κ. πρόεδρε της κοινότητας Μυροφύλλου Τρικάλων,
Για τον πλάτανο του χωριού σας και την τύχη του δεν χρειάζονται, όπως γράφετε στο απαντητικό δημοσίευμά σας, «κρυπτόμενοι» πληροφοριοδότες (πληροφορητές, νομίζω, θα ήθελες να πεις), γιατί έχουν γραφτεί στο διαδίκτυο πάρα πολλά, και φυσικά όχι μόνο από Μυροφυλλίτες και με πολλές λεπτομέρειες που δεν υπάρχει ανάγκη να αναζητήσει κανείς αυτή τη μέθοδο που υπαινίσσεσαι. Άλλωστε, η δημοσιογραφία μου τόσων ετών δεν υιοθετεί τέτοιου είδους μαρτυρίες και γραφές. Αλλά για το συγκεκριμένο υπεραιωνόβιο πλάτανο, μνημείο της φύσης και της τοπικής ιστορίας, δεν υπάρχει ανάγκη για άλλους μάρτυρες πέρα από τις εικόνες-φωτογραφίες που είναι αδιάψευστος μάρτυρας για να συνηγορήσουν τα γραφόμενά μου. Αυτές, οι φωτογραφίες και με τη συνηγορία της ιστορίας του ζητήματος από το 2014, όπως γράφτηκε, δεν πείθουν ότι επρόκειτο για ένα επικίνδυνο δέντρο και μάλιστα πλάτανο και δεν σας δικαιολογούν που δεν ξέρω πώς συνηγορήσατε και επιτρέψατε να τον κόψουν, χωρίς κάποια έστω ύστατη προσπάθεια διάσωσής του, επέμβαση που δεν νομίζω πάλι ότι την χρειαζόταν για την ώρα ανάγκη αυτός ο κατάγερος πλάτανος. Ο κορμός και τα κλωνάρια του τα είδαμε κατακόκκινα με καμιά πιθανότητα επικινδυνότητας, κάτι που δεν έδειξε κιόλας ο πλάτανος τα τελευταία χρόνια που ανέκυψε το θέμα.
Φυσικά και δεν πείθουν οι αριθμοί και οι πλειοψηφίες που σχηματίζονται κάθε φορά, όπως αυτές ξέρουμε ότι σχηματίζονται και νομιμοποιούν τις πράξεις χωρίς και να τις ηθικοποιούν. Το νόμιμο δεν είναι πάντα και ηθικό. Η αριθμητική νομιμότητα που δικαιολογεί στο τέλος κατά την άποψή σου μια δημοκρατική επίφαση δεν εξασφαλίζει γι’ αυτούς που αποφασίζουν, ψηφίζουν και υπογράφουν τέτοιες πράξεις ασέβειας προς τη φύση, την ιστορία και τον πολιτισμό. Το αν πήγατε χωρίς άδεια εν μέσω απαγορευτικού την άνοιξη να τον κόψετε, το αν εξασφαλίσατε τώρα άδεια και τον κόψατε πάλι μέσα σε περίοδο απαγορεύσεων και χωρίς τη δυνατότητα παρουσίας των χωριανών σου μικρή ίσως σημασία έχει μπροστά στη μεγάλη ζημιά που έγινε. Γιατί όποιος δεν φροντίζει τη μνήμη, την ιστορία, όποιος δεν αντιμετωπίζει με ευαισθησία τέτοιου είδους φυσικά και ιστορικά μνημεία αιώνων και δεν αφουγκράζεται τη σημασία που έχουν αυτά για τους ανθρώπους όχι μόνο αυτού του τόπου αλλά χωρίς περίσκεψη τα κάνει καυσόξυλα για τη φωτιά πρέπει να μάθει ότι αφανίζει τους ίδιους τους ανθρώπους από τον τόπο τους. Ναι! να βλέπουμε, όπως γράφεις, το φεγγάρι, αλλά θα μας εγκαταλείψει και αυτό αν μείνει μόνο του.
Θα ήσουν, όμως, πειστικότερος και όχι μόνο από δημοσιογραφική δεοντολογία, αν αντί να γράφεις για πράγματα που εγώ δεν σχολίασα στο δημοσίευμά μου, όπως τσίγκινες κατασκευές, παιδικές χαρές, σπίτια, πλατείες, ετοιμότητα σε εμπόδια κτλ, αν λοιπόν έδινες στη δημοσιότητα την απόφαση του Δασαρχείου Τρικάλων την οποία επικαλείσαι, την ανάθεση του Δήμου Πύλης στον καθηγητή με τα στοιχεία που του έθεσαν υπόψη του και την απάντησή του, καθώς και την εισήγηση της τοπικής κοινότητας Μυροφύλλου και της αρμόδιας υπηρεσίας του Δήμου Πύλης μαζί με το σκεπτικό της απόφασης του Δημοτικού Συμβουλίου και την άδεια από την αρμόδια υπηρεσία για την κοπή του πλατάνου, ώστε να κάνουμε μια σύγκριση των γραφομένων με την πραγματική κατάσταση που όλοι είδαμε στο σώμα και τα πλευρά του πλατάνου. Τώρα, τα δογματικά που χρησιμοποιείς: «κόπηκε γιατί έπρεπε να κοπεί», γιατί τώρα «εκδόθηκαν νόμιμα όλα τα παραστατικά» αυτά δεν απαντούν επί της ουσίας που είχε το δημοσίευμά μου ούτε δικαιολογούν την πρεμούρα της κοπής του και ούτε αποκαθιστούν τα πράγματα.
Θα μπορούσα να παραθέσω χιλιάδες παραδείγματα περιπτώσεων πλατάνων ανά την Ελλάδα και όχι μόνο ή και άλλων ακόμη δέντρων σε πάρα πολύ χειρότερη κατάσταση από τον συγκεκριμένο πλάτανο και χωρίς το μέγεθος της ιστορίας και της σημασίας του δικού σας πλατάνου που δέχτηκαν τη φροντίδα των ανθρώπων και των υπηρεσιών και διατηρήθηκαν στη ζωή χωρίς κανένα κίνδυνο. Η φύση εκδικείται όταν την πληγώνεις και όχι όταν την φροντίζεις. Αλήθεια, από όσο γνωρίζω είσαι στην τοπική αυτοδιοίκηση πάρα πολλά χρόνια, η υπηρεσία του Δήμου από όταν ανέκυψε το πρόβλημα της απομάκρυνσής του έλαβε κάποια μέριμνα μήπως και παραταθεί η ζωή του; Εσείς κ. πρόεδρε, το προτείνατε; Ή το εκτελέσατε μόνο. Αυτό θα είχε νόημα να γράψετε στην απάντησή σας. Κλείνοντας θα ήθελα να πω ακόμη πως δεν ονόμασα κανέναν καθηγητή «τυχάρπαστο», αλλά και δεν νομίζω ότι χωρίς να δει κανείς το δέντρο από κοντά και να έχει μια άμεση εικόνα για την κατάστασή του μπορεί να συνηγορήσει στέλνοντας ένα μέηλ στις υπηρεσίες, για να έχουν αυτές ένα άλλοθι στις ενέργειές τους. Φαντάζομαι βλέποντας ο καθηγητής του ΑΠΘ τις φωτογραφίες του ξαπλωμένου πλατάνου στην πλατεία και την τύχη του σε καυσόξυλα δεν θα εξακολουθήσει να έχει την ίδια άποψη, γιατί, προφανώς, εκτίθεται.
Καλή αντάμωση όταν περάσει το κακό στην πλατεία!
Ηλίας Γ. Προβόπουλος
