Με αφορμή της λήξης μιας ακόμη ποδοσφαιρικής χρονιάς και του αγωνιστικού απολογισμού αυτής και δράττοντας την ευκαιρία από τις σκέψεις φιλόδοξων και ανοιχτόμυαλων ανθρώπων και των δύο πλευρών , για το ενδεχόμενο συγχώνευσης των ποδοσφαιρικών σωματείων ΑΟ Γοργογυρίου Κόζιακα – ΑΟ Προδρόμου – θα ήθελα να συμμετάσχουν επίσης και τα υπόλοιπα χωριά της Δημοτικής Ενότητας Κόζιακα – επανέρχεται στην επικαιρότητα ένα θέμα που κατά την ταπεινή μου γνώμη θα έπρεπε εδώ και καιρό να απασχολήσει έντονα τις διοικήσεις των δύο σωματείων εάν θέλουν και επιθυμούν να δημιουργήσουν ένα νέο πανίσχυρο σύλλογο , άκρως ανταγωνιστικό , να δώσουν βιώσιμη λύση στο υποβαθμισμένο ερασιτεχνικό ποδόσφαιρο της Δημοτικής Ενότητας Κόζιακα και να δώσουν όραμα στους φίλους των ομάδων καθώς και στα νέα παιδιά της περιοχής μας την ευκαιρία να αγωνιστούν σε κορυφαίο επίπεδο στο ποδόσφαιρο του Νομού Τρικάλων .
Η ιστορία των δύο σωματείων τεράστια , ο ΑΟ Γοργογυρίου Κόζιακας έχει κατακτήσει μεταξύ άλλων πρωτάθλημα Α΄ ΕΠΣΤ με συμμετοχή και στη Δ ΄ Εθνική στο πρόσφατο παρελθόν , ενώ και ο ΑΟ Προδρόμου έχει χαράξει τη δική του πορεία στο Τρικαλινό ποδόσφαιρο με πιο πρόσφατη τη παρουσία του στη κορυφαία κατηγορία του Νομού μας . Αυτά στο παρελθόν γιατί το μέλλον κατά την προσωπική μας άποψη προμηνύεται δυσοίωνο .
Στη σημερινή δυσάρεστη οικονομική συγκυρία που βιώνουμε όλοι , που έχει επιπτώσεις και στον αθλητισμό παρατηρείται κορεσμός και τάσεις διάλυσης των σωματείων στο ερασιτεχνικό ποδόσφαιρο , η συγχώνευση είναι η μόνη λύση προκειμένου αυτά να επιβιώσουν και να ανέβει ακόμα πιο ψηλά το ποιοτικό επίπεδο των ομάδων μας . Μετά την δημιουργία των Καποδιστριακών και μετέπειτα Καλλικρατικών Δήμων για τους μόνους – θετικούς – λόγους που ακούγονται τα χωριά μας είναι οι εκδηλώσεις των ποδοσφαιρικών ομάδων και εκείνες των πολιτιστικών συλλόγων – εάν υπάρχουν γιατί κι αυτοί δυστυχώς τείνουν να εκλείψουν .
Η μόνη λύση για τις ομάδες μας είναι να πουν “ναι” στην συγχώνευση από το να διαλυθούν και να αφανισθούν στο άμεσο μέλλον . Γιατί όπως είναι δομημένο το ερασιτεχνικό πρωτάθλημα, όσο οι παράγοντες αποχωρούν – δικαιολογημένα – γιατί δεν αντέχουν οικονομικά , όσο οι αξιόλογοι ποδοσφαιριστές από τα χωριά μας επιλέγουν άλλα σωματεία να αγωνιστούν για λόγους κυρίως που έχουν να κάνουν με τις φιλοδοξίες τους και αυτά που τους προσφέρονται για το σκοπό αυτό , όσο οι αθλητικές εγκαταστάσεις καταστρέφονται στο πέρασμα του χρόνου , όσο η οικονομική βοήθεια της πολιτείας παραμένει ανύπαρκτη τότε το αδιέξοδο και ο μαρασμός είναι δεδομένος .
