Αφιέρωμα στις Μνήμες από τον επαναπατριζόμενο Θεσσαλό Πολίτη Βάιο Φασούλα
«Και η μνήμη, αδούλωτη και λεύτερη όπως της έλαχε να είναι, / τρέχει μέσα από σύθαμπα πυκνά και πηχτά, / τρέχει σε πεδιάδες, λαγκάδια και βράχους, / τρέχει στις πόλεις, γειτονιές και χωριά, / σκοντάφτει πάνω σε θύτες, πάνω σε θύματα, / περνά μέσα από αγχόνες, πάνω από τάφους / κι ακούει κραυγές, βογγητά και τσιρίγματα.Βλέπει καπνούς, φωτιές και γκρεμίσματα,βιασμούς, πάθη και μίση και αφουγκράζεται / της μάνας και των παιδιών της πόνους και οδύνες. / Συναντά πατριώτες, αγωνίστριες και νέους λεβέντες / και σκιάζεται σκιές που στη στράτα της βρίσκει / στρατιές δολοφόνους, κακούργους, προδότες / και τρομαγμένη γυρνά στο παρόν και ζητά / άνθη κατάλευκα μέσα σε κήπους / να μαζεύουνε οι κόρες και οι γιοί σαν δραγάτες / τραγουδώντας τους ύμνους, αθάνατη Ελλάδα / και αθάνατοι ήρωες, αθάνατη μάνα και αθάνατη γη!»(Από το Καλειδοσκόπιο στην ποίηση).
Βλέποντας κανείς φωτογραφίες από τη θηριωδία των γερμανών στα στρατόπεδα συγκέντρωσης αλλά και στα κατεχόμενα με φασιστικό τρόπο κράτη και λαούς με ομαδικές δολοφονίες, θα ξεσηκώσει θύελλα αθανάτων μνημών, θα νιώσει την ανατριχίλα στο πετσί του,τον αποτροπιασμό να τον κεντρίζει την ψυχή, και την απερίγραπτη καταισχύνη και ντροπή.
Βέβαια, την έκταση αυτού του απάνθρωπου ολοκαυτώματος ο σημερινός νέος, ίσως να μη μπορεί να τη νιώσει διότι γεννήθηκε σε «χρυσή» εποχή και τη στέρηση, με όλα τα παράγωγά της, δεν τη γνώρισε. Κι ούτε προθυμοποιούμαστε να προπαγανδίσουμε θετικά ή αρνητικά τη σημερινή Γερμανία και πολύ περισσότερο τους γερμανούς πολίτες, όταν γνωρίζουμε πολύ καλά ότι άχρηστοι, πουλημένοι και επικίνδυνοι υπάρχουν παντού και στην Ελλάδα ίσως να υπερέχουν.
Κατά την ταπεινή γνώμη του γράφοντα, η διαφορά που προκύπτει από τον γερμανικό φασισμό με τα δεκάδες στρατόπεδα συγκέντρωσης και το μένος της πολυποίκιλης ναζιστικής φρικαλεότητας – μοναδική σε παγκόσμια κλίμακα στο είδος της εξόντωσης ανθρώπων με το σήμερα, είναι ότι το μόνο που δεν έχουμε είναι τα κρεματόρια και οι καμένες σάρκες που ακόμα η μακάβρια μυρουδιά έχει αποκρυσταλλωθεί στον Πλανήτη. Βλέπουμε όμως την αλλαγή, τη διαφορά των τότε χαρακτηριστικών, όπως του άστρο του Δαυίδ και τα «σύγχρονα» κέντρα φιλοξενίας μεταναστών, λαθραίων και μη και των προσφύγων.
Εδώ κανείς δεν γνωρίζει τον αριθμό των θυμάτων σε σύνορα, σε ηλεκτροφόρα συρματοπλέγματα, σε θάλασσες, σε κέντρα «φιλοξενίας» καθώς και τα θύματα που προέκυψαν από τη διάλυση των κρατών-λαών και πολιτισμών που οι πόλεμοι προξένησαν και ακόμα στον προγραμματισμένο πλέον ρατσισμό που προετοιμάζει υποψήφια κράτη προς διάλυση, λαούς και κοινωνίες.
