ΑΝΤΑΡ.ΣΥ.Α. ΤΡΙΚΑΛΩΝ: Η συμφωνία κυβέρνησης με ΕΕ-ΔΝΤ οδηγεί σε μόνιμο και ασφυκτικότερο μνημόνιο
Με τη συμφωνία για το χρέος που υπέγραψε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ ολοκληρώθηκε ο απόλυτος εμπαιγμός των εργαζόμενων για τη λεγόμενη “μεταμνημονιακή Ελλάδα”. Πρόκειται συνολικά για βάρβαρη συνέχιση του μνημονιακού μεσαίωνα σε βάθος δεκαετιών!
Στην πραγματικότητα υπέγραψε μόνιμο και ασφυκτικότερο μνημόνιο, καθώς κάθε τρεις μήνες μέχρι το 2060 η ΕΕ και το ΔΝΤ θα ελέγχουν την υλοποίηση:
- των αιματοβαμμένων πλεονασμάτων του 3,5% ως το 2022 και 2,2% ως το 2060 που βαραίνουν σαν θηλιά το λαό, ο οποίος θα γίνεται φτωχότερος κάθε χρόνο
- όλων των ψηφισμένων μέτρα των μνημονίων που κατοχυρώνονται εκ νέου, αλλά και τη δέσμευση ότι δε θα καταργηθεί τίποτα από όσα προβλέπουν τα τρία μνημόνια. Ανάμεσά τους όλη η αντεργατική νομοθεσία, η περικοπή των κοινωνικών παροχών και των επιδομάτων αναπηρίας, η ενίσχυση της ΑΔΑΕ, της υπηρεσίας δηλαδή της φοροληστείας και των κατασχέσεων.
- των λεγόμενων «προαπαιτουμένων», τις περικοπές συντάξεων από 1.1.2019 και του αφορολόγητου από 1.1.2020 ή και νωρίτερα
- την ιδιωτικοποίηση της δημόσιας περιουσίας που υποθηκεύεται και ξεπουλιέται,
- των πλειστηριασμών και των κατασχέσεων που γενικεύονται και επιταχύνονται, καθώς τελειώνει η προστασία πρώτης κατοικίας και τυπικά.
Η επιμήκυνση κατά 10 χρόνια της έναρξης και τη λήξη της περιόδου αποπληρωμής του ενός από τα τρία δάνεια, που πήγαν στο χρέος και την ανανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών, αυτού που αφορά το δεύτερο πρόγραμμα, είναι ότι “πέτυχε” η κυβέρνηση. Παρ’ όλα αυτά μέχρι το 2019 ΕΕ και ΔΝΤ θα αρπάξουν για το χρέος πάνω από 16,5 δισ, ενώ από το 2020 ξεκινά η απόδοση άλλων 2 με 3 δισ ετησίως. Στο χρέος θα πάει και το περίφημο “μαξιλάρι”.
Μιλάνε για βιωσιμότητα του χρέους, ενώ είναι καθαρό ότι πρόκειται για παραμύθι: το χρέος ήταν στο 120% του ΑΕΠ όταν μπήκαμε στα μνημόνια και έφτασε στο 180%. Καταδικάζουν την κοινωνία σε διαρκή αιμορραγία χωρίς καμιά προοπτική. Η περίφημη αναδιάρθρωση του χρέους πάει στις καλένδες και υπό την προϋπόθεση ότι εφαρμόζεται το αιώνιο μνημόνιο και το επιτρέπουν οι “αγορές”, δηλαδή οι δανειστές.
