Κύριε, τί ἐπληθύνθησαν οἱ θλίβοντές με; πολλοὶ ἐπανίστανται ἐπ’ ἐμέ· πολλοὶ λέγουσιν τῇ ψυχῇ μου· οὐκ ἔστι σωτηρία αὐτῷ ἐν τῷ Θεῷ αὐτοῦ. Σύ δέ, κύριε, ἀντιλήπτωρ μου εἶ, δόξα μου καὶ ὑψῶν τὴν κεφαλήν μου. Φωνῇ μου πρὸς κύριον ἐκέκραξα, καὶ ἐπήκουσέν μου ἐξ ὄρους ἁγίου αὐτοῦ.
(Ψαλμός Γ΄)
Κύριε, σε πόσο αμέτρητο πλήθος έχουν αυξηθεί οι εχθροί, που με καταθλίβουν! Πολλοί έχουν εξεγερθεί και επαναστατήσει εναντίον μου. Πολλοί είναι εκείνοι, που επιβουλεύονται την ζωή μου και λέγουν: «∆εν υπάρχει πλέον γι’ αυτόν καμιά σωτηρία εκ μέρους του Θεού του».
Εσύ όμως, Κύριε, είσαι ο βοηθός και ο προστάτης μου. Εσύ είσαι η ζωή και η δόξα μου, που θα με δοξάσεις πάλι και θα σηκώσεις ψηλά το κεφάλι μου, ενώ τώρα το κρατώ σκυμμένο από την ντροπή. Κατά το παρελθόν πολλές φορές, με ισχυρή φωνή φώναξα προς τον Κύριο και ζήτησα τη βοήθειά του, και εκείνος με άκουσε από το όρος Σιών, από το άγιο κατοικητήριο αυτού.
Υἱοὶ ἀνθρώπων, ἕως πότε βαρυκάρδιοι; ἵνα τί ἀγαπᾶτε ματαιότητα καὶ ζητεῖτε ψεῦδος; Καὶ γνῶτε ὅτι ἐθαυμάστωσεν κύριος τὸν ὅσιον αὐτοῦ. Κύριος εἰσακούσεταί μου ἐν τῷ κεκραγέναι με πρὸς αὐτόν.
(Ψαλμός ∆΄)
Ω εσείς άνθρωποι, που με εχθρεύεσθε, ως πότε θα έχετε σκληρή την καρδιά σας; Γιατί αγαπάτε να διαδίδετε σε βάρος μου μάταιες και ανυπόστατες κατηγορίες και επιζητείτε πάντοτε νέα ψεύδη εναντίον μου; Μάθετε όμως ότι ο Κύριος κατά θαυμαστό τρόπο με προστάτευσε στο παρελθόν, εμένα τον αφοσιωμένο σε αυτόν. Και τώρα θα εισακούσει ο Κύριος την προσευχή μου, καθώς με όλη την ψυχή μου
κράζω προς αυτόν.
Χριστὸς Ἀνέστη ἐκ νεκρῶν θανάτῳ θάνατον πατήσας καὶ τοῖς ἐν τοῖς μνήμασι ζωὴν χαρισάμενος.
Αν μπορέσεις να δεχτείς το θαύμα πως ο Θεός έγινε άνθρωπος, όλες οι άλλες δυσκολίες είναι μηδαμινές. Ο Θεός κατέβηκε στη γη για να ανέβει ο άνθρωπος. Του άνοιξε τον δρόμο. Τώρα όλα είναι εύκολα. Με την ανάστασή Του νικήθηκε κι ο θάνατος. Έτσι η πίστη του πιστού περιπαίζει τον δαίμονα, τον θάνατο, το κακό, την κάθε μοναξιά.
(Μωυσέως Μοναχού Αγιορείτου)
Προσδοκῶ ἀνάστασιν νεκρῶν. Καί ζωήν τοῦ µμέλλοντος αἰῶνος.
