Ένα μικρό παιδί τριάμιση χρονών βλέπει μια πολεμική ταινία στην τηλεόραση.
– Μπαμπά τι παθαίνουν οι άνθρωποι όταν πεθαίνουν; – Τίποτα, απλά πεθαίνουν.
– Μόνο στον πόλεμο πεθαίνουν;
– Όχι, όλοι πεθαίνουν
– Όλοι;
– Ναι, όταν έρθει η ώρα τους
– Εγώ δεν θέλω να πεθάνεις εσύ και η μαμά, λέει ο μικρός κι αρχίζει να βουρκώνει
– Όλοι πεθαίνουν μικρέ μου, δεν είναι τίποτα το φοβερό
– Εγώ δεν θέλω όμως φωνάζει ο μικρός και ξεσπάει σε κλάματα
Ο μπαμπάς του τον αφήνει λίγο να ξεσπάσει και ύστερα του λέει
– Ξέρεις πόσο τυχερός είσαι που κλαις τώρα αγάπη μου;
– Τυχερός; Αφού στεναχωριέμαι.
– Ναι τυχερός. Κλαις για όταν θα πεθάνουμε, γιατί αυτό που έχουμε σου αρέσει και θα σου λήψει.
Σκέψου που εγώ έκλαιγα για κάθε στιγμή που οι γονείς μου έζησαν.
Ο θάνατος θα έρθει για όλους και όταν έρχεται όλων τα προβλήματα παύουν. Όμως με ποιούς διάλεξε η μοίρα να ζήσεις μπορεί να είναι μια τραγωδία
Tromaktiko