Δεν έχει τέλος ο εξευτελιστικός κατήφορος υποταγής της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ ΑΝΕΛ στην πολιτική των δανειστών, της ΕΕ και του κεφαλαίου. Ακόμα και ψίχουλα που τάζουν θα πρέπει να έχουν την άδεια των δανειστών, ενώ όλο και πιο ξεκάθαρο γίνεται ότι η περίφημη επιστροφή πλεονάσματος στην κοινωνία αφορά κατά βάση απαλλαγές του κεφαλαίου από φόρους, εισφορές κλπ
Είναι αυτονόητο ότι η συμφωνία αυτή έχει την πλήρη στήριξη των δυνάμεων του κεφαλαίου και της αστικής μνημονιακής “αντιπολίτευσης”. Οι ΝΔ και Κίνημα Αλλαγής/ΠΑΣΟΚ/Ποτάμι όταν δηλώνουν πως η κυβέρνηση απλά εφαρμόζει με καθυστέρηση όσα οι ίδιοι επιδίωκαν, σημαίνει πως δεσμεύονται ότι θα εφαρμόσουν στο ακέραιο τη νέα αντιλαϊκή συμφωνία.
Όμως η προπαγάνδα της κυβέρνησης είναι καταδικασμένη να καταρρεύσει. Πρώτον γιατί τα δημοσιονομικά πλεονάσματα που υπέγραψε είναι απραγματοποίητα ακόμα και για τον πιο αναπτυγμένο καπιταλισμό του πλανήτη. Δεύτερο γιατί η βέβαιη αποτυχία στην υπερκάλυψή τους θα ενεργοποιεί τους περιβόητους κόφτες οδηγώντας σε όλο και πιο βάρβαρα αντιλαϊκά μέτρα. Και τρίτο γιατί η δομική κρίση του καπιταλισμού αντιμετωπίζει νέους κινδύνους παροξυσμού, στο επόμενο διάστημα.
Η απάντηση από τη μεριά του εργατικού κινήματος και της Αριστεράς πρέπει να είναι μια και ενιαία: Οργάνωση και κλιμάκωση της αντίστασης.
Η πολιτική αυτή δεν αλλάζει, μόνο ανατρέπεται. Μόνο με ένα μεγάλο κίνημα με στόχο τη διαγραφή του χρέους, με ρήξη/έξοδο από ευρωζώνη και ΕΕ, με ξήλωμα όλων των μνημονιακών νόμων, με μέτρα που στοχεύουν στην άμεση βελτίωση της ζωής των εργαζόμενων, στο να πληρώσει το κεφάλαιο την κρίση, μπορεί να αλλάξουμε πορεία.
ΑΝΤΑΡ.ΣΥ.Α. ΤΡΙΚΑΛΩΝ
………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………..
Η συμφωνία κυβέρνησης με ΕΕ-ΔΝΤ οδηγεί σε μόνιμο και ασφυκτικότερο μνημόνιο
Με τη συμφωνία για το χρέος που υπέγραψε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ ολοκληρώθηκε ο απόλυτος εμπαιγμός των εργαζόμενων για τη λεγόμενη “μεταμνημονιακή Ελλάδα”. Πρόκειται συνολικά για βάρβαρη συνέχιση του μνημονιακού μεσαίωνα σε βάθος δεκαετιών!
Στην πραγματικότητα υπέγραψε μόνιμο και ασφυκτικότερο μνημόνιο, καθώς κάθε τρεις μήνες μέχρι το 2060 η ΕΕ και το ΔΝΤ θα ελέγχουν την υλοποίηση:
- των αιματοβαμμένων πλεονασμάτων του 3,5% ως το 2022 και 2,2% ως το 2060 που βαραίνουν σαν θηλιά το λαό, ο οποίος θα γίνεται φτωχότερος κάθε χρόνο
- όλων των ψηφισμένων μέτρα των μνημονίων που κατοχυρώνονται εκ νέου, αλλά και τη δέσμευση ότι δε θα καταργηθεί τίποτα από όσα προβλέπουν τα τρία μνημόνια. Ανάμεσά τους όλη η αντεργατική νομοθεσία, η περικοπή των κοινωνικών παροχών και των επιδομάτων αναπηρίας, η ενίσχυση της ΑΔΑΕ, της υπηρεσίας δηλαδή της φοροληστείας και των κατασχέσεων.
