Η ίδια η κοινωνία πολλές φορές «κατασκευάζει» αλλά και «εξαφανίζει» την αναπηρία. Επειδή έχει αυτή τη δύναμη είναι πολύ σημαντικό να ενημερώνουμε, να αφυπνίζουμε και να ευαισθητοποιούμε τους πολίτες της απέναντι σε άτομα που παρουσιάζουν αναπηρία.
Ως πολίτες λοιπόν μιας οργανωμένης και πολιτισμένης κοινωνίας, μας δίνεται η αφορμή σήμερα 3 του Δεκέμβρη, ημέρα Παγκόσμιας Ημέρας Ατόμων με Αναπηρία, να μιλήσουμε για το τι οφείλουμε στα άτομα με ειδικές ανάγκες (αμεα).
Πρώτα από όλα οφείλουμε να προσφέρουμε την αγάπη μας σε κάθε στιγμή της ζωής μας και για όσο χρονικό διάστημα χρειαστεί. Οφείλουμε να διασφαλίσουμε την αξιοπρέπειά τους στον δύσκολο αγώνα για ποιοτική διαβίωση, σεβόμενοι την προσωπικότητά τους. Οφείλουμε να φροντίσουμε ώστε να απαλλάξουμε την καθημερινότητά τους από τα εμπόδια που τη δυσχεραίνουν. Τα εμπόδια αυτά μπορεί να είναι η πρόσβαση σε μεταφορικά μέσα, κτίρια, υπηρεσίες και αγαθά. Είναι η δυσχέρεια στην πρόσβαση της αναγκαίας υγειονομικής περίθαλψης και αποκατάστασης, η ισότιμη συμμετοχή τους σε ευκαιρίες καλλιέργειας δεξιοτήτων, εκπαίδευσης, μαθητείας, πρακτικής άσκησης, απασχόλησης και εργασίας.
Τα άτομα με αναπηρία είναι ισότιμα και ισοδύναμα με εμάς και δεν πρέπει να καταδικάζονται σε κοινωνικό αποκλεισμό – περιθωριοποίηση ακόμη κι όταν αδυνατούν να εκπληρώσουν τον κοινωνικό τους ρόλο.
Ας σκεφτούμε τι σημαίνει η αδυναμία τους να αλληλεπιδράσουν με τους άλλους ανθρώπους και ας κάνουμε τον κόπο να μπούμε για λίγο στη θέση τους, να νιώσουμε κι εμείς την απομόνωση, τον αποκλεισμό, τη μοναξιά, τη ματαίωση, την ανεπάρκεια. Θα το αντέχαμε; Όχι! Αλήθεια, πόσα προβλήματα ταυτότητας και αυτοσεβασμού μπορεί να προκαλέσει μία τους αδυναμία!
Τα αμεα λοιπόν έχουν ανάγκη της έμπρακτης υποστήριξης όλων μας, προκειμένου να συμμετέχουν ισότιμα και πλήρως στο κοινωνικό γίγνεσθαι.
Ο Προϊστάμενος του ΚΕ.Δ.Α.Σ.Υ.
Απόστολος Σπαθής
