Είναι αληθινή χαρά και ευλογία για την Ιερά μας Μητρόπολη Τρίκκης & Σταγών, η σημερινή χειροτονία του ιεροδιακόνου π. Αλεξίου Κανίνα εις Πρεσβύτερον.
Στον Ιερό Ναό Ζωοδόχου Πηγής Σαραγίων, ένα υπέροχο και λαμπρό κόσμημα για την πόλη μας αλλά και τη γύρω περιοχή, τελέστηκε χθες Τετάρτη της Διακαινησίμου η χειροτονία του π. Αλεξίου σε πρεσβύτερο, παρουσία των Σεβασμιωτάτων Μητροπολιτών Τρίκκης & Σταγών κ.κ. Αλεξίου, Διδυμοτείχου, Ορεστιάδος και Σουφλίου κ.κ. Δαμασκηνού και Θεσσαλιώτιδος καί Φαναριοφερσάλων κ.κ. Τιμοθέου. Παρέστησαν δε κληρικοί της Ιεράς μας Μητροπόλεως αλλά και άλλων Μητροπόλεων, καθώς επίσης και πλήθος πιστών που προσευχήθηκαν για τον π. Αλέξιο.
Εκείνο που αξίζει προσοχής, είναι δύο ομιλίες. Εκείνη του π. Αλεξίου και εκείνη του Σεβασμιωτάτου και Πνευματικού μας Πατέρα κ.κ. Αλεξίου. Ο π. Αλέξιος έκανε κάτι που είναι αλήθεια από τη φύση του. Χωρίς πολλά λόγια και χωρίς βαττολογίες, ευχαρίστησε τον Επίσκοπο μας ο οποίος και τον ευεργέτησε. Αναγνωρίζοντας δε την ευεργεσία αυτή και την ύψιστη τιμή που του έκανε. Ένα νέο παιδί, πάντα χαμογελαστό, προσιτό, μορφωμένο, φοιτητής της Θεολογικής Σχολής Α.Π.Θ. που διακριτικά και δυναμικά στέκεται μαζί με τον Πρωτοσύγκελλο μας π. Χρυσόστομο Νάση δίπλα στον Επίσκοπο μας κάθε μέρα με αγάπη και φροντίδα.
Χαρά μεγάλη οι λόγοι του προς τον άνθρωπο που τον χειροτόνησε και τον ευεργέτησε. Ευχαριστίες μέσα από την καρδιά του, που δηλώνονται με έργα, πράξεις και συμπεριφορές και όχι με λόγια. Χαρά μεγάλη γιατί όταν ξεκινάς μία πορεία στη ζωή σου μέσα στον ιερό χώρο της εκκλησίας μας και προχωράς και βαδίζεις με μετριοφροσύνη και σεβασμό στον Επίσκοπο σου και στους κληρικούς της Ιεράς μας Μητρόπολης, ανεβαίνεις στα μάτια του Θεού και των ανθρώπων. Χαρά μεγάλη όταν αναφέρθηκε στους ψυχωφέλιμους λόγους που αποκομίζει από τον Επίσκοπο του όλον αυτόν τον καιρό, τόσο ο ίδιος όσο και ο π. Χρυσόστομος.
Χαρά μεγάλη και συγκίνηση από μεριάς του Ποιμενάρχου μας που χειροτόνησε ένα δικό του πνευματικό παιδί που το προσέγγισε με αγάπη και στοργή. Χαρά μεγάλη για τον Ποιμενάρχη μας γιατί ένας δικός του άνθρωπος που σέβεται και τιμά αυτή την πνευματική σχέση, έλαβε τον δεύτερο βαθμό της ιεροσύνης από τα χέρια του.
Τέτοιες στιγμές η αγία μας εκκλησία συνέρχεται επί το αυτό ως το καθαυτό εσχατολογικό μυστήριο, της βρώσης και πόσης. Και συναγάγει κάθε πιστό στο Δείπνο της ζωής. Και εν Πνεύματι Αγίω, φανερώνει στις καρδιές τα άδηλα και κρύφια. Όλοι όσοι γνωρίζουμε τον π. Αλέξιο και ανυπόκριτα τον αγαπάμε, ευχόμαστε στη συνέχεια αυτής της πορείας να διακονεί με αγάπη Χριστού και ευαισθησίες για τον σύγχρονο άνθρωπο που περισσότερο θλίβεται ως «μονώτατος», παρά χαίρεται και γελάει.
π. Αλέξιε, κλείνω αυτό το άρθρο απευθυνόμενος σε σένα, τον συνομήλικο μου και συνεραστή της αγάπης του Θεανθρώπου, με τους λόγους του Μακαριωτάτου Αρχιεπισκόπου μας κ.κ. Ιερωνύμου, ο οποίος στις χειροτονίες που τελεί, συχνά τονίζει με πατρική αγάπη και πόνο ψυχής στους ιερείς: «Να προσέχεις. Η πορεία σου θα είναι καυτή, αυτοί που σήμερα θα σε ασπαστούν, μην ξεχνάς ότι μπορεί να είναι οι πρώτοι που θα σε υπονομεύσουν και θα σε λιθοβολήσουν. Θα αντιμετωπίσεις πολλές δυσκολίες και να ξέρεις πως πολλοί που σήμερα θα σε ασπαστούν και θα σου ευχηθούν, αύριο θα σε λιθοβολήσουν και θα σε πικράνουν. Εσύ, όμως, και στις χαρές και στις λύπες θα έχεις πάντοτε το βλέμμα σου και την ψυχή σου στραμμένα στο Θυσιαστήριο του Ιησού Χριστού».
Άξιος και εις ανώτερα!
Ο φίλος σου
Ηρακλής Φίλιος
