Δανειστήκαμε και αναδημοσιεύουμε από το ORTHODOXIA NEWS AGENCY αποσπάσματα της συνέντευξης του Θεοφιλεστάτου Νοτίου Μαδαγασκάρης κ. Προδρόμου στη δημοσιογράφο κ. Μαρεβίνα Κουτσοβασίλη.
Καίριες και εύστοχες οι ερωτήσεις – πληρέστατες οι απαντήσεις πάνω στο σπουδαιότατο θέμα της μαρτυρίας της Ορθοδοξίας στην Αφρική και της θυσιαστικής Ιεραποστολικής διακονίας.
1). Με ποια αφορμή βρεθήκατε στο Καμερούν;
Πάντα αγαπούσα την Ιεραποστολή και πάντοτε μέσα από τα ιεραποστολικά περιοδικά που κυκλοφορούν, διάβαζα τα άρθρα διάφορων αρχιερέων. Βέβαια οφείλω να ομολογήσω ότι αυτό το οποίο με είχε κερδίσει, ήταν ο πρώτος Μητροπολίτης Μαδαγασκάρης, ο αείμνηστος Νεκτάριος , ο οποίος ήταν ένας εκ των θυμάτων της μοιραίας πτώσης του Σινούκ. Αυτός ο άνθρωπος με είχε συγκινήσει βαθιά δημιουργώντας μου συνάμα μια αγάπη για την Μαδαγασκάρη. Επίσης, η αγάπη μου αυτή για την Ιεραποστολή εντάθηκε με αφορμή ένα άρθρο του νυν Πατριάρχου, ο οποίος τότε διακονούσε ως Μητροπολίτης Καμερούν και μου έδωσε αυτή την ώθηση.
Συνεχίζοντας αυτή την εξ αποστάσεως σχέση με την Ιεραποστολή, ως απλώς αναγνώστης σχετικών περιοδικών, παρατήρησα την αλλαγή στη θεματική μετά το μοιραίο ατύχημα, όταν και αναλαμβάνει Μητροπολίτης Καμερούν ο κ.κ. Γρηγόριος. Πάντοτε μου άρεσαν τα άρθρα του γιατί έδινε στον αναγνώστη το δικαίωμα να δει μία προβληματική πτυχή της Ιεραποστολής, αλλά παράλληλα και τρόπους με τους οποίους μπορεί να συνεχιστεί η μαρτυρία της Ορθοδοξίας στην Αφρική. Πάντοτε λοιπόν, αυτός ο άνθρωπος με συγκινούσε.
Σ’ αυτή τη μακρά χρονική περίοδο προσωπικής δοκιμασίας ζητούσα προσευχητικώς να μου δείξει ο Θεός τι πρέπει να κάνω, που πρέπει να κατευθυνθώ. Η αλήθεια είναι ότι πάντοτε κατά κάποιον τρόπο, μου φανερωνόταν κάτι που είχε σχέση με το Καμερούν. Σε μια τέτοια στιγμή, όταν παρακαλούσα τον Θεό και τον Άγιο Ιωάννη τον Πρόδρομο, του οποίου η μνήμη τιμάται στις 24 Ιουνίου, έξωθεν του παρεκκλησίου του που βρίσκεται στην Ιερά Μονή, έλεγα: «αν είναι από τον Θεό να πάω στην Αφρική, πού πρέπει να πάω;» Ανήμερα της εορτής του Αγίου Προδρόμου, επισκέφτηκε το μοναστήρι μας ο πατήρ Ευάγγελος Παπανικολάου, ο οποίος είναι κληρικός της Μητροπόλεως Καμερούν, ζει βέβαια στην Ελλάδα γιατί εργάζεται ως γιατρός παθολόγος, αλλά προσφέρει τα μέγιστα ποικιλοτρόπως στην Ιεραποστολή. Όταν είδα αυτό τον άνθρωπο, με τον οποίο δε γνωριζόμασταν, να έρχεται στο Μοναστήρι των Αγίων Αναργύρων την ημέρα που εγώ είχα κάνει τόση προσευχή, κατάλαβα ότι η κατεύθυνση που πρέπει να κινηθώ είναι το Καμερούν. Είπα ότι θα πάω ένα μήνα στο Καμερούν και ένα μήνα στην Μαδαγασκάρη. Ωστόσο, όταν κατέβηκα στο Καμερούν και γνώρισα από κοντά τον Μητροπολίτη και είδα το έργο του εκεί, την προσπάθεια την οποία κάνει, έμεινα άναυδος! Δεν πήγα ποτέ στην Μαδαγασκάρη!
