του Χαράλαμπου Παπαδόπουλου
Χριστός Ανέστη !
Μέσα στο Ευαγγέλιο υπάρχουν οι απαντήσεις για οτιδήποτε αφορά τη ζωή μας. Γι αυτό μου πέρασε η σκέψη να καθρεφτίσω τη ζωή μας, την δύσκολη περίοδο της καραντίνας, στα λόγια του Χριστού.
«Εγώ ειμί το φως του κόσμου. Ο ακολουθών εμοί ου μη περιπατήσει εν τη σκοτία, αλλ’ έξει το φως της ζωής»(Ιωαν.8,12). Εγώ είμαι το φως όχι μόνο των Ιουδαίων, αλλ’ ολόκληρου του κόσμου. Εκείνος που με ακολουθεί με πλήρη εμπιστοσύνη και ελπίδα και με πρόθυμη υπακοή στα λόγια μου, δεν θα περπατήσει, ούτε θα βρεθεί ποτέ στο σκότος της πλάνης και της αμαρτίας, αλλά θα έχει μέσα του το ζωηφόρο και πνευματικό φως, που προέρχεται από την αληθινή ζωή, τον Θεό (ερμηνεία Τρεμπέλα).
Κλειστήκαμε λοιπόν στα σπίτια μας κοντά δυο μήνες και οι ειδήσεις της τηλεόρασης έγραψαν ρεκόρ τηλεθέασης. Γιατί ; Επειδή οι περισσότεροι από εμάς αναζητήσαμε από τα ΜΜΕ εναγωνίως το φως, την πληροφόρηση, την ενημέρωση, την καθοδήγηση στα πρωτόγνωρα που ζούσαμε. Βλέπετε τι εύκολα που ξεχνάμε οι Έλληνες ; Σε ποιο θέμα μας έλεγαν την αλήθεια τα ΜΜΕ ; Στο χρηματιστήριο που χάσαμε τόσα χρήματα ξεχάσαμε τι παραμύθι μας πουλούσαν τα μεγάλα κανάλια της τηλεόρασης και οι μεγαλοδημοσιογράφοι ; Στην υπόθεση Βατοπαιδίου έλεγαν την αλήθεια ; Αν είμαστε σοβαροί με τον εαυτό μας θα συνειδητοποιήσουμε ότι μας λένε όση «αλήθεια» τους συμφέρει.
Νομίζω τελικά είχε δίκιο εκείνος ο Αιγύπτιος ιερέας που είπε στον Σόλωνα « ω Σόλων, Σόλων, Έλληνες αεί παίδες εστέ». Ο εκπρόσωπος τύπου του ΝΑΤΟ κατά τον πόλεμο στην πρώην Γιουγκοσλαβία δήλωσε μετά από χρόνια «τα περισσότερα που ανακοίνωνα τότε το ήξερα ότι είναι ψέματα, αλλά δεν μπορούσα να κάνω διαφορετικά». Μα θα πείτε, τότε ήταν περίοδος πολέμου. Γιατί σήμερα δεν βλέπετε τον πόλεμο, επειδή δεν γίνεται με βόμβες και σφαίρες ; Ο εθισμός στην «πληροφόρηση» και η πλύση εγκεφάλου που έχουμε υποστεί, δεν συνιστά ήττα ;
«Αποσυναγώγους ποιήσουσιν ημάς. Αλλ’ έρχεται ώρα ίνα πας ο αποκτείνας υμάς δόξη λατρείαν προσφέρειν τω Θεώ»(Ιωαν.16,2). Θα σας αφορίσουν οι Ιουδαίοι και θα σας αποκλείσουν από τις συναγωγές τους ως αιρετικούς. Αλλά σαν να μην ήταν αρκετό αυτό, έρχεται ώρα, κατά την οποία καθένας που θα σας φονεύσει, θα νομίζει ότι όχι μόνο δεν εγκληματεί, αλλά ότι με τον φόνο αυτό, προσφέρει λατρεία στον Θεό.
Δεν ταιριάζουν αυτά τα λόγια του Χριστού στους ανθρώπους που κυνηγάνε τους πιστούς δήθεν για το καλό της κοινωνίας, ότι δήθεν θα μεταδώσουν τον κορονοϊό στους άλλους ; Για το καλό λοιπόν της κοινωνίας το δημοκρατικό μας κράτος μας παρέδωσε στους κουκουλοφόρους. Μέσα από τα παράθυρα, κρυμμένοι από δω κι από κει παρακολουθούσαν κι έδειχναν με το δάχτυλο ποιος κοινωνάει. Την καημένη την αστυνομία την ζάλισαν στα τηλέφωνα.
Τα ίδια ακριβώς που έκαμναν Πρωτοψάλτη, ΠΑΜΕ και τόσοι άλλοι, αν τα έκαμναν οι πιστοί ήταν παράνομο. Στα super markets που είδαμε τι γινόταν, δεν κινδυνεύαμε από τον κορονοϊό, στις εκκλησίες με τα ίδια ακριβώς θα κινδυνεύαμε. Τα δέκα σκυλιά του είχε δικαίωμα κάποιος να τα βγάλει βόλτα, τα δέκα παιδιά του όχι.
«Ος γαρ αν θέλει την ψυχήν αυτού σώσαι, απολέσει αυτήν, ος δ’ αν απολέσει την ψυχήν αυτού ένεκεν εμού, ευρήσει αυτήν»(Ματθ.16,25). Εκείνος που θέλει να σώσει την ζωή του, αυτός θα χάσει την πνευματική και μακαρία ζωή. Και εκείνος που θα χάσει τη ζωή του για την ομολογία και υπακοή του προς εμένα, θα την βρει στον μέλλοντα βίο, όπου θα κερδίσει την αιώνια ζωή.