(Από το σύμβολο της Πίστεως)
Η ἐλπίς μου ὁ Πατήρ, καταφυγή μου ὁ Υἱός, σκέπη μου τό Πνεῦμα τό Ἅγιον. Τριάς Ἁγία δόξα σοι.
(Από την ακολουθία του μικρού αποδείπνου)
Εἰς χεῖρας σου, Κύριε, παρατίθημι τήν ψυχήν καί τό σῶμα μου, αὐτός με εὐλόγησον, αὐτός με ἐλέησον, καί ζωήν τήν αἰώνιον χάρισαί μοι.
Μη φοβάσαι. ∆εν είσαι µμόνος αφού είσαι πλάι στον Κύριο και ο Κύριος δίπλα σου. Μη λυπάσαι λοιπόν επειδή αισθάνεσαι μοναξιά στον τόπο σου. Υπήρχαν άνθρωποι ερημίτες που δεν συνάντησαν ανθρώπινο πρόσωπο για χρόνια και όμως δεν έλεγαν πως είναι μόνοι. Αφού ο Θεός ήταν μαζί τους και αυτοί με τον Θεό. Μπορείς να ζήσεις χωρίς κανέναν και χωρίς τίποτα. Χωρίς τον Θεό όμως δεν,μπορείς.
(Αγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς)
Ὅτι παρά σοί πηγή ζωῆς· ἐν τῷ φωτί σου ὀψόμεθα φῶς.
(∆οξολογία)
Όταν πονάς μη περπατάς σε δρόμους πατημένους. ∆ιάλεγε κάποια ερημικά μονοπάτια. Κάτω από ξάστερο ουρανό σε κάμπους ανθισμένους προσευχήσου στου Πλάστη εμπρός τα μάτια. Κι όταν το γλυκοχάραμα ξυπνούν τα ρόδα, οι κρίνοι, θα ιδής πόσο σε γιάτρεψε η προσευχή εκείνη.
(Αγνώστου)
Ἐγώ εἰμι τὸ φῶς τοῦ κόσμου· ὁ ἀκολουθῶν ἐμοὶ οὐ μὴ περιπατήσῃ ἐν τῇ σκοτίᾳ, ἀλλ’ ἕξει τὸ φῶς τῆς ζωῆς.
(Ιωαν. η΄ 12)
Εγώ είμαι το φως του κόσμου. Εκείνος που με ακολουθεί δεν θα περπατήσει στο σκοτάδι αλλά θα έχει το φως της ζωής.
…ἐὰν γὰρ καὶ πορευθῶ ἐν μέσῳ σκιᾶς θανάτου, οὐ φοβηθήσομαι κακά, ὅτι σὺ μετ’ ἐμοῦ εἶ· ἡ ῥάβδος σου καὶ ἡ βακτηρία σου, αὐταί με παρεκάλεσαν.
(Ψαλμός ΚΒ΄)
Ακριβώς, διότι εσύ, Κύριε, είσαι ο στοργικός προστάτης μου και ποιμένας, εάν βαδίσω και περάσω δια μέσου σκοτεινών και απόκρημνων περιοχών και εάν αντικρύσω τον θάνατο, δεν θα φοβηθώ μήπως πάθω κάτι κακό, διότι εσύ θα είσαι µαζί μου. ∆ιότι η ποιμαντική σου ράβδος, η βακτηρία σου, αυτή θα με στηρίζει, θα με εμψυχώνει, θα με παρηγορεί.
Ἐπὶ τοῦ ὄρους μετεμορφώθης, καί ὡς ἐχώρουν οἱ μαθηταί σου, τὴν δόξαν σου, Χριστὲ ὁ Θεός, ἐθεάσαντο· ἵνα, ὅταν σὲ ἴδωσι σταυρούμενον, τὸ μὲν πάθος νοήσωσιν ἑκούσιον, τῷ δὲ κόσμῳ κηρύξωσιν, ὅτι σὺ ὑπάρχεις ἀληθῶς, τοῦ Πατρὸς τὸ ἀπαύγασμα.
