Όχι, δεν έχω σκοπό «να μηδενίσω προσπάθειες ή καταστάσεις», όπως ενδεχόμενα ορισμένοι θα σπεύσουν να με κατηγορήσουν. Μια εικόνα της πραγματικής κατάστασης του χωριού μου θα προσπαθήσω να παρουσιάσω, όπως τη βιώσαμε όλοι όσοι ζήσαμε ένα ακόμα καλοκαίρι στο χωριό της Οξυάς.
Παρά την αντίληψη που σε αρκετούς επικρατεί πως «η Οξυά τρώει όλα τα λεφτά του Δήμου», η κατάσταση που, δυστυχώς, βιώνουμε όλοι, όσοι περνάμε εκεί ολόκληρο ή ένα μέρος της ζωής μας, καταδικάζει το χωριό μας σε τόπο χώρας κυριολεκτικά τριτοκοσμικής….. Παντελής η έλλειψη βασικών υποδομών, που θα έδιναν στο χωριό μας στοιχειώδη, έστω, χαρακτηριστικά σύγχρονου τόπου και διαχρονική η μάστιγα που ακούσει στο όνομα «οδικό δίκτυο»… Ακόμα και κεντρικοί δρόμοι, βασικοί και άκρως αναγκαίοι για την καθημερινή επικοινωνία μεταξύ των κατοίκων των οικισμών του χωριού, ήταν και παραμένουν αδιάβατοι.
Οι επιχειρούμενες, πάντοτε εν έτη 2015, «χαλικοστρώσεις» (πρόχειρες και αυτές), με τις οποίες εδώ και χρόνια ορισμένοι προσπαθούν να πείσουν πως κάνουν «έργα» στο χωριό και να απαλύνουν τα προβλήματά του, αντί να βελτιώσουν, χειροτέρεψαν την κατάσταση για ακόμα μία φορά. Και πως, βέβαια, να μη συμβεί τούτο, αφού αντί για χαλίκι επιλέχθηκαν για το στρώσιμο των δρόμων…. λιθάρια. Οι Φωτογραφίες αδιάψευστος μάρτυρας. Και ας με συγχωρήσουν ορισμένοι αλλά δε θεωρώ πως δικαιολογίες τύπου «ήμασταν άτυχοι επειδή έβρεξε» μπορούν να στηρίξουν άλλοθι, τουλάχιστο στη συγκεκριμένη περίπτωση.
Για ακόμα μία χρονιά, λοιπόν, κάτοικοι και επισκέπτες, βιώσαμε τα ίδια. Βασικές ελλείψεις στην καθημερινότητά μας και σημαντικές φθορές στα αυτοκίνητά μας, τα οποία, εξαιτίας της κατάστασης που συναντούσαμε στο δρόμο, χρειάστηκε ακόμα και να εγκαταλείψουμε, συνεχίζοντας με τα πόδια για τον προορισμό μας. Αλλά και η «προσωπική εργασία» για τον καθαρισμό των δρόμων από τις πέτρες, που κάποιοι έστρωσαν» για «χαλίκι», είχε, επίσης, την τιμητική της. Πάντοτε εν έτη 2015, επαναλαμβάνω. Και για όσους αποδώσουν, «σκοπιμότητες» στο δημοσίευμά μου, το χωριό, με τις υποδομές και τους δρόμους του, είναι εκεί. Για να φανερώσει σε όλους την αλήθεια.
Γνωστή η Οξυά, γνωστές και οι εδαφικές της ιδιομορφίες. Τούτο, ωστόσο, δεν πρέπει να αποτελεί άλλοθι για κάθε υπεύθυνο πρόσωπο ή φορέα, που μέχρι σήμερα συνηθίζουν να περιορίζονται σε απόπειρες προσωρινών, αποσπασματικών και άστοχων (δυστυχώς αυτό αποδεικνύεται) λύσεων των πολλών προβλημάτων του χωριού. Ας γίνει, επιτέλους, ένας σωστός, υπεύθυνος και οργανωμένος, αρμοδίως, σχεδιασμός, ο οποίος να εφαρμοστεί με στόχο τη σταδιακή, έστω, αλλά οριστική επίλυση των χρονιζόντων προβλημάτων του χωριού καθώς και τη δημιουργία υποδομών, που θα μπορούν να εξασφαλίσουν την επιβίωση και το μέλλον του. Ένα μέλλον που θα μπορεί να κρατήσει εμάς και τα παιδιά μας κοντά στο χωριό και να μη μας διώχνει από τον τόπο μας.
Γιώργος Δ. Καραβίδας
Ταξίαρχος (ΣΣΝΣ) ε.α. – απόφοιτος Νομικής Σχολής Α.Π.Θ.
