Ο Κένι Κάντζι αναδείχθηκε MVP της δεύτερης αγωνιστικής στη Basket League ΣΚΡΑΤΣ και… πήραμε την ασίστ για να σας συστήσουμε τον 26χρονο φόργουορντ των Τρικάλων, γόνο της δημοφιλέστερης εταιρίας ζυθοποιίας στο Καμερούν.
Το περασμένο καλοκαίρι η ομάδα των Τρικάλων άλλαξε ριζικά το ρόστερ του. Μέρος των αλλαγών ήταν και ο Κένι Κάντζι. Ο 26χρονος φόργουορντ ήρθε ως αντικαταστάτης του Πάτρικ Γιούινγκ τζούνιορ, με τον Κώστα Φλεβαράκη και τους συνεργάτες του να ποντάρουν πολλά στα αθλητικά του προσόντα. Απέναντι στον Κόροιβο Αμαλιάδας, για την 2η αγωνιστική του πρωταθλήματος της ΣΚΡΑΤΣ Basket League, ο Κάντζι φρόντισε να δικαιώσει τους ανθρώπους της ομάδας.
Κόντρα στους νεοφώτιστους πραγματοποίησε εξωπραγματική εμφάνιση. Κατάφερε να οδηγήσει στη νίκη την ομάδα του (102-93), σε ένα συναρπαστικό παιχνίδι, το οποίο κρίθηκε μετά από δύο παρατάσεις. Αυτός, από την μεριά του, φρόντισε να κάνει τα πάντα για να δώσει την πρώτη νίκη της σεζόν στην ομάδα του. Πέτυχε 26 πόντους με 5/10 δίποντα, 4/6 τρίποντα και 4/4 βολές, μάζεψε 13 ριμπάουντ, μοίρασε 1 ασίστ, είχε 1 μπλοκ, έκανε 1 κλέψιμο και υπέπεσε σε 3 λάθη. Και όλα αυτά σε 36 λεπτά και 31 δευτερόλεπτα. Όχι κι άσχημα…
ADVERTISEMENT
Ας δούμε, όμως, ποια είναι η πορεία του αθλητικού φόργουορντ…
Το ξεκίνημα και η αλλαγή
Γεννήθηκε στη Γαλλία, στις 19/5 του 1988, αλλά μεγάλωσε στην Douala του Καμερούν (βρίσκεται δυτικά της Αφρικής), όπου δεν παραλείπει να επιστρέφει για να θυμίζει στα παιδιά της περιοχής πως μπορούν να υλοποιήσουν τα όνειρα τους. Δηλώνει “υπερήφανος ως Καμερουνέζος. Η μητέρα μου μεγάλωσε στη Γαλλία, όπου γεννήθηκε ο πατέρας μου, αλλά όλοι είμαστε Καμερουνέζοι” και πως δεν θα άλλαζε για τίποτα την καταγωγή του.
Αναγνωρίζει και ότι ήταν ευλογημένος, καθώς η οικογένεια του ήταν από τις εύπορες του τόπου του, ιδιοκτήτρια πλήθους εταιριών. Μεταξύ αυτών μια που ασχολείται με τη ζυθοποιεία και κυκλοφορεί με την ταμπέλα Kadji-Beer. Για να καταλάβετε το μέγεθος των πωλήσεων, στην περιοχή του, είναι όσο γνωστή είναι η Budweiser για τον υπόλοιπο κόσμο. “Μπορείτε να τη βρείτε παντού. Σε όλη την ήπειρο” δηλώνει ο υπερήφανος γιος, ο οποίος ειρήσθω εν παρόδω δεν πίνει. Ο πατέρας του, Gilbert είναι ακόμα και σήμερα ένας από τους πλουσιότερους ανθρώπους του Καμερούν και μαζί με τη σύζυγο του, Annie έχουν αγοράσει ένα σπίτι στην περιοχή Jupiter (που όχι, δεν είναι ο Δίας).
Ο Alonzo Mourning τον έκανε μπασκετμπολίστα
Αρχικά, είχε απασχοληθεί με το ποδόσφαιρο, αλλά η ανάπτυξη του ήταν τέτοια που όταν έφτασε στα 2.01, στα 12 του χρόνια, υποχρεώθηκε να αναζητήσει… νέες περιπέτειες. Έως τότε, είχε ως όνειρο να σκοράρει θεαματικά γκολ και ιδανικά να το κάνει για την Paris Saint Germain. Όταν επέστρεψε στη Γαλλία, πήγε στα τμήματα υποδομής της Pau Orthez και στα 15 του αποφάσισε να διεκδικήσει αλλού τα όνειρα του: στην Αμερική. Μετακόμισε στην IMG Academy του Bradenton, όπου εξελίχθηκε σε ένα από τα καλύτερα prospect της γενιάς του.
