Η γερμανική σοσιαλδημοκρατία, ο πόλεμος στη Γιουγκοσλαβία και οιέλληνες της Γερμανίας σε αντιπαράθεση με το κόμμα που στήριζαν. Γερμανία 13.04.1999.
Αρχείο:Εφημερίδα:«ΠΡΩΙΝΟΣ ΛΟΓΟΣ» 13.04.99 Art. Nr. 038 ¨193 04/1999
Η επιστολή στον γερμανό Καγκελάριο Schröder.
Αξιότιμε Καγκελάριε κ. Schröder.
Με επιστολή μου τον Σεπτέμβρη του 98 είχα συγχαρεί τόσο την SPD για τη νίκη της όσο κι εσάς προσωπικά και είχα αναφερθεί σχετικά στον ελληνικό τύπο της χώρας μου με το άρθρο μου «Οι σοσιαλδημοκράτες της Γερμανίας νικητές».Ασφαλώς δεν ήμουν ο μοναδικός Έλληνας της Γερμανίας ούτε και το μοναδικό μέλος της SPD που με τον τρόπο και τις παρεμβάσεις μας αγωνιστήκαμε κι εμείς για την ανάδειξη του κόμματος με σκοπό την καλυτέρευση της ζωής στην Γερμανία και γενικότερα της Ε.Ε.
Με την επιστολή μου θέλω να διαμαρτυρηθώ για τα θερμά γεγονότα στο Κοσσυφοπέδιο και στη Σερβία, τα οποία ξεκίνησαν στις 24.03.1999 και πήραν μορφή εθνικής τραγωδίας απ’ τους βομβαρδισμούς των νατοϊκών αεροπλάνων. Πρόκειται για γεγονότα ανεπίτρεπτα, απαράδεκτα και εγκληματικά που δεν χαρακτηρίζουν ούτε τον ευρωπαϊκό πολιτισμό και μελλοντικό προσανατολισμό, ούτε και την επικράτηση των Αριστερών ή Κεντροαριστερών ή Σοσιαλδημοκρατικών δυνάμεων στην Ε.Ε.
Όποια κι αν ήταν τα αρνητικά στην κυρίαρχη αυτή χώρα των Βαλκανίων -Σερβία- που ο κ. Μιλόσεβιτς, κοινός ως «σφαγέας», «δικτάτορας», «δολοφόνος» κλπ…δημιούργησε, όποιες κι αν ήταν οι διεκδικήσεις των κοσσοβάρωνανταρτών-κοινώς τρομοκράτες μέχρι τινός- και πατριώτες σήμερα που υπερασπίζουν τη μητέρα τους πατρίδα!!! σίγουρα υπήρχαν τρόποι πολιτικών λύσεων. Τελικά αυτό που έγινε και εξακολουθεί να γίνεται με την αμερικανική «δημοκρατική» παραφροσύνη του κ. Κλίντον και ιδιαίτερα του εξωμότη και πολεμοκάπηλο κ. Μπλερ, άφησε άναυδη τη διεθνή γνώμη.
Όσο κι αν τα Βαλκάνια αποτελούν «κινδύνους» ή «εμπόδια» για την ατλαντική συμμαχία, είναι ένας χώρος με την ιστορία του και τους λαούς του τους οποίους «εν ονόματι της δημοκρατίας και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων» η διεθνή κοινότητα οφείλει να σέβεται. Όσο κι αν τα προβλήματα είχαν- όπως λέγεται- πάρει εκρηκτικές διαστάσεις, η Ε.Ε. ήταν εκείνη που όφειλε να τα αφουγκραστεί και να σπεύσει να δώσει απαντήσεις και λύσεις και όχι οι Αμερικάνοι. Κι αυτό γιατί εδώ είναι Ευρώπη και όχι Ασία, Αφρική ή Λατινική Αμερική. Επιπλέον οι Αμερικάνοι σε συνδυασμό με το ΝΑΤΟ, αν ήθελαν μπορούσαν να δώσουν ειρηνικές λύσεις όχι μόνο στο Κόσσοβο αλλά και στο μεγάλο πρόβλημα της κατασφαγής του κουρδικού λαού, της σφαγής του Ιρακινού λαού και του διαμελισμού της Κύπρου απ’ τον Αττίλα που το ΝΑΤΟ δημιούργησε και 25 χρόνια τώρα εμείς, Έλληνες και Κύπριοι, περιμένουμε λύση.
