Από τη Δ/νση Παιδείας και Πολιτισμού του Δήμου Τρικκαίων σε συνεργασία με το Σύλλογο Φίλων Λαογραφικού Μουσείου Τρικάλων, θα πραγματοποιηθεί. η εκδήλωση – διαγωνισμός «ΛΑΖΑΡΙΝΕΣ 2016», την Πέμπτη 21 Απριλίου 2016 στο Πνευματικό Κέντρο του Δήμου Τρικκαίων 9π.μ. – 12.30 μ.μ
Μπορούν να συμμετέχουν παιδιά των σχολείων του Δήμου Τρικκαίων.
Πληροφορίες – δηλώσεις συμμετοχής: Τμήμα Πολιτισμού και Αθλητισμού της Δ/νσης Παιδείας και Πολιτισμού του Δήμου Τρικκαίων, ώρες 9π.μ.-2:30μ.μ τηλ. 24313 53569.
Τα παιδιά που συμμετέχουν πρέπει να έχουν καλάθια από φυσικά υλικά (ψάθα, καλάμι), και στολισμένα με φυσικά λουλούδια, όπως ακριβώς επιτάσσει η τοπική παράδοση, και να ερμηνεύσουν ένα τραγουδάκι από τα παραδοσιακά κάλαντα της εορτής του <<Λαζάρου>> στον τόπο μας.
Σε όλα τα παιδιά προσφέρονται παραδοσιακά λαζαρινά φιλέματα και ενθύμια συμμετοχής.
Θα βραβευτούν τα τρία καλύτερα καλάθια,τα τρία καλύτερα τραγούδια και οι τρεις καλύτερες ομαδικές παρουσίες (καλάθι και τραγούδι).
Μέσα από τη βιωματική συμμετοχή τους τα παιδιά κινητοποιούνται να στραφούν στις παλιότερες γενιές για να μάθουν τόσο το στόλισμα του καλαθιού, όσο και τα τοπικά παραδοσιακά κάλαντα και τα παινέματα.
Στη Θεσσαλία, όπως και στη Στερεά Ελλάδα, στη Μακεδονία, και στη Θράκη τα κάλαντα του Λαζάρου τα τραγουδούν μόνο κορίτσια , οι «λαζαρίνες». Στολισμένες με ωραίες φορεσιές και κρατώντας καλάθια στολισμένα με λογής λογής ανοιξιάτικα λουλούδια γυρίζουν όλα τα σπίτια. Καθώς τελείται μέσα την καρδιά της Άνοιξης πέρα από τα θρησκευτικά μηνύματα που μεταδίδει , συμβολίζει και την αναγέννηση της φύσης. Οι λαζαρίνες επίσης συμβολίζουν την αναγέννηση και συνέχιση της ίδιας της παραδοσιακής κοινωνίας, είναι οι κοπέλες – μελλοντικές νύφες που θα αναλάβουν μέσα από το γάμο και την απόκτηση παιδιών να ανανεώσουν και να συνεχίσουν την παραδοσιακή κοινωνία. Σε πολλές περιοχές συμμετέχουν στο έθιμο και γυναίκες άλλων ηλικιών ενώ με την ολοκλήρωσή του συγκεντρώνονται στην πλατεία του χωριού και όπου χορεύουν και τραγουδούν χορούς, πιασμένες όλες οι γυναίκες σε ένα κύκλο.
Τα Λαζαρινά κάλαντα περιέχουν τραγουδάκια ολιγόστιχα που αναφέρονται στο θρησκευτικό μήνυμα της εορτής και πάρα πολλά παινέματα τραγουδάκια που εξυμνούν τα μέλη της οικογένειας (νοικοκύρης, νοικοκυρά, μικρό παιδί, παλικάρι, κοπέλα, αρραβωνιασμένοι, νιόπαντροι) αλλά και τα μέλη της παραδοσιακής κοινωνίας του χωριού: ιερέα, δάσκαλο, γεωργό, τσομπάνο.
Παίνεμα για το σχολιαρούδι:
«Μάνα μου, τον υγιόκα σου, τον κοκκινοκρασάτο,
Τον έλουζες, τον χτένιζες, στον δάσκαλο τον στέλνεις.
Κι ο δάσκαλος τον έδερνε με μια ψιλή βεργούλα,
με μια ψιλή, με μια λιγνή, με μια μαλαματένια.
-Παιδί μου, που ’ναι τα γράμματα, παιδί μου, πού ’ναι ο νούς σου.
-Τα γράμματα είναι στο χαρτί κι ο νους μου είναι πέρα.
Πέρα, πέρα στις έμορφες. Πέρα στις μαυρομάτες.
Πόχουν το μάτι σαν ελιά, το φρύδι σα γαϊτάνι,
Το δόλιο το ματόφρυδο σαν κλόσι από μαντίλι.»
Παίνεμα για την κόρη
«Μάνα μ’ , τη θυγατέρα σου, μάνα μ’, τη μοναχή σου
την έλουζες την χτένιζες στα σύννεφα την κρύβεις
και σπάραξε το σύννεφο και φάν’κε η κόρη μέσα.
Την είδε ο Θεός, την είδε η γης, την είδε ο κόσμους όλος,
Την είδε κι ο πραματευτής και έπεσε να πεθάνει.
-Σώπα, σώπα , πραματευτή, γαμπρό για να σε κάνω.
Γαμπρό στη θυγατέρα μου, γαμπρό στην μοναχή μου.
Πόχει το μάτι σαν ελιά, το φρύδι σα γαϊτάνι,
το δόλιο το ματόφρυδο σαν κλόσι από μαντίλι.
Έχει και τα ξανθά μαλλιά σαρανταπέντε πήχες.
Χόρεψαν κι στου γάμου του με δυο με τρία μαντίλια.
Με δυό με τρία με τέσσερα, μένα ζυγό παιχνίδια.»
