Μπορεί ένας ιδιώτης να υψώσει μαντρότοιχο προς το γείτονα, πάνω από 1,5μ; Όχι βέβαια, διότι ενοχλείται η οπτική του γείτονα.
Μπορεί να σηκώσει κάποιος σε χωριό, οικοδομή τριώροφη; Όχι βέβαια γιατί ο νομοθέτης προβλέπει για την αισθητική του οικισμού.
Μπορεί ο ιδιώτης να παραχωρήσει το χωράφι του για εγκατάσταση βιολογικού καθαρισμού; Όχι βέβαια γιατί υποβαθμίζει τα υπόλοιπα χωράφια.
Μπορεί κάποιος να έχει στο οικόπεδό του, έστω ένα σκύλο που γαυγίζει; Όχι βέβαια γιατί ενοχλούνται ακουστικά οι γείτονες. κλπ, κλπ,…
Μπορεί κάποιος ιδιώτης να εγκαταστήσει ανεμογεννήτριες μέχρι και 100μ ύψος στην ιδιοκτησία του; Βεβαίως και μπορεί λένε οι νομοθέτες μας τα τελευταία χρόνια. Λες και δεν υπάρχει σ΄ αυτήν την περίπτωση, όλο το πλέγμα των συνεπειών. Οπτική – ακουστική – αισθητική και γενικότερη υποβάθμιση.
Ποια άραγε μυστήρια δύναμη είναι αυτή που κρατάει τους νομοθέτες σ΄αυτή την περίεργη άποψη; Γιατί δεν ισχύει και εδώ το παγκόσμιο γνωμικό : «Η ελευθερία του καθενός, σταματάει εκεί που ξεκινάει η ελευθερία του άλλου»;
Αγαπητοί Συνδημότες & όχι μόνο
Με αφορμή το κείμενο που αφορά τις ανεμογεννήτριες στα ορεινά του Δήμου Πύλης, το οποίο αναρτήθηκε σε ηλεκτρονικά μέσα ενημέρωσης τελευταία, έχω να πω:
Αν τελικά εγκατασταθούν (με τη βούλα του Νομοθέτη και του Υπουργείου) οι εξήντα (60) αυτές ανεμογεννήτριες στο συγκεκριμένο κτήμα των ιδιωτών, τότε οποιοσδήποτε επισκέπτης της περιοχής θα ‘χει την ευκαιρία να τις ατενίζει να περιστρέφονται «αγέρωχα», από ολόκληρο το θεσσαλικό κάμπο. Γιατί τα βουνά αυτά είναι πολύ ψηλά και φαίνονται από παντού.
Εννοείται βέβαια ότι κανένας δεν θα θέλει να περιηγηθεί ή να προσεγγίσει αυτά τα βουνά – κορφές με Αιολικά, με ότι αυτό σημαίνει για την επισκεψιμότητα στον ορεινό όγκο μας.
Μέσα από το κείμενο των Προέδρων των Ορεινών Κοινοτήτων προσπαθήσαμε να εκφράσουμε την αγωνία μας και τον προβληματισμό μας για την επιχειρούμενη εγκατάσταση. Καλέσαμε τους ιδιώτες που κατέχουν όλη αυτή την έκταση σε διάλογο στην ουσία, βάζοντας και όσο συναίσθημα μας διακατέχει, μήπως και μπορέσουμε έστω και την ύστατη στιγμή να αποτρέψουμε όλο αυτό το παράλογο σκηνικό. Δεν αμφισβητήσαμε ιδιοκτησίες, δεν εξυβρίσαμε, δεν απειλήσαμε, δεν συκοφαντήσαμε. Γράψαμε απλά αλήθειες, γνωστές σ΄ όλο τον κόσμο. Εκφράσαμε αγανάκτηση, θλίψη και αγωνία. Δηλαδή ότι ακριβώς νιώθουμε. Μακάρι να εισακουσθούμε και οι ιδιώτες τελικά να κατανοήσουν τον προβληματισμό μας.
Είμαι ένας εκ των Προέδρων που συμφώνησαν να αναληφθεί αυτή η πρωτοβουλία για δημοσίευση. Ανέλαβα προσωπικά την ευθύνη της σύνταξης, όπως και της αποστολής αυτού του κειμένου, έχοντας υπ’ όψη μου την γνωστή καθολική εναντίωση των Προέδρων της περιοχής, όπως και των κατοίκων αυτής, προς τις ανεμογεννήτριες. Γνωρίζοντας την περιοχή μας και τους ανθρώπους της, επικοινώνησα με όλους τους Προέδρους του ορεινού όγκου, οπότε πήρα σχεδόν από όλους, την συγκατάθεσή τους για τη δημοσίευση του κειμένου, τουλάχιστον ως προς το βασικό νόημα που έχει να κάνει με το μεγάλο ΟΧΙ στις Ανεμογεννήτριες (όπως είναι και ο τίτλος) και με την καθολική άρνηση να τοποθετηθούν σ’ οποιοδήποτε βουνό-κορφή, των ορίων του Δήμου Πύλης.
Λογικό βέβαια είναι να υπάρχουν και κάποιες διαφορετικές ή αντίθετες απόψεις από κάποιους είτε ιδιώτες είτε φορείς είτε απλούς ανθρώπους. Οι απόψεις όλων μας είναι σεβαστές και ο διάλογος επίσης.
Η κοινωνία μας, προκειμένου να διαμορφώσει την άποψή της και να εκφραστεί κι αυτή με τη δύναμή που διαθέτει, ως προς κάποιες κατευθύνσεις, έχει ανάγκη να ακούσει και να διαβάσει. Οπότε καλό θα ήταν, ο καθένας μας να καταθέτει τις απόψεις του.
Ελπίζω μέσα από την πρωτοβουλία αυτή των Προέδρων, να βοηθήσαμε την κοινή γνώμη. Όπως επίσης και να προβληματίσαμε τους ιδιώτες επενδυτές. Οπότε το λόγο έχει η κεντρική εξουσία και οι νομοθέτες της. Δεν μπορεί μια επένδυση κέρδους να υποβαθμίζει τόσο άδικα τον τόπο μας.
Ένα μεγάλο ευχαριστώ προς όλους τους Προέδρους των Κοινοτήτων του ορεινού όγκου του Δήμου Πύλης, όπως και στους Προέδρους των Συλλόγων που συμπαρατάχθηκαν με τη βασική αποστολή και το μήνυμα που θέλησε να εκπέμψει αυτό το κείμενο.
Σαν παλιός αυτοδιοικητικός, επιμένω και θεωρώ ότι η ομοφωνία και ομοψυχία σε βασικά προβλήματα της περιοχής μας είναι το μεγαλύτερο ζητούμενο. Μόνο έτσι θα μπορούσαμε να αποφύγουμε όλες τις Βίαιες και Άναρχες Παρεμβάσεις που έγιναν ή θα γίνουν σ’ αυτόν τον υπέροχο τόπο.
Γιώργος Αναγνώστου – Μαθηματικός
Πρώην Πρόεδρος Κοινότητας Παραμέρου
Πρώην Δημοτικός Σύμβουλος Δήμου Πινδέων
24 συνεχόμενα χρόνια υπηρέτης της Τοπικής Αυτοδιοίκησης
Μόνιμος κάτοικος Παραμέρου
Φωτό: B2Green
