Ήταν ευλογία η στιγμή που τη συνάντησες (είπες)
Ήταν ό,τι καλύτερο είχες ζήσει στην ζωή σου (είπες)
Ήταν η γυναίκα που σε κατάλαβε και σε ένιωσε και σου έδωσε γενναιόδωρα προσοχή και φροντίδα (είπες)
Ήταν η γυναίκα της ζωής σου και σε έβλεπες να γερνάς μαζί της (είπες)
Μόνο που ξέχασες να της τα δείξεις. Ξέχασες εκείνα τα μικρά μικρά που κάνουν την καθημερινότητα να αντέχεται. Ξέχασες πως δεν αρκεί να τα λές τα σ’αγαπώ σου, δεν αρκούν τα λόγια. Ακόμα κι αν είναι τα πιο αληθινά σου, ακόμα κι αν τα νιώθεις στο 110% σου.
Χρειαζόταν και τις πράξεις σου.
Δεν έχει σημασία αν είναι η σύζυγός σου, η σύντροφός σου, η ερωμένη σου ή η όποια. Σημασία έχει πως εσύ ήθελες κι ονειρευόσουν το μέλλον, μπορεί ακόμα και να σχεδίαζες ένα σωρό πράγματα στο μυαλό σου για εκείνη ή για το μέλλον σας, μόνο που ξέχασες να την συμπεριλάβεις στο τώρα.
Την άφησες τόσο πολύ στο αύριο, που ξέχασες το σήμερα! Και οι σχέσεις αδερφέ, στηρίζονται στο σήμερα. Μην κοιτάς που τώρα, μπορεί να αρκείται στο “τόσο όσο” σου. Μην κοιτάς που τώρα, μπορεί και παίρνει το λίγο σου και το κάνει μόνη της πολύ. Αδειάζοντας το σήμερά της, χάνεις το αύριο σας.
