Ο Κρυάκουρας είναι ένα βουνό απαιτητικό έως πολύ δύσκολο όταν οι καιρικές συνθήκες είναι άσχημες. Στην πρώτη ματιά, έτσι όπως υψώνεται πάνω από τη Νεράιδα φαίνεται απροσπέλαστο. Ένα λευκόχρωμο τείχος η νότια πλευρά του εντελώς κάθετο που καταλήγει σε αποσαθρωμένες κορυφές που έχουν μορφή δαντέλας. Στη μέση του πετάλου ξεχωρίζει ένας απομονωμένος βράχος σαν δόντι γίγαντα.
Αυτό το πολύ ιδιαίτερο βουνό είναι μια νοτιότερη απόληξη της Κακαρδίτσας. Γυμνό και εντελώς απόκρημνο, είναι ευδιάκριτο από πολλά σημεία του ορεινού όγκου. Ανατολικότερα βρίσκεται ο απόκρημνος ορεινός όγκος της Φούρκας από τον οποίο χωρίζεται με ένα βαθύ φαράγγι.
Αφετηρία μας η Νεράιδα, ένα χωριό χτισμένο σε υψόμετρο 1060 μέτρων πάνω από το ρέμα του Γρεβενίτη. Ακολουθούμε τον χωματόδρομο που ξεκινά λίγο έξω από το χωριό και καταλήγει στο διάσελο μεταξύ Φούρκας και Κρυάκουρα. Κακής βατότητας δρόμος που παλαιότερα εξυπηρετούσε τις ανάγκες της κτηνοτροφίας. Σύντομα αφήνουμε το αυτοκίνητο και συνεχίζουμε με τα πόδια, παρακάμπτοντας όταν μπορούμε το δρόμο, ακολουθώντας υποτυπώδη μονοπάτια, έτσι όπως τα άνοιξαν κοπάδια ζώων. Σημάδια που θα οδηγήσουν την πορεία μας δεν υπάρχουν, αλλά έχουμε την εμπειρία από παλαιότερες αναβάσεις μας στο βουνό. Μπορούμε μάλιστα να πούμε ότι είμαστε εμείς που βάλαμε αυτή την ιδιαίτερη κορυφή στους ορειβατικούς προορισμούς, πολλά χρόνια πριν.
Φτάνουμε στο διάσελο κάτω από τον καθρέπτη του Κρυάκουρα μετά από δίωρη πορεία. Αριστερά μας οι δυο κορφές του Κρυάκουρα, ισοϋψείς σχεδόν, χωρίζονται από έναν τεράστιο λιθώνα που προσφέρει τη μοναδική δίοδο. Πελώριοι βράχοι έχουν αποκολληθεί από το σώμα του βουνού καταλήγοντας στη βάση του.
Το πιο δύσκολο κομμάτι είναι τώρα μπροστά μας. Πεντακόσια μέτρα υψομετρικής διαφοράς σε ένα σχεδόν κάθετο λούκι. Επιλέγουμε να ανεβούμε στη βορειότερη κορφή και έτσι κινούμαστε στο δεξιό άκρο του λιθώνα. Προσπαθούμε να αποφεύγουμε τους χαλιάδες βαδίζοντας σχεδόν στις ρίζες των βράχων. Συχνά σταματάμε για μερικές στάσεις αλλά και για να θαυμάσουμε τα μοναδικά χαρακτηριστικά του βουνού.
Το ασβεστολιθικό υπόβαθρο έδωσε τη δυνατότητα στο χιόνι, στο νερό και στον άνεμο να σμιλέψουν την όψη του δημιουργώντας μοναδικές εικόνες. Αλλού ο βράχος είναι λείος σαν κάτοπτρο και αλλού έντονα σκαλισμένος (δακτυλογλυφές) σαν από τα χέρια ενός γλύπτη.
Φτάνοντας σε μικρό πλάτωμα έχουμε την ευκαιρία να ξεκουραστούμε βλέποντας όλο το μήκος της διαδρομής που κάναμε πάνω στο λιθώνα. Ακολουθεί μια ακόμα πιο επίπονη ανάβαση, αφού σε αρκετά σημεία πρέπει να σκαρφαλώσουμε, για να βρεθούμε επιτέλους στη κορυφή. Ποτέ δεν φανταζόμασταν το υπερθέαμα που θα αντικρίζαμε από τα 2.147 μέτρα του Κρυάκουρα! Όλες οι κορυφές της Πίνδου σε παράταξη μεγαλειώδη. Και απέναντί μας η ανατολική όψη των Τζουμέρκων με το λιγοστό χιόνι λερωμένο από την αφρικανική σκόνη που φτάνει μέχρι εκεί ψηλά.
Σαν να βρισκόμαστε σε αεροπλάνο, όλη η γη κάτω από τα πόδια μας. Επιχειρούμε την ανάβαση και στη δεύτερη κορυφή ακολουθώντας την κορυφογραμμή. Από εδώ έχουμε τη δυνατότητα να εκτιμήσουμε το απόκρημνο της πρώτης κορυφής και το μέγεθος της προσπάθειας μας. Κατεβαίνουμε τώρα από την αριστερή πλευρά του λιθώνα, μια πορεία δύσκολη, που μας δίνει όμως την ευκαιρία να ανακαλύψουμε το περίφημο σπηλαιοβάραθρο του Κρυάκουρα, βάθους πολλών μέτρων, που σύμφωνα με την παράδοση χρησιμοποιούσαν οι ντόπιοι κατά την τουρκοκρατία για να διαφεύγουν στην Ήπειρο! Λίγο πιο κάτω συναντάμε μια σπηλιά («χιονότρυπα») όπου βρίσκουμε χιόνι παγωμένο, πάχους αρκετών μέτρων. Ένα σπάνιο γεγονός, άξιο αναφοράς.
Είναι απόγευμα πλέον όταν επιστρέφουμε στη Νεράιδα, μετά την πολύωρη περιπλάνησή μας σε αυτό το από κάθε άποψη πολύ ενδιαφέρον βουνό.
ΤΑ ΝΕΑ ΤΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ
Ο Σύλλογός μας εύχεται στα μέλη και στους φίλους του Καλή Ανάσταση.
Περισσότερες πληροφορίες για τις δραστηριότητες του συλλόγου στα γραφεία μας – Μπότσαρη 2, 2ος όροφος (δίπλα στον ΟΤΕ) κάθε Παρασκευή 9-10 μ.μ. στην ιστοσελίδα μας trikalasport.gr, καθώς και στη σελίδα μας στο Facebook.
