑΙ ενα νέο εθνικό διχασμό …. Με τους φιλοαμερικανούς και φιλοευρωπαίος  να αλληλοτρώγονται…. Και το δίλλημα Ευρώπη ή Αμερική ,να κυριαρχεί …. Με τους συμμάχους και ισχυρότερους ή με τους συμμάχους ,εταίρους και πιστωτές μας ;  Ελπίζω ,όπως ελπιζει και όλος ο δυτικός κόσμος,αυτό να μη συμβεί ποτέ ….. Ευρωπαίοι και Αμερικανοί να καθήσουν γύρω απο ενα τραπέζι και να τα βρουν,σαν καλοί φίλοι και σύμμαχοι …. Η όποια αντιπαλότητα ,ΔΕΝ πρεπει να αποβεί σε βάρος της Δύσης ,γενικότερα …., ΓΙΑΤΙ τότε ,θα βγουν όλοι ζημιωμένοι…. Και ωφελημένοι οι “επιτήδιοι τρίτοι…”. Που  πότε πάνε με τη Δύση ,πότε με την Ανατολή ,πότε με τους “τρίτους..,” Η συμμαχία ΗΠΑ-ΕΥΡΩΠΗΣ,αποτέλεσε και αποτελεί τον ΜΟΝΟ σταθερό ΠΑΡΑΓΟΝΤΑ  διατήρησης της παγκόσμιας ειρήνης..

Άρθρο του ΗΛΙΑ Γ. ΒΛΑΧΟΓΙΑΝΝΗ πρώην Βουλευτή και Νομάρχη Τρικάλων.

Το άρθρο δημοσιεύτηκε στην Ομογενειακή  εφημερίδα ¨Ελληνική Γνώμη¨.

…………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………….

Ερώτηση προς την Υπουργό Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης κατέθεσαν οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ, σε σχέση με την ρύθμιση οφειλών ασφαλισμένων με αναπηρία, οι οποίες προκύπτουν μετά από αναθεώρηση γνωματεύσεων από τις επιτροπές ΚΕ.ΠΑ. Σημειώνεται ότι εφόσον εκκρεμεί στις υγειονομικές επιτροπές ΚΕ.Π.Α ιατρική κρίση, χωρίς υπαιτιότητα των ασφαλισμένων, το δικαίωμα συνταξιοδότησής τους λόγω αναπηρίας παρατείνεται για ένα εξάμηνο, με το ίδιο ποσό που λάμβαναν οι συνταξιούχοι πριν από τη λήξη του δικαιώματος. Εντούτοις, εάν η νέα γνωμάτευση κρίνει ότι οι ασφαλισμένοι αυτοί δεν φέρουν συντάξιμο ποσοστό αναπηρίας ή φέρουν μικρότερο ποσοστό αναπηρίας από το προγενεστέρως κριθέν, οι αχρεωστήτως καταβληθείσες παροχές αναζητούνται άτοκα διά συμψηφισμού, με μηνιαία παρακράτηση 20% από τις τυχόν χορηγούμενες συνταξιοδοτικές παροχές. Στο πλαίσιο αυτό οι βουλευτές ζητούν σε αυτές τις περιπτώσεις να υπάρχει η δυνατότητα ευρείας δοσοποίησης της οφειλής που προκύπτει, ενώ υπογραμμίζουν και την ανάγκη επιτάχυνσης του έργου των ΚΕ.Π.Α. ώστε να μην ταλαιπωρούνται καθόλου τα άτομα με αναπηρία.

Ακολουθεί το πλήρες κείμενο της ερώτησης :

ΕΡΩΤΗΣΗ

Προς την κ. Υπουργό Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης και Κοινωνικής αλληλεγγύης.