Αν το υπάρχον Βάρβαρο Παγκόσμιο Σύστημα…, το γνωρίζουμε και ως φασιστοσιωνιστικό, όπως άλλωστε ανατέλλει από τη γενέτειρα του Μέση Ανατολή…, ήθελε καμινάδες θα το έκανε. Αλλά αυτό «arbeitmachtfrei» με διαφορετική χρήση παραμορφωμένο, όπως στην ΝΤΠ αρμόζει, ισχύει και για σήμερα. Στα μοντέρνα στρατόπεδα συγκέντρωσης-κράτη της «ΕΕ», ήδη τους καλοδέχονται με ικανοποίηση διότι τα φτηνά χέρια των μεταναστών-προσφύγων, θα συμβάλλον στην συσσώρευση του πλούτου στα χέρια τους. Επιπλέον οι κακομαθημένοι ντόπιοι εργάτες, ιδιαίτερα στην ίδια χώρα, θα συνετιστούν και θα προσαρμοστούν στις νέες μεσαιωνικές συνθήκες της Νέας Τάξης Πραγμάτων και θα επεκταθεί ο ρατσισμός, που ο εκφαυλισμός, φορτωμένος στις πλάτες των ξένων μεταναστών εισβάλλει στη χώρα τους.
Οι κομματικές εν Ελλάδι εταιρείες οφείλουν να εξηγήσουν στους ψηφοφόρους τους αν τα όσα αναφέρθηκαν είναι σωστά και ότι οι μνήμες ακόμα των χαμένων συνανθρώπων μας χρησιμοποιούνται για προπαγανδιστικό υλικό που ούτε λίγο ούτε πολύ το σκούξιμο των δίποδων λύκων με τρομοκρατικό μένος που διοχετεύει στην αγορά, μηνύει: προσέξτε μη μας ξανάρθει ο φασισμός…
«Ε.Ε», Ελλάς – Θεσσαλία 27 του Γενάρη του 2019 www.fasoulas.de pelasgos@fasoulas.de
……………………………………………………………………………………………………………………………
Το ζοφερό παρελθόν των Ναζί μέσα από δολοφονικές παραστάσεις και αθάνατες μνήμες!
Αφιέρωμα στις Μνήμες από τον επαναπατριζόμενο Θεσσαλό Πολίτη Βάιο Φασούλα
«Και η μνήμη, αδούλωτη και λεύτερη όπως της έλαχε να είναι, / τρέχει μέσα από σύθαμπα πυκνά και πηχτά, / τρέχει σε πεδιάδες, λαγκάδια και βράχους, / τρέχει στις πόλεις, γειτονιές και χωριά, / σκοντάφτει πάνω σε θύτες, πάνω σε θύματα, / περνά μέσα από αγχόνες, πάνω από τάφους / κι ακούει κραυγές, βογγητά και τσιρίγματα.Βλέπει καπνούς, φωτιές και γκρεμίσματα,βιασμούς, πάθη και μίση και αφουγκράζεται / της μάνας και των παιδιών της πόνους και οδύνες. / Συναντά πατριώτες, αγωνίστριες και νέους λεβέντες / και σκιάζεται σκιές που στη στράτα της βρίσκει / στρατιές δολοφόνους, κακούργους, προδότες / και τρομαγμένη γυρνά στο παρόν και ζητά / άνθη κατάλευκα μέσα σε κήπους / να μαζεύουνε οι κόρες και οι γιοί σαν δραγάτες / τραγουδώντας τους ύμνους, αθάνατη Ελλάδα / και αθάνατοι ήρωες, αθάνατη μάνα και αθάνατη γη!»(Από το Καλειδοσκόπιο στην ποίηση).
Βλέποντας κανείς φωτογραφίες από τη θηριωδία των γερμανών στα στρατόπεδα συγκέντρωσης αλλά και στα κατεχόμενα με φασιστικό τρόπο κράτη και λαούς με ομαδικές δολοφονίες, θα ξεσηκώσει θύελλα αθανάτων μνημών, θα νιώσει την ανατριχίλα στο πετσί του, τον αποτροπιασμό να τον κεντρίζει την ψυχή, και την απερίγραπτη καταισχύνη και ντροπή.