Είναι πλέον ξεκάθαρα ότι το παραμύθι με τον Μιλόσεβιτς αρχίζει να αφυδατώνεται έτσι που οι λαοί και ιδιαίτερα οι Βαλκανικοί να βλέπουν το μεγάλο κι απάνθρωπο θέατρο των Αμερικανών και του ΝΑΤΟ να παρουσιάζει τις πραγματικές του προθέσεις με σκοπό τον διαμελισμό των Βαλκανίων και τη χάραξη νέου χάρτη. Και είναι από κάθε άποψη απαράδεκτο να επιτίθεται το ΝΑΤΟ σ’ ένα κυρίαρχο και ανεξάρτητο κράτος. Αυτές είναι οι απόψεις του ελληνικού λαού, της Μητρόπολής μας και της απανταχού Ελληνικής Διασποράς και είμαστε ευτυχείς που ένα μέρος του γερμανικού λαού καθώς και άλλων λαών συμπαρίσταται και κατανοεί το δράμα αυτών των ανθρώπων.
Θα ήταν παράληψη να μην επισημάνω ότι το Ελληνικό στοιχειό στο Ομόσπονδο Γερμανικό Κράτος περίμενε πολύ περισσότερα πράγματα στον τομέα της εξωτερικής πολιτικής. Ο προηγούμενος Υπουργός Εξωτερικών της Γερμανίας είχε απογοητεύσει εμάς τους Έλληνες της χώρας που μας φιλοξενεί με τις κινήσεις του και τους βερμπαλισμούς του, ενώ για τον σημερινό νιώθουμε μεγάλο αποτροπιασμό που είναι και «πράσινος» και το θεωρούμε ντροπή που συνεργάζεται με ένα κόμμα με μακρά ιστορία και αγώνες όπως το SPD και αλωνίζει με τις «πρωτοβουλίες» του. Όσο για τον Υπουργό Εθνικής Άμυνας και… σύντροφό μας RudolfScharping εδώ είναι που τραβούμε τα μαλλιά μας και έχουμε χάσει κάθε ιδέα σ’ ότι αφορά την σοσιαλδημοκρατία της Γερμανίας. Όσο για σας κ. Καγκελάριε, δεν κρύβουμε ότι επίσης μας απογοητεύσατε και μας κάνατε να πιστέψουμε άλλα πράγματα από κείνα που είχαμε στο νου και στις καρδιές μας. Και μέσα στο κράμα των απογοητεύσεων υπάρχει κι αυτή που λέει: είμαστε τελικά κύριοι του εαυτού μας ή όχι; Μας αξίζει να μιλούμε και να οραματιζόμαστε μια Ε.Ε. για τους ευρωπαϊκούς λαούς με πρόοδο, ευημερία, ειρήνη και συνύπαρξη όλων των λαών της μεταξύ και των Βαλκανικών ή λέγοντας τελικά «Ενωμένη Ευρώπη» εννοούμε ένα apsolout αμερικάνικο προτεκτοράτο;
Έχουμε την πεποίθηση και πιστεύουμε ακράδαντα ότι στην Σερβία αυτή τη στιγμή διαδραματίζεται το τελευταίο έγκλημα του αιώνα και τόσο ο γερμανικός λαός, ο παρασυρμένος και βομβαρδισμένος απ’ τα Μ.Μ.Ε. όσο και η Γερμανική επίσημη Πολιτεία οφείλει αμέσως να λάβει μέτρα και έχει κάθε λόγο να το κάνει για τον τερματισμό του ολέθριου πολέμου. Για να μπορούμε να μιλούμε εμείς οι Έλληνες της Γερμανίας για σοσιαλδημοκρατία. Να μπορούμε να μιλούμε για ανθρώπινα οράματα. Να μπορούμε να μιλούμε για έναν Καγκελάριο άξιο ηγέτη, σοσιαλδημοκράτη και ουμανιστή. Για να μπορούμε να λέμε, ότι, ναι, η Γερμανία μπορεί και πρέπει να διαδραματίσει το ρόλο της και στην Ευρώπη και στα Βαλκάνια και πολύ περισσότερο μπορεί να δείξει το ανάστημά της απέναντι στους ραδιούργους Απάτσι, μοντέρνους καμικάζι και άθλιους δολοφόνους. Γερμανία 13.04.1999
(Η παρούσα επιστολή μεταφράστηκε και στάλθηκε στην γερμανική Καγκελαρία, σε βουλευτές του κόμματος, στον τύπο και σε φίλους. Είναι ο μόνος τρόπος διαμαρτυρίας του γράφοντα). Ευχαριστώ θερμά για τη φιλοξενία.