Μεσολάβησε ένα ταξίδι της οικογενείας στις ΗΠΑ, για διακοπές και η συμπτωματική συνάντηση με τον Alonzo Mourning, στην Coconut Grove. “Ήμουν 13 χρόνων και συνάντησα τον “Ζο”. Ένιωσα τόσο τρομοκρατημένος. Ήταν τόσο μεγαλόσωμος, τόσο ψηλός. Είπε στους γονείς μου πως “αυτό το παιδί πρέπει να παίξει μπάσκετ” και όταν γυρίσαμε στην πατρίδα με έστειλαν σε camp στη Γαλλία. Υποθέτω πως άρεσα στον κόουτς και με κράτησε. Πήγα και για ένα τουρνουά στη Ρωσία. Ήταν όλα πολύ καλά. Εκεί ήταν scouts από κολέγια των ΗΠΑ και εκείνοι μου πρότειναν να μετακομίσω στην Αμερική”.
Οι γονείς του ήταν κοντά του σε όλη τη διαδρομή. “Μου έμαθαν να είμαι το καλύτερο παιδί, ο πιο ευγενικός”. Θα παρέμεναν δίπλα του, τα χρόνια που θα έρχονταν. “Η μητέρα μου ζούσε μαζί μου (μαζί με τα τρία του αδέλφια), ενώ ο πατέρας μου πηγαινοερχόταν”, εξήγησε.
Συμπαίκτης με τον Νικ Καλάθη
Το 2007 ήλθε η ώρα να διαλέξει κολέγιο. Όπως ομολόγησε ο ίδιος, την απόφαση του βοήθησε το δεύτερο διαδοχικό πρωτάθλημα των Gators, μαζί και η συνάντηση του με τον Joakim Noah και τον Al Horford, κατά την επίσκεψη του στις εγκαταστάσεις του Gainesville. Oι δυο σεζόν που πέρασε εκεί, δεν ήταν ακριβώς ονειρικές. Είχε να αντιμετωπίσει πλήθος τραυματισμών και εύλογα ήλθε και η απογοήτευση. Ως δευτεροετής, χρειάστηκε να μπει και στο χειρουργείο για την αφαίρεση κήλης. Τότε ήταν που αποφάσισε να αναζητήσει αλλού την τύχη του.
Ο Billy Donovan δεν στάθηκε εμπόδιο, στη συμφωνία του με το Miami, για να εξηγήσει “ποτέ το θέμα του δεν ήταν η έλλειψη ταλέντου. Πιστεύω πως μια νέα αρχή είναι αυτό που χρειάζεται. Είναι χαρισματικό, ταλαντούχο παιδί, εργατικός και με συγκέντρωση στο στόχο. Δεν έχει να φοβηθεί τίποτα”. Ο Κάντζι θα σχολίαζε ότι “ο κόουτς με έβαλε στην καλύτερη κατάσταση, για να γίνω επιτυχημένος, αλλά δεν νομίζω πως ήμουν έτοιμος για το ρόλο που μου ανατέθηκε. τα λάθη που έκανα στο Florida δεν επρόκειτο να τα κάνω στο Miami. Εκεί έμαθα να είμαι δυνατός στο μυαλό και να παίζω όσο πιο σκληρά μπορώ”.
Παρεμπιπτόντως, στο Florida βρέθηκε για λίγο με τον Νικ Καλάθη, αλλά και τον Chandler Parsons (ναι, αυτόν που τώρα δραστηριοποιείται στους Mavericks), ενώ έπαιξε και με τον Alex Tyus (της Μακάμπι), αλλά και τον Walter Hodge.
Το 2011 λοιπόν, πήγε στο Miami, όπου όντως έκανε μια νέα αρχή. Η μία σεζόν ήταν καλύτερη από την άλλη. Στην πρώτη είχε 13.6π. και 6.9 ριμπ., ανά αγώνα, ενώ το καλοκαίρι είχε χάσει 10 κιλά και αυτό τον βοήθησε να φτάσει στην καλύτερη -φυσική- κατάσταση που θυμόταν ποτέ τον εαυτό του. Η επόμενη σεζόν ήταν ακόμα πιο παραγωγική. Με τους “κεραυνούς” ο Κάντζι είχε 12,9 πόντους και 6,8 ριμπάουντ, κερδίζοντας μια θέσει στην δεύτερη καλύτερη πεντάδα της περιφέρειάς του. Η πρόοδός του ήταν φανερή, με τον Mike Gminski, πρώην σταρ του Duke και σχολιαστή στην τηλεόραση, να ενημερώνει ότι “μπορεί να κόβει τους αντιπάλους, να σουτάρει τρίποντα, να ανοίγει την επίθεση. Έχει ό,τι χρειάζεται για να περάσει στο επόμενο επίπεδο”.
Υπήρχε όμως, ένα θέμα.
Η απόρριψη και η νέα προσπάθεια
Το καλοκαίρι του 2013 επρόκειτο να δηλώσει συμμετοχή στο NBA draft. Οι ειδικοί προέβλεπαν πως είτε θα βρει δουλειά στο β’ γύρο, είτε… καθόλου. Ο λόγος δεν είχε να κάνει με τα αθλητικά του προσόντα, αλλά με τη χρονιά που έχασε όταν μετακόμισε στις ΗΠΑ, συν αυτής που χρειάστηκε να μείνει εκτός, όταν άλλαξε πανεπιστήμια. Είχε φτάσει τα 25.
