Παρουσιάζει Ο Δρ. Θεόδωρος Κ. Γκαλέας
Ο κορυφαίος γενετιστής των ΗΠΑ που μεταστράφηκε στον Χριστιανισμό, απορρίπτοντας τον αγνωστικισμό και την αθεῒα. Ο Dr Frnacis Collins ήταν ο επικεφαλής του κρατικού ερευνητικού προγράμματος των ΗΠΑ, ο οποίος ολοκλήρωσε τη μελέτη-χαρτογράφηση του ανθρώπινου γονιδιώματος από το 1993 μέχρι το 2003. Ένα σχέδιο που απαίτησε επένδυση εκατομμυρίων ωρών εργασίας, 2000 διακεκριμένους επιστήμονες από όλο τον κόσμο και εγκαταστάσεις/εξοπλισμό υψίστης τεχνολογίας. Από το 2003 ο οργανισμός συνεχίζει τη λειτουργία του με παρόμοια προγράμματα. Το 2009, ο Francis Collins γίνεται διευθυντής του Εθνικού Ινστιτούτου Υγείας των ΗΠΑ (με χιλιάδες εργαζόμενους και προϋπολογισμό εκατοντάδες τρισεκατομμύρια δολάρια). Έχει βραβευθεί με ύψιστες διακρίσεις. Έγραψε το βιβλίο «Η Γλώσσα του Θεού». Νεότερος, υπήρξε αγνωστικιστής και στη συνέχεια άθεος που όμως μεταστράφηκε σε πιστό χριστιανό μετά από πολυετή αναζήτηση.
Στο βιβλίο του, «Η Γλώσσα του Θεού», με λεπτομέρειες και επιστημονική τεκμηρίωση για το χάσμα ανάμεσα στην επιστήμη και την πίστη, δίνει απάντηση στα μεγάλα ερωτήματα της ανθρώπινης ύπαρξης, εξηγεί την πίστη του ανθρώπου στην επιστήμη αλλά και στον Θεό, τι είναι αγνωστικισμός, τι είναι αθεϊσμός και απορρίπτει με επιχειρήματα τη θεωρία της εξέλιξης του Δαρβίνου. Ενώνει την επιστήμη με τη θρησκεία χωρίς να παραμερίζει η μία την άλλη. Ο Θεός δεν φοβάται την επιστήμη και η επιστήμη στηρίζεται στον Θεό, ψάχνει και αναζητά την Αλήθεια και τη βρίσκει.
Από το βιβλίο του Francis Collins, «Η Γλώσσα του Θεού», Εκδόσεις Παπαζήση, δεν μπορώ να ξεχωρίσω κάποιο απόσπασμα πιο αξιόλογο από τα άλλα. Έτσι, επιλέγω ένα στην τύχη και ίσως, κάποιοι, διαβάζοντάς το, θελήσετε να γνωρίσετε και τα υπόλοιπα. Τότε, δεν έχετε παρά να το προμηθευθείτε.
«Προσπάθησα να ακολουθήσω μια θεραπεία διαθέτοντας περισσότερο χρόνο για αυτοεξέταση και προσευχή. Αλλά αυτές οι προσπάθειες αποδείχθηκαν πολύ σκληρές και ανααποτελεσματικές, αποτυγχάνοντας να με κάνουν να ξεπεράσω το χάσμα που μεγάλωνε ανάμεσα στη συναίσθηση της ατέλειάς μου και της τελειότητας του Θεού. Μέσα σ’ αυτό το σκοτάδι που βάθαινε ήλθε το πρόσωπο του Ιησού Χριστού.
