Καλούμε όλους τους συνάδελφους σε συμβολική συγκέντρωση στην Είσοδο του ΤΕΠ στις 12.00π.μ. – 13.00π.μ.
Οργανώνουμε τον αγώνα για τα δικαιώματα μας και
την υγεία των λαϊκών οικογενειών
Με αφορμή την 12η Μάη, Διεθνή Ημέρα Νοσηλευτών/Νοσηλευτριών, απευθύνει θερμό αγωνιστικό χαιρετισμό σε όλο το νοσηλευτικό προσωπικό του νοσοκομείου μας. Επίσης απευθύνει θερμό αγωνιστικό χαιρετισμό και σε όλο το μαιευτικό προσωπικό του νοσοκομείου μας με αφορμή την 5η Μαΐου, που έχει καθιερωθεί παγκοσμίως ως Ημέρα Εορτασμού της Μαίας και του Μαιευτή. Χαιρετίζουμε την προσπάθεια των συναδέλφων υγειονομικών, παγκόσμια και στη χώρα μας, που εργάζονται εντατικά με αυταπάρνηση σε συνθήκες πανδημίας.
Όμως για τους υγειονομικούς αυτές οι ημέρες δεν είναι γιορτές και δεν θα γίνουν ποτέ γιορτές. Ήταν, είναι και θα είναι μέρες τιμής και αγώνων όλων των μαχόμενων υγειονομικών, που παλεύουν καθημερινά.
Αυτές οι ημέρες βρίσκουν όλους τους υγειονομικούς στα νοσοκομεία σακατεμένους, με κουτσουρεμένα δικαιώματα, με εργασιακές σχέσεις σύγχρονης σκλαβιάς να δίνουν τη μάχη, με χειροκροτήματα από εκείνους που διαχρονικά μας αρνούνταν την ενίσχυση του δημόσιου συστήματος υγείας και την ένταξη στα ΒΑΕ.
Περισσότερες από 22.000 είναι οι κενές οργανικές θέσεις νοσηλευτικού προσωπικού στο ΕΣΥ, ενώ εκατοντάδες συνταξιοδοτούνται κάθε χρόνο χωρίς να αναπληρώνονται. *Χαρακτηριστικό είναι ότι στο Γ.Ν.Τ. οι ανάγκες είναι πάνω από 70 θέσεις νοσηλευτών με βάση (που καταργήθηκαν με την ποσόστωση του 12%)του παλιού οργανισμού του νοσοκομείου και με βάση τις πραγματικές ανάγκες ξεπερνούν τις 130.
Παρόλο που υπάρχουν τόσες κενές θέσεις και παρόλο που μόνο το 2019 αποχώρησαν συνάδελφοι (λόγω συνταξιοδότησης, παραίτησης, μετάταξης κλπ.), τον ίδιο χρόνο έγιναν μόλις 8 προσλήψεις επικουρικών νοσηλευτών δηλ 24 μηνα. Όσον αφορά τις μαίες, από τις 20 θέσεις που υπηρετούν σήμερα, οι ανάγκες είναι για διπλάσιες θέσεις Μαιών.
Ελάχιστες προσλήψεις μόνιμου προσωπικού γίνονται τα τελευταία χρόνια. Αυτές που γίνονται είναι στην πλειοψηφία τους συμβάσεις ορισμένου χρόνου, ενώ χιλιάδες είναι οι άνεργοι συνάδελφοι που δεν παίρνουν καν επίδομα ανεργίας.
Αποτέλεσμα των χιλιάδων ελλείψεων είναι οι μόνιμοι και οι συνάδελφοι με ελαστικές εργασιακές σχέσεις (επικουρικοί, μπλοκάκι κ.ά.) στις υγειονομικές μονάδες να δουλεύουν με εξαντλητικά ωράρια.
Το ωράριο εργασίας παραβιάζεται συστηματικά. Συχνά καλούμαστε να δουλέψουμε πρωινή και νυχτερινή βάρδια συνεχόμενα και την άλλη μέρα απόγευμα, δηλαδή 24 ώρες σε 2 μέρες. Με τέτοιες βάρδιες σαφώς και δεν τηρείται η 12ωρη ημερήσια ανάπαυση, όπως ορίζει ο νόμος.
Η νυχτερινή εργασία φτάνει μέχρι και τις 8 νυχτερινές βάρδιες τον μήνα. Πολλοί συνάδελφοι σε κλινικές δεν μπορούν να πάρουν τα 2 Ρεπό την εβδομάδα, ενώ ρεπό και άδειες προηγούμενων ετών χρωστούνται.
Συνέπεια των ωραρίων-λάστιχο είναι οι νοσηλευτές –και πριν την πανδημία και τώρα- να βρίσκονται στα όρια της επαγγελματικής εξουθένωσης, με τη σωματική κόπωση και την ψυχολογική καταπόνηση να εντείνονται όλο και περισσότερο. Επίσης οι επαγγελματικές ασθένειες και τα επαγγελματικά ατυχήματα πολλαπλασιάζονται όσο εντατικοποιείται η εργασία και απουσιάζουν τα μέτρα υγείας και ασφάλειας.