- των λεγόμενων «προαπαιτουμένων», τις περικοπές συντάξεων από 1.1.2019 και του αφορολόγητου από 1.1.2020 ή και νωρίτερα
- την ιδιωτικοποίηση της δημόσιας περιουσίας που υποθηκεύεται και ξεπουλιέται,
- των πλειστηριασμών και των κατασχέσεων που γενικεύονται και επιταχύνονται, καθώς τελειώνει η προστασία πρώτης κατοικίας και τυπικά.
Η επιμήκυνση κατά 10 χρόνια της έναρξης και τη λήξη της περιόδου αποπληρωμής του ενός από τα τρία δάνεια, που πήγαν στο χρέος και την ανανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών, αυτού που αφορά το δεύτερο πρόγραμμα, είναι ότι “πέτυχε” η κυβέρνηση. Παρ’ όλα αυτά μέχρι το 2019 ΕΕ και ΔΝΤ θα αρπάξουν για το χρέος πάνω από 16,5 δισ, ενώ από το 2020 ξεκινά η απόδοση άλλων 2 με 3 δισ ετησίως. Στο χρέος θα πάει και το περίφημο “μαξιλάρι”.
Μιλάνε για βιωσιμότητα του χρέους, ενώ είναι καθαρό ότι πρόκειται για παραμύθι: το χρέος ήταν στο 120% του ΑΕΠ όταν μπήκαμε στα μνημόνια και έφτασε στο 180%. Καταδικάζουν την κοινωνία σε διαρκή αιμορραγία χωρίς καμιά προοπτική. Η περίφημη αναδιάρθρωση του χρέους πάει στις καλένδες και υπό την προϋπόθεση ότι εφαρμόζεται το αιώνιο μνημόνιο και το επιτρέπουν οι “αγορές”, δηλαδή οι δανειστές.
Δεν έχει τέλος ο εξευτελιστικός κατήφορος υποταγής της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ ΑΝΕΛ στην πολιτική των δανειστών, της ΕΕ και του κεφαλαίου. Ακόμα και ψίχουλα που τάζουν θα πρέπει να έχουν την άδεια των δανειστών, ενώ όλο και πιο ξεκάθαρο γίνεται ότι η περίφημη επιστροφή πλεονάσματος στην κοινωνία αφορά κατά βάση απαλλαγές του κεφαλαίου από φόρους, εισφορές κλπ
Είναι αυτονόητο ότι η συμφωνία αυτή έχει την πλήρη στήριξη των δυνάμεων του κεφαλαίου και της αστικής μνημονιακής “αντιπολίτευσης”. Οι ΝΔ και Κίνημα Αλλαγής/ΠΑΣΟΚ/Ποτάμι όταν δηλώνουν πως η κυβέρνηση απλά εφαρμόζει με καθυστέρηση όσα οι ίδιοι επιδίωκαν, σημαίνει πως δεσμεύονται ότι θα εφαρμόσουν στο ακέραιο τη νέα αντιλαϊκή συμφωνία.
Όμως η προπαγάνδα της κυβέρνησης είναι καταδικασμένη να καταρρεύσει. Πρώτον γιατί τα δημοσιονομικά πλεονάσματα που υπέγραψε είναι απραγματοποίητα ακόμα και για τον πιο αναπτυγμένο καπιταλισμό του πλανήτη. Δεύτερο γιατί η βέβαιη αποτυχία στην υπερκάλυψή τους θα ενεργοποιεί τους περιβόητους κόφτες οδηγώντας σε όλο και πιο βάρβαρα αντιλαϊκά μέτρα. Και τρίτο γιατί η δομική κρίση του καπιταλισμού αντιμετωπίζει νέους κινδύνους παροξυσμού, στο επόμενο διάστημα.
Η απάντηση από τη μεριά του εργατικού κινήματος και της Αριστεράς πρέπει να είναι μια και ενιαία: Οργάνωση και κλιμάκωση της αντίστασης.
