Η τοπική αυτοδιοίκηση, αυτός ο διοικητικός θεσμός που έχει από τη φύση του μια αμεσότερη επικοινωνία με τους πολίτες, οφείλει να στηρίζει και να διευκολύνει την παρεμβατική δραστηριότητα των πολιτών, συμβάλλοντας με αυτό τον τρόπο, εκτός των άλλων, και στην αμεσότερη συμμετοχή τους στα κοινά, αλλά διαμορφώνοντας επιπλέον και συνθήκες “αμεσότερης δημοκρατίας”.
Ο Δήμος Τρικάλων μας είχε εντυπωσιάσει στο παρελθόν με τις πρωτοποριακές του παρεμβάσεις και πρωτοβουλίες και σ’ αυτόν τον τομέα, μία από αυτές δε ήταν η πρώτη εικόνα που έβλεπε ο επισκέπτης της πόλης, μόλις εξήρχετο από τον Σιδηροδρομικό Σταθμό. Την εικόνα της παλιάς αμαξοστοιχίας των “Σιδηροδρόμων Θεσσαλίας” στην οποία στεγάζονταν τα γραφεία και η λέσχη του τοπικού “Συλλόγου Φίλων του Σιδηροδρόμου” που ήταν, θα λέγαμε, η μετουσίωση της φυσιογνωμίας αυτού του πρωτοποριακού για την Ελλάδα Δήμου. Άλλωστε δεν είναι τυχαίο ότι ο “Σύλλογος Φίλων του Σιδηροδρόμου” των Τρικάλων είναι ένας από τους αντίστοιχους συλλόγους με την μεγαλύτερη παρεμβατικότητα και δραστηριότητα στην Ελλάδα, αντικατοπτρίζοντας, κατά τη γνώμη μας, τον δυναμισμό και την προοδευτικότητα της κοινωνίας αυτής.
Έτσι, η τελευταία ενέργεια του δήμου Τρικάλων να στερήσει από τον σύλλογο αυτόν την μουσειακή αμαξοστοιχία που του είχε εκχωρηθεί, εις αναγνώριση της αξιόλογης δραστηριότητάς του και της απήχησής του στην τοπική κοινωνία, μας εξέπληξε δυσάρεστα. Δεν είναι ευχάριστο να συνειδητοποιεί κανείς ότι η εντύπωση που είχε για τον Δήμο των Τρικάλων δεν ανταποκρίνονταν στην πραγματικότητα. Το αίσθημα αυτό σου αφήνει μια πικρή γεύση. Κρίμα.
Θέλουμε, παρόλα αυτά, να ελπίζουμε ότι όλη αυτή η δυσάρεστη ιστορία, να αποδειχθεί ότι ήταν μία λανθασμένη ενέργεια κάποιων γραφειοκρατών χωρίς άνωθεν εντολές.
Με εκτίμηση
Για το Δ.Σ. του “Συλλόγου Φίλων του Σιδηροδρόμου”
