Αφού ο καιρός δεν μας επέτρεψε την προγραμματισμένη ανάβαση στον Κίσσαβο, η λύση μιας κοντινής και σε χαμηλό υψόμετρο διαδρομής μας οδήγησε το πρωί της περασμένης Κυριακής στην περιοχή των Μετεώρων. Όχι στα γλιστερά από τη βροχή βράχια, αλλά ψηλότερα, στη Βλαχάβα. Χτισμένη σε πλαγιά των Αντιχασίων, σε υψόμετρο 825 μέτρων, το χωριό αντικρίζει τον κάμπο των Τρικάλων, τη ροη του Πηνειού και ένα μεγάλο τμήμα της Νότιας Πίνδου.
Συναρπαστικό είναι το θέαμα της ομίχλης που κατά κύματα ανεβαίνει κρύβοντας και μετά από λίγο αποκαλύπτοντας κάμπους, βουνά και βράχια. Καθώς το νερό παλεύει με τον ήλιο, ουράνια τόξα σχηματίζονται. Και ένα μικρό ολοστρόγγυλο τόξο κρυφοκοιτάζει μέσα από τις βελανιδιές. Τι απίστευτα παιχνίδια παίζει η φύση!
Βαδίζουμε στη ράχη με δυτική κατεύθυνση. Μια στο φως και μια στο σκοτάδι, αντίκρυ στις ψηλές χιονισμένες κορυφές του Κόζιακα και της Τριγγίας. Οι πρώτες στάλες της βροχής μας βρίσκουν καθώς κατεβαίνουμε στο δρυοδάσος με κατεύθυνση το Σκεπάρι. Επιστρατεύουμε τα αδιάβροχα και κάπου χαμηλότερα τα ξαναβγάζουμε αφού μπόρα ήταν και πέρασε.
Του ήλιου το χαμόγελο μας ενθαρρύνει να μακρύνουμε την πορεία ανηφορίζοντας τα βράχια ψηλά από τον Γάβρο. Είναι η κορυφή Αρκούδα, σε υψόμετρο 820 μέτρων πάνω από τα σπίτια του χωριού. Εντυπωσιακοί Μετεωρίτικοι βράχοι κυκλώνουν τον Γάβρο, σχηματίζοντας πέτρινο δάσος. Από εδώ έχουμε θέα σε όλη την έκταση των Αντιχασίων.
Είναι πλέον μεσημέρι και θυμίζει περισσότερο άνοιξη. Στο βάθος το Σκεπάρι, λίγο μακρινό φαντάζει. Κατεβαίνουμε απότομα το μονοπάτι δίπλα στα βράχια και στους θάμνους, μέχρι το μαντρί. Από εδώ και πέρα βαδίζουμε δίπλα σε χωράφια και κτηνοτροφικές εγκαταστάσεις μέχρι το ρέμα που κυλάει στα πόδια του χωριού. Ζωντάνεψε από τις βροχές και έγινε ποτάμι βουερό που κυλάει γρήγορα στο βάθος της χαράδρας. Με προσοχή διαβαίνουμε την κοίτη του, πέτρα μετά την πέτρα και στη συνέχεια ανηφορίζουμε ως το κέντρο του χωριού ολοκληρώνοντας την πορεία των 10 χιλιομέτρων σε 4 περίπου ώρες.
Οι κάτοικοί του είναι κατά βάση κτηνοτρόφοι και γεωργοί. Το χειμώνα παραμένουν στον οικισμό 150 περίπου άτομα, ενώ το καλοκαίρι ο πληθυσμός διπλασιάζεται.
Το Σκεπάρι είναι χωριό ορεινό, κτισμένο σε υψόμετρο 560 μέτρων. Ολόκληρη η έκταση της Τοπικής Κοινότητας Σκεπαρίου καταλαμβάνει 20,675 τετραγωνικά χιλιόμετρα στο βορειοδυτικό τμήμα των Αντιχασίων Ορέων. Νοτιοανατολικά του χωριού δεσπόζει η κορυφή Καρδαρόπετρα με υψόμετρο 938 μέτρων.
Η πρώτη γνωστή γραπτή αναφορά στο χωριό Σκεπάρι ανάγεται στην Τουρκοκρατία και προέρχεται από χειρόγραφο της Μονής Βαρλαάμ Μετεώρων των ετών 1613-14. Στο πλαίσιο της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, η περιοχή του Σκεπαρίου υπαγόταν στο Σαντζάκι των Τρικάλων. Μετά την απελευθέρωση το Σκεπάρι, όπως και το μεγαλύτερο τμήμα της Θεσσαλίας, ενσωματώθηκε στο ελληνικό κράτος το 1881 με τη Σύμβαση της Κωνσταντινούπολης. Το 1883 ο οικισμός εντάχθηκε με το όνομα Σκιπάρι στο νεοσυσταθέντα Δήμο Αιγινίου που είχε έδρα την Καλαμπάκα. Το 1912 δημιουργήθηκε η Κοινότητα Σκεπαρνίου που περιελάμβανε τον ομώνυμο οικισμό ως έδρα καθώς και τους οικισμούς Μοναστήρι Βουτουμά (Βιτουμά) και Μετόχι Βουτουμά. Οι τελευταίοι οικισμοί το 1919 αποσπάστηκαν από την Κοινότητα Σκεπαρνίου και εντάχθηκαν στην Κοινότητα Καλαμπάκας. Στα αποτελέσματα της απογραφής της 16ης Οκτωβρίου 1940, ο οικισμός αναφέρεται πλέον ως Σκεπάριον και η κοινότητα ως Κοινότητα Σκεπαρίου.
Πηγή Πληροφοριών: Wikipedia.gr
ΤΑ ΝΕΑ ΤΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ
Την Κυριακή 19/12 θα ανεβούμε στην κορυφή Νεράιδα (2074 μ.) με εκκίνηση από το Νεραϊδοχώρι – ώρες ανάβασης 2.30’. Περισσότερες πληροφορίες για τις δραστηριότητες του συλλόγου στα γραφεία μας -Μπότσαρη 2, 2ος όροφος (δίπλα στον ΟΤΕ) κάθε Παρασκευή 9-10 μ.μ. καθώς και στη σελίδα μας στο Facebook.
