Το σχέδιο εκτροπής του Αχελώου προς τον Θεσσαλικό κάμπο αποτέλεσε χαρακτηριστικό δείγμα «φαραωνικού μεγαλοιδεατισμού» όλων των κυβερνήσεων της μεταπολίτευσης.
Μετά την ψήφιση του 4ου μνημονίου απο την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ δρομολογείται η πλήρης ιδιωτικοποίηση της ΔΕΗ, με αποτέλεσμα όλα τα περιουσιακά της στοιχεία μεταξύ αυτών και το υδροηλεκτρικό φράγμα της Μεσοχώρας να περάσουν στα χέρια του διεθνούς και εγχώριου κεφαλαίου.
Για αυτό βιάζονται οι κυβερνητικοί παράγοντες να τελειώσουν με τη λειτουργία του φράγματος χωρίς νέες περιβαλλοντικές μελέτες, σε αγαστή σύμπνοια με τους γνωστούς τοπικούς και αυτοδιοικητικούς οπαδούς του δημοψηφισματικού ΝΑΙ, για αυτό βιάζονται οι κομματικοί ινστρούκτορες του ΣΥΡΙΖΑ να ξεμπερδέψουν με το κίνημα των κατοίκων της Μεσοχώρας που συνεχίζει να αντιστέκεται.
Ανοίγουν διάπλατα το δρόμο στην ιδιωτικοποίηση των νερών και της ενέργειας
ενώ την ίδια ώρα απο την λειτουργία του φράγματος θα γεμίζουν οι τσέπες των νέων οικονομικών «τζακιών», που αρχίζει να οικοδομεί ο Τσίπρας και η κυβέρνησή του, αφού θα εκμεταλλεύονται οικονομικά ένα υδροηλεκτρικό φράγμα που θα έχει κατασκευασθεί με εκατομμύρια ευρώ δημοσίου χρήματος.
Η «ΛΑΪΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ» Τρικάλων θα συνεχίσει να στέκεται με συνέπεια στο πλευρό των αγωνιζόμενων κατοίκων της Μεσοχώρας μέχρι την τελική τους δικαίωση.
………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………….
Η ψήφιση στη Βουλή, από την μειοψηφική στην κοινωνία κοινοβουλευτική «πλειοψηφία» των 153 βουλευτών των ΣΥ.ΡΙΖ.Α. – ΑΝ.ΕΛ., των προαπαιτούμενων για το κλείσιμο της αξιολόγησης του Τρίτου Μνημονίου, που θα ισχύσουν μελλοντικά από το 2019, αποτελούνπαγκόσμια κοινοβουλευτική «πρωτοτυπία», που είναι δύσκολο να συναντήσει κανείς στην Κοινοβουλευτική Ιστορία των Εθνών.
Και αυτό, γιατί κανείς δεν είχε διανοηθεί να δεσμεύει τηνΧώρα του προκαταβολικά για τα επόμενα έξι χρόνια, με δεσμά μνημονιακής «ομηρίας», με μέτρα, που,αφενός,θα τσακίσουν την, ήδη, γονατισμένη κοινωνία από τον επταετή, μέχρι τώρα, μνημονιακό «οδοστρωτήρα» (μείωση συντάξεων, μείωση της μισθωτής εργασίας, λόγω της μείωσης του αφορολόγητου, περαιτέρω εξοντωτικά μέτρα για τους ελεύθερους επαγγελματίες, οι οποίοι τίθενται πλέον σε απηνή διωγμό κ.λπ.) και,αφετέρου,απουσιάζει από αυτά η παραμικρή αναπτυξιακή πνοή ή έστω ακόμα και το «ψέλλισμα» ενός «οδικού χάρτη» ανάπτυξης αυτής της Χώρας.
