Γι’ άλλη μια χρονιά ΕΕ, κυβερνήσεις, Περιφέρειες και Δήμοι, διάφορες γυναικείες οργανώσεις και ΜΚΟ μέσα από ημερίδες και εκδηλώσεις θα χύσουν “κροκοδείλια” δάκρυα για ορισμένες μόνο μορφές βίας σε βάρος των γυναικών, προβάλλοντας επιλεκτικά και αποσπασματικά το “δέντρο” της ενδοοικογενειακής βίας, της σεξουαλικής παρενόχλησης κρύβοντας στοχευμένα το “δάσος” της πολύμορφης βίας σε βάρος των γυναικών.
Η βία κατά των γυναικών αποτελεί ένα υπαρκτό κοινωνικό φαινόμενο που παραβιάζει κατάφωρα τα δικαιώματα των γυναικών, και δεν είναι ανεξάρτητο τόσο από οικονομικούς όσο και από κοινωνικούς παράγοντες… εντούτοις αντιμετωπίζεται με μπόλικες δόσεις υποκρισίας.
Ιδιαίτερα, η κυβέρνηση και η Γενική Γραμματεία Ισότητας των Φύλων αξιοποιούν τη συγκεκριμένη μέρα για να προβάλουν τη δήθεν ευαισθησία τους με την κατάθεση του νόμου για την κύρωση της Σύμβασης του Συμβουλίου της Ευρώπης «για την πρόληψη και την καταπολέμηση της βίας κατά των γυναικών και της ενδοοικογενειακής βίας».
Κι αναρωτιόμαστε…
Μπορεί να αντιμετωπιστεί η βία σε βάρος των γυναικών με ένα συγκεκριμένο νόμο; Πώς μπορεί μια εργαζόμενη ή άνεργη γυναίκα να αντιμετωπίσει την ενδοοικογενειακή βία, τους πολύμορφους οικονομικούς, κοινωνικούς καταναγκασμούς εντός και εκτός της οικογένειας, όταν ΔΕΝ εξασφαλίζονται οι οικονομικές, κοινωνικές προϋποθέσεις για να σταθεί μια γυναίκα ανεξάρτητη, ώστε να μην αναγκάζεται να παραμείνει σε μια βίαιη οικογενειακή ή διαπροσωπική σχέση;
Ούτε μια πρόβλεψη δεν υπάρχει στο πολυσέλιδο κείμενο της Σύμβασης. Αντίθετα, παραβλέπεται το ΣΕ ΠΟΙΕΣ συνθήκες ζουν και εργάζονται οι περισσότερες γυναίκες-θύματα.
Επιπλέον…
Πουθενά δεν αναφέρεται η πολύμορφη βία που ασκείται στις εργαζόμενες από τους επιχειρηματικούς ομίλους. Αντίθετα, αθωώνονται οι πολιτικές της ΕΕ και των κυβερνήσεων, που καταδικάζουν εκατομμύρια γυναίκες στη βία μιας ζωής με τσακισμένα δικαιώματα στην εργασία και τη μητρότητα.
Δεν τρέφουμε αυταπάτες γνωρίζουμε ότι…
Οι κορώνες της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ για την εξάλειψη της βίας, σημαίνει πετσόκομμα από τον κρατικό προϋπολογισμό των κονδυλίων που αφορούν την πρόνοια, την προστασία της μητρότητας. Η κυβέρνηση στηρίζεται αποκλειστικά στα ευρωπαϊκά κονδύλια με “ημερομηνία λήξης” για τη χρηματοδότηση της λειτουργίας των ελάχιστων υπηρεσιών πρόληψης και στήριξης των κακοποιημένων γυναικών.
Αφήνει απλήρωτους για μήνες τους εργαζόμενους στις υπάρχουσες δομές, ενώ σκορπάει απλόχερα χρήματα στην ιδιωτική πρωτοβουλία.
Η σωματική, λεκτική, ψυχολογική ή όποιας άλλης μορφής βία υφίστανται οι εργαζόμενες, οι γυναίκες των λαϊκών οικογενειών ΔΕΝ ΕΜΦΑΝΙΖΕΤΑΙ ΣΤΟ ΚΕΝΟ.
Συμπληρώνει το παζλ της εργοδοτικής επιθετικότητας απέναντι στη μητρότητα, των μισθών πείνας, των εργατικών ατυχημάτων και της εξαντλητικής δουλειάς ή της μακροχρόνιας ανεργίας, των απολύσεων, των πλειστηριασμών της λαϊκής περιουσίας. Βία επίσης αποτελεί ι η κόλαση του πολέμου και της προσφυγιάς.
Καλούμε κάθε μισθωτή, αυτοαπασχολούμενη, άνεργη, νέα γυναίκα να παλέψει μέσα από τη δράση του γυναικείου ριζοσπαστικού κινήματος, διεκδικώντας άμεσα και ουσιαστικά μέτρα ανακούφισης των γυναικών, ιδιαίτερα των θυμάτων βίας.
-
- Διεκδικούμε να δημιουργηθούν κρατικές κοινωνικές υπηρεσίες για την πρόληψη της βίας κατά των γυναικών και τη στήριξη των κακοποιημένων γυναικών, στελεχωμένες με ειδικευμένο προσωπικό με μόνιμη και σταθερή δουλειά, και όχι μέσω ΜΚΟ. Να διευρυνθεί το δίκτυο των ξενώνων για κακοποιημένες γυναίκες με γενναία χρηματοδότηση από τον κρατικό προϋπολογισμό.
- Διεκδικούμε μέτρα στήριξης των άνεργων γυναικών, των γυναικών από μονογονεϊκές και πολύτεκνες οικογένειες, για μόνιμη και σταθερή δουλειά με αξιοπρεπείς μισθούς, πλήρη εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα, για να μπορέσουν οι γυναίκες να σταθούν με αξιοπρέπεια στα πόδια τους και να πάρουν τη ζωή στα χέρια τους.
Καμιά μόνη της!
“Σπάμε” τη βία της βάρβαρης πραγματικότητας στη σύγχρονη εκμεταλλευτική κοινωνία, που έχει πολλά πρόσωπα.
Παλεύουμε οργανωμένα για δημιουργική ζωή με δικαιώματα στην εργασία και τη μητρότητα!
Για μια ζωή χωρίς ανεργία, φτώχεια, βία, εκμετάλλευση και καταπίεση.
Σύλλογος Γυναικών Ν. Τρικάλων, μέλος της ΟΓΕ
