Επιστέγασμα όλων των ημερών της Μεγάλης Εβδομάδας είναι το Μεγάλο Σάββατο και η προσμονή της Ανάστασης. Μπροστά στο μυστήριο του θανάτου “Ας σιγήσει κάθε θνητή σάρκα κι ας σταθεί με φόβο και τρόμο” λέει ένας ύμνος που ψάλλεται σήμερα, ταυτόχρονα όμως δίνεται και το έναυσμα για την Ανάσταση όλων, ζωντανών και κεκοιμημένων, με τον επίσης γνωστό ύμνο “Ανάστα ο Θεός” που όταν ψάλλεται ο ιερέας σκορπά φύλλα δάφνης-σύμβολα της νίκης, σε όλο το ναό τα οποία δεν σκουπίζονται αλλά παραμένουν για την βραδυνή ακολουθία της Ανάστασης. Φέτος όμως στα Τρίκαλα και σε ολόκληρη την χώρα ήταν διαφορετικά. Για πρώτη φορά στην σύγχρονη ιστορία οι εκκλησίες μας δεν δέχτηκαν κόσμο και το Χριστός Ανέστη ακούστηκε στα σπίτια μας. Πραγματικά απίστευτο, αλλά αληθινό, αφού ο… αόρατος εχθρός, ο κορονοϊός δεν επέτρεψε στον κόσμο να βρεθεί κοντά στον αναστημένο Χριστό, αλλά σίγουρα αναστήθηκε και φέτος στις ψυχές των πιστών, έστω και από το σπίτι.
Όσο αφορά το μήνυμα της σημερινής ημέρας, διαχρονικό και πολύτιμο!
Αν και οι μαθητές άφησαν μόνο του τον Ιησού την ώρα του Πάθους και της Σταύρωσης και όλο το τριήμερο ήταν κλεισμένοι σ ένα σπίτι “δια τον φόβον των Ιουδαίων” μήπως τους συλλάβουν κι αυτούς, εν τούτοις ο Χριστός εμφανίστηκε ξαφνικά ανάμεσά τους και τους είπε το γνωστό “Ειρήνη υμίν” (το οποίο θα ακούσουμε το απόγευμα στον Εσπερινό της Αγάπης) προκαλώντας αρχικά το φόβο και την έκπληξη τους η οποία στη συνέχεια μετατράπηκε σε μεγάλη χαρά. Έτσι και από σήμερα το Χριστός Ανέστη-Αληθώς Ανέστη ας γίνει το δικό μας μήνυμα χαράς και αισιοδοξίας από τα σπίτια που είμαστε κλεισμένοι “δια τον φόβον του κορωνοϊού” προς όλο τον κόσμο.
