Η Επιτροπή Ειρήνης Τρικάλων, εργατικά σωματεία και μαζικοί φορείς του λαϊκού κινήματος ενώνουμε τη φωνή μας και καλούμε το λαό των Τρικάλων σε εκδήλωση μνήμης και τιμής για την εξέγερση του Πολυτεχνείου που αποτέλεσε κορύφωση της αντιδικτατορικής πάλης του λαού μας, σε μια συγκυρία που τα μηνύματά της είναι πιο επίκαιρα από ποτέ. Η εκδήλωση θα πραγματοποιηθεί την Τετάρτη 17 Νοέμβρη και ώρα 5μμ στην Πλατεία Ηρώων Πολυτεχνείου (Κεντρική Πλατεία). Θα τηρηθούν τα απαραίτητα μέτρα κατά της πανδημίας (μάσκες, αποστάσεις ασφαλείας).
Η πρόσφατη ανανέωση και υπογραφή μιας σειράς από επιθετικές συμφωνίες ανάμεσα στην Ελλάδα και σε άλλα ιμπεριαλιστικά κράτη, όπως η Ελληνοαμερικάνικη, η Ελληνογαλλική, οι αντίστοιχες συμφωνίες με τη Σαουδική Αραβία, τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, το κράτος – τρομοκράτη του Ισραήλ αποτελούν σήματα κινδύνου για τον ελληνικό λαό και τους λαούς της περιοχής. Έρχονται να “κουμπώσουν” με τα σχέδια περικύκλωσης της Ρωσίας, τις δεκάδες στρατιωτικές ασκήσεις – πρόβες πολέμου κατά άλλων λαών, με τη γενικότερη πολεμική προετοιμασία που βρίσκεται σε εξέλιξη, με τον αναβαθμισμένο ρόλο που επιδιώκει να παίξει η ελληνική αστική τάξη στην ευρύτερη περιοχή.
Καμιά σχέση δεν έχει η υπογραφή αυτών των συμφωνιών με την ειρήνη, την ασφάλεια, την προστασία της εδαφικής ακεραιότητας και των κυριαρχικών δικαιωμάτων της χώρας μας, όπως επιχειρούν να πείσουν η κυβέρνηση και τα άλλα κόμματα. Αντίθετα, οι εξελίξεις αποκαλύπτουν πως ανοίγεται διάπλατα ο δρόμος για νέες ευρωατλαντικές βάσεις και υποδομές, για τη μεγαλύτερη συμμετοχή των ελληνικών ενόπλων δυνάμεων σε αποστολές στο εξωτερικό.
Οι ισχυρισμοί ότι οι ΗΠΑ, το ΝΑΤΟ, η ΕΕ αποτελούν δήθεν παράγοντες “ειρήνης, ασφάλειας και σταθερότητας”, είναι αβάσιμοι. Ο λαός μας γνωρίζει καλά ότι αυτοί είναι που φέρουν εγκληματικές ευθύνες για την αμερικανοκίνητη Χούντα στην Ελλάδα, το πραξικόπημα και την εισβολή στην Κύπρο, που ρίχνουν νερό στο μύλο της τουρκικής επιθετικότητας, που προωθούν διχοτομική λύση στο Κυπριακό, που στρώνουν το έδαφος για επώδυνους συμβιβασμούς σε βάρος των κυριαρχικών δικαιωμάτων της χώρας μας, με το βλέμμα στραμμένο στη συνεκμετάλλευση του φυσικού πλούτου στο Αιγαίο και στην Αν. Μεσόγειο υπό ευρωατλαντική εποπτεία.
Στην άλλη όψη του ίδιου νομίσματος, της ίδιας αντιλαϊκής αντεργατικής πολιτικής βρίσκονται τα τεράστια κενά στο δημόσιο σύστημα υγείας εν μέσω της αναζωπύρωσης του τετάρτου κύματος της πανδημίας, σε παιδεία – πρόνοια, οι χρόνιες ελλείψεις σε βασικά έργα – υποδομής προστασίας από τις πυρκαγιές, τις πλημμύρες, τους σεισμούς. Μετράνε και την τελευταία δεκάρα όταν πρόκειται για τις λαϊκές ανάγκες, υποτάσσουν τη ζωή του λαού στην επικίνδυνη λογική “κόστους – οφέλους”, ενώ την ίδια ώρα θυσιάζουν στο βωμό του ΝΑΤΟ 6,6 δισεκατομμύρια ευρώ το χρόνο.
Γελιούνται όσοι νομίζουν ότι θα καταφέρουν να σβήσουν τη λαϊκή πάλη, ότι θα καταφέρουν να βάλουν στο μουσείο τα πάντα επίκαιρα μηνύματα της εξέγερσης του Πολυτεχνείου και της αντιδικτατορικής πάλης του λαού μας για “ψωμί – παιδεία – ελευθερία – εθνική ανεξαρτησία”, για απεμπλοκή από το ΝΑΤΟ και την ΕΕ.