Ήταν ένας άνθρωπος που δεν ισχυριζόταν απλά ότι γνωρίζει τον Θεό, ισχυριζόταν ότι είναι ο Θεός. Κανένα άλλο πρόσωπο σε καμία άλλη θρησκεία δεν βρήκα που να κάνει τέτοιον υπερβολικό ισχυρισμό. Ισχυρίσθηκε επίσης ότι μπορούσε να συγχωρεί τις αμαρτίες, πράγμα που φαινόταν και συναρπαστικό και άκρως σκανδαλιστικό. Ήταν ταπεινός και γεμάτος αγάπη, έλεγε λόγια μεγάλης σοφίας και ωστόσο καταδικάστηκε σε θάνατο πάνω στον σταυρό από αυτούς που τον φοβούνταν. Το άλλο σκανδαλώδες πράγμα που λένε οι αυτόπτες μάρτυρες της Καινής Διαθήκης γι’ Αυτόν, και που οι Χριστιανοί φαινόταν να έχουν ως κεντρικό αξίωμα της πίστης τους, είναι ότι αυτός ο καλός άνθρωπος αναστήθηκε εκ νεκρών. Για ένα επιστημονικό μυαλό αυτό ήταν δύσκολο υλικό. Αλλά, από την άλλη μεριά, αν ο Χριστός ήταν πραγματικά ο Υιός του Θεού, όπως κατηγορηματικά ισχυριζόταν, τότε ασφαλώς, από όλους όσοι βάδιζαν στη Γη, Αυτός μπορούσε να αναστέλλει τους νόμους της φύσης, αν ήθελε να το κάνει αυτό για να πραγματοποιήσει έναν πιο σπουδαίο σκοπό. Για μένα η εξήγηση ήταν ότι η πίστη στον Θεό απαιτούσε ένα είδος θανάτου του εγωισμού για να ξαναγεννηθώ ως μια νέα δημιουργία. Η Σταύρωση και η Ανάσταση παρουσιάζονταν σαν η πραγματική λύση για το χάσμα ανάμεσα στο Θεό και σ’ εμένα, ένα χάσμα που μπορούσε να γεφυρωθεί από το πρόσωπο του Ιησού Χριστού. Όσο περισσότερο διάβαζα βιβλικές και μη βιβλικές διηγήσεις για τα γεγονότα της Παλαιστίνης του 1ου αιώνα τόσο έκπληκτος έμενα από την ιστορική μαρτυρία για την ύπαρξη του Ιησού Χριστού. Πρώτα πρώτα τα Ευαγγέλια του Ματθαίου, Μάρκου, Λουκά και Ιωάννη γράφτηκαν μόνο λίγες δεκαετίες μετά το θάνατο του Χριστού. Η μαρτυρία για την αυθεντικότητα των τεσσάρων Ευαγγελίων αποδεικνύεται πολύ ισχυρή από την ανακάλυψη πολύ παλαιών χειρογράφων. Επιπλέον μη Χριστιανοί ιστορικοί του 1ου αιώνα, όπως ο Ιώσηπος, μαρτυρούν για έναν Ιουδαίο προφήτη που σταυρώθηκε από τον Πόντιο Πιλάτο γύρω στο 33 μ. χ. Έγραψε ένας σοφός: «Η ιστορικότητα του Χριστού είναι τόσο βέβαιη για έναν απροκατάληπτο ιστορικό όσο και η ιστορικότητα του Ιουλίου Καίσαρα». Έτσι η αυξανόμενη μαρτυρία γι’ αυτό το μοναδικό άτομο, που έδειχνε να αντιπροσωπεύει τον Θεό που αναζητούσε τον άνθρωπο (ενώ σε πολλές άλλες θρησκείες φαινόταν να είναι ο άνθρωπος σε αναζήτηση του Θεού) αποτέλεσε μια ακαταμάχητη περίπτωση. Δεν επιδιώκω λέγοντας αυτή την ιστορία να ευαγγελισθώ ή να προσηλυτίσω. Κάθε άνθρωπος πρέπει να κάνει τη δική του αναζήτηση για πνευματική αλήθεια. Αν ο Θεός είναι αληθινός, θα βοηθήσει. Μονοθεΐα και πολυθεΐα δεν μπορούν να είναι και οι δύο σωστές. Κατά τη δική μου αναζήτηση ο Χριστιανισμός μου έδωσε αυτόν τον ειδικό ήχο της αιώνιας αλήθειας. Αλλά εσείς μπορείτε να κάνετε τη δική σας αναζήτηση».
«Ζητήστε και θα βρείτε Η επιστήμη νομιμοποιείται μόνο να ερευνά το φυσικό κόσμο είτε ανιχνεύοντας τη δομή του ατόμου, τη φύση του σύμπαντος είτε την ακολουθία του DNA στο ανθρώπινο γονίδιο. Ωστόσο, δεν είναι ο μόνος δρόμος της γνώσης. Η θρησκευτική κοσμοθεωρία προσφέρει έναν άλλο δρόμο για να βρούμε την αλήθεια για τα φυσικά φαινόμενα. Ναι, μπορεί πειράματα να αποτυγχάνουν θεαματικά, ερμηνεία πειραμάτων μπορεί να είναι σφαλερή και η επιστήμη μπορεί να κάνει λάθη. Αλλά ο χαρακτήρας της επιστήμης είναι αυτοδιορθωτικός. Καμία μεγάλη πλάνη δεν μπορεί να παραμείνει για πολύ καιρό μπροστά στην προοδευτική αύξηση της γνώσης.