Στην κατάσταση αυτή προστίθενται τα υπόλοιπα προβλήματα που “γεννά” η υποχρηματοδότηση του νοσοκομείου, οι ελλείψεις σε υποδομές, εξοπλισμό, φάρμακα, υγειονομικό υλικό, μέσα προφύλαξης.
Τα προβλήματα αυτά έχουν οξυνθεί κατά τη διάρκεια της πανδημίας. Οι 8 περίπου προσλήψεις επικουρικών νοσηλευτών που έγιναν τους τελευταίους 2 μήνες στο Γ.Ν.Τρικάλων δεν επαρκούν για να καλύψουν ούτε καν τις κενές θέσεις. Η έκθεσή μας σε λοιμογόνους παράγοντες και η απουσία εκτεταμένου ελέγχου του υγειονομικού προσωπικού με διαγνωστικά τεστ επιτείνει το φόβο μας. Ο φόβος είναι μεγαλύτερος σε νοσηλευτές που, ενώ ανήκουν σε ευπαθείς ομάδες, δεν πήραν άδεια κατά τη διάρκεια της πανδημίας, γιατί οι παθήσεις τους δεν περιλαμβάνονται στην ΚΥΑ.
Λόγω υποστελέχωσης, οι άδειες ειδικού σκοπού για τη φροντίδα των ανήλικων παιδιών εξαιτίας του προσωρινού κλεισίματος των σχολείων δεν δόθηκαν σε όλους τους συναδέλφους που τη δικαιούνται ή δόθηκε μόνο μέρος τους. Όσο κι αν αναγνωρίζεται στα λόγια από το κράτος η αυταπάρνηση και οι αντίξοες συνθήκες, υπό τις οποίες καλούνται σήμερα να αντεπεξέλθουν στις αυξημένες ανάγκες, η αναγνώριση αυτή αποτελεί ουσιαστικά “χτύπημα στην πλάτη” και εμπαιγμό, για να συνεχίσουν οι υγειονομικοί εργαζόμενοι να δουλεύουν με σκυμμένο το κεφάλι.
Κανένας εφησυχασμός και συμβιβασμός με την κατάσταση που βιώνουμε.
Οι άνθρωποι έχουν δυνατή φωνή μέσα από τις μάσκες τους και οι φωνές των Νοσηλευτών & Νοσηλεύτριών διεκδικούν:
- Μαζικές προσλήψεις του αναγκαίου μόνιμου προσωπικού σε όλες τις δημόσιες δομές Υγείας.
- Μονιμοποίηση όλων όσοι εργάζονται με ελαστικές εργασιακές σχέσεις.
- Πλήρης κρατική χρηματοδότηση των δημόσιων μονάδων Υγείας. Κατάργηση όλων των πληρωμών των ασθενών. Δωρεάν ιατροφαρμακευτική περίθαλψη των ανασφάλιστων.
- Ένταξη όλων των υγειονομικών στα ΒΑΕ. Μείωση του χρόνου συνταξιοδότησης στα 50 χρόνια για τις γυναίκες και στα 55 για τους άνδρες. Όχι στην κατάργηση του ανθυγιεινού επιδόματος.
- Επαναφορά των μισθών στα επίπεδα του 2009.
- Άνοιγμα νέων κρεβατιών ΜΕΘ(από 8 στα 12 κρεβάτια) πλήρως στελεχωμένων με το απαραίτητο μόνιμο ιατρονοσηλευτικό προσωπικό. Για να πάψουν να υπάρχουν λίστες αναμονής σε διασωληνωμένους ασθενείς χρειάζεται η ανάπτυξη 3.500 κλινών ΜΕΘ.
- Προμήθεια όλων των αναγκαίων μέσων ατομικής προστασίας.
- Μέτρα για την προστασία της μητρότητας και του παιδιού. Αύξηση της άδειας τοκετού – λοχείας, ανάπτυξη παιδικών σταθμών, διευκολύνσεις για την εργαζόμενη μητέρα.
- Απαγόρευση της νυχτερινής εργασίας στις έγκυες και στις μητέρες για όλη τη διάρκεια της προσχολικής ηλικίας του παιδιού. Απαγόρευση της νυχτερινής εργασίας στα μέλη των μονογονεϊκών οικογενειών μέχρι την ηλικία των 12 ετών.
- Ενιαία Ανώτατη Νοσηλευτική Εκπαίδευση. Διαρκή υποχρεωτική επιμόρφωση – παρακολούθηση εκπαιδευτικών σεμιναρίων με ευθύνη του δημόσιου συστήματος Παιδείας και Υγείας