Βέβαια, την έκταση αυτού του απάνθρωπου ολοκαυτώματος ο σημερινός νέος, ίσως να μη μπορεί να τη νιώσει διότι γεννήθηκε σε «χρυσή» εποχή και τη στέρηση, με όλα τα παράγωγά της, δεν τη γνώρισε. Κι ούτε προθυμοποιούμαστε να προπαγανδίσουμε θετικά ή αρνητικά τη σημερινή Γερμανία και πολύ περισσότερο τους γερμανούς πολίτες, όταν γνωρίζουμε πολύ καλά ότι άχρηστοι, πουλημένοι και επικίνδυνοι υπάρχουν παντού και στην Ελλάδα ίσως να υπερέχουν.
Κατά την ταπεινή γνώμη του γράφοντα, η διαφορά που προκύπτει από τον γερμανικό φασισμό με τα δεκάδες στρατόπεδα συγκέντρωσης και το μένος της πολυποίκιλης ναζιστικής φρικαλεότητας – μοναδική σε παγκόσμια κλίμακα στο είδος της εξόντωσης ανθρώπων με το σήμερα, είναι ότι το μόνο που δεν έχουμε είναι τα κρεματόρια και οι καμένες σάρκες που ακόμα η μακάβρια μυρουδιά έχει αποκρυσταλλωθεί στον Πλανήτη. Βλέπουμε όμως την αλλαγή, τη διαφορά των τότε χαρακτηριστικών, όπως του άστρο του Δαυίδ και τα «σύγχρονα» κέντρα φιλοξενίας μεταναστών, λαθραίων και μη και των προσφύγων.
Εδώ κανείς δεν γνωρίζει τον αριθμό των θυμάτων σε σύνορα, σε ηλεκτροφόρα συρματοπλέγματα, σε θάλασσες, σε κέντρα «φιλοξενίας» καθώς και τα θύματα που προέκυψαν από τη διάλυση των κρατών-λαών και πολιτισμών που οι πόλεμοι προξένησαν και ακόμα στον προγραμματισμένο πλέον ρατσισμό που προετοιμάζει υποψήφια κράτη προς διάλυση, λαούς και κοινωνίες.
Αν το υπάρχον Βάρβαρο Παγκόσμιο Σύστημα…, το γνωρίζουμε και ως φασιστοσιωνιστικό, όπως άλλωστε ανατέλλει από τη γενέτειρα του Μέση Ανατολή…, ήθελε καμινάδες θα το έκανε. Αλλά αυτό «arbeitmachtfrei» με διαφορετική χρήση παραμορφωμένο, όπως στην ΝΤΠ αρμόζει, ισχύει και για σήμερα. Στα μοντέρνα στρατόπεδα συγκέντρωσης-κράτη της «ΕΕ», ήδη τους καλοδέχονται με ικανοποίηση διότι τα φτηνά χέρια των μεταναστών-προσφύγων, θα συμβάλλον στην συσσώρευση του πλούτου στα χέρια τους. Επιπλέον οι κακομαθημένοι ντόπιοι εργάτες, ιδιαίτερα στην ίδια χώρα, θα συνετιστούν και θα προσαρμοστούν στις νέες μεσαιωνικές συνθήκες της Νέας Τάξης Πραγμάτων και θα επεκταθεί ο ρατσισμός, που ο εκφαυλισμός, φορτωμένος στις πλάτες των ξένων μεταναστών εισβάλλει στη χώρα τους.
Οι κομματικές εν Ελλάδι εταιρείες οφείλουν να εξηγήσουν στους ψηφοφόρους τους αν τα όσα αναφέρθηκαν είναι σωστά και ότι οι μνήμες ακόμα των χαμένων συνανθρώπων μας χρησιμοποιούνται για προπαγανδιστικό υλικό που ούτε λίγο ούτε πολύ το σκούξιμο των δίποδων λύκων με τρομοκρατικό μένος που διοχετεύει στην αγορά, μηνύει: προσέξτε μη μας ξανάρθει ο φασισμός…
