Τα Τρίκαλα είναι από τις ελάχιστες πόλεις στην χώρα μας που ο αριθμός των ποδηλάτων είναι στην κυριολεξία χιλιάδες! Αυτό βέβαια δείχνει ότι η ποδηλατική κουλτούρα περνά από γενιά σε γενιά και δεν υπάρχει σπίτι που να μην διαθέτει τουλάχιστον δύο με τρία ποδήλατα! Εδώ όμως σταματάνε τα… καλά!
Δυστυχώς στο κείμενο δεν μπορούμε να συνεχίσουμε με τα πολλά θετικά που προσφέρει η μετακίνηση με το ποδήλατο, αφού επισκιάζεται από τα πολλά προβλήματα που δημιουργούν – όχι τα ποδήλατα ως μεταφορικό μέσο – αλλά η νοοτροπία πολλών ποδηλατών και όχι μόνο.
Τα προβλήματα της καθημερινότητας για έναν ποδηλάτη στην πόλη των Τρικάλων είναι πολλά. Το πιο σημαντικό είναι η ουσιαστική έλλειψη ποδηλατοδρόμου. Διότι σε καμία σύγχρονη Ευρωπαϊκή πόλη δεν μπορεί να χαρακτηρίζεις ως ποδηλατοδρόμο έναν χώρο που μπορεί ανά πάσα στιγμή να το προσεγγίσει ένα αυτοκίνητο ή ένα μηχανάκι. Ένα ακόμη επικίνδυνο πρόβλημα για τους ποδηλάτες έρχεται από τους οδηγούς. Μια βόλτα στην οδό Καποδιστρίου και ο καθένας μπορεί να πειστεί γι΄ αυτό. Δεν υπάρχει στιγμή της ημέρας που μέσα στον ποδηλατοδρόμο δεν θα είναι σταματημένα αυτοκίνητα. Ενώ, όταν γίνεται κάποια παρατήρηση, η απάντηση είναι η γνωστή. «Για ένα λεπτό σταμάτησα και φεύγω»!
Βέβαια το ένα λεπτό γίνεται δυο και πάει λέγοντας. Ενώ το ένα αυτοκίνητο γίνεται δυο και πάει λέγοντας…
Αλλά τα… επικίνδυνα των ποδηλάτων δεν σταματάνε εδώ για τα Τρίκαλα. Η… σκυτάλη περνάει τώρα στους ίδιους τους ποδηλάτες. Εκεί υπάρχει ο ορισμός της… αναρχίας! Μικροί – μεγάλοι, άντρες – γυναίκες κάνουν ότι μπορούν να ξεπεράσει ο ένας τα λάθη του άλλου! Το πιο βασικό χαρακτηριστικό είναι ότι νιώθουν ως οι κυρίαρχοι του δρόμου! Έτοιμοι να αρπαχτούν και να μαλώσουν, έχουν δεν έχουν δίκαιο. Ενώ σχεδόν κατά κανόνα πηγαίνουν ανάποδα από την κατεύθυνση που δείχνει το κυκλοφοριακό σήμα. Επίσης θεωρούν μάλλον ως… υποχρέωση τους να μην… εφαρμόσουν τον Κ.Ο.Κ. Μέσα στο κλίμα αυτό οι συνεπείς ποδηλάτες πραγματικά χάνονται…
Όλα τα παραπάνω γράφονται για έναν και μόνο λόγο. Μια φορά θα γίνει το… κακό, αλλά τότε θα είναι αργά για όλους να χύσουν δάκρυα. Μήπως λοιπόν έφτασε η στιγμή ο καθένας να αναλάβει τις ευθύνες του. Η Δημοτική Αρχή να… σπάσει αυγά και να φτιάξει ένα πραγματικό ποδηλατοδρόμο, παρά τις όποιες αντιδράσεις και εμείς ως πολίτες να καταλάβουμε ότι επιβάλλεται να είμαστε νόμιμοι όταν κρατάμε τιμόνι, είτε αυτό είναι αυτοκίνητου είτε ποδηλάτου…