ΚΑΜΙΑ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ ΣΤΟΥΣ
ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΤΙΚΟΥΣ ΣΧΕΔΙΑΣΜΟΥΣ ΚΑΙ ΠΟΛΕΜΟΥΣ!
ΝΑ ΑΚΥΡΩΘΕΙ Η ΕΛΛΗΝΟΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΗ ΣΥΜΦΩΝΙΑ ΓΙΑ ΤΙΣ ΒΑΣΕΙΣ!
ΝΑ ΚΛΕΙΣΟΥΝ ΟΙ ΕΥΡΩΑΤΛΑΝΤΙΚΕΣ ΒΑΣΕΙΣ ΚΑΙ ΥΠΟΔΟΜΕΣ!
ΟΥΤΕ ΣΚΕΨΗ ΓΙΑ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΝΕΩΝ!
ΝΑ ΕΠΙΣΤΡΕΨΟΥΝ ΟΙ ΕΛΛΗΝΙΚΕΣ ΕΝΟΠΛΕΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ
ΑΠΟ ΑΠΟΣΤΟΛΕΣ ΣΤΟ ΕΞΩΤΕΡΙΚΟ
ΟΥΤΕ ΓΗ – ΟΥΤΕ ΝΕΡΟ ΣΤΟΥΣ ΦΟΝΙΑΔΕΣ ΤΩΝ ΛΑΩΝ!
……………………………………………………………………………………………………………………….
48 χρόνια από τον ηρωικό ξεσηκωμό του Πολυτεχνείου
Η Ιστορία δείχνει ότι «μόνο ο λαός μπορεί να σώσει τον λαό»!
“Ψωμί – Παιδεία – Ελευθερία” , “Έξω οι ΗΠΑ- Έξω το ΝΑΤΟ”:48 χρόνια μετά, τα συνθήματα από τον ξεσηκωμό του Πολυτεχνείου παραμένουν επίκαιρα. Και αυτό διότι παρά την επιστημονική – τεχνική ανάπτυξη του μισού αιώνα που μεσολάβησε, η ικανοποίηση όλων των σύγχρονων αναγκών σκοντάφτει στο ποια τάξη έχει στα χέρια της την οργάνωση της παραγωγής, συνολικότερα της οικονομίας και της κοινωνίας.
Το Πολυτεχνείο φέρνει στη μνήμη όλους τους κομμουνιστές και τους άλλους ριζοσπάστες αγωνιστές που όρθωσαν το ανάστημά τους κατά της δικτατορίας, που ήρθαν αντιμέτωποι με τη φρίκη των βασανιστηρίων , τις εξορίες,την αγωνιζόμενη νεολαία, τους φοιτητές και τους σπουδαστές της αντι-ΕΦΕΕ. που υπέστησαν κάθε μορφής δίωξη. Το ΚΚΕ τιμά απεριόριστα τους αγώνες τους.
Ο ηρωικός φοιτητικός και εργατικός – λαϊκός ξεσηκωμός του Πολυτεχνείου δεν ήταν «κεραυνός εν αιθρία». Υπήρξε το αποκορύφωμα της αντιδικτατορικής πάλης λαού και νεολαίας, που ξεκίνησε με αργούς ρυθμούς και δυσκολίες και δυνάμωσε από το 1972 και μετά, πατώντας στις θυσίες νέων αγωνιστών, αλλά και στις δυνατότητες που δημιουργήθηκαν από το κλείσιμο των εξοριών και την απελευθέρωση των κομμουνιστών που είχαν μεγάλη πείρα από την οργάνωση της πάλης τη δεκαετία του 1940 και από τους κατοπινούς αγώνες.Τα μέλη και τα στελέχη του ΚΚΕ αφιέρωσαν όλες τις δυνάμεις τους στην οργάνωση του αντιδικτατορικού αγώνα.
Η ιδιαίτερη σημασία του Πολυτεχνείου έγκειται στο ότι ο φοιτητικός ξεσηκωμός συγκέντρωσε άμεσα την ενεργητική αλληλεγγύη χιλιάδων εργατοϋπαλλήλων και άλλων λαϊκών δυνάμεων στα σημαντικότερα αστικά κέντρα και μάλιστα ενώ υιοθετούσε ως μορφή πάλης τη μάχη του άοπλου λαού ενάντια στους ένοπλους μηχανισμούς του αστικού κράτους.
Ο ξεσηκωμός του Πολυτεχνείου «βάφτηκε» στο αίμα. Ταυτόχρονα, όμως, ενταφίασε οριστικά τα σχέδια της λεγόμενης φιλελευθεροποίησης της χούντας, που γνώριζαν τη στήριξη ή την ανοχή αστικών και οπορτουνιστικών πολιτικών δυνάμεων. Συνέβαλε, μαζί με το μετέπειτα πραξικόπημα στην Κύπρο και την τουρκική εισβολή που ακολούθησε, στη μετάβαση από τη στρατιωτική δικτατορία στην αστική κοινοβουλευτική δημοκρατία τον Ιούλη του 1974.