Τρανό χαρακτηριστικό παράδειγμα της κορυφαίας ομάδας του Νομού μας , αυτό του ιστορικού ΑΟ Τρίκαλα που βιώνει πρωτόγνωρες καταστάσεις έχοντας διαλυθεί και εξαφανιστεί από τις επαγγελματικές κι όχι μόνο κατηγορίες για δύο χρόνια , επιστρέφοντας εσχάτως στις ερασιτεχνικές λόγω των δυσβάστακτων διοικητικών και οικονομικών προβλημάτων . Επιγραμματικά επίσης θα αναφέρω μερικές ομάδες που δεν υπάρχουν πλέον. Με τα δελτία των παικτών σκονισμένα και αραχνιασμένα στο συρτάρι του τελευταίου προέδρου και τα γήπεδά τους να έχουν μετατραπεί σε βοσκοτόπια. Πιο τρανό παράδειγμα αυτό του γειτονικού μας ΑΟ Βαλτινού που “εξαφανίστηκε” εν μια νυκτί , ενώ παρόμοια είναι τα παραδείγματα του Αχιλλέα Γενεσίου , της Αναγέννησης Παλαιοπύργου , του Πλοπιακού , της ΠΕΦ , ΑΟ Ροπωτού , του ΑΟ Χρυσαυγής , και τόσων άλλων συλλόγων (σίγουρα θα ξεχνάω αρκετούς) που πλέον αποτελούν μία ανάμνηση και μόνο. Να υπογραμμίσω επίσης ότι και εντός της πόλης των Τρικάλων υπήρχαν ομάδες που μεγαλούργησαν , εντυπωσίασαν με την λάμψη τους και έσβησαν χωρίς γυρισμό . Από τον Έλατο Γαρδικίου , τον Άρη Αγίας Μονής , την Ολυμπιάδα κ. α. που πρωταγωνιστούσαν κάποτε σε υψηλό επίπεδο και σήμερα δεν είναι ούτε καν στο χάρτη του ποδοσφαίρου μας .
Αυτή είναι η πικρή αλήθεια και τα παραδείγματα των ΑΕ Παραληθαίων – προήλθε από τη συγχώνευση ΑΕ Ριζώματος και ΑΟ Πλατάνου – καθώς και της ΕΔΜ – Ένωση ΑΟ Δροσερού – ΑΟ Μουριάς θα πρέπει να γίνουν “οδηγός” για όλους μας . Τι ωφελεί δηλαδή να έχουμε δύο ομάδες Γοργογύρι και Πρόδρομος που έχουμε σαν χωριά μηδαμινή χιλιομετρική απόσταση μεταξύ μας και τόσα κοινά χαρακτηριστικά και σαν ποδοσφαιρικοί σύλλογοι αλλά και ως γείτονες με την ίδια κουλτούρα , νοοτροπία , με οικογενειακούς , φιλικούς και τόσους άλλους δεσμούς ;
Βοήθεια από τον Δήμο Τρικκαίων ασφαλώς και δεν περιμένουμε και πώς θα μπορούσε βέβαια να βοηθήσει οικονομικά όταν στα όριά του υπάρχουν τόσες πολλές ποδοσφαιρικές ομάδες από τις οποίες οι περισσότερες “φυτοζωούν” στις χαμηλές κατηγορίες της ΕΠΣΤ ; Βοήθεια επίσης δεν περιμένουμε και από κανένα άλλο τοπικό φορέα !
Συγχώνευση βέβαια σε στέρεες βάσεις , με μακροπρόθεσμους στόχους , με επίκεντρο την υποδομή και “οδηγό” την μεγάλη ιστορία των σωματείων . Η συγχώνευση πρέπει να γίνει αξιόπιστα, δηλαδή με σχέδιο και όραμα από ανθρώπους με αποδεδειγμένη πείρα και ικανότητα στο ερασιτεχνικό μας ποδόσφαιρο . Επίσης ριζικά, για να περάσουμε άμεσα και όχι σταδιακά, διότι αφενός ο ανταγωνισμός προχωρεί με ταχύτατα βήματα και αφετέρου μια σταδιακή διαδικασία συγχώνευσης κινδυνεύει να διαβρωθεί και να βαλτώσει. Και, τέλος, να επιτευχθεί αξιοκρατικά έτσι ώστε να είναι βιώσιμη.