ΘΕΜΑ: Επιστροφή αχρεωστήτως εισπραχθέντων ποσών σε ασφαλιστικά ταμεία σύμφωνα με τις διατάξεις  του Κ.Ε.Δ.Ε- Οι δυσμενείς επιπτώσεις μιας ευνοϊκής ρύθμισης

Σύμφωνα με το άρθρο 66 Ν.4144/2013, όπως αντικαταστάθηκε με την παρ. 3 του άρθρου 50 Ν.4430/2016, «στις περιπτώσεις λήξης του συνταξιοδοτικού δικαιώματος λόγω αναπηρίας και, εφόσον εκκρεμεί στις υγειονομικές επιτροπές ΚΕ.Π.Α ιατρική κρίση, χωρίς υπαιτιότητα των ασφαλισμένων, το δικαίωμα συνταξιοδότησής τους λόγω αναπηρίας παρατείνεται για ένα εξάμηνο, με το ίδιο ποσό που ελάμβαναν οι συνταξιούχοι πριν από τη λήξη του δικαιώματος, με την προϋπόθεση ότι για το δικαίωμα αυτό είχαν κριθεί από την αρμόδια υγειονομική επιτροπή αναπηρίας με ποσοστό αναπηρίας τουλάχιστον 67%.

Εάν μετά τη γνωμάτευση των υγειονομικών επιτροπών ΚΕ.Π.Α κριθεί ότι αυτοί δεν φέρουν συντάξιμο ποσοστό αναπηρίας ή φέρουν μικρότερο ποσοστό αναπηρίας από το προγενεστέρως κριθέν, οι αχρεωστήτως καταβληθείσες παροχές αναζητούνται άτοκα,δια συμψηφισμού, με μηνιαία παρακράτηση 20% από τις τυχόν χορηγούμενες συνταξιοδοτικές παροχές, ενώ, στην περίπτωση που δεν χορηγούνται παροχές, αναζητούνται, σύμφωνα με τις διατάξεις του Κ.Ε.Δ.Ε.

Οι ως άνω ρυθμίσεις εφαρμόζονται και για όλα τα επιδόματα που χορηγούνται λόγω αναπηρίας, καθώς και για τις συντάξεις με αιτία την αναπηρία, ενώ, για τον ίδιο χρόνο, παρατείνεται η ιατροφαρμακευτική περίθαλψη όσων εμπίπτουν στο παρόν άρθρο. Η ισχύς του άρθρου αυτού αρχίζει αναδρομικά από 1.7.2016 για όλα τα πρόσωπα που υπάγονται στο πεδίο εφαρμογής του και λήγει στις 30.6.2017».

Πρόκειται για μία εύλογη και δίκαιη νομοθετική διάταξη, η οποία προστατεύει μία ευάλωτη ομάδα πολιτών, τους συνταξιούχους λόγω αναπηρίας, καθώς και όλους τους δικαιούχους επιδομάτων που χορηγούνται λόγω αναπηρίας, στις περιπτώσεις που, λόγω καθυστέρησης έκδοσης των σχετικών εγγράφων από τις Επιτροπές ΚΕΠΑ χωρίς υπαιτιότητά τους, θα κινδύνευαν να χάσουν ίσως το μοναδικό και απαραίτητο για τη διαβίωσή τους έσοδο.

Το ζήτημα που ανακύπτει έχει να κάνει με την περίπτωση αναζήτησης των ποσών σύμφωνα με τις διατάξεις του Κ.Ε.Δ.Ε. Πρόκειται για έναν ιδιαίτερα επαχθή τρόπο αναζήτησης των αχρεωστήτως εισπραχθέντων, δεδομένου ότι αυτά είναι απαιτητά άμεσα στο σύνολό τους (εφάπαξ) και σε χρόνο πολύ μεταγενέστερο της είσπραξής τους από τους δικαιούχους. Χαρακτηριστική είναι η περίπτωση δικαιούχου αναπηρικής σύνταξης από τον ΟΓΑ, η οποία εισέπραξε κατ’ άρθρο 66 Ν. 4144/13 ποσό 3.087,65 ευρώ το διάστημα 05/2013 έως 10/2013, ποσό που αναζήτησε ο ασφαλιστικός φορέας ως αχρεωστήτως καταβληθέν τρία χρόνια μετά, το Σεπτέμβριο του 2016.