Το πραξικόπημα της 21ης Απριλίου 1967 δεν υπήρξε το έργο κάποιων «αφρόνων αξιωματικών», ούτε αποτέλεσμα του «κράτους της δεξιάς» ή της παραβίασης της καπιταλιστικής νομιμότητας, όπως αναφέρουν διάφορες πλευρές του αστικού πολιτικού κόσμου.
Η στρατιωτική δικτατορία υπήρξε μία από τις πολλές μορφές της εξουσίας του κεφαλαίου. Η ιστορική πείρα όλου του 20ού αιώνα από τις στρατιωτικές και μη δικτατορίες και από τον φασισμό – ναζισμό φανερώνει ότι πίσω από τις «δημοκρατικές» εξαγγελίες της καπιταλιστικής εξουσίας βρίσκεται πάντα η αστική βία και καταστολή. Γι’ αυτό, τόσο το αστικό Σύνταγμα που ίσχυε πριν το 1967, όσο και το σημερινό, προβλέπει την εκτροπή από την αστική κοινοβουλευτική δημοκρατία για την αντιμετώπιση της λεγόμενης «κατάστασης πολιορκίας». Η αστική βία και καταστολή είναι σύμφυτη με την ταξική εκμετάλλευση, ανεξάρτητα από την πολιτική μορφή της καπιταλιστικής εξουσίας
Οι ρίζες της δικτατορίας των συνταγματαρχών βρίσκονται στην τότε ανάγκη αναμόρφωσης δομών και μηχανισμών του αστικού κράτους, κυρίως στη σχέση παλατιού – κυβέρνησης στον έλεγχο του Στρατού. Επίσης, στην ανάγκη αναμόρφωσης του αστικού πολιτικού συστήματος, που παρουσίαζε σημάδια κόπωσης, στην ικανότητά του για χειραγώγηση και ενσωμάτωση των εργατικών – λαϊκών μαζών, ενώ η διαχείριση του Κυπριακού αποτέλεσε εστία όξυνσης αντιθέσεων και τριγμών., Οαντικομμουνισμός, που αποτέλεσε την επίσημη ιδεολογία της χούντας και η καταστολή του εργατικού – λαϊκού κινήματος υπήρξαν χαρακτηριστικά συνολικότερα του μεταπολεμικού αστικού συστήματος.
Στις μέρες μας, ο αντικομμουνισμός οξύνεται και πάλι, με κάθε τρόπο και μέσο: Από το βήμα της Βουλής, μέσα από τις στήλες του αστικού Τύπου, με την εγκληματική δράση νεοναζιστικών συμμοριών, με την ανιστόρητη εξίσωση κομμουνισμού – φασισμού. Ο αντικομμουνισμός, το μίσος για το ΚΚΕ, το εργατικό κίνημα, τους λαϊκούς αγώνες, δεν αφορούν στενά τους κομμουνιστές.Η πείρα, τόσο από τη δικτατορία όσο και διαχρονικά από την εγχώρια και διεθνή ιστορία, καταδεικνύει πως ο αντικομμουνισμός πήγαινε πάντοτε χέρι-χέρι με τη συνολικότερη επίθεση στις ελευθερίες, τα δικαιώματα και τις κατακτήσεις του εργαζόμενου λαού.
Η απριλιανή δικτατορία, συνεχίζοντας την πολιτική των προηγούμενων κυβερνήσεων, ενέπλεξε περισσότερο τη χώρα στους ενδοϊμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς της εποχής, επιθυμώντας την αναβάθμιση του ρόλου της ελληνικής αστικής τάξης στην Ανατολική Μεσόγειο. Το γεγονός αυτό της εξασφάλισε τόσο τη στήριξη των ΗΠΑ, όσο και τις οικονομικές σχέσεις με τις χώρες της καπιταλιστικής Ευρώπης. Ωστόσο, οι κατοπινές εξελίξεις, ειδικότερα η τραγωδία της Κύπρου, απέδειξαν τους κινδύνους που εγκυμονούν για τους λαούς οι αστικοί σχεδιασμοί.
Γι’ αυτό οι επιγραφές στις πύλες του Πολυτεχνείου «Έξω οι ΗΠΑ» και «Έξω το ΝΑΤΟ», που έγιναν συνθήματα καταδίκης του ιμπεριαλισμού, παραμένουν επίκαιρες στις σημερινές συνθήκες, παρά τις αλλαγές στη διάταξη καπιταλιστικών κρατών και συμμαχιών. Το αστικό ελληνικό κράτος (σήμερα με κυβέρνηση της ΝΔ, πριν του ΣΥΡΙΖΑ, ακόμα παλιότερα του ΠΑΣΟΚ) επιδιώκει πάντα τη γεωστρατηγική αναβάθμισή του σε ανταγωνισμό με τη σύμμαχο στο ΝΑΤΟ Τουρκία. Σε αυτή την κατεύθυνση πραγματοποίησε νέες συμφωνίες ενίσχυσης της στρατιωτικής παρουσίας των ΗΠΑ με νέες βάσεις, σύναψε «στρατηγική εταιρική σχέση» με τη Γαλλία, υπέγραψε συμφωνίες με την Αίγυπτο και το Ισραήλ.