Είναι προφανές, ότι τίποτα από αυτά δεν θα μπορούσε να συμβεί σε οποιαδήποτε άλλη σοβαρή Χώρα, με στοιχεία εθνικής κυριαρχίας. Συμβαίνουν,όμως, στην πατρίδα μας κατά συρροή, από μια «εξωνημένη» οικονομική ολιγαρχία και με ένα«ελλειποβαρές» πολιτικό προσωπικό εξουσίας, που, προκειμένου να διατηρήσει τα προνόμιά του, «κατακρεουργεί» κάθε συνταγματική πρόβλεψη και κάθε έννοια δημοκρατικής λειτουργίας και εθνικής αξιοπρέπειας.
Έτσι, η Χώρα μας βρίσκεται σε μια πρωτοφανή για τις Ευρωπαϊκές συνθήκες κατάσταση «εθνικής ομηρίας» και λαμβάνει χαρακτηριστικά μιας ιδιότυπης «Ευρωπαϊκής αποικίας χρέους», χωρίς κανένα σχέδιο αξιοποίησης των συγκριτικών της πλεονεκτημάτων προς όφελος του Λαού, της παραγωγικής της ανασυγκρότησης και της δυνατότητάς της να υπερασπισθεί μακροπρόθεσμα τα εθνικά της δίκαια στον άξονα Θράκης – Αιγαίου – Κύπρου, που βρίσκεται στην «προμετωπίδα» του Αναθεωρητισμού του Τουρκικού κατεστημένου.
Έναντι αυτής της θλιβερής κατάστασης και εικόνας για την Ελλάδα, σε μια εποχή αφόρητης απογοήτευσης και υποχώρησης του Λαϊκού Κινήματος στο περιθώριο, εξαιτίας των «ληστρικών» μνημονιακών πολιτικών και του «τσακίσματος» της ελπίδας, με βασικό υπεύθυνο το υπάρχον πολιτικό προσωπικό εξουσίας, δημιουργείται η αναγκαιότητα να υπάρξει υπέρβαση από τους ενεργούς πολίτεςτων πάσης φύσης δεσμών της χειραγώγησης, με στόχο την δημιουργία ενός Νέου Πολιτικού Υποκειμένου Ανατροπής, έξω και πέρα από τις δομές του σημερινού πολιτικού συστήματος και του πολιτικού προσωπικού, που το υπηρετεί.
Αυτή την μέγιστη αναγκαιότητα για τη Χώρα υπηρετεί, αποτελώντας το πρώτο βήμα, η συγκρότηση της «Πρωτοβουλίας της 14ης Μάη», που πραγματοποιήθηκε στην Αθήνα στις 14 Μαΐου, για την συσπείρωση των Δημοκρατικών, Πατριωτικών και Σοσιαλιστικών δυνάμεων.
Η συγκρότηση αυτή συνέπεσε χρονικά με την ψήφιση του Τέταρτου Μνημονίου, που ολοκληρώνει την πολιτική υποδούλωση της Χώρας και αποκαλύπτει,πλέον,και στους πιο καλόπιστους, τον αντιδραστικό ρόλο των σημερινών κυβερνώντων, άξιων συνεχιστών των υποτελών κυβερνήσεων,που προηγήθηκαν.
Η Σωτηρία της Χώρας περνάει μέσα από την ανασυγκρότηση της Ελληνικής οικονομίας και την αναδόμηση του πολιτικού συστήματοςκαι του κοινωνικού σχηματισμού,κάτι, που απαιτεί τον ιδεολογικό, πολιτικό και κοινωνικό αναπροσανατολισμό της. Βασική, όμως, και άμεση προϋπόθεση για αυτό είναι η συγκρότηση αυτού του Νέου Πολιτικού Υποκειμένου Ανατροπής, που θα προτείνει μια ρεαλιστική στρατηγική εξόδου από την κρίση και θα απαλλάξει την Χώρα από το καθεστώς της «ξενοκρατίας» και της ραγδαίας αποσύνθεσής της.
Η πατρίδα και ο Λαός μας χρειάζονται μια νέα αναζωογονητική οραματική ώθηση, η οποία θα «ενταφιάσει» οριστικά το καθεστώς της «πολιτικής πατρωνίας» και των «πελατειακών» σχέσεων και θα αναμετρηθεί με το «παρασιτικό» πολιτικό και οικονομικό «κλεπτοκρατικό» κατεστημένο.