Η επιστήμη δεν είναι ο μόνος δρόμος της γνώσης. Η θρησκευτική κοσμοθεωρία προσφέρει έναν άλλο δρόμο για να βρούμε την αλήθεια. Οι επιστήμονες που το αρνούνται θα πρέπει να τους συστηθεί να εξετάσουν τα όρια των εργαλείων τους, όπως παριστάνονται σε μια παραβολή που είχε πει ο αστρονόμος Arthur Eddington. Περιέγραψε έναν άνθρωπο που ξεκίνησε να μελετήσει τη ζωή στο βάθος της θάλασσας χρησιμοποιώντας ένα δίχτυ που τα μάτια του είχαν μέγεθος τριών ιντσών. Αφού έπιασε πολλά και θαυμάσια πράγματα συμπέρανε ότι δεν υπάρχουν ψάρια του βυθού της θάλασσας μικρότερα σε μήκος από τρεις ίντσες. Εάν χρησιμοποιούμε το επιστημονικό δίχτυ για να συλλάβουμε τη δική μας εκδοχή για την αλήθεια, δεν πρέπει να μας εκπλήσσει το γεγονός ότι αυτό δεν συλλαμβάνει την πραγματικότητα του πνεύματος.
Μια έκκληση προς τους πιστούς Αν πιστεύετε στον Θεό και διαλέξατε αυτό το βιβλίο γιατί ανησυχούσατε μήπως η επιστήμη υπονομεύει την πίστη προωθώντας μια αθεϊστική κοσμοθεωρία, ελπίζω να είστε καθησυχασμένος από τη δυνατότητα αρμονίας μεταξύ πίστης και επιστήμης. Οι πιστοί πρέπει να ζητούν να βρίσκονται στην πρωτοπορία μεταξύ αυτών που επιδιώκουν καινούργιες γνώσεις. Οι πιστοί θα κάνουν καλά να ακολουθήσουν την προτροπή του Κοπέρνικου που είδε την ανακάλυψη ότι η Γη περιστρέφεται γύρω από τον Ήλιο ως μια ευκαιρία για να δοξάσουμε μάλλον και όχι να υποτιμήσουμε το μεγαλείο του Θεού.
Μια έκκληση προς τους επιστήμονες Από το άλλο μέρος αν είστε ένας που εμπιστεύεται τις μεθόδους της επιστήμης αλλά παραμένετε σκεπτικιστής ως προς την πίστη, τώρα είναι μια καλή στιγμή να ρωτήσετε τον εαυτό σας ποια εμπόδια βρίσκονται στο δρόμο σας προς την αναζήτηση μιας αρμονίας ανάμεσα σε αυτές τις κοσμοθεωρίες.
Έχετε ανησυχήσει ότι η πίστη στον Θεό απαιτεί μια πτώση στον παραλογισμό, έναν συμβιβασμό της λογικής ή ακόμη μια διανοητική αυτοκτονία;
Σας έχει απωθήσει η υποκριτική συμπεριφορά αυτών που παριστάνουν τους πιστούς; Έχετε υπόψη σας ότι το καθαρό νερό της πνευματικής αλήθειας μεταφέρεται σ’ αυτά τα σκουριασμένα δοχεία που λέγονται ανθρώπινα όντα κι έτσι δεν πρέπει να εκπλήσσει το ότι μερικές φορές αυτές οι θεμελιώδεις πίστεις μπορεί να διαστρέφονται σημαντικά. Μη στηρίζετε, λοιπόν, την εκτίμησή σας για την πίστη σε ό,τι βλέπετε στη συμπεριφορά συγκεκριμένων ανθρώπων ή της οργανωμένης θρησκείας. Αντίθετα, στηριχθείτε στις αιώνιες πνευματικές αλήθειες που προσφέρει η πίστη.
Σας στενοχωρεί κάποιο φιλοσοφικό πρόβλημα με την πίστη, όπως γιατί ένας αγαθός Θεός επιτρέπει να υποφέρουμε; Παραδεχθείτε ότι ένα μεγάλο μέρος από τα βάσανά μας προέρχεται από τις δικές μας πράξεις ή αυτές των άλλων και ότι σ’ έναν κόσμο όπου οι άνθρωποι έχουν ελεύθερη βούληση αυτό είναι αναπόφευκτο.