Η ύπαρξη στρατιωτικών βάσεων, θαλάσσιων και εναέριων υπερόπλων, συνιστά μαγνήτη της επιθετικότητας των αντίπαλων ιμπεριαλιστικών ενώσεων. Ο πακτωλός χρημάτων που δίνεται στο ΝΑΤΟ και στους στρατιωτικούς εξοπλισμούς δεν θωρακίζει την άμυνα της χώρας, την ασφάλεια και την ειρήνη των λαών της περιοχής.
Ο φετινός εορτασμός του ξεσηκωμού του Πολυτεχνείου μπορεί να αποτελέσει έναν ακόμα κρίκο στην εργατική – λαϊκή πάλη για μόρφωση και εργασία με ανθρώπινες συνθήκες, μέτρα προστασίας της υγείας και της ζωής του λαού, ελεύθερο χρόνο, εισόδημα για αξιοπρεπή ζωή, για την απόρριψη κάθε αντεργατικού – αντιλαϊκού νόμου, για την καταδίκη κάθε αστικού κόμματος, που, με το μαστίγιο ή το καρότο, στερεί από τους εργαζόμενους και τις οικογένειές τους από τον πλούτο που παράγουν.
Ο αγώνας των εργαζομένων στο Λιμάνι του Πειραιά, η επιτυχημένη απεργία των διανομέων της «e-food», οι απεργιακές κινητοποιήσεις σε οικοδόμους και υγειονομικούς, τα συλλαλητήρια των πληγέντων από φυσικές καταστροφές δείχνουν πως οι εργαζόμενοι, με όπλα τους την οργάνωση, τον αγώνα και την ταξική αλληλεγγύη, μπορούν να διεκδικήσουν το δίκιο τους, να αδρανοποιήσουν αντεργατικούς νόμους, δικαστικές αποφάσεις που επιχειρούν να «βάλουν στον γύψο» την εργατική – λαϊκή πάλη. Μπορούν να αποτελέσουν τα ρυάκια του εργατικού – λαϊκού ποταμιού που θα πλήξει τα θεμέλια της ταξικής εκμετάλλευσης.
Παράλληλα, το εργατικό – λαϊκό κίνημα πρέπει να δυναμώσει τον αγώνα για να κλείσουν όλες οι βάσεις, να αποδεσμευτεί η χώρα από τις ενώσεις και τις συμμαχίες του κεφαλαίου. Αποτελεί χρέος στη διεθνιστική αλληλεγγύη, προϋπόθεση του αγώνα για την ανατροπή του συστήματος που γεννάει τον πόλεμο, τη φτώχεια, την εκμετάλλευση.Δίπλα στη λαϊκή απαίτηση για απεμπλοκή της χώρας μας από τις διακρατικές ιμπεριαλιστικές ενώσεις και τα σχέδιά τους αντηχεί ταυτόχρονα το σύνθημα «Κανένας φαντάρος έξω από τα σύνορα» – καμιά συμμετοχή στις σχεδιαζόμενες ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις.
Ό,τι κέρδισε διαχρονικά ο εργαζόμενος λαός, το κέρδισε ακολουθώντας το δρόμο του αγώνα, κόντρα στις καπιταλιστικές κυβερνήσεις και την εργοδοσία. Η ιστορία της ταξικής πάλης στην Ελλάδα και σε όλο τον κόσμο δείχνει ότι όσο υπάρχει εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο, τίποτα δεν χαρίζεται από την εκάστοτε άρχουσα εκμεταλλεύτρια τάξη. Κατακτιέται με αγώνες ενάντια στους εκμεταλλευτές, την οικονομική κυριαρχία και την πολιτική εξουσία τους.Φυσικά, οι όποιες κατακτήσεις ή παραχωρήσεις στον καπιταλισμό δεν είναι παρά προσωρινές και σίγουρα κατώτερες των αντικειμενικών δυνατοτήτων που υπάρχουν. Από την άλλη, η φτώχεια, η ανεργία και ο αυταρχισμός, οι κρίσεις και οι πόλεμοι είναι μόνιμα χαρακτηριστικά του ανθρωποφάγου εκμεταλλευτικού συστήματος του καπιταλισμού.
Με αυτή την έννοια, δίδαγμα από την ιστορία της ταξικής πάλης είναι και το ότι αυτή δεν προχωράει ευθύγραμμα, αλλά μέσα από καμπές και στροφές, δυσκολίες και πισωγυρίσματα, εξοπλίζοντας τους νέους αγώνες με την πείρα και τα διδάγματα των παλιότερων. Διαχρονικό δίδαγμα είναι ότι η οριστική δικαίωση σχετίζεται με την ανατροπή της καπιταλιστικής εξουσίας, την κατάργηση της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο.
Το ΚΚΕ επιδιώκει το επόμενο διάστημα να τονωθεί η συλλογική συζήτηση για το πώς οι αγώνες για δημοκρατικές, συνδικαλιστικές και πολιτικές ελευθερίες, για το βιοτικό επίπεδο και τα κοινωνικά και πολιτικά δικαιώματα της εργατικής τάξης και του φτωχού λαού θα εντάσσονται στον αγώνα για την ανατροπή της καπιταλιστικής εξουσίας, για τον σοσιαλισμό.