Βάζουμε σε ύψιστο βαθμό την βιολογική ζωή. Κάποιοι με ενάμιση πόδι στον τάφο, μην αρρωστήσουν φοβόντουσαν. Αυτό συμβαίνει επειδή πάνω από όλα βάζουμε την βιολογική ζωή. Μα τότε τι διαφορά έχουμε από τα ζώα ; Όχι, πολλά είναι πιο σπουδαία από την βιολογική ζωή. Πρώτα από όλα η πίστη στον αληθινό Θεό, η ελευθερία, η αξιοπρέπεια, η τιμή, η χαρά … Μα αν δεν ήταν έτσι θα τραγουδούσε ο Ρήγας Φεραίος «καλύτερα μιας ώρας ελεύθερη ζωή, παρά σαράντα χρόνια σκλαβιά και φυλακή» ; Θα πήγαιναν το ’40 οι φαντάροι μας να πολεμήσουν «με το χαμόγελο στα χείλη» ;
Μήπως η γυναίκα σε κάθε τοκετό δεν διακινδυνεύει τη ζωή της; Η θνησιμότητα των γυναικών από τους τοκετούς είναι πολύ μεγαλύτερη της θνησιμότητας από τον κορονοϊό. Επομένως στην άκρη τα παιδιά. Μα το κάναμε ήδη για το σώμα, την καριέρα, την διασκέδαση, τα νιάτα … Βλέπετε η φθορά στα ήθη μας δεν έγινε ξαφνικά, αλλά σιγά σιγά.
«Μη φοβηθήτε από των αποκτεννόντων το σώμα, την δε ψυχήν μη δυναμένων αποκτείναι, φοβήθητε δε μάλλον τον δυνάμενον και ψυχήν και σώμα απολέσαι εν γεέννη»(Ματθ.10,28). Μη φοβηθείτε από εκείνους που θανατώνουν το σώμα, αλλά δεν έχουν την δύναμη να θανατώσουν και την ψυχή. Φοβηθείτε όμως ασύγκριτα περισσότερο τον Θεό, ο οποίος έχει την δύναμη να ρίψει στην κόλαση και την αιώνια δυστυχία του Άδου και την ψυχή και το σώμα.
Ο κορονοϊός σε ποια κατηγορία ανήκει ; Μπορεί να θανατώσει μόνο το σώμα ή και την ψυχή ; Φυσικά μόνο το σώμα. Κι όμως μπορεί να μην βρήκαν ακόμα το εμβόλιο του κορονοϊού, αλλά το εμβόλιο του φόβου μας το έκαναν. Αυτό είναι μεγάλη διαστροφή. Είναι ανατροπή της ανθρώπινης φύσης ο άνθρωπος να ζει όχι από την χαρά της ζωής, αλλά από τον φόβο της αρρώστιας και του θανάτου. Και αυτό θα το δούμε να βγαίνει στις ζωές μας. Θα δούμε γνωστούς μας που θα είναι εντελώς άγνωστοι σαν νοοτροπίες. Αυτό πρέπει να το προσέξουμε πάρα πολύ και να το πολεμήσουμε.
Η ουσία, το δομικό στοιχείο του ανθρώπου, αυτό που ψάχνει, που ζητάει, είναι η χαρά, είναι η ζωή. Αν κυνηγάω τον Θεό, τον κυνηγάω επειδή είναι ζωή, είναι χαρά. Δεν μπορώ να πιστεύω με φόβο, διότι ο Χριστός αναστήθηκε. Από τον τάφο ανέτειλε η ζωή. «Θανάτω θάνατον πατήσας».
Φαντάζεστε να φοβόντουσαν να χάσουν την ζωή τους ο Λεωνίδας στις Θερμοπύλες, ο Αθανάσιος Διάκος στην Αλαμάνα, ο Κολοκοτρώνης, ο Καραϊσκάκης, ο Παύλος Μελάς στην Μακεδονία, και τόσοι άλλοι ; Όλοι αυτοί την ζωούλα τους σκέφθηκαν ; Μα δεν γίνεται αν δεν θυσιαστούν κάποιοι, δεν προχωράει η ζωή. Στην θυσία όμως είναι η πραγματική χαρά. Το λέει και το τραγούδι «όταν σκοτώνονται, όταν σκοτώνονται, η ζωή τραβάει την ανηφόρα».
Τέλος, ας αναφέρουμε και από την παράκληση στην Παναγία «άλαλα τα χείλη των ασεβών των μη προσκυνούντων την εικόνα Σου την σεπτήν». Πόσοι πιστοί τις μέρες αυτές φοβηθήκαμε να ακουμπήσουμε τα χείλη μας στις εικόνες ή να φιλήσουμε το χέρι του παπά ; Μήπως χωρίς να το συνειδητοποιήσουμε γίναμε ασεβείς ;
«Το φίδι στους κινδύνους προσέχει το κεφάλι του και ο πιστός στους πειρασμούς προσέχει την πίστη του». Μακάρι κι εμείς σε κάθε πειρασμό να προσέχουμε γιατί «τι θα ωφεληθεί ο άνθρωπος, αν κερδίσει ολόκληρο τον κόσμο και χάσει την ψυχή του ;»(Μαρκ.8,36).
