Δεκέμβρης ήταν!
Να όπως και τούτος ο Δεκέμβρης!
Η καλή κι όμορφη Νεράιδα που ζούσε στον ψηλό κρυστάλλινο πύργο της, άνοιξε το παραθυράκι της και κοίταξε τον κόσμο!
Είδε τα προσωπάκια των παιδιών λυπημένα και πολύ προβληματισμένα!
Πιάστηκε η καρδιά της!
Έπρεπε κάτι να κάνει, να τους δώσει χαρά!
Σκέφτηκε…κι ύστερα άρχισε τη δουλειά.
”Τα μενταγιόν των Χριστουγέννων”!…αυτά θα έφτιαχνε για τα παιδιά! Τα στόλισε με πανέμορφες χριστουγεννιάτικες ζωγραφιές! Πουλιά, στολίδια, άγγελοι, κλαδιά, χιονάνθρωποι, άστρα, καρδούλες κι ό,τι πιο όμορφο κατέβαζε ο νους της! Πάνω τους έγραψε και από μια ευχή!
Το πρωί κατέβηκε απ’ τον πύργο της και φώναξε τα παιδιά της χώρας της κοντά της! Εκείνα ήρθαν τρέχοντας…! Άδειασε την ποδιά της πάνω στην παγωμένη γη! Άστραψε ο τόπος απ’ τα πανέμορφα μενταγιόν της! Άλλα τα κρέμασε στα παγωμένα κλώνια κι άλλα τ’ απίθωσε πάνω στα χειμωνιάτικα λουλούδια!
-Είναι δικά σας, είπε στα παιδιά!
Έλαμψαν από χαρά τα προσωπάκια τους!
Πήραν στα χέρια τους τα μενταγιόν, τα θαύμασαν, τα χάιδεψαν, τ’ αγκάλιασαν! Τι όμορφα που ήταν! Διάβασαν και την ευχή! Το καθένα τη δικιά του! Ύστερα τις διάβασαν φωνάζοντας δυνατά όλες…!
Ένιωσαν να ζεσταίνεται η καρδούλα τους και ήρθαν ν’ αγκαλιάζονται, να τραγουδούν και να χορεύουν μαζί με τη Νεράιδα τους! Στροβιλίζονταν με τις νιφάδες του χιονιού που απαλά απλώνονταν στη φύση! Μελωδίες αγγέλων και παιχνιδιάρικα τιτιβίσματα πουλιών συνόδευαν τη χαρά τους!
Τι ομορφιά, τι μαγευτικό το πρωινό ετούτο! Δοκίμασαν και τις πεντανόστιμες χριστουγεννιάτικες λιχουδιές, που έφερε η Νεράιδα!
Έτρεξαν, έπαιξαν, έκαναν πατινάζ στον πάγο! Κι όταν πια κουράστηκαν ευχαρίστησαν τη Νεράιδα και κρατώντας το καθένα το δώρο της, κίνησαν να πάνε σπίτι τους!
Λίγο όμως πριν χωριστούνε έριξαν την ιδέα:
-Να κάνουμε κι εμείς το ίδιο;
Συμφώνησαν! Αυτό! Τίποτα άλλο!
Απ΄ την άλλη μέρα κιόλας άρχισαν να εργάζονται πυρετωδώς, φτιάχνοντας καινούρια μενταγιόν χριστουγεννιάτικα, όπως τους έμαθε η Νεράιδα! Έγραψαν επάνω κι άλλες ευχές. Κι ήταν όλα πανέμορφα! Ζήτησαν απ’ τους αγγέλους και τα πουλιά να ταξιδέψουν στα φτερά τους τα μενταγιόν τους σε άλλη χώρα.
Έτσι κι έγινε!
Τα παιδιά στην άλλη χώρα, πήραν τα μενταγιόν και τα κρέμασαν στο λαιμό τους. Διάβαζαν τις ευχές και τις φώναζαν σ’ όλη τη γη να ακουστούνε! Πιάστηκαν χέρι με χέρι και χόρευαν! Ευχαρίστησαν τα παιδιά που τους τα χάρισαν και γίναν φίλοι!
Ύστερα με τη σειρά τους έφτιαξαν άλλα μενταγιόν και τα έστειλαν στα παιδιά άλλης χώρας.
Έτσι τα ” μενταγιόν των Χριστουγέννων” ταξίδευαν όλο το Δεκέμβρη από χώρα σε χώρα και όλα τα παιδιά της Γης είχαν το δικό τους μενταγιόν και είχαν διαβάσει χιλιάδες ευχές, που ζέσταιναν τις καρδούλες τους, μέχρι που ήρθαν οι γιορτές των Χριστουγέννων και της Πρωτοχρονιάς!
Όλα τα παιδιά επάνω στον Πλανήτη γίνανε φίλοι! Βοηθούσε ο ένας τον άλλο, έδινε ο ένας θάρρος στον άλλο και χαίρονταν! Αποφάσισαν να αγωνιστούν ο ένας δίπλα στον άλλο στη δική του χώρα με θέληση και δύναμη και θάρρος! Με ”κρεμασμένο το μενταγιόν των Χριστουγέννων στο λαιμό τους για πάντα!” Να βοηθήσουν ν’ απαλλαγούν όλες οι χώρες της γης από τη δυστυχία, τα δεινά και τ’ άσχημα που τις βασανίζουν!
Τα μενταγιόν έγιναν μια πολύχρωμη κλωστή που έδενε όλα τα παιδιά της Γης κι επικοινωνούσαν, παίζοντας, γελώντας χοροπηδώντας και τραγουδώντας.
Αυτό είναι πραγματικά ένα” θαύμα”, που μόνο η αγάπη και η θέληση το μπορεί! Και κρατάει για πάντα!
Η καλή και όμορφη Νεράιδα άνοιγε τώρα πολύ συχνά το παραθύρι της στον πύργο κι έβλεπε το ”θαύμα” που έκαναν τα ”μενταγιόν των Χριστουγέννων”! Αγαλλίαζε η καρδιά της βλέποντας χαρούμενα τα προσωπάκια των παιδιών και καμάρωνε που τα έβλεπε ”αγωνιστές για πάντα”!
Κοντά στις γιορτές ήρθε στον πύργο της ένα τεράστιο μενταγιόν με ζωγραφιές παιδιών απ’ όλες τις χώρες του κόσμου και χιλιάδες ονόματα στριμωγμένα το ένα δίπλα στο άλλο. Πάνω πάνω, φαρδιά πλατιά, η λέξη ”Ευχαριστώ” και Ευχές:
Καλά Χριστούγεννα!
Καλή Πρωτοχρονιά Νεράιδα μας!
Καλά Χριστούγεννα!
Χαρούμενη Πρωτοχρονιά παιδιά!
Καλό μήνα!
Καλές γιορτές σε όλους με Υγεία!
Γεωργία Μπουροκώστα
Εκπαιδευτικός
Μέλος του Θεατρικού Εργαστηρίου του Δήμου Τρικκαίων