Γιατί, όπως έχει αποδείξει η Ιστορία, «μόνο ο λαός μπορεί να σώσει τον λαό», βαδίζοντας αποφασιστικά στον δρόμο της ανατροπής, μέχρι να πάρει ο ίδιος στα χέρια του το τιμόνι της εξουσίας.
Η ΤΕ Τρικάλων του ΚΚΕ καλεί τους εργαζόμενους, τη νεολαία, να συμμετάσχουν μαζικά στην εκδήλωση αγωνιστικού γιορτασμού, που συνδιοργανώνουν η Επιτροπή Ειρήνης Τρικάλων , εργατικά σωματεία και μαζικοί φορείς του λαϊκού κινήματος, για να τιμήσουμε τους νεκρούς της αντιδικτατορικής πάλης , να αντλήσουμε δύναμη από τα διδάγματα εκείνου του αγώνα και να διαδηλώσουμε για τα επίκαιρα και αδικαίωτα, εως και σήμερα, αιτήματα του ξεσηκωμού του ’73, την
Τετάρτη 17 Νοέμβρη , στις 5 μμ,
στην πλατεία Ηρώων Πολυτεχνείου(κεντρική πλατεία Τρικάλων).
15/11/2021 – Το Γραφείο Τύπου της ΤΕ Τρικάλων ΚΚΕ
……………………………………………………………………………………………………………………..
ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α. ΤΡΙΚΑΛΩΝ: ΤΟ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ ΖΕΙ ΣΤΟΥΣ ΑΓΩΝΕΣ ΤΟΥ ΣΗΜΕΡΑ
Ο ΔΡΟΜΟΣ ΤΟΥ ΝΟΕΜΒΡΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΟΣ
ΚΛΙΜΑΚΩΣΗ ΤΩΝ ΑΓΩΝΩΝ ΓΙΑ ΝΑ ΓΚΡΕΜΙΣΟΥΜΕ ΤΗ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΤΗΣ ΝΔ ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΤΟΥ ΚΕΦΑΛΑΙΟΥ. ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΣΥΝΑΙΝΕΣΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΥΠΟΤΑΓΗ
ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΑΝΤΙΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΗ ΔΙΕΞΟΔΟΣ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΟΝ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΟ ΔΡΟΜΟ
Ο αγώνας ενάντια στην δικτατορία και η εξέγερση του Πολυτεχνείου εμπνέουν τους αγώνες για τα εργατικά-λαϊκά δικαιώματα, για «ψωμί-παιδεία-ελευθερία» της εποχή μας.
Η εργατιά, οι νέοι και οι νέες της εποχής, πάλεψαν ενάντια στην πανίσχυρη χούντα, στην ντόπια άρχουσα τάξη και την «αμερικανοκρατία». Ενάντια στο «δεν γίνεται τίποτα» αλλά και ενάντια στις αυταπάτες για «ομαλή κοινοβουλευτική διαδοχή της χούντας» ή για το ότι «θα μας σώσει η Ευρώπη».
Όπως σε κάθε κορυφαία στιγμή της ταξικής πάλης, το σύνθημα του Μάη του 68 «είμαστε ρεαλιστές, διεκδικούμε το αδύνατο» ήταν αυτό που άνοιξε έναν πραγματικά άλλο δρόμο για τον λαό!! Γιατί, ήταν η εξέγερση του Πολυτεχνείου που άνοιξε το δρόμο για την κατάρρευση της χούντας αλλά και για τις κατακτήσεις της Μεταπολίτευσης, τις οποίες ακόμα και σήμερα προσπαθούν να ξηλώσουν κυβερνήσεις και κεφάλαιο.
Σήμερα η κυβέρνηση της ΝΔ επιτίθεται σκληρά στα δικαιώματα των εργαζομένων και της νεολαία.
- Η εγκληματική διαχείριση της πανδημίας συνεχίζεται με τα δραματικά αποτελέσματα να στοιχειώνουν πια τις ζωές μας.
- Η ακρίβεια κατατρώει το λαικό εισόδημα, ενώ ετοιμάζουν από το 2022 νέα σκληρή επίθεση λιτότητας στο όνομα των «χρεών από την πανδημία».
- Η εφαρμογή του νόμου Χατζηδάκη προωθεί την διάλυση των συνδικάτων και την εγκαθίδρυση του κοινωνικού μεσαίωνα.
- Χιλιάδες νέοι πετιούνται έξω από την εκπαίδευση.
- Οι συμφωνίες αναβαθμισμένης συνεργασίας με τις ΗΠΑ όσο με την Γαλλία, στο πλαίσιο της δολοφονικής ιμπεριαλιστικής συμμαχίας του ΝΑΤΟ, και η νέα κούρσα των εξοπλισμών, φορτώνουν δισεκατομμύρια στις πλάτες του λαού, δημιουργούν τεράστιους πολεμικούς κινδύνους, για τους ανταγωνισμούς και τα συμφέροντα των άρχουσων τάξεων στην περιοχή.
