Πολλές φορές μέσα σου παίζουν μπουνιές! Το συναίσθημα είναι από τη καρδιά και κάνει τη ψυχή σου να φτερουγίζει, ενώ η λογική κάνει το μυαλό σου να μπερδεύεται.
Δύσκολες καταστάσεις που φέρνουν διλήμματα, με αποτέλεσμα να διστάζεις να πάρεις αποφάσεις οριστικές για τη ζωή σου!
Άλλα λέει η καρδιά και άλλα το μυαλό! Τι κάνεις σε αυτή τη περίπτωση;
Δίνεις μια κλωτσιά στη λογική να την κάνεις πέρα και το ζεις με τη καρδιά σου ολότελα. Ή μάλλον όχι. Βάζεις μια τρικλοποδιά στο συναίσθημα και πέφτεις στα πατώματα μέχρι να το ξεπεράσεις. Άλλωστε η λογική είναι που θα σε συνεφέρει κάποτε. Ή μπορεί και ποτέ, εάν έχεις μάθει να επιβιώνεις με το συναίσθημα.
Το θέμα λοιπόν δεν είναι να τα βάζεις κάτω και να τα υπεραναλύεις τόσο πολύ, ώστε να βγάλεις κάποιο συμπέρασμα. Το θέμα είναι να έχεις βρει εκείνες τις στιγμές που η ευτυχία θα είναι στο κατώφλι σου. Που δεν θα σκέφτεσαι να την διώξεις, γιατί πέρασε τη πόρτα και μπήκε μέσα. Τι σημασία έχει εάν είχε τα κλειδιά; Όταν σκέφτεσαι τα πάντα τόσο πολύ στο τέλος χάνεις την ουσία.
Ναι, δε λέω, είναι σημαντικό που αναγνωρίζεις ότι βρίσκεσαι σε μια κατάσταση με αδιέξοδο και περίπλοκα μονοπάτια, αλλά πρέπει να ζεις αληθινά αυτό που θέλεις. Να μη βάζεις όρια και εμπόδια, γιατί μετά σου μένουν απωθημένα που αύριο μεθαύριο θα τα κυνηγάς. Το ζεις λοιπόν χωρίς κουτάκια και περιορισμούς, χωρίς υπεραναλύσεις και περιπλέγματα.
Άσε το χρόνο να σου δείξει σε ποιο δρόμο θα σε οδηγήσει η ζωή. Εσύ το μόνο που έχεις να κάνεις είναι να απολαύσεις αυτή τη διαδρομή και ας μην ξέρεις τον προορισμό…
