Φαντάζομαι σου έχει τύχει κι εσένα κατά καιρούς να κάνεις ταξίδια στο χρόνο.. Στο παρελθόν σου!!
Και δυστυχώς αυτά τα ταξίδια δεν είναι πάντα ευχάριστα, γιατί σπανίως εστιάζουμε στα καλά !!! Είθισται ο άνθρωπος ως συναισθηματικό ον που είναι, να γίνεται ενοχικός.. Να παίζει στο μυαλό του το κακό φιλμάκι των λαθών του, των δυσάρεστων γεγονότων που του έχουν συμβεί.. Να θυμάται τους λάθος ανθρώπους που συνάντησε στη ζωή του, το κακό που του κάνανε, το κακό που ο ίδιος άθελα του ή μη, προκάλεσε στους άλλους!!!
Καταστάσεις που χειρίστηκε με λάθος τρόπο…Καταστάσεις πού κακώς επέτρεψε στον εαυτό του να εμπλακεί.. Ανθρώπους που έχασε τον χρόνο του μαζί τους.. Ανθρώπους πού τούς έδωσε λιγότερα από ότι άξιζαν… “Γιατί “πού μείνανε αναπάντητα… Συμπεριφορές πού μείνανε ανεξήγητες.. Καταστάσεις πού τους έκαναν να βλέπουν αδιέξοδο, πού τούς πονέσανε… Τότε, αλλά πολύ πιθανό και τώρα…
Σήμερα!!!! Κι έρχεται η ώρα πού μετά από όλα αυτά κουράζεσαι.. Εκεί είναι που πρέπει να κάνεις στην άκρη…Να αφήσεις τον χρόνο να περάσει για να ξεκουραστείς.. Τον χρόνο τον σοφό, πού όπως πολύ σωστά έλεγε και ο Πιττακός είναι ο καλύτερος σύμβουλος!!!
Ο πατέρας τής αλήθειας. Ο χρόνος πού κυλάει αργά στα ζόρια σού, και γρήγορα στις χαρές σου.. Αυτόν πού ενίοτε θα τον μισήσεις γιατί θα σού δείξει πράγματα πού δεν θα σού αρέσουν.. Πού θα σού δείξει τα λάθη σου!!!
Είναι αυτός ο ίδιος όμως, πού θα σού μάθει ποια είναι η δύναμη σού και οι αντοχές σού.. Πόσο καλύτερος μπορείς να γίνεις σε σχέση με χθες..!! Πού ξέρει με μαγικό τρόπο να γράφει και να σβήνει… Είναι αυτός πού όσες φορές και αν κλάψεις για ένα τέλος, θα σού μάθει ότι το τέλος φέρνει πάντα μία αρχή.