- Ο κρατικός αυταρχισμός και η δολοφονική αστυνομική καταστολή είναι η απάντηση «δια πάσα νόσο», με το δόγμα «νόμος, τάξη, κέρδη» να αποτελεί σταθερή επιλογή.
- Ο ρατσισμός, τα στρατόπεδα συγκέντρωσης και οι δολοφονικές επαναπροωθήσεις προσφύγων στο Αιγαίο, οι αποφυλακίσεις των δολοφόνων Χρυσαυγιτών και η αντιδραστική θεωρία των «δύο άκρων» πάει να ξαναστήσει την ακροδεξιά και τα τάγματα εφόδου των φασιστών.
- Τα βουνά γεμίζουν ανεμογεννήτριες, το περιβάλλον (ξανα)καταστρέφεται στο όνομα της «πράσινης ανάπτυξης και της καταπολέμησης της κλιματικής αλλαγής», ενώ οι «πράσινες συμφωνίες» της ΕΕ δεν είναι παρά μαύρη καταστροφή για την κερδοφορία της «πράσινης» βιομηχανίας.
ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΠΡΕΠΕΙ ΚΑΙ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΠΑΝΕ ΑΛΛΙΩΣ
Η κυβέρνηση της ΝΔ δεν είναι ανίκητη. Οι σπουδαίες εργατικές νίκες στην e-food και την COSCO, η απεργία-αποχή κατά της «αξιολόγησης» και του σχολείου για «λίγους και εκλεκτούς» στην εκπαίδευση, οι επαναλαμβανόμενοι αγώνες στην υγεία, το τσαλαπάτημα της πολιτικής του «νόμου και της τάξης» στα πανεπιστήμια και τις γειτονιές δείχνουν ότι όχι μόνο οι αγώνες συνεχίζονται, αλλά και δυναμώνουν και μπορούν να νικάνε απέναντι στη κυβέρνηση και την εργοδοσία. Ο μόνος χαμένος αγώνας είναι αυτός που δεν γίνεται.
Οι αλλαγές δεν θα έρθουν με την εκλογική αναμονή μιας «άλλης, καλής, δημοκρατικής κυβέρνησης». Τα 40 χρόνια από την πρώτη εκλογική νίκη του ΠΑΣΟΚ αλλά και η πρόσφατη εμπειρία του ΣΥΡΙΖΑ στην κυβέρνηση απέδειξαν ότι με τις λεγόμενες «αριστερές προοδευτικές κυβερνήσεις» ούτε περιορισμένες υποσχέσεις φιλεργατικής πολιτικής δεν γίνονται πράξη. Οι δεκαετίες που πέρασαν έδειξαν ξανά και ξανά τα όρια του κοινοβουλευτικού δρόμου.
Σήμερα χρειαζόμαστε μία δυνατή επαναστατική αντικαπιταλιστική αριστερά, μέσα από την συγκρότηση και ενίσχυση του αντικαπιταλιστικού προγράμματος και μετώπου, που θα οδηγήσει τους σημερινούς εργατικούς και νεολαϊστικούς αγώνες στη νίκη.
Συνεχίζουμε στην πάλη για την συνολική ήττα της πολιτικής του κεφαλαίου και της ΕΕ, για την ανατροπή της κυβέρνησης της ΝΔ από τους εργατικούς και λαϊκούς αγώνες σε κόντρα με την εκλογική αναμονή και την συναίνεση του ΣΥΡΙΖΑ.
Χτίζουμε την αγωνιστική ανατρεπτική ενότητα από τα κάτω των αγωνιζόμενων τμημάτων της εργατικής τάξης και τον συντονισμό τους απέναντι στην αδράνεια και τα ξεπουλήματα απ την συνδικαλιστική γραφειοκρατία των ΓΣΕΕ / ΑΔΕΔΥ.
Παλεύουμε για ένα μεγάλο πρόγραμμα αντικαπιταλιστικών αλλαγών με κέντρο τα συμφέροντα και κάτω από τον έλεγχο του κόσμου της δουλειάς .
-Γιατί προσλήψεις, αυξήσεις στους μισθούς και στις συντάξεις και χτύπημα στην ακρίβεια μπορεί να γίνει μόνο αν βάλουμε χέρι στα κέρδη του κεφαλαίου και με αύξηση της φορολογίας του.
-Γιατί η υπεράσπιση των δημόσιων αγαθών, η υγεία, η εκπαίδευση, οι συγκοινωνίες, η ενέργεια και παντού, μπορεί να γίνει μόνο μέσα από ένα εκτεταμένο πρόγραμμα εθνικοποιήσεων, χτυπήματος της καπιταλιστικής ιδιοκτησίας, χωρίς αποζημιώσεις, με εργατικό έλεγχο.
– Γιατί η διαγραφή του χρέους, η απειθαρχία στις εντολές της ΕΕ και η αποδέσμευση από αυτήν είναι η απάντηση στα προγράμματα «δημοσιονομικής λιτότητας» και των μεταρρυθμίσεων σε όφελος του κεφαλαίου.