Δουλειά στο ΝΒΑ δεν βρήκε, αλλά δεν παραιτήθηκε της προσπάθειας. Οι Cavs τον κάλεσαν στις προπονήσεις τους, αλλά εγγυημένο συμβόλαιο δεν του έδωσαν. Προτίμησαν άλλον. Τον Henry Sims. Τότε ήταν που έδωσε εντολή στον εκπρόσωπο του, να δει τι υπάρχει στην Ευρώπη.
Αρκετοί ήταν αυτοί που ενδιαφέρθηκαν. Η γερμανική Μπραουνσβάιγκ, μία της λίστας και αυτή που προτίμησε ο Κάντζι. Η συνεργασία τους δεν θα ολοκληρωνόταν, διότι στις 7/1 του 2014 οι Γερμανοί θα του “χρέωναν” πειθαρχικό παράπτωμα και θα έλυναν το συμβόλαιο. Τι είχε κάνει; Κατά την ομάδα, σε ματς με τη Βούρτζμπουργκ ο προπονητής του τον έδιωξε στο ημίχρονο, χωρίς να δώσει περαιτέρω εξηγήσεις. Αργότερα, διέρρευσε πως ο κόουτς του ζήτησε να μπει ως αλλαγή και εκείνος δεν το έκανε, ενώ είχε έναν διαπληκτισμό με συμπαίκτη του σε τάιμ άουτ.
Επέστρεψε στην Αμερική και έγινε μέλος της D-League, ως παίκτης των Rio Grande Valley Vipers και στο τέλος της σεζόν πήγε στο Summer League του Las Vegas. Με ποιους;
Οι Bucks, ο Αντετοκούνμπο και τα Τρίκαλα
Οι Milwaukee Bucks τον κάλεσαν να δοκιμάσει την τύχη του, μαζί τους και βρέθηκε στο ίδιο ρόστερ με τον Γιάννη Αντετοκούνμπο, ο οποίος ετοιμαζόταν για τη δεύτερη σεζόν του με τα “ελάφια” και την Εθνική. Πάλι δεν βρήκε εγγυημένο συμβόλαιο και αποφάσισε να επιστρέψει στην Ευρώπη. Αυτή τη φορά για τα Τρίκαλα.
Έτσι, λίγο πριν το τέλος του καλοκαιριού, και αφού ο Κώστας Φλεβαράκης και οι συνεργάτες του είχαν συλλέξει αρκετά στοιχεία για εκείνον, ο Κάντζι έγινε κάτοικος Τρικάλων, δείχνοντας με το καλημέρα τις ικανότητές του. Από το πρώτο του παιχνίδι, μάλιστα, (απέναντι στον Απόλλωνα Πάτρας σε φιλική αναμέτρηση) φρόντισε να δείξει στοιχεία, καθώς πρόλαβε να πετύχει 13 πόντους.
Στις 18 Οκτωβρίου, ήρθε η αγωνιστική έκρηξη. Η πρώτη νίκη των Τρικάλων συνδυάστηκε με δική του μεγάλη εμφάνιση. Ό,τι καλύτερο για έναν παίκτη ο οποίος παλεύει για να βρει τον -καλό αγωνιστικό- εαυτό του και να αποδείξει πως μπορεί να σταθεί σε υψηλό επίπεδο.
Ο άνθρωπος μακριά από το παρκέ
Όσοι τον γνωρίζουν στα Τρίκαλα έχουν να λένε το ίδιο πράγμα. Πως πρόκειται για ένα εξαιρετικό παιδί τόσο εντός, όσο και εκτός παρκέ. Από τους συμπαίκτες του έχει βαφτιστεί το “μικρό παιδί”, λόγω του χαρακτήρα του. Τολμούν μάλιστα, να τον κατατάξουν στη λίστα με τους καλύτερους ξένους που έχουν περάσει από την Ελλάδα, διότι είναι πολύ προσιτός ως άνθρωπος και πολύ πλακατζής. Όλοι, ωστόσο, έχουν να λένε και για τα εξαιρετικά αθλητικά του προσόντα, τα οποία μπορούν να του δώσουν το… εισιτήριο για να αγωνιστεί σε υψηλότερο επίπεδο.
Πλέον, στα 26 του χρόνια έχει την ευκαιρία να αποδείξει πως δεν είναι ένας παίκτης της σειράς. Τα Τρίκαλα του έχουν δώσει την ευκαιρία. Το αν θα τα καταφέρει μόνο ο χρόνος το ξέρει. Για την ώρα, όμως, έχει καταφέρει να κεντρίσει τα βλέμματα με τις εμφανίσεις του. Και αυτό είναι μια -πρώτη- νίκη…
sport24