Πρώτα από όλα πρέπει να γίνει καταγραφή της υπάρχουσας κατάστασης όσον αφορά το μέγεθος και τη δυναμικότητα των σωματείων , την κατάσταση του έμψυχου δυναμικού και των εγκαταστάσεων .
Με βάση τα ανωτέρω κριτήρια θα προκύψει αρχικά το έμψυχο δυναμικό που θα είναι ικανό να στελεχώσει τη νέα ομάδα . Ήδη από το υπάρχων έμψυχο δυναμικό των δύο σωματείων μπορεί να προκύψει ένα σύνολο μεγάλων δυνατοτήτων . Στόχος επίσης πρέπει να είναι αφενός η διαμόρφωση εκείνου του περιβάλλοντος που θα επιτρέψει στα «δικά μας» παιδιά που αγωνίζονται σε άλλους συλλόγους να επιστρέψουν κοντά μας και αφετέρου να γίνει ο σύλλογος «μαγαζί γωνία» προσελκύοντας και αθλητές από τη πόλη των Τρικάλων να αγωνιστούν εδώ και όχι απαραίτητα βέβαια με τεράστιες οικονομικές αποδοχές – μιλάμε για ερασιτεχνικό ποδόσφαιρο – πέραν των οδοιπορικών εξόδων αυτών . Επιτακτική είναι η ανάγκη δημιουργίας ακαδημίας ποδοσφαίρου γιατί το μέλλον του ποδοσφαίρου είναι στις υποδομές , δίνοντας έτσι την ευκαιρία στους γονείς των νεαρών αθλητών της περιοχής μας την επιλογή έτσι ώστε να μην αναγκάζονται να μετακινούνται έως και τρεις φορές την εβδομάδα στη πόλη των Τρικάλων για αυτό το σκοπό , συν την οικονομική επιβάρυνση που υφίστανται , μιας και για την ώρα ακαδημίες ποδοσφαίρου με σωστό τρόπο λειτουργίας βρίσκονται μόνο εκεί .
Απαραίτητα συστατικά είναι η αξιοποίηση και η εκμετάλλευση των γηπέδων και των βοηθητικών εγκαταστάσεων των δύο ομάδων . Να υπάρχουν πολιτισμένες συνθήκες για να παρακολουθήσει ο φίλαθλος έναν αγώνα. Αυτό προϋποθέτει άριστο αγωνιστικό χώρο, λειτουργικές κερκίδες, βοηθητικά γήπεδα , δηλαδή να δημιουργηθεί η κατάλληλη υποδομή . Τα γήπεδα πρέπει να παραμείνουν λειτουργικά , προτείνοντας ως πρώτη έδρα της νέας ομάδας το γήπεδο Γοργογυρίου με τα τόσα πλεονεκτήματα όπως τον άρτιο αγωνιστικό χώρο – αρκεί να γίνουν βελτιωτικές εργασίες σ΄ αυτό τον τομέα βέβαια – , τις κερκίδες θεατών , τα σύγχρονα αποδυτήρια καθώς και τη δυνατότητα κάλυψης περιμετρικά του αγωνιστικού χώρου για την δυνατότητα είσπραξης εισιτήριου εισόδου στο σύνολο των θεατών που θα προσέλθουν να παρακολουθήσουν αγωνιστικές εκδηλώσεις . Το γήπεδο Προδρόμου να παραμείνει δεύτερη επιλογή όσο αφορά την έδρα της ομάδας και να γίνεται επιλογή κρίσιμων και ιδιόμορφων αναμετρήσεων που προτείνουμε να διεξάγονται εκεί . Βέβαια θα παραμείνει και θα είναι το προπονητικό κέντρο του συλλόγου μαζί με το γήπεδο Πρίνους αποκλειστικά για να μην επιβαρύνεται το γήπεδο Γοργογυρίου .
