Γράφει η Περσεφόνη Χρυσαφίδου
Το μόνο που χρειάζεσαι τις Κυριακές είναι μια τεράστια αγκαλιά για να χωράει τα “σ᾽αγαπαώ” μου.
Τα πρωινά της Κυριακής δε μοιάζουν με κανένα από τα υπόλοιπα. Είναι σαν το πρώτο φως της ημέρας να καθυστερεί επίτηδες να απλώσει πάνω μας, δίνοντάς μας την ευκαιρία να χουζουρέψουμε στα κρεβάτια μας.
Τα πρωινά της Κυριακής δεν υπάρχει βιασύνη και η μέρα εξελίσσεται αργά, χωρίς άγχη και σκοτούρες. Είναι η μέρα, που ξυπνάς δίπλα στο πρόσωπο που αγαπάς και το βρίσκεις εκεί κάτω από τα τσαλακωμένα σκεπάσματα. Είναι αυτή η μέρα, που μπαίνεις στην κουζίνα για να ετοιμάσεις τις αγαπημένες τους τηγανίτες, με έξτρα δόσεις μελιού, και να αφήσεις τη μυρωδιά να τρυπώσει δειλά δειλά στα δωμάτιά τους.
Την Κυριακή η μαμά δε φωνάζει να βιαστείς για το σχολείο, παρά σηκώνει μαλακά το πάπλωμα για να κουρνιάσει δίπλα στο ζεστό σωματάκι σου. Είναι όμορφη η μαμά τις Κυριακές, χωρίς make up και φτιασίδια, μονάχα με μία ηρεμία στο πρόσωπο και όλα πάνω της φωνάζουν “αγάπη”.
Και σαν αποφασίσετε να αφήσετε το κρεβάτι, φωλιάζετε στον πιο χουχουλιάρικο καναπέ όλοι μαζί. Όχι, δε θέλετε την άνεση. Θέλετε να ακουμπάτε ο ένας τον άλλον, να νιώθετε την παιδική απαλότητα και τη μητρική ξεγνοιασιά για όσο διαρκεί. Κι έτσι, κουμπωτά ο ένας με τον άλλον, πάνω σε μέλια και τηγανίτες, έρχεται η Πέππα να σας διασκεδάσει με τις αστείες ιστορίες της και η Μάσα να σας διδάξει καινούργιες αταξίες. Τα πρωινά της Κυριακής δε λείπει κανένας από το σπίτι, μα το πιο σημαντικό είναι πως το μυαλό σου είναι παρόν στις χαλαρές αυτές στιγμές και συνειδητοποιείς πόσο όμορφη είναι η απλότητα.
Η Κυριακή είναι η ευκαιρία σου, σαν μαμά, να αναπληρώσεις όλο το χρόνο που χάθηκε μέσα στην εβδομάδα σε δουλειές και υποχρεώσεις. Την Κυριακή συγχωρούνται τα λάθη, αυτή η μέρα δε σε κρίνει και δεν ενδιαφέρεται καθόλου για τα άπλυτα, που ξεχύλισαν από το καλάθι, ουτε για τις λερωμένες απο γλυκά μπλούζες. Η γοητευτική της ηρεμία σας καλεί για βόλτες με το αυτοκίνητο σε δρόμους σκεπασμένους από δέντρα και με τη μουσική να κάνει το στομάχι σας να χοροπηδά από χαρά.
Η φύση μοιάζει πιο ήρεμη και καθαρή από ποτέ και ρίχνεστε παρέα στην εξερεύνησή της, μαθαίνετε, γελάτε, τρέχετε, λερώνεστε και κάπου εκεί καταλαβαίνεις πως ευτυχία είναι δυο ζευγάρια πόδια, νούμερο 24, βουτηγμένα μες στη λάσπη.
Η Κυριακή είναι για αέρινα φορέματα, πλεξούδες στα μαλλιά και παγωτό φράουλα, που απλώνεται γύρω από το στόμα τους και τα κάνει να μοιάζουν με τους πιο χαριτωμένους κλόουν του κόσμου.
Είναι μέρα αφιερωμένη στα βιβλία, που τόσο αγαπάς και στο να παίζει αδιάκοπα η αγαπημένη σου ταινία, που σε κάνει να νιώθεις και πάλι 17.
Η Κυριακή κρατάει πολύ, είναι ήσυχη και τεμπελιάζει. Σε γεμίζει με όρεξη και ενέργεια και απλώνει στο μεσημεριανό τραπέζι πεντανόστιμα φαγητά, που συμπληρώνονται από γέλια και φωνές επιδοκιμασίας.
Είναι εκείνη η ώρα της Κυριακής, λίγο πριν το απόγευμα, που όλα επηρεάζονται από τη βραδύτητα της μέρας και τα παιδιά χουζουρεύουν τριγύρω σου, χωρίς να περιμένουν κάτι. Αυτή η ώρα σας ταξιδεύει και κάνει τα παραμύθια να φαίνονται λιγάκι πιο μαγικά, μέχρι ο μεσημεριανός ολιγόλεπτος ύπνος να βαρύνει τα βλέφαρά τους και να λιγώσει την ψυχή τους.
Τα απογεύματά της θέλουν βόλτες με τα ποδήλατα και στάσεις σε ερημικά μονοπάτια, όπου μικρά χεράκια γεμίζουν το στόμα σου με καρπούζι και το κεφάλι σου με φράσεις όπως ῾῾μαμά φάε, για να μπορέσεις να ανέβεις την ανηφόρα᾽᾽.
Τα καλοκαιρινά βράδια της Κυριακής δεν είναι μεθυστικά, μα σίγουρα είναι ονειρικά. Έχουν ένα φως γεμάτο αστερόσκονη, που γεμίζουν το μέσα σου με νοσταλγία και μια μικρή μελαγχολία. Της Κυριακής τα βράδια σε κάνουν να αισθάνεσαι ευγνωμοσύνη για όλες τις στιγμές που είχες την τύχη να απολαύσεις δίπλα στην οικογένειά σου και σου ζητάει να την απολαύσεις μέχρι το τέλος της. Βρες τη δική σου μαγεία μέσα της. Βγες στο μπαλκόνι, βάλε κρασί και άφησε τις σκέψεις σου να απλώσουν. Ησυχία, όλοι κοιμούνται. Ναι, τώρα είσαι έτοιμη για μία εβδομάδα με γεμάτο περιεχόμενο. Enjoy this!
