Γράφει η Φραγκίσκα Στρούμπου
Σκέφτηκα ότι θα ήσουν στη ζωή μου για πάντα. Ποτέ δεν φανταζόμουν ότι θα ξέκοβα από εσένα. Δεν πίστευα ότι θα έρθει μια εποχή όπου οι άνθρωποι που κάποτε σήμαιναν τα πάντα για μένα, θα γίνουν οι άνθρωποι που φέρνουν τοξικότητα στη ζωή μου.
Με κάθε δυσκολία, γίνεται πιο εμφανές ποιος ήρθε πραγματικά στη ζωή μου για να μείνει. Τώρα ξέρω ποιος νοιάζεται για μένα και έχει τις καλύτερες προθέσεις στο μυαλό μου.
Επίσης ξέρω ποιος είναι πάρα πολύ εγωιστής για να βάλει κάποιον πριν από τον εαυτό του.
Σε χρειαζόμουν. Και δεν ήσουν εκεί. Δεν υπάρχει πλέον χώρος για κάποιον στη ζωή μου που είναι φίλος μόνο όταν τον συμφέρει. Δεν υπάρχει πλέον χώρος για τους ανθρώπους που έρχονται και φεύγουν όποτε θελήσουν, και δεν μου προσέφεραν υποστήριξη όταν την χρειαζόμουν περισσότερο.
Έτσι αφήνω αυτούς τους ανθρώπους.
Αφήνω όλους όσους δεν έχουν το καλύτερο ενδιαφέρον για μένα.
Αφήνω όλους όσους δεν είναι εκεί όταν τους χρειάζομαι.
Αφήνω αυτούς που η επικοινωνία έχει γίνει μονόπλευρη, η παρουσία τους δεν κάνει τη ζωή μου καλύτερη, και ο καθένας από αυτούς φέρνει τοξικότητα στη ζωή μου.
Σας αφήνω.
Ήρθε η ώρα να βάλω τον εαυτό μου πρώτο. Ήρθε η ώρα να σταματήσω να αφήνω την πόρτα ανοιχτή για ανθρώπους που θέλουν να έρχονται και να φεύγουν όποτε τους ευχαριστεί. Ήρθε η ώρα να σταματήσω να παρατάω τα πάντα για να βοηθήσω ανθρώπους που δεν θα κάνουν το ίδιο για μένα.
Είσαι ένας από αυτούς τους ανθρώπους. Μόνο παίρνεις ποτέ δεν δίνεις. Δεν μπορώ πλέον να σε έχω γύρω μου.
Έχω πολλη αγάπη να δώσω. Είμαι μία πολύ καλή φίλη. Είναι καιρός για μένα να επικεντρώσω το χρόνο μου μόνο σε ανθρώπους που με ανεβάζουν, και σε ανθρώπους που με κάνουν συνεχώς καλύτερη.
Δεν έχω πλέον χώρο για κανέναν άλλο.