Το μεγάλο όπλο της νέας ομάδας αναμφίβολα θα είναι ο φίλαθλος κόσμος του , οι κάτοικοι των δύο χωριών κι όχι μόνο άλλα και ο φίλαθλος κόσμος όλης της περιοχής , που αποδεδειγμένα διψά για ποδόσφαιρο και επιτυχίες .
Οι προϋποθέσεις της συγχώνευσης ς πρέπει κατ’ αρχάς να επικεντρωθούν στο οικονομικό υπόβαθρο , δηλαδή στην εξασφάλιση πόρων ικανών να συντηρήσουν την ομάδα και να δημιουργήσουν την ανταγωνιστικότητα. Η δημιουργία μελών της ομάδας στα πρότυπα των ομάδων λαϊκής βάσης που θα είναι ταμειακώς τακτοποιημένα με την καταβολή μηνιαίας συνδρομής αποτελεί μια βιώσιμη λύση για το ξεκίνημα και τη συνέχιση του εγχειρήματος , ενώ η προσδοκώμενη επιτυχία του θα δώσει σίγουρα έσοδα από τις ποδοσφαιρικές αναμετρήσεις προσελκύοντας ούτως η άλλως κόσμο στο γήπεδο . Υπάρχουν επίσης οι προϋποθέσεις ανοίγματος στην αγορά και στο εμπορικό κομμάτι με την εκμετάλλευση διαφημιστικών πινακίδων , φανέλας , ανάληψη καλλιτεχνικών δράσεων , αξιοποίηση κυλικείου κ.α.
Το ΔΣ του σωματείου πρέπει να εκλέγεται από τα εγγεγραμμένα μέλη της ομάδας τα οποία οφείλουν να είναι ταμειακώς τακτοποιημένα .
Προχωρώντας ένα βήμα παραπάνω προτείνω η νέα ομάδα να ονομαστεί ΑΕΓΠ «ΛΥΚΑΕΤΟΙ ΚΟΖΙΑΚΑ» στη βάση των εμβλημάτων των δύο ομάδων καθώς και στο κοινό γεωγραφικό τοπωνύμιο του όρους Κόζιακα , της ομώνυμης Δημοτικής Ενότητας και με νέο έμβλημα έναν συνδυασμό αετού και λύκου ! Χρώματα της προτείνω να είναι ένας συνδυασμός κίτρινου – μπλε που θα συμβαδίζει με τα χρώματα των δύο ομάδων ως έχουν .
ΣΤΟΧΟΙ
α) Δημιουργία πανίσχυρης ποδοσφαιρικής ομάδας που θα προκαλεί το σεβασμό σε όλους ,
β) Δημιουργία ακαδημίας ποδοσφαίρου ,
γ) Ανάπτυξη του αθλήματος του ερασιτεχνικού ποδοσφαίρου στην κοινωνία της Δημοτικής Ενότητας Κόζιακα τόσο σε επίπεδο αθλητισμού όσο και σε επίπεδο αναψυχής και υγείας ,
δ) Ανάπτυξη συνεργασίας με ισχυρούς δεσμούς φιλίας τόσο μεταξύ των δύο χωριών όσο και με τα υπόλοιπα σωματεία της ΕΠΣ Τρικάλων ,
ε) Η προσφορά στα αθλητικά , πολιτιστικά και κοινωνικά δρώμενα των Τρικάλων ,
ζ) Διάδοση της ηθικής στον αθλητισμό ,
η) Βελτίωση των αθλητικών εγκαταστάσεων .
Εύχομαι και ελπίζω αυτή η πρόταση να βρει αποδέκτες και να υλοποιηθεί το όραμα της συγχώνευσης ΑΟ Γοργογυρίου Κόζιακα – ΑΟ Προδρόμου.
Υ.Γ. Η πρόταση αποτελεί προσωπική σκέψη και άποψη του συντάκτη .
Φιλικά
Αργυρίου Γιάννης