– Γιατί η υπεράσπιση της ειρήνης, η πάλη ενάντια στον εθνικισμό και κατά των εξοπλισμών συνδέεται άρρηκτα με τον αγώνα για την αποδέσμευση από το ΝΑΤΟ, των στρατηγικών συμφωνιών με ΗΠΑ-Γαλλία και τους αντιδραστικούς ανταγωνισμούς Ελλάδας-Τουρκίας.
– Γιατί το σύνθημα «καλοδεχούμενοι οι πρόσφυγες και οι μετανάστες – Όχι στην Ευρώπη Φρούριο» είναι η απάντηση στις δολοφονίες προσφύγων και στη διαίρεση της εργατικής τάξης ανάλογα με τη θρησκεία και το χρώμα του δέρματος.
-Γιατί η υπεράσπιση του πλανήτη απ την οικολογική καταστροφή και την κλιματική αλλαγή σημαίνει πάλη ενάντια στις «πράσινες συμφωνίες» και το σύστημα που καταστρέφει το πλανήτη και το κλίμα.
Δεν παραπέμπουμε τους στόχους αυτούς ούτε στις κάλπες αλλά ούτε και στο μακρινό αύριο της «λαικής εξουσίας». Τους παλεύουμε από σήμερα για να έρθει κοντύτερα το αύριο της επαναστατικής αλλαγής που έχει ανάγκη η κοινωνία.
Σήμερα που ο καπιταλισμός απειλεί καθολικά τον άνθρωπο και τον πλανήτη, που οι δυνατότητες για μια ζωή αλλιώτικη είναι μεγαλύτερη από ποτέ, η υπόθεση μιας κοινωνίας χωρίς εκμετάλλευση, του σοσιαλισμού / κομμουνισμού της εποχής μας είναι πιο επίκαιρη από ποτέ.
Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ σας καλεί να παλέψουμε μαζί για αυτή την προοπτική!
Καλούμε σε μαζική συγκέντρωση αγώνα, μνήμης και τιμής για την επέτειο της εξέγερσης του Πολυτεχνείου την Τετάρτη 17 Νοέμβρη στις 6 μ.μ. στην πλατεία Ρήγα Φεραίου.
ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α. ΤΡΙΚΑΛΩΝ
……………………………………………………………………………………………………………………….
ΔΙΑΡΚΗΣ Ο ΑΓΩΝΑΣ ΤΩΝ ΣΥΝΔΙΚΑΤΩΝ- ΕΠΙΚΑΙΡΑ ΤΑ ΑΙΤΗΜΑΤΑ ΤΩΝ ΕΞΕΓΕΡΜΕΝΩΝ ΤΟΥ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟΥ
Η ΓΣΕΕ αποδίδει φόρο τιμής στη μνήμη των αγωνιστών της εξέγερσης του Πολυτεχνείου. Τα γεγονότα του Πολυτεχνείου αποτελούν μία κορυφαία στιγμή στην ιστορία των κοινωνικών κινημάτων νοηματοδοτώντας τον αγώνα για δημοκρατία, ισονομία, κοινωνική δικαιοσύνη και αλληλεγγύη. Ένας διαρκής αγώνας στον οποίο τα συνδικάτα βρίσκονται στην πρώτη γραμμή και σήμερα, για την υπεράσπιση μεταξύ άλλων, της εργασίας, της δημόσιας παιδείας, της ισότητας, αλλά και της υγείας που δοκιμάζεται από την πανδημία. Διεκδικούμενα και επίκαιρα είναι τα αιτήματα για πλήρη και σταθερή εργασία, ισχυρή κοινωνική προστασία, ανθρώπινες συνθήκες εργασίας, γενικότερα αξιοπρέπεια στη ζωή για όλους.
Τα εργασιακά, οικονομικά και ασφαλιστικά δικαιώματα των εργαζομένων, τα οποία εντάθηκαν μετά την οικονομική κρίση και από την πανδημία, παραμένουν στην κλίνη του προκρούστη και επιβάλλεται να διασφαλιστούν.
Στις δύσκολες στιγμές που διανύουμε, ο στόχος πρέπει να είναι κοινός για όλους.
…………………………………………………
ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΑΓΩΝΑ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ Γ.Ν.& Κ.Υ. Ν. ΤΡΙΚΑΛΩΝ
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
Τρίτη 16 Νοεμβρίου 2021
48 χρόνια μετά ο ηρωικός Νοέμβρης του 1973 ζει!
Κρατάμε τη φλόγα του ζωντανή και διαδίδουμε τα επίκαιρα μηνύματα του σε κάθε χώρο δουλειάς, γιατί:
Η κυβέρνηση συνεχίζει να εναποθέτει την ευθύνη όπως έκανε από την αρχή της πανδημίας στο λαό και αφήνει το δημόσιο σύστημα υγείας χωρίς προσωπικό και υποδομές την ίδια ώρα που ο ιδιωτικός τομέας συνεχίζει να πνίγεται στα κέρδη. Αν ήθελαν να μας προστατεύσουν, θα υλοποιούσαν τα δίκαια αιτήματα μας για:
- Άμεση πρόσληψη του αναγκαίου, μόνιμου ιατρικού και νοσηλευτικού προσωπικού.