………………………………………………………………………………………………….
Αρχείο: Εφημερίδα:«ΠΡΩΙΝΟΣ ΛΟΓΟΣ» 22.04.1999
Μια απάντηση βουλευτού- υπεύθυνου Βαυαρίας 22.04.1999
Με επιστολή μου που είχα στείλει στις 14.04.99, με τίτλο «Στον ρου των γενοκτονιών του αιώνα!» στον γερμανό Καγκελάριο κ. Schröder, σε ορισμένους βουλευτές του κόμματος, στα Μ.Μ.Ε. και σε άλλους, ήρθε μια απάντηση από φίλο μου βουλευτή της SPD την οποία σας παραθέτω. Δε θα σχολιάσω την απάντηση, αλλά θα κάνω λίγες παρατηρήσεις. Σ ότι αφορά την ημερομηνία των βομβαρδισμών(24.03.99) στην οποία αναφέρθηκα, σαφώς έχει δίκαιο ο σοσιαλδημοκράτης βουλευτής που λέει ότι το κακό ξεκινάει από πολύ μακριά, αλλά ο γράφοντας για λόγους λεπτότητας δεν αναφέρθηκε. Επίσης το… σύνθημα ανάμεσα Χίτλερ και Μιλόσεβιτς δεν μου λέει τίποτα παρά από μία προπαγάνδα που αυτόν τον καιρό ασκείται στη Γερμανία. Σ’ ότι αφορά τη συμπάθεια που τρέφουμε για τους Σέρβους και που λυπάται ο αγαπητός μου φίλος, δε θα πρέπει να ξεχνά ότι τη συμπάθειά μας τη δείξαμε και στους γερμανούς πολύ περισσότερο απ’ ότι έναντι του σερβικού λαού αλλά και σε κάθε άλλο λαό που δεινοπαθεί, που δολοφονείται και διαμελίζεται. Τέλος όσο κι αν τα όποια Μ.Μ.Ε. προσπάθησαν και προσπαθούν να αλλοιώσουν ή να μετατρέψουν τον ανθρώπινο χαρακτήρα, για το Ελληνικό Στοιχειό δεν υπάρχει τέτοιο πρόβλημα. Η ευαισθησία, ο πλούτος και το κάλλος της ελληνικής ψυχής, δεν αγοράζεται και πολύ περισσότερο δεν φαρμακώνεται. Ο Έλληνας είναι προικισμένος και οχυρωμένος να μένει Κύριος του εαυτού του και μακριά από όποια προπαγανδιστική σκοπιμότητα και η συμπαράστασή του είναι απλά ένας αυθόρμητος ψυχικός χείμαρρος. Και οι Έλληνες σαν σύνολο και οι Έλληνες της διασποράς το έχουνε δείξει περιτράνως. Παντού και πάντα.
Φασούλας Βάιος Γερμανία 22.04.1999
…………………………………………………………………………………………………
BAYRISCHERLANDTAG Μόναχο 19.04.1999
Αγαπητέ Βάιε
Μου έστειλες μία επιστολή που απευθύνεται στον καγκελάριο GerhardSchröder. Αν επιθυμείς να την διαβιβάσω στον καγκελάριο, σε παρακαλώ να μου το γνωστοποιήσεις.
