Κ. Σκρέκας: «Δεν μπορώ πια να πιστέψω τον κ. Τσίπρα»
Για μια «νέα πραγματικότητα» που δημιουργείται στη χώρα μετά τα αποκαλυπτικά στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ ότι το τελευταίο τρίμηνο του 2016 η Ελλάδα μπήκε σε βαθιά ύφεση, έκανε λόγο ο Βουλευτής Π.Ε. Τρικάλων της Ν.Δ. κ. Κώστας Σκρέκας μιλώντας στην ΕΡΤ 1.
«Δεν μπορώ να πιστέψω έναν πρωθυπουργό» είπε «που τη στιγμή που ισχυρίζεται στο Υπουργικό Συμβούλιο ότι η Ελλάδα έχει μπει σε ισχυρή ανάπτυξη, έρχεται η Ελληνική Στατιστική Υπηρεσία και ανακοινώνει επίσημα ότι έχουμε μπει στο τελευταίο τρίμηνο του 2016 στην πιο βαθιά ύφεση από το 1998».
Ο κ. Κ. Σκρέκας μίλησε για ακόμη μια φορά για ανάγκη να μείνει η χώρα μας στο σκληρό πυρήνα της Ευρώπης λέγοντας πως «η Ελλάδα στο γεωγραφικό σημείο που βρίσκεται έχει ανάγκη από συμμαχίες και συνεργασίες. Η Ευρωπαϊκή Ένωση ξεκίνησε ως εμπορική και οικονομική ένωση και καλώς γίνονται συζητήσεις για το πώς θα πρέπει να πορευτεί στα επόμενα χρόνια. Μια χώρα μόνη της δεν μπορεί να εξασφαλίσει ευημερία για τους πολίτες της, δίχως να έχει συμμαχίες. Θέλω να σημειώσω μόνο ότι στα χρόνια που η Ελλάδα συμμετέχει στην Ευρωπαϊκή Ένωση έχει λάβει απευθείας 100 δισεκατομμύρια Ευρώ για την ενίσχυση της θέσης της. Άρα να αναθεωρήσουμε λίγο τις απόψεις μας περί Ευρώπης».
Ο κ. Κ. Σκρέκας κατέληξε εκφράζοντας τη διαφωνία της Ν.Δ. με την Κυβέρνηση μιας και «ο ΣΥΡΙΖΑ υποστηρίζει σήμερα εντελώς λάθος πολιτικές, όπως την αύξηση των φόρων και των εισφορών. Μας οδηγεί η φορομπηχτική αυτή πολιτική σε μια δίνη».
……………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………..
Μπροστά στην 8η Μάρτη, η ΤΕ Τρικάλων του ΚΚΕ χαιρετίζει τις γυναίκες του λαού στην περιοχή μας και σε όλη τη χώρα, έχοντας τη σκέψη της στο δρόμο που άνοιξε για την ισοτιμία και τη χειραφέτηση της γυναίκας η επικράτηση της Οκτωβριανής Σοσιαλιστικής Επανάστασης στη Ρωσία, σχεδόν πριν από 100 χρόνια. Μετά την πρώτη «έφοδο» της εργατικής τάξης με στόχο την κατάκτηση της δικής της εξουσίας στην Κομμούνα του Παρισιού (1871), ο Οκτώβρης του 1917 ήταν ο επόμενος ιστορικός σταθμός της επαναστατικής δράσης των εργατριών και εργατών. Η Οκτωβριανή επανάσταση έβγαλε τις γυναίκες στο προσκήνιο της Ιστορίας και της κοινωνικής δράσης, καταρρίπτοντας κοινωνικές, πολιτικές, πολιτιστικές διακρίσεις και προκαταλήψεις αιώνων σε βάρος τους.
Το νεαρό σοβιετικό κράτος, μαζί με το τσάκισμα του κρατικού μηχανισμού του τσαρισμού και της αστικής τάξης, κατήργησε και όλους εκείνους τους νόμους που διατηρούσαν και ενίσχυαν –εντός και εκτός οικογένειας– την ανισότητα των δύο φύλων. Δεν άφησε «πέτρα πάνω στην πέτρα». Μεταξύ άλλων, το εργατικό κράτος έδωσε στην εργαζόμενη γυναίκα το δικαίωμα να εκλέγει και να εκλέγεται, το δικαίωμα του διαζυγίου, την κοινωνική αναγνώριση και εξασφάλιση των παιδιών εκτός γάμου.