Παρά τις αντικειμενικές δυσκολίες, που υπάρχουν από τις μεγάλες «πληγές», που έχει δημιουργήσειη μνημονιακή «ομηρία» και η αφόρητη διαπλοκή της «παρασιτικής» οικονομικής ολιγαρχίας και του πολιτικού προσωπικού εξουσίας, το οποίο είναι σημαντικά κατώτερο από τις εθνικές ανάγκες, οφείλουμε ως πολίτες να σπάσουμε τα δεσμά της απογοήτευσης και να πάρουμε ενεργά μέροςστην δημιουργία αυτού του Νέου Πολιτικού Υποκειμένου Ανατροπής, που επιχειρεί η «Πρωτοβουλία της 14ης Μάη».
Του Γεωργίου Παπασίμου
Δικηγόρου
……………………………………………………………………………………………………………………………………………………………….
Ξανά μπροστά σε εκλογές. Λίγους μήνες μετά τις εκλογές για τα ΔΣ των ΕΛΜΕ στήνονται πάλι κάλπες για την εκλογή αντιπροσώπων για το 18ο συνέδριο της ΟΛΜΕ. Και στο ενδιάμεσο; Οι πίσω μας συνδικαλιστικές σελίδες παρέμειναν …λευκές. Αποτελεί αυτό σχέση με το σωματείο; Και θα συνεχίσει αυτή η κατάσταση;
“Ναι”. Απαντούν οι δυνάμεις του κυβερνητικού συνδικαλισμού (προηγούμενου-σημερινού και επόμενου). “Δεν τραβάει ο κλάδος- δεν μπορεί ο κλάδος”, συμπληρώνουν οι “αριστεροί” ψάλτες της υποταγής. Συναδέλφισσες και συνάδελφοι η σιγή νεκροταφείου που επικρατεί καιρό τώρα στην εκπαίδευση δεν έτυχε …πέτυχε.
- Είναι συνέπεια της διαλυτικής κατεύθυνσης που κυριαρχεί, να χειροκροτεί, να προτείνει διορθώσεις, να συμμετέχει σε διαλόγους, να εκδίδει άπειρα υπομνήματα ζητώντας “σεβασμό στο δίκιο”, αντί να οργανώνει την πάλη ενάντια στα κυβερνητικά μέτρα.
- Είναι αποτέλεσμα της γραμμής να μη γίνεται συζήτηση για να προκύψουν αγωνιστικά βήματα αλλά… ημερίδες. Να μη γίνονται γενικές συνελεύσεις και όποτε γίνονται να μην εισηγούνται τίποτα ή να εισηγούνται να μη γίνει τίποτα περιμένοντας την …ΑΔΕΔΥ.
- Είναι απόρροια των αμέτρητων παραστάσεων διαμαρτυρίας, δηλαδή των συζητήσεων με τον υπουργό και τις τοπικές διοικήσεις, αλλά ούτε σκέψη για απεργία- διαδήλωση.
- Είναι επακόλουθο της τακτικής να το στρίβεις μέσω των συλλόγων διδασκόντων, να νομιμοποιείς την εφαρμογή όλων των αντεργατικών-αντιεκπαιδευτικών εγκυκλίων συμμετέχοντας στα ΠΥΣΔΕ, να προσφεύγεις στα δικαστήρια ενώ το άδικο γίνεται νόμος, να περιμένεις επερωτήσεις και προτάσεις νόμων στη Βουλή.
Εικονικό κίνημα. Σωματεία “σφραγίδες” είτε υπηρέτες πολιτικών σχεδίων, είτε διαμεσολαβητές ρουσφετιών και εξυπηρετήσεων. Ψηφοθηρία-εκλογομανία. Πνίξιμο κάθε αγωνιστικής απόπειρας (ας θυμηθούμε τέτοιες μέρες το 2013 και το Σεπτέμβρη και πέρυσι με το ασφαλιστικό). Για να μείνουν οι καθηγητές θεατές των εξελίξεων, το πολύ ψηφοφόροι και όχι πρωταγωνιστές- δύναμη δηλαδή υπεράσπισης, διεκδίκησης και ανατροπής. Τελικά άβουλοι και μοιραίοι για το παρόν και μέλλον μας.