Στην ουσία συμμερίζομαι τις ανησυχίες σου για τα γεγονότα στη Σερβία και υποστηρίζω τις προτάσεις σου, να τεθεί τέλος σ’ αυτό το ολέθριο γίγνεσθαι με διπλωματικές λύσεις.
Όμως δεν συμφωνώ καθόλου μαζί σου, ότι τα γεγονότα άρχισαν στις 24.03.1999 με την επέμβαση του ΝΑΤΟ.
Σε κανέναν προσεκτικό παρατηρητή και σε κανέναν πολιτικά σκεπτόμενο άνθρωπο δεν μπορεί να διέφυγε ότι, ακατονόμαστες φρικαλεότητες από τους σέρβους ελεγχόμενο Γιουγκοσλαβικού στρατού άρχισαν τον πόλεμο στην Κροατία- και τη Βοσνία- και συνέχισαν με προγραμματισμένες αποτρόπαιες πράξεις και διωγμούς αθώον ανθρώπων, με τους οποίους ο σερβικός στρατός προσπαθεί να καταστήσει το Κόσσοβο «ελεύθερο από αλβανούς».
Και για να το κάνει αυτό, το καθεστώς του Μιλόσεβιτς, που κατέκτησε την εξουσία ρατσιστικά και εξαπατώντας το λαό, καταχράται τον ίδιο το λαό.
Έτσι ο Μιλόσεβιτς τραβά το λαό του με τον ίδιο τρόπο στη βρωμιά και δίκαια αντιμετωπίζει την περιφρόνηση του συνόλου των πολιτισμένων λαών, όπως κάποτε ο Αδόλφος Χίτλερ στη Γερμανία.
Ο Χίτλερ δεν ήταν Γερμανία και ο Μιλόσεβιτς δεν είναι Σερβία, αλλά το τελευταίο αδίκημα αυτού του αιώνα δεν διαπράττεται στη Σερβία αλλά από τη Σερβία, και μάλιστα με τον ίδιο βίαιο και αηδιαστικό τρόπο, όπως κάποτε από τους τούρκους στην Ελλάδα.
Γι’ αυτό και λυπάμαι πολύ εγώ που την Ελλάδα και τους ανθρώπους της τους αγαπώ πολύ, αν και στην Ελλάδα (ακόμα και για λόγους συνυφασμένους ιστορικά) τρέφουν την παραμικρή συμπάθεια για ένα καθεστώς σαν κι αυτό του Μιλόσεβιτς.
Εμείς θέλουμε να προτείνουμε και θα προτείνουμε στους Σέρβους μετά από το τέλος της σφαγής αθώον ανθρώπων και την τιμωρία των υπευθύνων για τη σφαγή αυτή, την είσοδό τους στη πολιτισμένη κοινότητα των λαών της Ευρώπης-ένας άνδρας όμως σαν το Μιλόσεβιτς ποτέ μα ποτέ δε θα βρε μια θέση.
Αφού μετά από διασκέψεις και διάλογους δεν κατέστη δυνατή η ειρήνη ούτε καν γραφτός για τους ανθρώπους των Βαλκανίων, ο Μιλόσεβιτς πρέπει να αποδυναμοποιηθεί τόσο, ώστε να μπορέσει στη Σερβία να εδραιωθεί πάλι μια πραγματική δημοκρατία με ανταγωνισμό κομμάτων και ελεύθερα Μ.Μ.Ε.
Γι’ αυτή την «μεταπολεμική τάξη» στα Βαλκάνια με σεβασμό στο δικαίωμα αυτοδιάθεσης όλων των λαών, για του Σέρβους, τους Κροάτες όπως και για τους Βόσνιους και Κοσσοβάρους, πρέπει να προσπαθήσει πολύ η γερμανική κυβέρνηση, αλλά και η ελληνική με την παραδοσιακά μεγάλη επιρροή της στη Σερβία.
Ατό είναι το κοινό μας καθήκον
Με φιλικούς χαιρετισμούς
Δικός σου
(υπογραφή όνομα βουλευτή MdL)
