Κι όμως, τα ζώα παιδαγωγούν (;) τους ανθρώπους (άρθρο)

Του Κων/νου Β. Παυλάκου,
π. Σχολικού Συμβούλου Φιλολόγων

Τον τελευταίο καιρό αναφέρθηκε κατά κόρον ο όρος «κτηνωδία» προκειμένου να αποδώσει τις σεξουαλικές αποκλίσεις κάποιων ανθρώπων.

Εάν τα ζώα μπορούσαν να μιλήσουν, θα διαμαρτύρονταν εντόνωςεπειδή αποδίδουν σ’ αυτά την έννοια της κτηνωδίας που τα προσάπτουν οι άνθρωποι, θέλοντας οι ίδιοι να αποσείσουν από πάνω τους τις όποιες παρεκτροπές τους.

Αντί, λοιπόν, του όρου «κτηνωδία» το ορθόν είναι να χρησιμοποιείται «ηθική πώρωση» ή «χυδαιότητα» ή «βαναυσότητα» ή «κακοήθεια». Οι φιλοζωικές οργανώσεις νομιμοποιούνται να αντιδρούν όταν ακούν από τα ΜΜΕ να χρησιμοποιούν τον όρο «κτηνωδία», γιατί προσβάλλονται τα ίδια τα ζώα.

Ιδού οι αποδείξεις

1. Ουδέποτε το αρσενικό κτήνος θα οχεύσει σε ΑΝΗΛΙΚΟ θηλυκό (προτού αυτό έλθει σε παραγωγική ηλικία)
2. Ουδέποτε το αρσενικό κτήνος (όσο ρωμαλέο κι αν είναι) θα επιδιώξει να έλθει σε οχεία, δηλαδή σε ζευγάρωμα με το θηλυκό, εάν το τελευταίο δεν το επιθυμεί. Δεν υπάρχει, συνεπώς, βιασμός.
3. Ουδέποτε το αρσενικό κτήνος επιδιώκει να οχεύσει σε θηλυκό, το οποίο ευρίσκεται σε κατάσταση εγκυμοσύνης.

Συμπέρασμα:Τα ζώα φέρουν μέσα τους, εξ ενστίκτου, τη «σοφία της φύσεως», δείχνουν το σωστό δρόμο και γίνονται ΔΑΣΚΑΛΟΙ των ανθρώπων.

(Ζευγάρι ενήλικων λιονταριών)

Εάν έτσι έχουν τα πράγματα στο ζωικό βασίλειο, το τι συμβαίνει στην «κορωνίδα» της δημιουργίας, στον άνθρωπο μια εικόνα λαμβάνομε από αυτά που γράφει ο Απόστολος Παύλος στην προς Ρωμαίους επιστολή (α΄, 26,27): «αἵ τε γὰρθήλειαιαὐτῶνμετήλλαξαντὴνφυσικὴνχρῆσινεἰςτὴνπαρὰ φύσιν» (α΄, 26). Δηλαδή: οι γυναίκες των άλλαξαν τη φυσική σχέση και χρήση εις την παρά φύση (και εξευτελίσθησαν με ακατανόμαστες ασέλγειες)

«Ομοίως δεκαὶοἱ ἄρσενες ἀφέντες τὴν φυσικὴν χρῆσιν τῆς θηλείας ἐξεκαύθησαν ἐν τῇ ὀρέξει αὐτῶν εἰς ἀλλήλους, ἄρσενες ἐν ἄρσεσιντὴνἀσχημοσύνην κατεργαζόμενοι καὶ τὴν ἀντιμισθίαν ἣν ἔδειτῆς πλάνης αὐτῶν ἐν ἑαυτοῖς ἀπολαμβάνοντες» (α΄, 27)

Δηλαδή

Κατά τον ίδιο ακριβώς τρόπο και οι άρρενες άφησαν την φυσική σχέση και χρήση της γυναίκας και κάηκαν από φλόγα ακράτητης επιθυμίας μεταξύ τους, πράττοντας αρσενικοί με αρσενικούς άσχημες και άτιμες πράξεις και λαμβάνοντας τον μισθό που τους άξιζε για την πλάνη των από τον ίδιο τον εαυτό τους.

Έχομε, δηλαδή, παντελή, καταστρατήγηση της θείας οικονομίας και τάξεως, «ΑΡΣΕΝ και ΘΗΛΥεποίησεν αυτούς» (Γένεσις, α΄, 27)

(Έκτορας και Ανδρομάχη, ένα ιδανικό ανδρόγυνο)