Ζούμε μια απίστευτα πολωμένη εποχή στις χώρες μας και στην ιστορία του κόσμου μας το 2022.
Το φύλο, οι ρόλοι των φύλων, η διαφορά μεταξύ των φύλων, η αρρενωπότητα και η θηλυκότητα είναι όλα πολύ καυτά θέματα με πολλές καυτές λήψεις από όλες τις διαφορετικές πλευρές.
Οι εξελισσόμενες ερμηνείες του τι ενσωματώνει καθεμία από αυτές τις έννοιες έχουν αφήσει πολλούς ανθρώπους να αισθάνονται σύγχυση σχετικά με το ποιοι είναι σε σχέση με το σώμα στο οποίο γεννήθηκαν. Υπάρχει σωρεία διαφωνιών μεταξύ αριστεράς και δεξιάς για το τι σημαίνει να είσαι άντρας ή τι σημαίνει να είσαι γυναίκα. Φράσεις όπως η τοξική αρρενωπότητα χρησιμοποιούνται συχνά ως απάντηση σε αυτό που πολλοί πιστεύουν ότι είναι καταστροφική και επιθετική συμπεριφορά που διαιωνίζεται κυρίως από άνδρες στην κοινωνία.
Πράγματι προκαλεί σύγχυση και έχει αφήσει πολλούς άντρες να αναρωτιούνται τι σημαίνει να είσαι άντρας στον σημερινό κόσμο και πώς πρέπει να συμπεριφέρονται και να σχετίζονται με τους άλλους. Το λιγότερο που έχει να κάνει με το πώς ένας άντρας χειρίζεται τα συναισθήματά του.
Παρόλο που το «να είσαι συναισθηματικός» είναι μια έννοια που αποδίδεται κυρίως σε γυναίκες, όλοι είμαστε βαθιά συναισθηματικά και πολύπλοκα όντα. Κάθε απόφαση που παίρνουμε κάθε μέρα βασίζεται σε μεγάλο βαθμό στο συναίσθημα. Σίγουρα, η λογική μπαίνει στο παιχνίδι, αλλά δεν είμαστε ρομπότ ή προγράμματα υπολογιστών, πράγμα που σημαίνει ότι το συναίσθημα είναι στην πρώτη γραμμή όλων όσων κάνουμε στη ζωή μας.
Τα συναισθήματα μπορεί να είναι χαρούμενα και ευχάριστα και μπορεί επίσης να είναι απίστευτα δύσκολο να τα αντιμετωπίσεις.
Σε αυτό το άρθρο θα διερευνήσω πώς ένας πραγματικά υγιής και ναι-αρρενωπός άνδρας χειρίζεται τα συναισθήματά του στη ζωή.
…
Παραδοσιακά αντρικά μοντέλα συμπεριφοράς και κοινωνικοί κανόνες
Δεν νομίζω ότι χρειάζεται να μπούμε σε πολλές λεπτομέρειες σχετικά με το τι είναι το τυπικό «αρσενικό» αρχέτυπο στη λαϊκή μας κουλτούρα. Το τυπικό ανδρικό αρχέτυπο είναι στωικό, ήρεμο, ψύχραιμο και μαζεμένο. Επιπλέον, η «παραδοσιακή» αποδεκτή ανδρική συμπεριφορά τείνει να είναι επιθετική, θορυβώδης και κυριαρχική. Δεν θεωρείται «παραδοσιακά» αρσενικό να επιδεικνύουμε συμπεριφορές που είναι ήπιες, ταπεινές και ευγενικές.
Δεν έχει την τάση να δείχνει πολλά συναισθήματα εκτός από ευτυχία και θυμό. Το να νιώθεις λύπη ή φόβος είναι κάτι μεγάλο, γιατί και πάλι, το να είσαι συναισθηματικός είναι κάτι που κάνουν οι γυναίκες και όχι οι αρρενωποί άνδρες.
Υπάρχουν πολλά ανάμεικτα συναισθήματα και διαφορετικές προσεγγίσεις για τους παραδοσιακούς ρόλους του ανδρικού φύλου, πολλοί από τους οποίους πιστεύουν ότι αυτού του είδους η συμπεριφορά και οι πεποιθήσεις για το πώς συμπεριφέρονται οι άντρες είναι καταστροφικές και τοξικές για την κοινωνία γενικότερα.
Αυτός ο τύπος άνδρα μπορεί να φαίνεται δυνατός και μαζί του εξωτερικά, αλλά πάντα υπάρχουν πολλά περισσότερα στην ιστορία από όσα φαίνονται στο μάτι. Το πρόβλημα με αυτούς τους τύπους ανδρών που εξοικειώνονται πλήρως με αυτόν τον παραδοσιακό τύπο αρσενικού αρχέτυπου είναι ότι συχνά καταλήγουν να αρνούνται πολύ αληθινά και διάχυτα μέρη αυτού που είναι. Επιλέγουν Βίζιτες στην Αθήνα για το εγώ τους.
Μπορεί να αισθάνονται ένα αίσθημα ντροπής ή ενοχής κάθε φορά που καταλήγουν να νιώθουν οποιοδήποτε είδος αρνητικών συναισθημάτων, όπως φόβο ή λύπη. Το να νιώθουν ότι κάνουν λάθος που νιώθουν τέτοια συναισθήματα τους οδηγεί στο να καταπιέζουν ή να καταπιέζουν τα εν λόγω συναισθήματα.
