Πολλοί μύθοι υπάρχουν γύρω από την ανακάλυψη του καφέ. Ο πιο γνωστός λέει για ένα βοσκό με το όνομα Κάλντι, ο οποίος καθώς φύλαγε το κοπάδι του σε μία πεδιάδα της Αιθιοπίας, είδε τα ζώα του να γίνονται πιο ζωηρά, τρώγοντας από τους καρπούς ενός συγκεκριμένου θάμνου. Αφού δοκίμασε και ο ίδιος επιβεβαίωσε τις δυναμωτικές ιδιότητες του φυτού. Αποφάσισε να τους πάει σε ένα μοναστήρι της περιοχής του. Ο ηγούμενος του μοναστηριού πίστεψε πως οι καρποί είναι έργο του διαβόλου και τους πέταξε στη φωτιά. Όταν οι καρποί άρχισαν να καίγονται αναβλήθηκε μια ξεχωριστή όμορφη μυρωδιά. Έτσι πήραν τους καρπούς τους αποξήραναν και στη συνέχεια τους κατανάλωναν ως φρούτα, βάζοντάς τους σε νερό και αφήνοντάς τους για λίγες ώρες και στη συνέχεια το έπιναν. Έτσι κατάφερναν να μένουν περισσότερες ώρες ξύπνιοι, χωρίς να κουράζονται και να αφιερώνονται στις προσευχές τους.
Η ονομασία «καφές» προέρχεται από την Αραβική λέξη «gahwa», που σημαίνει κρασί ή οποιοδήποτε ποτό φτιάχνεται από φυτό και όχι από την Κάφφα της Αιθιοπίας.
Από την Αφρική ο καφές πέρασε στην Υεμένη, όπου τον έφεραν σκλάβοι από το σημερινό Σουδάν. Η πρώτη αναφορά από τους Μουσουλμάνους γίνεται από τον Πέρση γιατρό Ραζί το 900μ.Χ. περίπου. Τον 14οαι., υπολογίζεται ότι άρχισε η παρασκευή καφέ με καβούρδισμα των σπόρων και το βράσιμό του.
Ο πρώτος που καθιέρωσε την χρήση του καφέ ήταν ο μουφτής του Άντεν.
Από την Υεμένη, διαδόθηκε στη Μέκκα, στην Μεδίνα και από εκεί στις πόλεις της Βόρειας Αφρικής και καθώς το κοράνι απαγορεύει το αλκοόλ, ο καφές θεωρήθηκε ένα καλό υποκατάστατό του.
Τα καφεκοπτεία γίνονταν τόπος συνάθροισης, συζήτησης και διασκέδασης ή τζόγου. Το πρώτο καφεκοπτείο άνοιξε στη Μόκα που ήταν και το κύριο λιμάνι από το οποίο γινόταν η διακίνηση του καφέ.
Τα καφεκοπτεία λόγω του χαρακτήρα τους, έγιναν τόπος πολιτικής συζήτησης και δραστηριότητας. Γι’αυτό έγιναν προσπάθειες να κλείσουν, χωρίς επιτυχία, λόγω της δημοτικότητας του ροφήματος.
Ο καφές στην Ευρώπη πέρασε με τα πλοία των Βενετών εμπόρων. Η φήμη του ως ποτό των μουσουλμάνων προηγείτο και οι καθολικοί ζητούσαν από τον Πάπα να το αφορίσει ως Ισλαμική απειλή προς τον Χριστιανισμό. Ο Πάπας δοκίμασε και το βρήκε απολαυστικό. Έτσι το πρώτο καφεκοπτείο στην Ιταλία ανοίγει το 1645, με πολλά φωτεινά μυαλά της εποχής να είναι φανατικοί λάτρεις του, καθώς θεωρούσαν ότι αύξανε την δημιουργικότητά τους, δίνοντάς τους διαύγεια μυαλού.
Η δημοτικότητα του καφέ αυξήθηκε ραγδαία στην Ευρώπη. Στην Αγγλία υπήρχαν 300 καφεκοπτεία το 1675 και το 1669 το δώρο που έφερε στο Παρίσι ο απεσταλμένος του Σουλτάνου, ήταν μια μεγάλη ποσότητα καφέ.
Ένα από τα πολλά λάφυρα των Πολωνών, Αυστριακών και Γερμανών, μετά την νίκη τους στην Βιέννη, ήταν και τα πολλά σακιά καφέ που άφησαν πίσω τους οι ηττημένοι Οθωμανοί. Χαρίστηκαν σαν δώρο στον αξιωματικό Κουλτζίτσκι για την γενναιότητά του. Άνοιξε ένα καφεκοπτείο και πρωτοτύπησε χρησιμοποιώντας ζάχαρη και γάλα στον καφέ.
Έτσι η νίκη αυτή έγινε αφορμή για την εξάπλωση του καφέ στην Αυστρία – Πολωνία και Γερμανία. Η παραγωγή καφέ επεκτείνεται και σε άλλες χώρες γύρω στις αρχές του 18ουαι, στην Τζαμάικα στην Ινδία και το Μεξικό, αργότερα στην Βενεζουέλα και στα τέλη του αιώνα στην Κολομβία.
Το ιδανικότερο χώμα και κλίμα για την καλλιέργεια του καφέ βρέθηκε στη Βραζιλία. Από τότε η Βραζιλία μετατράπηκε στην πρώτη σε παραγωγή καφέ χώρα. Η παραγωγή αυτή αποτελεί την βασικότερη πηγή πλούτου της.
πηγη:http://www.gastrotourismos.gr
