Με απόφαση – οδηγό, το Μονομελές Πρωτοδικείο Αθηνών αναφέρεται στην περίπτωση συμβασιούχων που εργάζονταν στο Λαϊκό Νοσοκομείο Αθηνών και οι οποίοι είχαν προσληφθεί με συμβάσεις ορισμένου χρόνου, οι οποίες είχαν υποστεί συνεχείς και επανειλημμένες ανανεώσεις.
Η απόφαση ορίζει ξεκάθαρα ότι οι συμβάσεις αυτές, «υπέκρυπταν συμβάσεις εξαρτημένης εργασίας, που εξυπηρετούσαν πάγιες και διαρκείς ανάγκες του Νοσοκομείου σε βοηθητικό προσωπικό, στα πλαίσια της παροχής υπηρεσιών που συνδέονταν με την ομαλή και σωστή λειτουργία, που χρειάζεται και απαιτείται για ένα νοσηλευτικό ίδρυμα»
Πρόκειται για εργαζόμενους στον τομέα της παροχής υπηρεσιών καθαριότητας.
Όπως τονίζει η απόφαση, «εάν είχαν προσληφθεί για έκτακτες ανάγκες, θα υπήρχε σίγουρα ένας αριθμός μόνιμου προσωπικού, ο οποίος θα κάλυπτε τις τακτικές ανάγκες του Νοσοκομείου», κάτι που δεν συνέβαινε.
Όπως επισημαίνει ο γνωστός δικηγόρος – εργατολόγος, Λουκάς Αποστολίδης «οι δικαστές οφείλουν να κρίνουν παρόμοιες υποθέσεις στη βάση της ευρωπαϊκής νομοθεσίας – οδηγίας, καθώς και της εθνικής, για την καταστρατήγηση των προστατευτικών διατάξεων των εργαζομένων, ιδιαίτερα σε περιβάλλον ανθυγιεινό και με δύσκολες συνθήκες εργασίας».
Υπενθυμίζεται ότι υπάρχουν εργαζόμενοι, που δούλευαν με συμβάσεις ορισμένου χρόνου, περισσότερα από τέσσερα έτη.