2).Ποιο ήταν το έργο σας εκεί ως Ιεραποστολή και πόσο δύσκολη είναι η προσαρμογή στις συνθήκες της Αφρικής για τους Έλληνες;
Ο Σεβασμιότατος Μητροπολίτης Καμερούν, έχει κάνει ένα τεράστιο έργο βρισκόμενος εκεί 14 χρόνια. Ειδικά τα τελευταία χρόνια, το έργο του είναι τεράστιο. Καταρχάς, αυτό που πρέπει να πούμε, είναι πως η μέριμνα του κάθε Ιεραποστόλου είναι πρώτα πνευματική. Εμείς, εφαρμόζουμε τον λόγο του Ευαγγελίου «Πορευθέντες μαθητεύσατε πάντα τα έθνη, βαπτίζοντες αυτούς εις το όνομα του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος», αυτή είναι η πρώτη μέριμνα, η δική μας. Ξέρετε, υπάρχει η παραβολή του καλού Σαμαρείτη μέσα στο Ευαγγέλιο, που αναφέρει ότι καθώς πορευόταν βρέθηκε ο άρρωστος, έτσι και στην Αφρική, καθώς πορευόμαστε βρίσκονται χιλιάδες τέτοιοι άνθρωποι στο δρόμο μας. Οπότε, αν λίγο κλείσουμε τα μάτια μας και πάρουμε όλοι τη θέση του καλού Σαμαρείτη, το έργο του κάθε Ιεραποστόλου είναι ξεκάθαρο, η παντοιοτρόπως βοήθεια κάθε ανθρώπου.
Στην Ελλάδα για παράδειγμα, θεωρούνται όλα δεδομένα, ενώ στην Αφρική δεν υπάρχει δημόσια εκπαίδευση και υγεία, οπότε καταλαβαίνετε ότι όλο αυτό το βάρος το επωμίζονται οι εκκλησίες όλων των ομολογιών και σαφώς οι Ορθόδοξοι. Διότι όπως γνωρίζετε πολύ καλύτερα απ’ εμένα η Ορθή Πίστη είναι Ορθή Πράξη. «Πίστη άνευ έργων δεν λογίζεται ως πίστη». Και το έργο το οποίο έχει κάνει ο Μητροπολίτης Καμερούν είναι τεράστιο. Πιο συγκεκριμένα, έχει χτίσει πλήθος ιερών ναών, υπάρχουν τρία σχολεία της Μητροπόλεως, όπου φοιτούν 15000 μαθητές, έχουμε ανοίξει τρία αγροτικά ιατρεία τα οποία προσφέρουν πολλές υπηρεσίες στους έχοντες ανάγκη, όπως τις πρώτες βοήθειες. Να σας πω εδώ, ότι και τα σχολεία και τα ιατρεία είναι δωρεάν για όλους τους ανθρώπους ανεξαρτήτως δόγματος, οπότε καταλαβαίνετε τη σημασία του έργου. Και επειδή υπάρχει το πρόβλημα με το νερό, μέχρι στιγμής έχουμε ανοίξει και 25 πηγάδια, τα οποία δίνουν πόσιμο, καθαρό νερό σε χιλιάδες ανθρώπους.
3). Πιστεύει ο λαός της Αφρικής; Βρίσκει ανταπόκριση το Ορθόδοξο δόγμα;
Ο λαός της Αφρικής, από αυτό που έχω ζήσει στο Καμερούν, είναι ένας πάρα πολύ πιστός λαός, ανεξαρτήτου δόγματος. Στο Καμερούν αριθμούμε 200.000 Χριστιανούς Ορθοδόξους. Η Νότια Μαδαγασκάρη, κάνει ένα νέο ξεκίνημα. Υπάρχει ένα πολύ μικρό ποίμνιο, μέσα σε μία τεράστια έκταση. Η έκταση, την οποία καλούμαι να ποιμάνω, καταλαμβάνει έκταση όση είναι τρείς φορές η Ελλάδα, και μέσα στην αυτή την έκταση υπάρχουν γύρω στους 7.000 Χριστιανούς Ορθοδόξους, ένα μικρό σχετικά ποίμνιο, το οποίο καλείται να ζυμώσει όλη τη ζύμη . Οι Αφρικανοί ωστόσο, αναζητούν αυτή την Ορθόδοξη πνευματικότητα και οι περισσότερες μεταστροφές που έχουμε είναι από την Καθολική Εκκλησία, λόγω της διαφοράς στο πνεύμα που υπάρχει.