Μήπως σας είναι δύσκολο να δεχθείτε ότι τα μέσα της επιστήμης είναι ανεπαρκή για να δώσουν απάντηση σε όλα τα προβλήματα; Από αυτή την άποψη, η παραδοχή της αδυναμίας της επιστήμης να δώσει απαντήσεις σε όλα τα ερωτήματα μπορεί να είναι ένα πλήγμα για την πνευματική μας υπερηφάνεια, αλλά αυτό το πλήγμα πρέπει να το αναγνωρίσουμε, να το χωνέψουμε και να διδαχθούμε από αυτό.
Μήπως αυτή η συζήτηση για πνευματικότητα σας φέρνει σε δύσκολη θέση απλά γιατί η αναγνώριση της πιθανότητας του Θεού μπορεί να θέσει νέες απαιτήσεις στα σχέδια και τις πράξεις της ζωής σας; αναγνωρίζω αυτή την αντίδραση καθαρά από τη δική μου περίοδο της «εκούσιας τυφλότητας», εντούτοις μπορώ να βεβαιώσω ότι μια γνώση της αγάπης και της χάριτος του Θεού δυναμώνει, δεν περιορίζει. Το έργο του Θεού είναι να ελευθερώνει, όχι να φυλακίζει.
Και τελικά, μήπως απλά δεν διαθέσατε τον χρόνο για να μελετήσετε σοβαρά την πνευματική κοσμοθεωρία; Στον σημερινό μας κόσμο πάρα πολλοί από μας τρέχουν από εμπειρία σε εμπειρία, προσπαθώντας να αρνηθούν το ότι είμαστε θνητοί και αναβάλλοντας κάθε σοβαρή απασχόληση με τον Θεό για κάποια μελλοντική στιγμή όπου φανταζόμαστε ότι οι περιστάσεις θα είναι κατάλληλες.
Η ζωή είναι σύντομη. Η αναλογία θανάτων θα είναι ένας για κάθε άνθρωπο για το προβλεπτό μέλλον. Το άνοιγμα του εαυτού μας στην πνευματική ζωή μπορεί να είναι κάτι που θα μας πλουτίσει απερίγραπτα. Ας μην αφήνουμε έξω τη θεώρηση αυτών των αιώνιας σημασίας ερωτημάτων μέχρι που κάποια προσωπική περιπέτεια ή προχωρημένη ηλικία μας αναγκάσει να αναγνωρίσουμε την πνευματική μας φτώχεια.
Ένας τελικός λόγος Είναι καιρός να σημάνουμε μια ανακωχή σ’ αυτόν τον κλιμακούμενο πόλεμο ανάμεσα στην επιστήμη και στη θρησκεία. Ο πόλεμος δεν ήταν ποτέ αναγκαίος. Όπως τόσοι πολλοί κοσμικοί πόλεμοι, αυτός ξεσηκώθηκε και εντατικοποιήθηκε από εξτρεμιστές και των δύο πλευρών που σήμαναν συναγερμούς και προέβλεπαν επικείμενη καταστροφή αν δεν εξαφανιζόταν η άλλη πλευρά. Η επιστήμη δεν απειλείται από τον Θεό, ενθαρρύνεται. Ο Θεός με κάθε βεβαιότητα δεν απειλείται από την επιστήμη. Αυτός την έκανε δυνατή. Λοιπόν, ας αναζητήσουμε μαζί να βρούμε το στέρεο έδαφος για μια, διανοητικά και πνευματικά, ικανοποιητική σύνθεση όλων των μεγάλων αληθειών. Αυτή η αρχαία πατρίδα της λογικής και της λατρείας δεν κινδύνευσε ποτέ να καταρρεύσει. Αυτό δεν θα συμβεί ποτέ. Κάνει νεύμα σε όλους τους ειλικρινείς αναζητητές της αλήθειας να έλθουν να κατοικήσουν εκεί. Απαντήστε σ’ αυτή την κλήση. Αφήστε τις διαμάχες. Οι ελπίδες μας, οι χαρές μας και το μέλλον του κόσμου μας εξαρτώνται από αυτό».
Ευχαριστίες στις Εκδόσεις Παπαζήση που μου έδωσαν την άδεια να αναδημοσιεύσω αυτό το απόσπασμα του έργου.