Η κατάργηση της καπιταλιστικής ιδιοκτησίας στα μέσα παραγωγής και η πορεία οικοδόμησης των σοσιαλιστικών –δηλαδή των πρώιμων κομμουνιστικών– σχέσεων παραγωγής, έδωσαν τη δυνατότητα καθολικής αξιοποίησης της γυναικείας εργασίας με τρόπο παραγωγικό και ωφέλιμο για την κοινωνία, σε συνδυασμό με γενικευμένα μέτρα προστασίας της μητρότητας και του γυναικείου οργανισμού. Παρά τη σημαντική προκαπιταλιστική καθυστέρηση που κληρονόμησε η σοβιετική εξουσία, πρωτοπόρησε πριν από έναν αιώνα σε κοινωνικές εγκαταστάσεις και υπηρεσίες για την απαλλαγή της γυναίκας από τις βαριές και άχαρες δουλειές του ατομικού νοικοκυριού. Πρωτοστάτησε στην ανάπτυξη δικτύου κρατικών παιδικών σταθμών, κατασκηνώσεων, υπηρεσιών Υγείας, Παιδείας, στην εξασφάλιση των επισιτιστικών, στεγαστικών αναγκών της εργατικής τάξης, του λαού. Δημιούργησε τις προϋποθέσεις ώστε οι γυναίκες να συμμετέχουν ισότιμα με τους άντρες στην οικοδόμηση της νέας σοσιαλιστικής κοινωνίας, στην κοινωνική και οικονομική δραστηριότητα.
Ανεξίτηλο θα παραμείνει στο πέρασμα του χρόνου το κοινωνικό αποτύπωμα της Οκτωβριανής Σοσιαλιστικής Επανάστασης στη Ρωσία. Τα επιτεύγματα της σοσιαλιστικής οικοδόμησης στην ΕΣΣΔ είχαν ως αποτέλεσμα τη ριζική αλλαγή στη θέση των γυναικών, ακόμα και σε τμήματα της ΕΣΣΔ με έντονη προκαπιταλιστική καθυστέρηση. Συστατικό μέρος αυτού του αποτυπώματος αποτελεί και η επίδραση της Οκτωβριανής Επανάστασης σε μια σειρά εξεγέρσεις που οδήγησαν άλλες κοινωνίες (στην Ασία και την Κούβα) να εγκαταλείψουν το δρόμο της καπιταλιστικής οικονομίας, με όσα θετικά αυτό συνεπάγεται μεταξύ άλλων και για τη θέση της γυναίκας σε αυτές.
Η σοσιαλιστική εξουσία άνοιξε το δρόμο για την ισοτιμία και τη χειραφέτηση της γυναίκας. Τα σπουδαία επαναστατικά άλματα που πραγματοποίησε στην οικονομική και κοινωνική ζωή αλλά και στη νομοθεσία αποτελούν την έμπρακτη απόδειξη του γεγονότος ότι η ρίζα της γυναικείας ανισοτιμίας βρίσκεται στην ατομική-καπιταλιστική ιδιοκτησία στα μέσα παραγωγής, ότι η απελευθέρωση των γυναικών είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με την πάλη για την κατάργησή της.
Παρά τις αδυναμίες και τα λάθη κατά τη διάρκεια της σοσιαλιστικής οικοδόμησης στον 20ό αιώνα, κυρίως την υποτίμηση των νέων μορφών συνέχισης της ταξικής πάλης μέχρι την οριστική επικράτηση των κομμουνιστικών σχέσεων, η θέση της γυναίκας υπήρξε ασύγκριτα ανώτερη και από την πιο ανεπτυγμένη καπιταλιστική κοινωνία σήμερα.
Αυτές οι κατακτήσεις έδωσαν ώθηση για ορισμένες παραχωρήσεις και στις καπιταλιστικές κοινωνίες, ιδιαίτερα μετά το Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, ως αποτέλεσμα ορισμένων δυνατοτήτων που είχε το κεφάλαιο για ενσωμάτωση εργατικών, λαϊκών μαζών και ενός πιο ευνοϊκού συσχετισμού δυνάμεων σε παγκόσμιο επίπεδο. Πρόκειται άλλωστε για μία περίοδο κατά την οποία η επίδραση της σοσιαλιστικής οικοδόμησης ενέπνεε την ανάπτυξη αγώνων, την αγωνιστική διάθεση, τη γυναικεία συμμετοχή.
