Την Παρασκευή, 26 Απριλίου 2024, πραγματοποιήθηκε εκπαιδευτική εκδρομή μαθητών της Β ́ Γυμνασίου του 9ου Γυμνασίου Τρικάλων στην Καστοριά, στα πλαίσια εγκεκριμένων από τη ΔΔΕ Τρικάλων συνεργαζόμενων προγραμμάτων Αγωγής υγείας «Η υγιεινή διατροφή δίνει φωνή στη σωματική και πνευματική ζωή» και Πολιτιστικών «Συνομιλώντας με το παρελθόν -μύθοι και παραδόσεις». Συντονίστριες των δύο προγραμμάτων είναι αντίστοιχα η κα Ντάνα Ειρήνη (Χημικός) και η κα Τσιουμπέκου Σοφία (Αγγλικής γλώσσας). Συνεργάτες η κα Γαρδίκα Μαρία (Φυσικός) και η κα Καμπλιώνη Αρετή (Φιλόλογος). Στην εκδρομή συνόδευσαν οι κυρίες Ντάνα Ειρήνη, Γαρδίκα Μαρία και Καμπλιώνη Αρετή.
Αρχικά επισκεφτήκαμε τον Λιμναίο οικισμό στο Δισπηλιό. Πρόκειται για έναν από τους παλαιότερους και πιο σημαντικούς νεολιθικούς λιμναίους οικισμούς σε ολόκληρη την Ευρώπη. Το Ανοιχτό Μουσείο Δισπηλιού, μας ταξίδεψε στον χρόνο και μας έδωσε μια ιδέα για το πώς έμοιαζε ένα νεολιθικό χωριό δίπλα στη λίμνη περίπου 7.500 χρόνια πριν. Η αναπαράσταση του ήταν άμεση, απτή και βιωματική, βασισμένη πάντα στα πορίσματα της αρχαιολογικής έρευνας. Έτσι αντιληφθήκαμε τον τρόπο με τον οποίο οι άνθρωποι της εποχής εκείνης ζούσαν, έβρισκαν την τροφή τους, μαγείρευαν και αποθήκευαν το πλεόνασμά της.
Επόμενος σταθμός μας ήταν η «Σπηλιά του Δράκου». Ένα φυσικό σπήλαιο με την είσοδό του στις όχθες της πανέμορφης λίμνης Ορεστιάδας της Καστοριάς. Οι σταλακτίτες και σταλαγμίτες διαφόρων σχημάτων οι οποίοι στολίζουν τις 10 μικρές και μεγάλες αίθουσες του σπηλαίου, καθώς και οι 7 υπόγειες λίμνες, μας πρόσφεραν μια μοναδική εμπειρία ανεξίτηλης ομορφιάς και διέγειραν την φαντασία μας, ακούγοντας ταυτόχρονα το μύθο του δράκου του σπηλαίου σύμφωνα με τον οποίο στη σπηλιά υπήρχε χρυσωρυχείο που το φυλούσε ένας δράκος.
Στη συνέχεια περπατώντας στην όχθη της λίμνης σε μια όμορφη τοποθεσία με αιωνόβια πλατάνια, συναντήσαμε τη Μονή της Παναγίας της Μαυριώτισσας που είναι αφιερωμένη στην Κοίμηση της Θεοτόκου. Πρόκειται για μια Μονή που ιδρύθηκε πιθανότατα τον 11ο αιώνα, με εξαιρετικές τοιχογραφίες τόσο στο εσωτερικό όσο και στο εξωτερικό τμήμα της και διαδραμάτισε σπουδαίο ρόλο σε όλες τις φάσεις της ιστορίας της περιοχής, συμβάλλοντας κυρίως στην πνευματική ζωή του τόπου.
Δεν θα μπορούσαμε όμως να μην περπατήσουμε στα λιθόστρωτα στενά της παραδοσιακής πόλης. Έτσι ξεκινώντας από την νότια παραλία, όπως την ονομάζουν οι ντόπιοι, περνώντας από την συνοικία του Ντολτσό, φτάσαμε στο Απόζαρι και στη βόρια παραλία. Στη διαδρομή αυτή θαυμάσαμε τα επιβλητικά αρχοντικά της. Άλλα νεοκλασικά κι άλλα πιστά στην τοπική μακεδονίτικη αρχιτεκτονική και τη λαϊκή Τέχνη ανήκαν στην πλειονότητά τους σε πλούσιους εμπόρους και βιοτέχνες της γούνας και είναι αδιάψευστοι… μάρτυρες της οικονομικής άνθισης, τότε που οι γουνοποιοί επέκτειναν τις δραστηριότητές τους έξω από τη χώρα. Σήμερα πολλά από αυτά έχουν εγκαταλειφθεί κι άλλα έχουν μετατραπεί σε μουσεία. Ανάμεσά τους, δεκάδες βυζαντινές εκκλησίες με πλούσιο ιστορικό φορτίο. Στα στενά δρομάκια της πόλης απλώνεται επίσης μια περήφανη γαστρονομική παράδοση, με τα όσπρια, το κρέας και τα γλυκά κουταλιού.
Δεν έπαψε όμως κάθε στιγμή να μας εντυπωσιάζει η όψη της λίμνης με την πόλη να καθρεφτίζεται πάνω της, με τους ψαράδες, τους πελεκάνους, τι πάπιες και τα υπόλοιπα πουλιά. Έχει τόσα πολλά να σου χαρίσει αυτή η πόλη απλά και μόνο κοιτώντας τη λίμνη της. Μοναδικό φυσικό τοπίο! Έτσι η εκδρομή μας τελείωσε με πολύ όμορφες εντυπώσεις, τόσο από το φυσικό κάλλος της πόλης και της λίμνης, όσο και από την ιστορία της, αλλά και τη γαστρονομία της.
Οι συνοδοί της εκδρομής συγχαίρουν για ακόμα μία φορά όλους τους μαθητές και τις μαθήτριες για την άψογη συμπεριφορά τους και εύχονται και σε μελλοντικές εποικοδομητικές συνεργασίες!