Για άλλη μια φορά, ένα από τα πιο κοινά και πιο αποδεκτά συναισθήματα για αυτόν τον τύπο άνδρα είναι ο θυμός ή η επιθετικότητα. Ο θυμός είναι επίσης ένας αμυντικός μηχανισμός που πολλοί άνθρωποι χρησιμοποιούν ως τρόπο για να μην αισθάνονται τη βαθύτερη και πιο οδυνηρή αίσθηση θλίψης που μπορεί να νιώθουν. Εδώ μπορεί να εμφανιστούν πολλές καταστροφικές συμπεριφορές ή τύποι συμπεριφορών που θα μπορούσαν να ονομαστούν τοξικές.
Ας χρησιμοποιήσουμε το παράδειγμα ενός άνδρα που αισθάνεται υποτιμημένος ή υπονομευμένος στη δουλειά ή από έναν σύντροφο. Επιφανειακά, μπορεί να θυμώνει και να θυμώνει με αυτά που του είπε το αφεντικό ή η κοπέλα του, οπότε καταλήγει να οδηγεί επιθετικά ή επικίνδυνα, κόβοντας τους ανθρώπους και φωνάζοντας σε άτομα που θεωρεί ότι βρίσκονται στο δρόμο του.
Αυτό που μπορεί να μην συνειδητοποιήσει ούτε συνειδητά είναι το πόσο κάτω από το θυμό νιώθει πραγματικά πληγωμένος, αλλά αυτό είναι κάτι που δεν θέλει να το παραδεχτεί στον εαυτό του, οπότε εμφανίζεται ως θυμός και επιθετικότητα.
Σε ακραίες περιπτώσεις, η μακροχρόνια καταστολή των πραγματικών συναισθημάτων μπορεί να οδηγήσει σε βίαιη συμπεριφορά.
Νέος τύπος ανθρώπου
Ο λιγότερο παραδοσιακός αλλά ακόμα διαδεδομένος τύπος ανδρικού αρχέτυπου είναι πολύ διαφορετικός από τον προηγούμενο. Ας ονομάσουμε αυτόν τον τύπο τον άνθρωπο της «νέας εποχής».
Αυτός ο τύπος ανθρώπου είναι πολύ σε επαφή με τα συναισθήματά του, και τα εκφράζει ανοιχτά και ελεύθερα και είναι επίσης αρκετά ευαίσθητος. Είναι μαλακός, πράος, με ήπιους τρόπους και διαρκώς ελέγχει τους άλλους γύρω του.
Μπορεί να εκφράζει ευτυχία όταν αισθάνεται έτσι (ή δεν νιώθει έτσι), αλλά ο θυμός είναι ένα μεγάλο όχι για αυτόν τον πιο ευαίσθητο τύπο τύπου «newage». Ο θυμός θεωρείται καταστροφικός και λάθος, και είναι καλύτερος από αυτό.
Το μεγαλύτερο πρόβλημα με αυτόν τον τύπο άντρα είναι πώς έχει την τάση να μην είναι πραγματικά τόσο αυθεντικός με αυτό που πραγματικά είναι και πώς νιώθει πραγματικά. Αυτός είναι ο παραδοσιακός «ωραίος τύπος» που έχει γίνει ένα ευρέως αναγνωρισμένο ιδίωμα στη λαϊκή κουλτούρα για έναν τύπο που είναι…καλά, πολύ «καλός».
Αυτός ο τύπος άντρα προσπαθεί να είναι «καλός» για να αναπληρώσει τις ανασφάλειες που έχει. Δεν έχει αρκετή αγάπη για τον εαυτό του ή θετικά συναισθήματα για τον εαυτό του για να δώσει στον εαυτό του αυτό που χρειάζεται, επομένως νιώθει ότι χρειάζεται να είναι «καλός» ως ένας τρόπος να κερδίσει την έγκριση και την αγάπη των άλλων. Επιλέγοντας βίζιτες πρέπει ένας άντρας να είναι προσεκτικός.
Το πρόβλημα(α) με αυτόν τον τύπο άντρα μπορεί να είναι διπλό. Για έναν (όπως ο «παραδοσιακός» άντρας), αυτός ο «καλός» τύπος καταπιέζει επίσης τα συναισθήματά του, παρόλο που μπορεί να φαίνεται ότι είναι πιο ανοιχτός. Όπως είπα, ο θυμός είναι ένα μεγάλο όχι-όχι με αυτόν τον τύπο νέας εποχής, και αυτό είναι το κύριο συναίσθημα που καταπιέζει.
Συνεχώς πηγαίνει μαζί για να τα πάει καλά, δεν μιλάει για τον εαυτό του και αφήνει αμέτρητες μικρές απογοητεύσεις να συσσωρεύονται με την πάροδο του χρόνου μέχρι που τελικά δεν μπορεί να το αντέξει άλλο. Όταν χορτάσει, εκρήγνυται, το βγάζει στους άλλους γύρω του και στην πορεία χάνει τον σεβασμό των άλλων και τον σεβασμό που τρέφει για τον εαυτό του. Αποδεικνύεται ότι στην πραγματικότητα δεν ήταν «καλός» όλο αυτό το διάστημα, το προσποιούσε ως έναν τρόπο να κάνει τους άλλους να εκτιμήσουν την αξία του.