Η πολιτική αυτή δεν αλλάζει, μόνο ανατρέπεται. Μόνο με ένα μεγάλο κίνημα με στόχο τη διαγραφή του χρέους, με ρήξη/έξοδο από ευρωζώνη και ΕΕ, με ξήλωμα όλων των μνημονιακών νόμων, με μέτρα που στοχεύουν στην άμεση βελτίωση της ζωής των εργαζόμενων, στο να πληρώσει το κεφάλαιο την κρίση, μπορεί να αλλάξουμε πορεία.
…………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………
Η ΑΝΑΤΟΜΙΑ ΜΙΑΣ ΕΘΝΙΚΗΣ«ΠΛΗΓΗΣ»
Του Γεωργίου Παπασίμου
Δικηγόρου
Η συμφωνία Αθήνας – Σκοπίων την Κυριακή στις Πρέσπες, με την οποία η Ελλάδα αναγνωρίζει «Μακεδονικό Έθνος» και «Μακεδονική Γλώσσα», πέραν των άλλων ζητημάτων, όπως αυτό της σύνθετης ονομασίας, τωνασαφώνρυθμίσεων για τα εμπορικά σήματα, του πλαισίου διαπραγμάτευσης της Ιστορίας μας, εάν ειδωθεί με απόλυτη αντικειμενικότητα και ψυχραιμία, αποτελεί μια «πληγή στα πλευρά» της Χώρας, που ανά πάσα στιγμή στο μέλλον μπορεί να αιμορραγήσει.
Η ιστορική αναδρομή της δημιουργίας του «Μακεδονικού προβλήματος», που ξεκινά το 1878 (Συνθήκη Αγίου Στεφάνου), ως στόχος της, τότε, Αυτοκρατορικής Ρωσίας, να δημιουργηθεί η «Μεγάλη Βουλγαρία», που θα καταλάμβανε ολόκληρη την σημερινή Ελληνική Μακεδονία, για την υλοποίηση του ονείρου της να εξέρχεται στα θερμά νερά της Μεσογείου και, στην συνέχεια, οι διαφοροποιήσεις αυτού, αρχής γενομένης από την «Επανάσταση του Ίλιντεν» από Βούλγαρους κομιτατζήδες (είναι αυτοί, που θεωρούνται εθνικοί ήρωες των Σκοπίων, τους οποίους μνημόνευσε στο διάγγελμά του ο Ζάεφ), με αρχικό στόχο την ένωση όλης της ευρύτερης γεωγραφικής Μακεδονίας με την Βουλγαρία και,στην συνέχεια, την αυτονομία αυτής ως ανεξάρτητο Κράτος με πρωτεύουσα την Θεσσαλονίκη, καταδεικνύει το τεράστιο Εθνικό Λάθος να αναγνωρίσει η Ελλάδα «Μακεδονική Εθνότητα». Αυτό, δηλαδή, που ήταν ο διακαής πόθος επί ενάμισι σχεδόν αιώνα του Βουλγαρικού εθνικισμού (κανείς δεν πρέπει να ξεχνά, ότι τοΣκοπιανό κόμμα του VMRO, το οποίο ομιλεί ευθέως περί «Μεγάλης Μακεδονίας», υπήρξε «δημιούργημα»της Σόφιας).