4). Ποια κριτήρια πληρούν τα ορθόδοξα σχολεία;
Εμείς στα σχολεία μας, θα φιλοξενήσουμε και παιδιά μουσουλμάνων και προτεσταντών και καθολικών, καθώς έχουμε άλλα κριτήρια. Στα ορθόδοξα σχολεία, πάντοτε υπάρχουν παιδιά από πολύτεκνες οικογένειες. Εμείς προσπαθούμε, να πάρουμε έστω δύο παιδιά από κάθε οικογένεια, που μπορεί να μην είναι ορθόδοξα και παραμένοντας στο δόγμα που ανήκουν, να φοιτήσουν στα σχολεία μας. Όπως και στα ιατρεία μας θα δώσουμε φάρμακα σε οποιονδήποτε έχει την ανάγκη μας, ανεξαρτήτου δόγματος.
5). Ερχόμενοι στο σήμερα, ποιά τα όνειρά σας για τη Μαδαγασκάρη, μετά τη χειροτονία σας; Τί αναλαμβάνετε και πώς σκοπεύετε να δράσετε;
Στο σήμερα, ξεκινάω και εύχομαι η χάρις του Αγίου Πνεύματος την ημέρα της προσωπικής μου Πεντηκοστής να με φωτίσει κατευθύνοντάς με στο «τι» και «πώς» πρέπει να πράξω. Όπως σας είπα και πριν, όταν βρίσκεσαι ανάμεσα σε χιλιάδες ανθρώπους, οι οποίοι υποφέρουν, διακατέχεσαι από ένα αίσθημα προσφοράς και βοήθειας. Οπότε, αυτό που λέω πάντοτε, είναι αυτό που έλεγε και ο Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός, ότι: «προτιμώ να χτίσουμε ένα σχολείο παρά να χτίσουμε μία εκκλησία». Η λατρεία, γίνεται πάρα πολύ όμορφα και κάτω από ένα δέντρο και μέσα σε μία καλύβα, που έχουμε πάρα πολλές στην Αφρική. Επομένως, σκοπός μας είναι, όχι να προσηλυτίσουμε, καθώς μία τέτοια προσέγγιση είναι λανθασμένη, αλλά να βοηθήσουμε αυτά τα παιδιά, να βγουν αλώβητα από την ανέχεια, χτίζοντας ένα σχολείο, ένα ιατρείο ή ανοίγοντας ένα πηγάδι.
6). «Η εκλογή σας έγινε ανήμερα του Οσίου Νίκωνος, Πολιούχου της Σπάρτης». Με αφορμή αυτό το όχι τυχαίο γεγονός, τι θα λέγατε στα παιδιά που σκοπεύουν να ακολουθήσουν το δρόμο της πνευματικότητας; Πώς θα τα παροτρύνατε να βγουν έξω από τα σύνορα της Ελλάδας και να βοηθήσουν;
Η εκκλησία πρέπει να γνωρίζουμε ότι είναι ένας χώρος που δεν προδίδει ποτέ. Όταν βγούμε έξω από την Ελλάδα, αλλάζουμε ως άνθρωποι, καθώς μέσα στην Ελλάδα αισθανόμαστε αυτή την πληρότητα, ενώ όταν βρισκόμαστε έξω από τα σύνορά μας, όταν αποτελούμε τη μειονότητα κάπου, καλούμαστε να συνυπάρξομε. Αυτό βέβαια, διευρύνει και τους ορίζοντες μας και νομίζω ότι η προσφορά γενικότερα είναι ένα συναίσθημα που μας αγγίζει όλους και ότι όντως ο άνθρωπος από την φύση του είναι κατασκευασμένος για να προσφέρει. Η χαρά δεν κρύβεται στο λαβείν αλλά στο δούναι. Περισσότερο χαιρόμαστε όταν προσφέρουμε κάτι παρά όταν παίρνουμε. Επομένως, θεωρώ ότι τα νέα παιδιά έχουν την δυνατότητα να βρεθούν σε έναν χώρο προσφοράς προς το συνάνθρωπο και να ωφεληθούν από αυτό.
Από το γραφείο του Ορθόδοξου Ιεραποστολικού
Συλλόγου ο Άγ. Οικουμένιος