Γιατί συναδέλφισσες και συνάδελφοι “αν παραμείνουν έτσι τα πράγματα, είμαστε χαμένοι”. Γιατί δεν θα σταματήσουν να απογυμνώνουν τη ζωή μας από κάθε κοινωνικό, πολιτικό δικαίωμα. Δεν θα σταματήσουν να επιτίθενται τόσο στα εργασιακά μας δικαιώματα, όσο και στο δικαίωμα των παιδιών του λαού να σπουδάζουν. Με “σαλαμωτά” ξηλώματα όπως κάνουν μέχρι τώρα ή με γενικότερα ξεριζώματα όπως σχεδιάζουν και συμφωνούν κυβέρνηση-τρόικα-ΟΟΣΑ-μνημονιακή αντιπολίτευση-ΣΕΒ. Και όλα αυτά με τον ορίζοντα να σκοτεινιάζει από τα σύννεφα του πολέμου που πυκνώνουν στη γειτονιά μας.
Να τους σταματήσουμε, “ν’ απαρνηθούμε αυτά που έχουμε για να πάρουμε αυτά που μας αρνούνται”. Είναι ανάγκη ζωής-ύπαρξης να αρνηθούμε τη γραμμή της συνδιαλλαγής, του συμβιβασμού, των αυταπατών, της ανάθεσης, της ήττας, να γυρίσουμε την πλάτη στο μέλλον που μας οδηγούν για να βαδίσουμε τον ΔΙΚΟ ΜΑΣ δρόμο.
Είναι ο δρόμος της σύγκρουσης με την κυβέρνηση, τα ξένα και ντόπια αφεντικά της και τα δεκανίκια της. Είναι ο δρόμος της ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ και ΔΙΕΚΔΙΚΗΣΗΣ των δικαιωμάτων μας για μισθούς, συντάξεις που να μπορεί να ζει κανείς, για δωρεάν υγεία-περίθαλψη, για δωρεάν –δημόσια εκπαίδευση για την ελευθερία στη σκέψη, έκφραση και δράση μέσα στο σχολείο. Είναι ο δρόμος της ΑΝΑΜΕΤΡΗΣΗΣ με αυτούς που μας γυρίζουν έναν αιώνα πίσω. Είναι δύσκολος και βασανιστικός κόντρα στους αρνητικούς συσχετισμούς -αναμετριόμαστε και με τις δικές μας αδυναμίες- αλλά και ο μόνος πραγματικός και αποτελεσματικός. Είναι η επιλογή που θα ανακόψει τη βάρβαρη επίθεση. Γιατί το εύκολο, το άμεσο, το “εδώ και τώρα” αποδείχτηκε ψεύτικο και απατηλό.
Να ενωθούμε μέσα στα σωματεία μας, απομονώνοντας τις καθεστωτικές δυνάμεις, ξεπερνώντας τις δυνάμεις της υποταγής. Να τα συγκροτήσουμε-επανιδρύσουμε ως όργανα πάλης στα χέρια μας, ακριβώς αντίθετα από ότι είναι σήμερα- φιλοκυβερνητικά-συνδιαχειριστικά παραρτήματα.
|
|
Συναδέλφισσες και συνάδελφοι σας καλούμε να μας στηρίξετε ενισχύοντας αυτόν τον προσανατολισμό, για να ακουστεί δυνατά στο συνέδριο της ΟΛΜΕ αυτή η φωνή.
Υποψήφιοι αντιπρόσωποι για το 18ο συνέδριο της ΟΛΜΕ
- ΓΚΟΥΝΤΟΥΡΑ ΛΙΤΣΑ ΠΕ03
- ΜΙΧΑΛΑΚΗΣ ΚΩΣΤΑΣ ΠΕ02
- ΝΤΑΜΠΑΛΗΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΠΕ04
