Του γεωγράφου Ι. Μπουμπουρέση-*διασκευή σε μορφή άρθρου, ερευνητικής εργασίας( προδημοσίευση)
Η ένταξη της πόλης μας στις 100 ευρωπαϊκές οι οποίες θα είναι οι πρώτες που θα προσεγγίσουν τους στόχους της βιώσιμης ανάπτυξης οδεύοντας προς την κλιματική ουδετερότητα μέχρι το 2030, ανοίγει εκ των πραγμάτων εκ νέου τη συζήτηση για την ανάπλαση των χώρων εντός και εκτός του Δημοτικού Σταδίου Τρικάλων. Συζήτηση που οφείλει να συμπεριλαμβάνει ολόκληρη την περιοχή από το πρώην στρατόπεδο Παπαστάθη ως και το πρώην εργοστάσιο ξυλείας Δερπανόπουλου – που βρίσκεται λίγο πριν τη γέφυρα Πάσχου στο δρόμο για το αθλητικό πάρκο Αγίου Γεωργίου στο ύψος του κυκλικού κόμβου-, σε μία ενιαία πρόταση ανάπλασης με δυνατότητα χρηματοδότησης από ευρωπαϊκούς και εθνικούς πόρους.
Μια περιοχή που αν και βρίσκεται αρκετά κοντά στο κέντρο της πόλης, συναποτελεί μαζί με τις γειτονιές από τις οποίες διέρχεται ο σιδηρόδρομος τις λιγότερο προσβάσιμες και βιώσιμες κινητικά εντός του αστικού ιστού της πόλης. Η δημιουργία ενός ενιαίου και προσβάσιμου πάρκου με αθλητικές χρήσεις για όλες τις ηλικίες, δύναται να συμβάλει όχι μόνο στην επίλυση αυτών των προβλημάτων, αλλά και στην ευρύτερη βιώσιμη αναπτυξιακή προοπτική του δήμου μας, αφού θα δώσει τη δυνατότητα για μια σειρά καινοτόμων δράσεων.
