Μέχρι πριν λίγα χρόνια φωτογραφίες διαπρεπών πνευματικών μορφών και ηρώων κοσμούσαν τους τοίχους εκπαιδευτικών και άλλων ιδρυμάτων του τόπου μας. Ήταν βλέπετε οι δάσκαλοι και τα πρότυπα όχι μόνο των Ελλήνων αλλά και ολοκλήρου του κόσμου.
Προϊόντος του χρόνου νάμαστε!!! Εδώ στο σήμερα.
Πολλοί αδυνατούν να εννοήσουν πως καταφέραμε να φθάσουμε στην κατάσταση που τώρα βιώνουμε.
Ίσως φταίει ο ανημέρωτος αλλά πολύ υπερήφανος ελληνικός λαός.
Ίσως οι προηγούμενοι που μας κυβερνούσαν.
Ίσως οι της Ε.Ε. και οι Αμερικανοί.
Ίσως τα κολοβά γράμματα που τις τελευταίες δεκαετίες διδάσκουμε στα παιδιά μας.
Ίσως τα νυν ηθικά και θρησκευτικά μας ερείσματα
Ίσως η πολιτικά δηλητηριασμένη ατμόσφαιρα.
Ίσως ακόμα και ο Τρικούπης, ο γνωστός που προσπάθησε να μας πείσει πως «Η Ελλάς προώρισται να ζήσει και θα ζήσει»
Επιτέλους τι άλλο θα δούμε;
Εδώ ζούμε κουτουρού!!!
Κανείς δεν ξέρει γιατί κοιμάται, γιατί ξυπνάει, γιατί γελάει και γιατί χαίρεται.
Στην πράξη εδώ στην Ελλάδα που ζούμε είναι ποιος πρώτος θα αρπάξει, οι περισσότεροι λένε ψέματα, μηδέ ημών των ιδίων εξαιρουμένων, έτσι για να περνάει ο καιρός.
Αυτά συμβαίνουν τώρα, που απέναντί μας έχουμε έναν αδίστακτο αγροίκο, ο οποίος με πολύ μεγάλη μαεστρία υπερασπίζεται κατά πρώτον τα ατομικά του συμφέροντα και κατά δεύτερον τα συμφέροντα των εκατομμυρίων αγραμμάτων ορδών του.
Σε ανύποπτο χρόνο, κάπου μεταξύ Σερρών και Δράμας, ο αείμνηστος Κωνσταντίνος Καραμανλής μου είχε πει: «Μικρέ να θυμάσαι πως οι Τούρκοι πάντοτε θα έχουν καλούς πολιτικούς και παλαιστάς».
Δεν γνωρίζω αν ακόμα έχουν καλούς παλαιστές. Θαύμαζα όμως και θαυμάζω ακόμα την διορατικότητα αυτού του τεράστιου πολιτικού ηγέτη. Οι Τούρκοι εξακολουθούν να έχουν καλούς για τη χώρα τους πολιτικούς.
Πάμε τώρα στους δικούς μας, τους πρόσφατα κρατήσαντες και νυν κρατούντες ταγούς.
Ένας δεν γνώριζε ότι η θάλασσα έχει σύνορα και ότι Λέσβος και Μυτιλήνη είναι ένα και το αυτό, ενώ άλλος εφαρμόζοντας τη μέθοδο κάνοντας και βλέποντας μας είπε ότι θα φράξει τα ανύπαρκτα σύνορα με φούσκες!!! Ήμαρτον Θεέ μου!! Μακάρι να του βγει.
Αυτά γιατί; Ποτέ δεν καταλάβαμε πως ο άοπλος και αφελής εύκολα γίνεται δούλος και βορά του αρματωμένου και του πανούργου.
Ποτέ δεν καταλάβαμε πως την ευτυχία του ανθρώπου την εξασφαλίζει η υπεροχή, έστω και με τη βία.
Ποτέ δεν καταλάβαμε πως η επιθετικότητα διδάσκεται και δυναμώνει όταν ασκείται.
`Ίσως γιατί δεν έχουμε τη σοφία της πρόνοιας κατά εκρηκτικών δηλώσεων επιθετικότητας, οι οποίες όμως μπορεί να περιορισθούν ή και να προληφθούν.
Και ενώ ο καπετάν μπέης βολτάρει ανεξέλεγκτα οπουδήποτε, όποτε και με όποιον τρόπο επιθυμεί, στον αέρα στη θάλασσα και στην ξηρά, εμείς σηκώνουμε χαρταετό περί το Καστελόριζο μεριά, φοβούμενοι μήπως κοπάσει ο αέρας και επαιτικώς κινούμενοι οριζοντίως και καθέτως ανά την υφήλιο, αναμένουμε το μάννα εξ’ ουρανού.
Προφανώς μας διαφεύγει πως μόνος ο άνθρωπος είναι δημιουργός της τύχης του και ως εκ τούτου πρέπει να είμαστε σοβαροί, έτοιμοι, απρόσβλητοι πανίσχυροι. Είμαστε πανίσχυροι; Ιδού το ερώτημα.
Αν δεν είμαστε, ενημερώνουμε και διαφωτίζουμε αμέσως τον λαό μας και ενεργούμε τάχιστα από χθες θα έλεγα, για την αναπλήρωση της χαμένης ισχύος.
Οι σοφοί και οι ήρωές μας, μας παρακολουθούν.
Η ιστορία θα μας κρίνει.
Μεγάρχη, 3 Φεβρουαρίου 2020