Τίς ἡμᾶς χωρίσει ἀπὸ τῆς ἀγάπης τοῦ Χριστοῦ; θλῖψις ἢ στενοχωρία ἢ διωγµὸς ἢ λιμὸς ἢ γυμνότης ἢ κίνδυνος ἢ μάχαιρα; καθὼς γέγραπται ὅτι ἕνεκά σου θανατούμεθα ὅλην τὴν ἡμέραν· ἐλογίσθημεν ὡς πρόβατα σφαγῆς. ἀλλ (ἐν τούτοις πᾶσιν ὑπερνικῶμεν διὰ τοῦ ἀγαπήσαντος ἡμᾶς.
(Προς Ρωμαίους η΄ 35-37)
Ποιος θα μας χωρίσει από την αγάπη του Χριστού; Θλίψη ή στεναχώρια ή διωγμός ή πείνα ή γύμνια ή κίνδυνος ή µαχαίρα; Καθώς είναι γραμμένο, προς χάρη σου θανατωνόμαστε κάθε μέρα· θεωρηθήκαμε σαν πρόβατα προορισμένα για σφαγή. Αλλά σε όλα αυτά είμαστε µε το παραπάνω νικητές διά του Χριστού που μας αγάπησε.
…ἀνδρίζου καὶ ἴσχυε, μὴ φοβοῦ μηδὲ δειλιάσης μηδὲ πτοηθῇς ἀπὸ προσώπου αὐτῶν, ὅτι Κύριος ὁ Θεός σου ὁ προπορευόμενος μεθ (ὑμῶν ἐν ὑμῖν, οὔτε μή σε ἀνῇ, οὔτε μή σε ἐγκαταλίπῃ.
(∆ευτερονόμιο 31:6)
Να είστε λοιπόν ανδρείοι και θαρραλέοι· μη φοβηθείτε, μη δειλιάσετε, μη πτοηθείτε από αυτούς, διότι Κύριος ο Θεός σας, που είναι μαζί σας, προπορεύεται από σας και ούτε προς στιγμή θα σας αφήσει, ούτε, πολύ περισσότερο, ολοτελώς θα σας εγκαταλείψει.
…πᾶσαν τὴν μέριμναν ὑμῶν ἐπιρρίψαντες ἐπ’ αὐτόν, ὅτι αὐτῷ μέλει περὶ ὑμῶν,
(Α΄ Πέτρου ε΄ 7)
Όλη την μέριμνά σας να αναθέσετε σε αυτόν, διότι αυτός ενδιαφέρεται για εσάς.
…καὶ ἐγένετο κύριος καταφυγὴ τῷ πένητι, βοηθὸς ἐν εὐκαιρίαις ἐν θλίψει· καὶ ἐλπισάτωσαν ἐπὶ σὲ οἱ γινώσκοντες τὸ ὄνομά σου, ὅτι οὐκ ἐγκατέλιπες τοὺς ἐκζητοῦντάς σε, Κύριε.
(Ψαλμός Θ΄)
Έτσι ο Κύριος έγινε καταφύγιο για τους φτωχούς και τους αδυνάτους. Βοηθός αυτών την κατάλληλη στιγμή, όταν αυτοί βρίσκονται υπό το κράτος των θλίψεων και αδικιών. Σε σένα, λοιπόν, ας έχουν στηριγμένες τις ελπίδες τους όσοι σε γνώρισαν, γιατί εσύ δεν εγκαταλείπεις ποτέ εκείνους, οι οποίοι με πόθο σε ζητούν και προς σε καταφεύγουν…
Η μετάφραση των αγιογραφικών χωρίων προέρχεται από:
• Καινή Διαθήκη, εκδ. Αποστολικής Διακονίας της Εκκλησίας της Ελλάδος, έκδ. Ζ΄, Αθήνα 2005
• Η Παλαιά Διαθήκη κατά τους Εβδομήκοντα, Κολιτσάρα Ι., εκδ. Αδελφότητος Θεολόγων «Η Ζωή», έκδ. Β’, Αθήνα 1979
