Η περιοχή ένθεν και ένθεν του Αιγαίου τον τελευταίο καιρό βιώνει μια πρωτόγνωρη κατάσταση. Φοβερό σεισμό η εξ ανατολών που άφησε πίσω του πάνω από 40.000 νεκρούς συν τους τραυματίες και τους ξεσπιτωμένους. Τρομακτικό σιδηροδρομικό δυστύχημα η εκ δυσμών που μετράει 57 νεκρούς συν τους τραυματίες. Αυτό το δίδυμο κακό χτυπάει για δεύτερη φορά τις δύο χώρες, η πρώτη ήταν το 1999 με τους σεισμούς σε Τουρκία και Ελλάδα. Φυσικά, περισσεύει ο θρήνος και η οργή και η κατακραυγή.
Και όμως, μέσα σ’ αυτόν τον αβάσταχτο πόνο εμφανίστηκαν στο προσκήνιο οι αξίες του ελληνικού λαού. Άνοιξαν οι καρδιές και ξεπήδησαν η ανθρωπιά, η αλληλεγγύη, η αγάπη, ο αλτρουισμός, το ενδιαφέρον για τον διπλανό. Αμέσως μετά την γνωστοποίηση του σεισμού στην Τουρκία Έλληνες διασώστες μετέβησαν επί τόπου και με υπεράνθρωπες προσπάθειες διέσωσαν αρκετές ανθρώπινες ζωές. Παράλληλα η Ελλάδα απέστειλε δεκάδες τόνους με τρόφιμα, νερά, σκεπάσματα, φάρμακα και άλλα χρειαζούμενα στις πληγείσες περιοχές.
Από την άλλη μεριά, μόλις έγινε γνωστό το δυστύχημα στα Τέμπη δεκάδες διασώστες προσέτρεξαν μέσα στα άγρια μεσάνυχτα για να βγάλουν από τα συντρίμμια τους άτυχους επιβάτες. Παράλληλα, κινητοποιήθηκαν σε χρόνο ρεκόρ γιατροί και νοσηλευτές στα νοσοκομεία της Λάρισας και της Θεσσαλονίκης για να υποδεχτούν και να περιποιηθούν τους τραυματίες.
Εντυπωσιάζει το γεγονός ότι νεαροί επιβάτες που βρίσκονταν στα πίσω βαγόνια και δεν είχαν τραυματιστεί βοήθησαν άλλους συνεπιβάτες τους να κατέβουν από τα παράθυρα αφού έσπασαν τα τζάμια. Άλλοι πάλι έσπευσαν μέσα στο σκοτάδι και παρά το σοκ που υπέστησαν στα μπροστινά βαγόνια που καίγονταν και κάπνιζαν και με κίνδυνο της ζωής τους έβγαλαν τραυματίες από τα βαγόνια.
Ακόμα πιο εντυπωσιακό όμως είναι το γεγονός ότι στην κεντρική πλατεία της Λάρισας σχηματίστηκαν μεγάλες ουρές από ανθρώπους που περίμεναν υπομονετικά για να προσφέρουν αίμα για τους τραυματισμένους. Ανακοινώθηκε ότι συγκεντρώθηκαν πάνω από 8.500 φιάλες αίματος. Επίσης, στο νοσοκομείο των Τρικάλων μετέβησαν πολλοί άνθρωποι και έδωσαν αίμα.
Μέσα στη μαυρίλα και στον πόνο που διακατέχει όλους μας αυτές τις ημέρες το φιλότιμο και οι άλλες αρετές του Έλληνα δηλώνουν το παρόν. Ευτυχώς δεν μας εγκατέλειψαν ακόμα…
Κωνσταντίνος Δ.Ρίζος
