Στον ιερό ναό του αγίου Νικολάου που βρίσκεται στο κέντρο της Λάρισας βρέθηκε χθες το απόγευμα ο οικείος μητροπολίτης κ. Ιερώνυμος, όπου χοροστάτησε κατά την ακολουθία του όρθρου της Μεγάλης Δευτέρας.
Ο κ. Ιερώνυμος, που πλαισιωνόταν από τον πρωτοσύγκελο της μητρόπολης, αρχιμανδρίτη Ιγνάτιο Μουρτζανό, παίρνοντας αφορμή από την ακολουθία του Νυμφίου ανέφερε πως “οι ακολουθίες αυτές είναι ένας γάμος μεταξύ της τραυματισμένης πνευματικά ψυχής μας με τον τραυματισμένο σωματικά Χριστό. Ιδιαίτερα ο νυμφίος όπως είναι στην εικόνα προσωποποιείται ως ο νυμφίος της κάθε ψυχής. Είναι δηλαδή και ο νυμφίος της δικής μου ψυχής που έρχεται να την παντρευτεί και να δεσμευτούν σε έναν ακατάληπτο δεσμό με προοπτική την αιωνιότητα. Σε έναν δεσμό ο οποίος δεν πρόκειται να καταλυθεί ποτέ και ο οποίος εξαρτάται μόνο από την ανταπόκριση της δικής μας ψυχής στην πρόσκληση αυτή του νυμφίου”.
Θέλοντας να απαντήσει στο γιατί ο Χριστός σήμερα μας παρουσιάζεται χτυπημένος, κουρελιασμένος και ταπεινωμένος, ο μητροπολίτης Λαρίσης σημείωσε πως “o Χριστός είναι ντυμένος έτσι γιατί εμείς τον καταντήσαμε με την δική μας αμαρτία, αφού ο Χριστός στην εικόνα του νυμφίου είναι ο καθρέφτης της δικής μας ψυχής”, ξεκαθαρίζοντας συγχρόνως πως “αυτά τα κουρέλια δεν τα φοράει ο Χριστός αλλά η ψυχή μου. Αυτά τα χτυπήματα και τους μώλωπες μπορεί να τα δέχτηκε ο Χριστός στο σώμα του πριν από την Σταύρωση, είναι όμως τα δικά μου πνευματικά χτυπήματα και οι δικές μου ήττες”.
Επιχειρώντας να στηλιτεύσει τα σαρκικά πάθη που κατακλύζουν τον σημερινό άνθρωπο, ο κ. Ιερώνυμος τόνισε πως “πολλοί στις μέρες μας πιστεύουν ότι για να ανέβουν πρέπει να χάσουν κάθε ηθικό φραγμό και να εκμεταλλευτούν ακόμη και τα σωματικά προσόντα για μια θέση και αξία”, προσθέτοντας ταυτόχρονα πως “δυστυχώς στον χρόνο που προηγήθηκε είδαμε πάρα πολλές αποκαλύψεις αισχροτήτων και αναφορές εκβιασμών και πειθαναγκασμών νέων ανθρώπων από παλαιότερους που κυριαρχούσαν στον ίδιο χώρο. Είναι κοινό μυστικό ότι προϊστάμενοι και αφεντικά πιέζουν τους υφιστάμενους και τους εκμεταλλεύονται όχι μόνο εργασιακά αλλά ηθικά και σωματικά”.
Αναστάσιος Βόπης
