Πόσο δύσκολο είναι να εξηγήσεις το εγώ σου; Ταυτόχρονα πόσο δύσκολο είναι να πιστέψεις στο εγώ του άλλου; Τα λόγια των ανθρώπων κατέχουν άραγε θέση ισχύος; Πολλές φορές μονάχα μια λέξη φαντάζει ακατόρθωτη για να διατυπωθεί. Ο κόσμος φοβάται να εκφραστεί και να μείνει εκτεθειμένος, καθώς η ειλικρίνεια και η εμπιστοσύνη συνεχώς φιλτράρονται και χάνουν την αξία τους. Πόσο πιο όμορφος θα ήταν ο κόσμος αν ποτιζόταν καθημερινά με λίγη δόση ειλικρίνειας; Πόσο πιο απλή θα γινόταν η ζωή;
Όσο ανίσχυρα και αν μοιάζουν όμως τα λόγια, πάντα υπάρχει κάτι θαρρώ που προδίδει τους ανθρώπους. Ξεγυμνώνει την ψυχή τους και μαρτυρά ξεδιάντροπα όσα αδυνατούν να πουν εκείνα. Είναι το βλέμμα τους…Οι άνθρωποι πάντα θα ξεχωρίζουν από το βλέμμα. Εκεί φαίνεται η αλήθεια τους, το ποιόν και όλα τους τα θέλω. Αλίμονο αν κάποιος μπορεί να κρυφτεί από αυτό!
Και απ’όλα τα βλέμματα πάντα ξεχωρίζουν εκείνα που σε κοιτούν κατάματα. Έχουν την δύναμη να σε μαγνητίσουν, να σε αποσυντονίσουν, να σε εξυψώσουν ή ακόμα και να σε διαλύσουν. Μα για να κοιτάξεις κατάματα, απαιτείται θάρρος. Και πως να μην απαιτείται, όταν εκείνη την στιγμή κάνεις όσα τρέμουν τα λόγια να κάνουν. Καθρεφτίζεις την ψυχή σου!
Γι’αυτό άλλωστε πολλά βλέμματα επιλέγουν να έχουν θέα το πάτωμα. Επιλέγουν να κρυφτούν, μα το μόνο που καταφέρνουν είναι να παίρνουν θέση αδυναμίας. Μια θέση, στην οποία δεν βρίσκονται ποτέ οι άνθρωποι με καθαρή συνείδηση και ξεκάθαρες προθέσεις. Αρκεί ένα βλέμμα για να εξηγήσουνε το εγώ τους! Ένα στιγμιαίο βλέμμα ισάξιο χιλιάδων λέξεων.
Χρύσα Σάρρα
Παιδαγωγός