- Πλήρη εξοπλισμό κάθε νοσοκομείου και δομής ΠΦΥ.
- Δωρεάν μαζικά τεστ για όλο τον πληθυσμό και έλεγχοι όπου χρειάζεται ακόμα και σε αυτούς που έχουν κάνει το εμβόλιο.
Τιμούμε τη λαϊκή εξέγερση του Πολυτεχνείου, την κορυφαία στιγμή της αντιδικτατορικής πάλης του λαού μας ενάντια στη φασιστική χούντα των συνταγματαρχών. Τιμούμε και εμπνεόμαστε από τους αγώνες και τις θυσίες όσων ύψωσαν το ανάστημά τους στο φασιστικό καθεστώς, όσους θυσιάστηκαν, όσους βασανίσθηκαν, φυλακίσθηκαν και εξορίστηκαν στα 7 μαύρα χρόνια της Χούντας. Τιμούμε όσους αγωνίστηκαν κόντρα στην τρομοκρατία και τον αυταρχισμό εκείνης της περιόδου, στην προσπάθεια να φιμωθεί κάθε φωνή που διεκδικούσε ελευθερίες, δικαιώματα και δουλειά με αξιοπρεπείς όρους.
Οι αγώνες μας δεν θα μπουν στο γύψο!
Ο αντιιμπεριαλιστικός του χαρακτήρας ενοχλούσε και ενοχλεί διαχρονικά όλες τις κυβερνήσεις. Την ίδια ώρα δεν βρίσκει ούτε ένα ευρώ για τη προστασία του λαού από φυσικές καταστροφές και για να καλύψει τις ανάγκες του δημόσιου συστήματος υγείας των σχολείων και των πανεπιστημίων.
Το εργατικό κίνημα έχει αποδείξει ότι μπορεί να τιμά σταθμούς της ιστορίας του, αγωνιστικά, οργανωμένα, πειθαρχημένα, με αυξημένα μέτρα προστασίας πολύ καλύτερα από αυτά που παίρνουν κυβέρνηση – εργοδοσία, που αντιμετωπίζουν τη ζωή και την υγεία μας ως “κόστος”.
Πριν 48 χρόνια φάνταζε ανίκητος και πανίσχυρος εχθρός η χούντα και ο φασισμός αλλά φάνηκε πως όταν ο λαός αποφασίζει να παλέψει με όσες θυσίες και αν χρειάζονται ισχυροί και ανίκητοι εχθροί ξεπερνιούνται. Αυτό που φαίνεται πολλές φορές πως δεν κινείται τίποτα και κυριαρχεί ο φόβος ξεπερνιούνται.
Με όπλο μας την πείρα από τους αγώνες των υγειονομικών και όλου του λαού για άμεσα μέτρα ενίσχυσης του συστήματος υγείας, για Δωρεάν Δημόσια Υγεία για όλους, μέτρα προστασίας της υγείας του λαού, προετοιμάζουμε τις νέες νικηφόρες αναμετρήσεις της εργατικής τάξης, του λαού μας.
Οι πετυχημένοι αγώνες σε COSCO και e –food, οι κινητοποιήσεις μαθητών και εκπαιδευτικών ενάντια στις συγχωνεύσεις και την «αξιολόγηση», οι αγώνες των πληγέντων από τις πυρκαγιές, τις πλημμύρες και τους σεισμούς, οι αγώνες του λαϊκού κινήματος δείχνουν ότι μπορεί να φουντώσει το κύμα της διεκδίκησης των σύγχρονων αναγκών μας!
48 ΧΡΟΝΙΑ ΜΕΤΑ,
ΤΟ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ ΜΕΝΕΙ ΖΩΝΤΑΝΟ,
ΜΑΣ ΕΜΠΝΕΕΙ, ΜΑΣ ΟΔΗΓΕΙ
Η ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΑΓΩΝΑ Εργαζομένων του Γ.Νοσοκομείου & Κ.Υ. Ν. Τρικάλων, οι μαχόμενοι υγειονομικοί, δίνουμε το «παρών» στις εκδηλώσεις τιμής και μνήμης της εξέγερσης του Πολυτεχνείου, που οργανώνουν η Επιτροπή Ειρήνης Τρικάλων, Εργατικά σωματεία και μαζικοί φορείς του λαϊκού κινήματος, ενώνουμε τη φωνή μας, συνεχίζουμε την κοινή μας δράση και τον αγώνα μας, καλούμε όλους τους υγειονομικούς του νομού μας, στην εκδήλωση θα πραγματοποιηθεί,
Τετάρτη 17 Νοέμβρη και ώρα 5μμ στην Πλατεία Ηρώων Πολυτεχνείου (Κεντρική Πλατεία).
(Τηρούμε βέβαια όλα τα μέτρα ασφαλείας).