Σήμερα οι κατακτήσεις των γυναικών δέχονται αλλεπάλληλα κύματα επίθεσης. Στο όνομα της «ισότητας των δύο φύλων», την οποία διακηρύσσει η διακρατική καπιταλιστική ΕΕ, η κυβέρνηση και γενικά τα κόμματα της αστικής διαχείρισης, καταργούνται όσες θετικές ρυθμίσεις υπήρχαν υπέρ των γυναικών. Προβάλλεται μαζικά ως πρότυπο στάσης ζωής η αναζήτηση ατομικής διεξόδου στα προβλήματα της καθημερινής επιβίωσης, οδηγώντας στη χειραγώγηση και την ενσωμάτωση των γυναικών στο σύστημα της εκμετάλλευσης. Επιβεβαιώνεται όσο ποτέ άλλοτε η θέση του Κόμματος των μπολσεβίκων στη Ρωσία, με πρωτοπόρα τη συμβολή του Λένιν, ότι η «ισότητα μπροστά στο νόμο δεν σημαίνει και ισότητα στη ζωή».
Η ΤΕ Τρικάλων του ΚΚΕ απευθύνεται στις νέες γυναίκες, τις μαθήτριες, σπουδάστριες, φοιτήτριες εργατικής-λαϊκής καταγωγής ή ένταξης, στις μισθωτές και αυτοαπασχολούμενες, στις άνεργες, στις γυναίκες που δεν μπόρεσαν να εργαστούν ή που εργάζονταν περιστασιακά, στις συνταξιούχους και τις καλεί να σηκώσουν κεφάλι.
Να μην παραδοθούν στην ηττοπάθεια και τη μοιρολατρία που καλλιεργεί το αστικό πολιτικό σύστημα, στα αλλεπάλληλα χτυπήματα της αντεπανάστασης που ξετυλίχτηκε τα τελευταία 30 χρόνια, στην αναπαλαιωμένη αντιδραστικοποίηση που αγκαλιάζει όλες τις πτυχές της κοινωνικής ζωής επηρεάζοντας αρνητικά –πέρα από την ένταση της καπιταλιστικής εκμετάλλευσης– και τις ιδέες, τις συμπεριφορές, τις διαπροσωπικές και οικογενειακές σχέσεις, την αποτύπωσή τους στην τέχνη, γενικότερα στον πολιτισμό, την προβολή τους από τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης και προπαγάνδας.
Τις καλούμε να εμπνευστούν από τις υπάρχουσες εστίες αντίστασης, ριζοσπαστικής και κομμουνιστικής δημιουργίας, σκέψης και δράσης οι οποίες ανοίγουν δρόμο ακόμα και μέσα από τα χαλάσματα και τις καταστροφές, τις αδικίες, τα βάσανα που προκαλεί η ένταση της ταξικής εκμετάλλευσης σε συνθήκες καπιταλιστικής οικονομικής κρίσης και υποχώρησης του κινήματος.
Στην κοινωνική εξέλιξη –η οποία συνίσταται στην πορεία της ανθρωπότητας από τη ζωώδη αγριότητα στη βαρβαρότητα και από αυτή στον πολιτισμό– καμιά μάχη των υποδουλωμένων, των εκμεταλλευόμενων, γυναικών και ανδρών δεν πήγε χαμένη, ακόμα και αυτή που ηττήθηκε. Όλες οι μάχες έβαλαν την παρακαταθήκη τους στη γνώση και στην ικανότητα για πιο αποτελεσματικές ταξικές μάχες, γενικότερα άφησαν το αποτύπωμά τους στην ανθρώπινη πάλη με τις δυνάμεις της φύσης, με τις κοινωνικές καθυστερήσεις, το σκοταδισμό, την εκμετάλλευση και καταπίεση. Το ΚΚΕ βεβαιώνει τις γυναίκες εργατικής – λαϊκής ένταξης ότι σήμερα είναι περισσότερο έμπειρο, ώριμο, θεωρητικά και πολιτικά εξοπλισμένο για αλλεπάλληλες καθημερινές μάχες στην πορεία της αποφασιστικής μάχης για την ανατροπή του γερασμένου καπιταλιστικού συστήματος.
Βασικά στοιχεία της κοινωνίας για την οποία παλεύει το ΚΚΕ είναι η κοινωνικοποίηση των συγκεντρωμένων μέσων παραγωγής και ο επιστημονικός κεντρικός σχεδιασμός της παραγωγής και των κοινωνικών υπηρεσιών που κατανέμει αντίστοιχα το εργατικό δυναμικό με κίνητρο την ικανοποίηση των ολοένα διευρυνόμενων κοινωνικών αναγκών. Αυτές οι συνθήκες εξασφαλίζουν την αξιοποίηση των αναπτυξιακών δυνατοτήτων της χώρας, της επιστημονικής και τεχνολογικής εξέλιξης, όλων των επιτευγμάτων της ανθρώπινης δραστηριότητας προς όφελος των γυναικών και των ανδρών της εργατικής τάξης, του λαού.