Με την συμφωνία, που υπογράφηκε την Κυριακή στις Πρέσπες, η Ελλάδα αναγνωρίζει ουσιαστικά, με βάση τις σημερινές παγκόσμιες διεθνείς σχέσεις και συνθήκες στα Σκόπια, μισό Κράτος (Βόρεια Μακεδονία, με την εντύπωση της πλειοψηφίας στον πλανήτη, ότι υπάρχει και «Νότια Μακεδονία») και ένα ολόκληρο Έθνος, το «Μακεδονικό». Πρόκειται για «εκρηκτικό» συνδυασμό για την Χώρα μας στο μέλλον, τόσο για τα άμεσα γεωπολιτικά της συμφέροντα στην περιοχή,όσο και ως «κληρονόμου» της λαμπρής Ιστορίας των αρχαίων Μακεδόνων. Και αυτό γιατί, από τη στιγμή, που αναγνωρίζουμε, ότι οι πολίτες των Σκοπίων είναι «Μακεδόνες», τότε η Χώρα τους είναι η «Μακεδονία», εάν, δε, οι «Μακεδόνες», είναι οι κάτοικοι της «Βόρειας Μακεδονίας», τότε τους λείπει η «Νότια Μακεδονία» !!!! Έτσι, το προβαλλόμενο επιχείρημα, ότι η συμφωνία αυτή θα βάλει τέλος στους αλυτρωτισμούς, δεν αντέχει σε λογική αξιολόγηση, αφού ακριβώς το αντίθετο συμβαίνει, επικυρώνεται, δηλαδή, ο αλυτρωτισμός των Σκοπίων με την «σφραγίδα», μάλιστα, του Ελληνικού Κράτους.
Γι’ αυτόν τον λόγο, η άποψη ότι, αφού είχαν,ήδη, αναγνωρισθεί τα Σκόπια ως «Δημοκρατία της Μακεδονίας» από πάρα πολλά Κράτη στον κόσμο, η σύνθετη ονομασία «Βόρεια Μακεδονία» είναι προς το συμφέρον της Χώρας, καθίσταται χωρίς σοβαρή βασιμότητα, διότι, αφενός, μόνο η Ελλάδα έχει το δικαίωμα να τους δώσει τίτλους «Μακεδονικής» εθνικής ταυτότητας και, αφετέρου, μόνο με την έγκριση της Ελλάδος θα μπορούσαν να ενταχθούν στους διεθνείς Οργανισμούς, που επιθυμούν (ΝΑΤΟ, Ε.Ε.), ακόμα και στην περίπτωση, που το τελευταίο κρατίδιο στον πλανήτη τα αναγνώριζε ως «Δημοκρατία της Μακεδονίας».
Επίσης, προβάλλεται μετ’ επιτάσεως από την Κυβέρνηση και αυτών, που είναι υπέρ της συμφωνίας, το επιχείρημα, ότι η Ελλάδα θα έχει σημαντικές ωφέλειες, διότι κλείνοντας το θέμα αυτό, θα επικεντρωθεί στην εξ Ανατολών απειλή της Τουρκίας. Το επιχείρημα,όμως, αυτό είναι ψευδεπίγραφο, γιατί η υποχώρηση της Ελλάδας στο ζήτημα αυτό απέναντι σε ένα εμφανώς πιο αδύναμο Κράτος, δίνει το σύνθημα,ότι είναι ευάλωτη και ευεπήφορη σε οποιαδήποτε πίεση και αυτό θα ανοίξει, παρά θα κλείσει, την «όρεξη» του Τουρκικού αναθεωρητικού κατεστημένου.
Για να επικεντρωθεί η Ελλάδα στον πραγματικό κίνδυνο, που προέρχεται από την Τουρκία,αφενός, οφείλει να σβήσει οποιαδήποτε άλλη εστία διεκδίκησης εναντίον της (η επικύρωση,όμως, του Μακεδονικού αλυτρωτισμού με την συμφωνία των Πρεσπών, δεν σβήνει μελλοντικές διεκδικήσεις σε βάρος της) και,αφετέρου, θα πρέπει να επεξεργαστεί ένα ισχυρό εθνικό αποτρεπτικό σχέδιο, με βάση τα νόμιμα εθνικά δίκαια του Ελληνισμού, κάτι,όμως,που προϋποθέτει, εκτός των άλλων, και την ψυχική ενότητα του Ελληνικού Λαού, που, εντελώς αχρείαστα και ηλιθιωδώς, στην σημερινή συγκυρία διαταράσσει η επιζήμια εθνικά συμφωνία των Πρεσπών.