Αν λάβουμε υπόψη την οικονομική δυσπραγία των πολιτών στις συνθήκες παρατεταμένης οικονομικής κρίσης που περνά η χώρα μας, γίνεται ξεκάθαρο ότι θα πρέπει να ληφθούν μέτρα για την επίλυση του προβλήματος,τέτοια που να επιτρέπουν στους κοινωνικά αδύναμους συμπολίτες μας και να ανταποκρίνονται στην όποια υποχρέωση επιστροφής των αχρεωστήτως εισπραχθέντων από αυτούς ποσών και να διαβιούν με αξιοπρέπεια, χωρίς να ανατρέπονται πλήρως τα δεδομένα του ατομικού ή οικογενειακού τους προϋπολογισμού.

Με βάση τα παραπάνω, ερωτάται η κυρία υπουργός:

Προτίθεται να αναλάβει νομοθετική πρωτοβουλία ώστε να υπάρχει δυνατότητα καταβολής των ποσών αυτών σε έναν εύλογο αριθμό δόσεων, πάνω από τις 12 δόσεις της πάγιας ρύθμισης, που ήδη ισχύει για τις ληξιπρόθεσμες οφειλές προς τους φορείς κοινωνικής ασφάλισης;

Προτίθεται να εξετάσει το ενδεχόμενο επιτάχυνσης της διαδικασίας έκδοσης των γνωματεύσεων των υγειονομικών επιτροπών ΚΕΠΑ (ώστε να μη συσσωρεύονται οφειλές σε οικονομικά αδύναμες κοινωνικά ομάδες, χωρίς μάλιστα δική τους υπαιτιότητα), αλλά και των αποφάσεων καταλογισμού των αχρεωστήτως εισπραχθέντων από τα ασφαλιστικά Ταμεία;

Οι ερωτώντες βουλευτές

Καστόρης Αστέριος

Ακριώτης Γεώργιος

Αυλωνίτου Ελένη

Βάκη Φωτεινή

Βαρδάκης Σωκράτης

Βράντζα Παναγιώτα

Γεννιά Γεωργία

Γεωργοπούλου – Σαλτάρη Ευσταθία (Έφη)

Γκιόλας Γιάννης

Δέδες Γιάννης

Δημαράς Γεώργιος

Δριτσέλη Παναγιώτα

Εμμανουηλίδης Δημήτριος

Ζεϊμπέκ Χουσεΐν

Ηγουμενίδης Νικόλαος

Θελερίτη Μαρία

Θεωνάς Ιωάννης

Καΐσας Γεώργιος

Καρακώστα Εύη

Κατσαβριά – Σιωροπούλου Χρυσούλα

Καφαντάρη Χαρά

Κοζομπόλη-Αμανατίδη Παναγιώτα

Λάππας Σπύρος

Λιβανίου Ζωή

Μεϊκόπουλος Αλέξανδρος

Μιχαηλίδης Ανδρέας

Μιχελογιαννάκης Ιωάννης

Μορφίδης Κωνσταντίνος

Μπάρκας Κωνσταντίνος

Πάλλης Γεώργιος

Πάντζας Γεώργιος

Παπαδόπουλος Νικόλαος

Παπαφιλίππου Γεώργιος

Παυλίδης Κωνσταντίνος

Ρίζος Δημήτριος

Ριζούλης Ανδρέας

Σεβαστάκης Δημήτριος

Σκούφα Ελισσάβετ – Μπέτυ

Σπαρτινός Κωνσταντίνος

Σταματάκη Ελένη

Σταμπουλή Αφροδίτη

Τζαμακλής Χαρίλαος

Τζούφη Μερόπη

Τριανταφύλλου Μαρία

Τσίρκας Βασίλειος

Τσόγκας Γεώργιος

Ψυχογιός Γεώργιος

………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………..