Το εργατικό κράτος εξασφαλίζει σε όλες και όλους εργασία αντίστοιχη με την ειδίκευση ή επανειδίκευσή τους. Σε αυτό οι γυναίκες και οι άντρες συμβάλλουν με την ατομική τους εργασία στη συνολική κοινωνική εργασία, χωρίς το άγχος της ανεργίας, της ανασφάλειας. Η αύξηση της παραγωγικότητας της εργασίας αξιοποιείται για να μειώνεται ο εργάσιμος χρόνος και να μπορούν όλοι οι εργαζόμενοι να παίρνουν μέρος στα όργανα της εργατικής εξουσίας, να ασκούν ουσιαστικό έλεγχο σε διοικήσεις παραγωγικών μονάδων, κοινωνικών υπηρεσιών. Δίνεται η δυνατότητα να αξιοποιείται πολύπλευρα και δημιουργικά ο μη εργάσιμος χρόνος των εργαζομένων. Η εργατική εξουσία θεμελιώνεται στην παραγωγική μονάδα, την κοινωνική υπηρεσία, τη διοικητική μονάδα, αλλά και στους παραγωγικούς συνεταιρισμούς των αγροτών, για όσο θα υπάρχουν. Στη συνέλευση των εργαζομένων συμμετέχουν όλες και όλοι οι εργαζόμενοι. Εξασφαλίζεται επίσης η άσκηση του εκλογικού δικαιώματος στις μη εργαζόμενες γυναίκες που είναι κοντά σε ηλικία συνταξιοδότησης. Ταυτόχρονα, ο αρμονικός συνδυασμός της οικογενειακής και κοινωνικής διαπαιδαγώγησης των παιδιών, που στηρίζεται σε δίκτυο δωρεάν κοινωνικών υπηρεσιών Υγείας, Πρόνοιας, Παιδείας, δίνει ουσιαστικό περιεχόμενο στη σχέση της μητέρας με το παιδί, εξασφαλίζοντας γενικευμένα μέτρα για την κοινωνική προστασία του γυναικείου οργανισμού, της μητρότητας.
Το ΚΚΕ, με το 20ό Συνέδριό του, τον προσδιορισμό των καθηκόντων του και εν όψει της 100χρονης επετείου του, διδάσκεται από το παρελθόν του, από τη δράση πρωτοπόρων κομμουνιστριών που έγραψαν λαμπρές ηρωικές σελίδες στην ιστορία της ταξικής πάλης στη χώρα μας. Εξάγει συμπεράσματα από την ιστορία του διεθνούς κομμουνιστικού κινήματος κατά τον 20ό αιώνα για να αποκτήσει πιο αποφασιστικούς, αγωνιστικούς δεσμούς με τις εργαζόμενες και άνεργες, τις νέες γυναίκες που βρίσκονται στην εκπαιδευτική διαδικασία. Αντλεί τη δύναμή του από τη δύναμη της δικής τους συμμετοχής στον αγώνα για μια κοινωνία με οικονομική και κοινωνική απελευθέρωση από την εκμετάλλευση του κεφαλαίου, με κοινωνική ισοτιμία των δύο φύλων και χειραφέτηση των σχέσεών τους από οποιαδήποτε καταπίεση και οικονομική εξάρτηση. Γνωρίζει ότι οι νέες αξίες και αντιλήψεις αποκρυσταλλώνονται σταδιακά στο βαθμό που αναπτύσσεται το κομμουνιστικό κίνημα, πολύ περισσότερο όταν διαμορφώνονται κι εδραιώνονται οι κομμουνιστικές σχέσεις. Σε αυτή τη βάση επαναστατικοποιούνται οι απόψεις για τις σχέσεις των δύο φύλων, όπως και γενικά οι ιδέες των ανθρώπων, ενώ παρεμβάλλονται νέοι κανόνες ανάμεσα στις υποχρεώσεις του ανθρώπου απέναντι στην κοινωνία που οδηγούν στην επαναστατικοποίηση των σχέσεων και μέσα στην οικογένεια.
