Σκεφτείτε το απλά! Η αίσθηση του φόβου είναι υπαρκτή για κάθε άνθρωπο. Ποτέ στην ιστορία της ανθρωπότητας δεν βρέθηκε άνθρωπος που να έχει απόλυτη κυριαρχία του εαυτού του και των συναισθημάτων του. Ο φόβος στην ουσία δεν υπάρχει. Φόβος είναι η προσμονή ενός ατόμου για ένα δυσάρεστο γεγονός που τελικά ίσως και να μην είναι δυσάρεστο. Είναι η προσμονή για μια άσχημη κατάσταση την οποία ετοιμάζεται να νιώσει. Πολλοί συνδέουν τον φόβο με την δειλία, όμως δεν έχουν καμία σχέση. Η δειλία κυριαρχεί στη ζωή ενός ανθρώπου, όταν η αεργία για την εμφάνιση συναισθημάτων είναι υπαρκτή. Δειλία κατά την γνώμη μου είναι η αναισθησία. Όταν δεν θέλεις να αγαπήσεις, να ερωτευτείς, να μισήσεις, τότε είσαι δειλός, καθώς δεν θέλεις να νιώσεις τις συνέπειες των παραπάνω συναισθημάτων. Ζεις μια ζωή μουντή, μια ζωή τόσο ζωντανή, όσο και η χρησιμότητα της γραμμής Μαζινό στον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο.
Φόβος ουσιαστικά είναι τα αποτελέσματα και οι συνέπειες των απαντήσεων που μπορεί να λάβει ένας άνθρωπος. Κάθε φόβος όμως είναι ιάσιμος. Αρκεί να δείξεις το θάρρος και το πείσμα να κυνηγήσεις τις απαντήσεις τις οποίες ψάχνεις. Δεν είναι εύκολος αυτός ο δρόμος, αντιθέτως είναι πάρα πολύ δύσκολος. Όσο όμως προχωρεί κάποιος μέσα σ’αυτόν τον δρόμο και κάθε στιγμή φτάνει όλο και πιο κοντά στις απαντήσεις τις οποίες ψάχνει, τόσο πιο πολύ παίρνει θάρρος για την συνέχεια. Είναι η λεγόμενη περηφάνια που μπορεί να αποκτήσει ένας άνθρωπος και ο λόγος για να έχει το κεφάλι του ψηλά. Ο λόγος για να νιώθει άξιος για τον εαυτό του και ο λόγος για να αναπτύξει την εμπιστοσύνη του τόσο ως προς αυτόν, όσο και στους ανθρώπους. Τι γίνεται όμως, παρά την προσπάθεια, η απάντηση δεν έρθει ποτέ?
Ξεχάστε το κάρμα και την μοίρα. Αυτά είναι δικαιολογίες για δειλούς. Για εκείνους που παρατάνε το κυνήγι των απαντήσεων με την πρώτη δυσκολία. Άλλωστε αν υπήρχαν τέτοια πράγματα, πολλά πράγματα στη ζωή μας θα ήταν πιο δίκαια και σωστά. Η αποτυχία εύρεσης της απάντησης δεν είναι εμπειρία. Εμπειρία είναι αυτό που παίρνεις, όταν δεν παίρνεις αυτό που θες. Εκεί φαίνεται η δειλία. Δειλός και μη, η μη απόκτηση μιας απάντησης μπορεί να δημιουργήσει ψύχωση. Μια ψύχωση που οδηγεί στα όρια της παράνοιας και της τρέλας. Ένα ‘’γιατί’’ που πιθανότατα θα μείνει αναπάντητο για το υπόλοιπο της ζωής σου και θα σε στοιχειώνει και θα σε κάνει να φοβάσαι να ξεκινήσεις ένα νέο κυνήγι. Άρα πως αντιμετωπίζεις μια κατάσταση σαν κι αυτήν?
Δεν την αντιμετωπίζεις. Οι γρίφοι είναι για να λύνονται. Σφίξε τα δόντια και τις γροθιές και ψάξε για απάντηση. Θα την πάρεις! Σου αξίζει! Τροχοπέδη σε αυτή σου την προσπάθεια είναι να νομίζεις πως η προσπάθειά σου τελείωσε. Πως δεν έχεις άλλες δυνάμεις. Πως κάθε σου ενέργεια και πράξη βρίσκει σε τοίχο. Όλες αυτές οι σκέψεις είναι η τροφή για να μεγαλώσει ο φόβος μέσα σου. Κοίτα τον στα μάτια με βλέμμα ψυχρό. Κατεύνασε τους δαίμονές σου και σκότωσέ τους. Δεν έχουν δύναμη, είναι απλά τρομακτικοί. Αν κοιτάς στον καθρέφτη και βλέπεις έναν αποτυχημένο δειλό άνθρωπο, τότε σπάσε τον καθρέφτη. Πόνεσε, μάτωσε για να πάρεις μια απάντηση. Οι φυσικές πληγές επουλώνονται. Οι νοητικές ποτέ. Θα είναι εκεί! Θα σου θυμίζουν πάντα το πόσο δειλά έπραξες κάποτε. Θα σε κλείσουν σε ένα κελί που θα μπορείς να δραπετεύσεις, αλλά δεν θα το κάνεις επειδή φοβάσαι. Το κλειδί θα το έχεις στα χέρια σου, αλλά δεν θα το τοποθετείς στην κλειδαριά.
Αγάπη, έρωτας, μίσος, φόβος! Θυμήσου! Τίποτα από αυτά δεν είναι αλήθεια. Παιχνίδια των δαιμόνων σου είναι. Αν σε κυριεύσει ένα από αυτά, το παιχνίδι είναι χαμένο…
Παναγιώτης Δήμος