Γυναίκες,
Το ΚΚΕ δίνει όλες του τις δυνάμεις για την ανασύνταξη του εργατικού κινήματος, την οικοδόμηση της κοινωνικής συμμαχίας. Σε αυτό το δρόμο είναι δυνατό: Να μπουν εμπόδια στα νέα μέτρα, να διεκδικηθεί η ανάκληση των απωλειών και η υπεράσπιση των εργατικών-λαϊκών δικαιωμάτων. Να οργανωθεί η λαϊκή αντεπίθεση με άνοδο της γυναικείας συμμετοχής στο ταξικά προσανατολισμένο εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα, στο ριζοσπαστικό γυναικείο κίνημα, στους αγροτικούς συλλόγους και τις ενώσεις αυτοαπασχολούμενων της πόλης σε αντικαπιταλιστική – αντιμονοπωλιακή κατεύθυνση, στις ανάλογες αγωνιστικές συσπειρώσεις στα σχολεία και στις σχολές.
Από τη δική σας θέληση και δράση εξαρτάται η πραγματοποίηση της κοινωνίας που θα ικανοποιήσει τις σύγχρονες ανάγκες σας, θα σας απαλλάξει από τη μιζέρια, την εργασιακή περιπλάνηση, την ανεργία, την εντατικοποίηση της εργασίας, το άγχος, τη ζωή με υποχρεώσεις αλλά χωρίς δικαιώματα, θα δώσει πολύπλευρη διέξοδο στις προσδοκίες και στη δράση σας.
Συμπορευτείτε με το ΚΚΕ, την ΚΝΕ, για να γίνει το σοσιαλιστικό μέλλον η δική σας κοινωνική πραγματικότητα.
…………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………
Με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα για τα δικαιώματα της γυναίκας, θα ήταν χρήσιμο να τονιστεί ότι η 8η Μαρτίου αποτελεί μια ημερομηνία ορόσημο στη διαρκή πάλη των γυναικών για χειραφέτηση και ισότητα. Η πάλη αυτή δίδεται σε όλο τον πλανήτη και ποικίλει ανάλογα με τις πολιτικές και κοινωνικές συνθήκες αλλά και το οικονομικό πλαίσιο, που καθορίζει την καθημερινότητα των ανθρώπων παντού. Σ´ ό,τι αφορά στην Ελλάδα, η έμφυλη διάσταση της ανισότητας παραμένει παρούσα και πλήττει ιδιαίτερα τις γυναίκες που ανήκουν σε ευάλωτες κοινωνικές ομάδες. Γυναίκες που ζουν κάτω από τα όρια τις φτώχειας, γυναίκες πρόσφυγες, γυναίκες επικεφαλής μονογονεϊκών οικογενειών, γυναίκες άνεργες, γυναίκες επισφαλώς εργαζόμενες, αποτελούν υποκείμενα διακρίσεων και στη επαγγελματική και στη κοινωνική ζωή. Η αποτελεσματική μάχη ενάντια σε τέτοια φαινόμενα δεν μπορεί παρά να περιλαμβάνει επιθετικές πολιτικές και στο πεδίο της κοινωνικής συνοχής, αλλά και στο πεδίο της ανάπτυξης. Τέτοιες πολιτικές είναι μεταξύ άλλων οι παρεμβάσεις για την καθολική εφαρμογή του Κοινωνικού Εισοδήματος Αλληλεγγύης, οι πολιτικές για τη βελτίωση των συνθηκών φιλοξενίας των προσφύγων, οι πολιτικές για την ενίσχυση της απασχόλησης, οι πολιτικές για την φιλοξενία περισσότερων νηπίων στους παιδικούς σταθμούς, οι πολιτικές για την εκπαίδευση των προσφυγοπαίδων. Με αυτές τις πολιτικές μπορούμε να μειώσουμε την έμφυλη ανισότητα και μόνο έτσι μπορούμε να συμβάλλουμε στη κοινωνική πρόοδο και στην καταπολέμηση των διακρίσεων.
Παναγιώτα Δριτσέλη
Βουλευτής Τρικάλων ΣΥΡΙΖΑ
………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………
Οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ και των ΑΝΕΛ τον Μάιο του ’16 με τον ίδιο νόμο που μείωναν τις συντάξεις, καταργούσαν το ΕΚΑΣ και αύξαναν τις ασφαλιστικές εισφορές, έκαναν δώρο 1.000 έως 2.000 ευρώ το χρόνο στους εαυτούς τους. Κατάργησαν δηλαδή το ιδιαίτερο καθεστώς ειδικής εισφοράς αλληλεγγύης για όλα τα πολιτικά πρόσωπα που είχε ψηφιστεί το ’14. Το Ποτάμι το οποίο βέβαια δεν είχε ψηφίσει την επίμαχη διάταξη, ζητάει από τα κόμματα να συμφωνήσουν και άμεσα με το επόμενο νομοσχέδιο να καταργήσουν την «ελάφρυνση». Τα πολιτικά πρόσωπα είναι υποχρεωμένα να συμβάλουν όσο μπορούν περισσότερο στην αντιμετώπιση της κρίσης και όχι να ενισχύονται με χαριστικές ρυθμίσεις.
Ο πρωθυπουργός με την ομιλία στο υπουργικό συμβούλιο για το «αναπτυξιακό σχέδιο» της κυβέρνησης είχε ένα βασικό στόχο: Να στρέψει το βλέμμα του λαού αλλού κι όχι στα παζάρια που κάνει η κυβέρνησή του με τους θεσμούς για το νέο σκληρό πακέτο αντιλαϊκών μέτρων. Αυτό ακριβώς που έκαναν και οι προηγούμενες κυβερνήσεις ΝΔ – ΠΑΣΟΚ.
Οι επικοινωνιακές Φούσκες για ”δίκαιη ανάπτυξη”, ”άνοιξη της ελληνικής οικονομίας” κ.ο.κ. δε μπορούν να κρύψουν τη σκληρή πραγματικότητα που επιδεινώνει τη ζωή του λαού. Στην πραγματικότητα η ”άνοιξη” θα είναι μόνο για τους λίγους, για το κεφάλαιο, ενώ για τη λαϊκή πλειοψηφία θα εξακολουθήσει να υπάρχει ”βαρυχειμωνιά”. Αυτό αποδεικνύει άλλωστε και το γεγονός ότι η κυβέρνηση, την ίδια στιγμή που πανηγυρίζει για την ανάπτυξη, την ίδια στιγμή προωθεί νέες ανατροπές στις εργασιακές σχέσεις, νέα επιδρομή στο λαϊκό εισόδημα, νέες περικοπές στις συντάξεις.
Οι αναφορές του στα συγκριτικά ανταγωνιστικά πλεονεκτήματα της χώρας αφορούν στην πραγματικότητα τομείς που το κεφάλαιο μπορεί να επενδύσει για να βγάλει μεγαλύτερο και γρηγορότερο κέρδος κι όχι για να ικανοποιήσει τις λαϊκές ανάγκες, αξιοποιώντας και την πάμφθηνη εργατική δύναμη. Ενώ, οι αναφορές του στην ”καινοτομία” και τη ”σύγκλιση της ελληνικής οικονομίας μ’ αυτές των πιο ανεπτυγμένων κρατών” έχουν στόχο να κρύψουν ότι η αξιοποίηση της τεχνολογίας κι η αύξηση της παραγωγικότητας, σε συνθήκες καπιταλισμού, δε συνοδεύονται με τη βελτίωση της θέσης των εργαζομένων. Άλλωστε τα ίδια αντεργατικά – αντιλαϊκά μέτρα, που υλοποιούνται στην Ελλάδα, εφαρμόζονται και στις πιο ”ανεπτυγμένες” χώρες που επικαλείται ο πρωθυπουργός.
Στη διαβούλευση που σχεδιάζει για το ”νέο παραγωγικό μοντέλο” η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ μπορεί να βρει συνομιλητές στη ΝΔ, το ΠΑΣΟΚ και τ’ άλλα κόμματα, αφού ουσιαστικά μοιράζονται τους ίδιους στόχους και την ίδια στρατηγική. Δεν πρέπει, όμως, να βρει συνομιλητές κι αποδέκτες στην εργατική τάξη, τα λαϊκά στρώματα, τους ανέργους, που μπορούν πλέον να συνειδητοποιήσουν ότι η ανάπτυξη την οποία υπόσχονται είναι η κόλαση για τα λαϊκά συμφέροντα.
Η πραγματική φιλολαϊκή προοπτική βρίσκεται στον αντίποδα του σημερινού δρόμου ανάπτυξης, στη διέξοδο που προτείνει το ΚΚΕ. Μόνο έτσι μπορούν να απελευθερωθούν οι μεγάλες παραγωγικές δυνατότητες της χώρας και να ικανοποιηθούν οι σύγχρονες ανάγκες, σύμφωνα με τις επιστημονικές και τεχνολογικές κατακτήσεις.
…………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………….
